Koobo Sneh no book and story is written by Artisoni in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Koobo Sneh no is also popular in ફિક્શન વાર્તા in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
કૂબો સ્નેહનો - નવલકથા
Artisoni
દ્વારા
ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા
? આરતીસોની ? આ શીર્ષક મેં એમ જ નથી આપ્યું.. કંચને સેવાને આત્મસાક્ષાત કરી પોતાના જીવનને જ પૂજા બનાવી દીધી હતી.. એનું ઘર એક ઘર નહીં પણ મંદિર હતું.. એ પ્રેરણામૂર્તિ હતી.. એનામાં એક દૈવી તત્ત્વ હતી. સ્નેહ નીતરતી સમર્પણની દેવી હતી.. જેને કારણે એમના પ્રત્યે અહોભાવ જન્મે. પૂજ્ય ભાવ જન્મે. સાચે જ એક સ્નેહ નીતરતો કૂબો એટલે કંચન.. નિર્મળ, સ્વચ્છ.. પવિત્રતાની લ્હાણી કરતી હતી એ.. એનામાં ધરબાયો હતો એક સ્નેહનો કૂબો.. ❣️કૂબો સ્નેહનો❣️ એક નાનકડા મકાનની બહાર લાગતાં વળગતા સૌ ડાઘુઓ ખભે પનિયાં નાખી ટોળું વળી ઊભા રહ્યાં હતાં. એમાં સૌ સગાં સંબંધીઓની વચ્ચે ઘેરાયેલો વિરાજ દૂરથી એકીટશે બધું
? આરતીસોની ? આ શીર્ષક મેં એમ જ નથી આપ્યું.. કંચને સેવાને આત્મસાક્ષાત કરી પોતાના જીવનને જ પૂજા બનાવી દીધી હતી.. એનું ઘર એક ઘર નહીં પણ મંદિર હતું.. એ પ્રેરણામૂર્તિ હતી.. એનામાં એક દૈવી તત્ત્વ હતી. સ્નેહ નીતરતી ...વધુ વાંચોદેવી હતી.. જેને કારણે એમના પ્રત્યે અહોભાવ જન્મે. પૂજ્ય ભાવ જન્મે. સાચે જ એક સ્નેહ નીતરતો કૂબો એટલે કંચન.. નિર્મળ, સ્વચ્છ.. પવિત્રતાની લ્હાણી કરતી હતી એ.. એનામાં ધરબાયો હતો એક સ્નેહનો કૂબો.. ❣️કૂબો સ્નેહનો❣️ એક નાનકડા મકાનની બહાર લાગતાં વળગતા સૌ ડાઘુઓ ખભે પનિયાં નાખી ટોળું વળી ઊભા રહ્યાં હતાં. એમાં સૌ સગાં સંબંધીઓની વચ્ચે ઘેરાયેલો વિરાજ દૂરથી એકીટશે બધું
?આરતીસોની?પ્રકરણ : 2 ❣️કૂબો સ્નેહનો❣️આપણે પહેલા પ્રકરણમાં વાંચ્યું કે બેઉં ભાઈ-બહેન વિરાજ અને મંજરી એ પિતાની છત્રછાયા ગુમાવી દીધી હતી. અને કંચનના પતિ જગદીશે આ દુનિયામાંથી વિદાય લઈ લીધી હતી. એમના ...વધુ વાંચોદુઃખના ડુંગર તૂટી પડ્યાં હતાં.. હવે આગળ..ઉત્તર ગુજરાતના નાનકડાં લપકામણ નામના એક ગામમાં કંચન અને એનો પતિ જગદીશ ઠાકોર રહેતાં હતાં. એમને બે બાળકો હતાં. એમાં વિરાજ સાત વર્ષનો અને મંજરી છ મહિનાની હતી.. જગદીશ ગામમાં આવેલી પ્રાથમિક સ્કૂલમાં પટાવાળા તરીકે નોકરી કરતો હતો. અને સમય મળે ત્યારે પરચુરણ કડિયા કામ કરી પરિવારનું ભરણપોષણ કરતો હતો, શાંતિથી પસાર થતા એના જીવનમાં ‘છઠ જી સાતમ ન થીયે’
?આરતીસોની?પ્રકરણ 3 ❣️કૂબો સ્નેહનો❣️આપણે આગળ જોયું કે કંચનને બે બાળકોનો ઉછેર કરવા માટે પેટે પાટા બાંધીને પણ કામ કરવાનું નિર્ધારિત કર્યુ.. મણીકાકાની ભલામણથી જગદીશની જગ્યાએ સ્કૂલમાં નોકરી મળી ગઈ હતી ...વધુ વાંચોમંદિરમાં થોડુંઘણું કામ કરી ઘરની ગાડી પટરી પર હાંકે રાખવા લાગી.. હવે આગળ..મંદિરની આજુબાજુ પણ ખુલ્લી જગ્યા ઘણી હતી. એક બાજુ ગાયોનો તબેલો હતો. ત્યાં થોડી રૂમો પણ બાંધી હતી. રૂમોની આગળના ભાગે એક મોટા ચોગાન જેવું હતું. ત્યાં વિરાજ અને મંજરી રમ્યાં કરતાં. જ્યાં રોજ સાંજના વૃધ્ધો ભેગા મળીને સત્સંગ કરતાં.. સ્કૂલ છૂટે ત્યાં સુધી કંચનની હાજરી સ્કૂલમાં રહેતી. સ્કૂલના દરેક નાના-મોટા કામ એને સંભાળવાની
? આરતીસોની ?પ્રકરણ : 4 ❣️કૂબો સ્નેહનો❣️આપણે આગળ જોયું કંચન વિરાજને શહેરમાં ભણવા જવા માટે હા પાડી દે છે પણ પૈસાની કોઈ ગોઠવણ હોતી નથી.. માંડ માંડ ઘર પુરું પાડતી ...વધુ વાંચોમાથે આ નવી જવાબદારીથી એની ઉંઘ હરામ થઈ જાય છે.. હવે આગળ જોઈએ..આગળ ભણવા માટે ગામમાં હાઇસ્કૂલ કે કૉલેજ ઉપલબ્ધ નહોતી. આગળ શિક્ષણ મેળવવા શહેરમાં જવું પડતું હતું. શિક્ષણમાં અવ્વલ આવતાં વિરાજને આગળ શિક્ષણ મેળવવા શહેરમાં મોકલવા જેટલી આવક નહોતી કે શહેરમાં જઈને ભણવાના ખર્ચા કાઢી શકાય. એટલે કંચન મનોમન મુંઝાતી રહેતી હતી. કહે છે ને કે, ‘ડુખીયે કે બે ડુખ વધુ’ જેવી હાલત એની
? આરતીસોની ? પ્રકરણ : 5 ❣️કૂબો સ્નેહનો❣️ આપણે આગળ જોયું કંચન વિરાજને શહેરમાં ભણવા જવા માટે હા તો પાડી દે છે ...વધુ વાંચોરૂપિયાની કોઈ ગોઠવણ હોતી નથી.. મણીકાકાને વાત કરતાં એમણે પ્રિન્સિપાલ સાહેબ પાસેથી લેવાની વાત કરતાં કંચનની ચિંતા બમણી થઈ ગઈ હતી.. હવે આગળ જોઈએ.. બીજા દિવસે સ્કૂલમાં કંચનને ચહેરે પરસેવાના રેલા ઉતરી ગયાં હતાં. ઉધારી રકમ જોઈએ છે એવી વાત સાહેબને કેમની કરવી એજ એને સમજાતું નહોતું. આમેય અભાગી માણસને કાયમ કંઈક કરવાની શરૂઆત પહેલાં જ ખોટું થવાનો ડર વધારે સતાવતો હોય છે. કંચને થોડીક પળો ધબકારાઓ સાથે પરસ્પર વિચાર વિમર્શ કર્યા કર્યુ અને પછી