શ્વેત અશ્વેત - નવલકથા
અક્ષર પુજારા 
દ્વારા
ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા
દરવાજો ખૂલ્યો. કંઈક અવાજ આવે છે. દરવાજા પાછળ પ્રકાશ નો અંત છે. અંધકાર છે. શાંતિ છે.
સિયા ધીમેથી આગળ વધે. ખાલી ખમ દીવાલો પર જાત - જાતના ચિત્ર છે. ચિત્રો માં માણસ નથી, સુવાસ છે. સૂર્ય, અને ...વધુ વાંચોછે. ‘કોઈ છે?’ ના, કોઈ જવાબ નથી આપતું. સિયા ને ડર લાગી રહ્યો છે. તે શું કરે? ક્યાં જાય? ઘર તો હવે તેનું આ જ છે.
દરવાજો ખૂલ્યો. કંઈક અવાજ આવે છે. દરવાજા પાછળ પ્રકાશ નો અંત છે. અંધકાર છે. શાંતિ છે. સિયા ધીમેથી આગળ વધે. ખાલી ખમ દીવાલો પર જાત - જાતના ચિત્ર છે. ચિત્રો માં માણસ નથી, સુવાસ છે. સૂર્ય, ...વધુ વાંચોપ્રકૃતિ છે. ‘કોઈ છે?’ ના, કોઈ જવાબ નથી આપતું. સિયા ને ડર લાગી રહ્યો છે. તે શું કરે? ક્યાં જાય? ઘર તો હવે તેનું આ જ છે. સામે સીડી છે. નીચે ધૂળ છે. હવા અશ્વેત છે, જાણે કોઈ મરણ પામ્યુ હોય. દુખ એટલું ભરી કે સંગીત પણ ન સંભળાય. સીડી પર એક સ્ત્રી દેખાય છે. સીડી પાછળ મોટી બારી છે. બારી માંથી ચંદ્ર
૩૦ વર્ષ બાદ સામે રામેશ્વરમનો વિશાળ દરિયો છે. અતિ સુંદર. પાછા ફરો તો એક વૃદ્ધ માણસ ચાલતો આવે છે. વૃદ્ધ માણસનું નામ વિશ્વકર્મ છે. અહીં ૩૦ વર્ષથી રહે છે. એક ટૂંકો, થોડોક કાળો માણસ વિશ્વકર્મની સામે ...વધુ વાંચોછે. આ માણસ અશ્વિન જોસેફ છે. અશ્વિનને જોઈ વિશ્વકર્મ હેરાન છે. પરેશાન નહીં. ‘અશ્વિનજી, કેવી રીતે અંહી?’ ‘અરે.. - અશ્વિનજી કઈક વિચારી રહ્યાં છે - તમારો પોરબંદરનો બંગલો. જે હોટેલ વાળાને આ બંગલો વેચવાનો હતો, તે લોકોએ..’ ચોથી વાર. પહેલા એક બિલ્ડર ને, પછી એક ઘર બનાવવા, એના પછી એક ગાર્ડન બનાવવા, અને છેલ્લે એક હોટેલ વાળાને પોરબંદરનો બંગલો વેચવાનો હતો. દસ્તાવેજ કરવાના
ઋત્વિજ એક ડોન હતો. જાણીતો માણસ, પણ જાણીતો તેણા કૂકર્મો માટે. એને પોરબંદરમાં એક બંગલો જોઈતો હતો. અને એને જે જોઈએ, તે તે મેળવે. હાલ તો એના ‘ટાર્ગેટસ’ આરામથી માંની ગયા હતા. ખાલી ચાર ફોન કરવા પડ્યા, અને ખાલી ...વધુ વાંચોવાર ગુંડા ઘરે મોકલવા પડ્યા. પણ રામેશ્વરમ સુધી, એટલે ખર્ચો થોડોક વધી ગયો. એ ડોસાને પણ છેક રામેશ્વરમ જ ઘર લેવું હતું! બીજી બાજુ, જ્યોતિકાજી તેમના પતીને જોતાંજ રહે છે. ‘કહો મને. ઘરની લોન નતી થતી, એ વખતે જોઇન્ટમાં લોન કોની સાથે લીધી હતી?’ ‘તારી સાથે.’ ‘એટલે અડધો હક મારો થયો. તમે મારી પરવાનગી વગર એ ઘર વેચીજ કઇ રીતે
'શ્રુતિ!' 'શું?' જોર જોરથી બરાડા પાડવાનું બંધ કર!' ક્રિયા મને વઢે છે. 'ઊંઘતા માણસને ના જગાડાય!' 'એ ઊંઘવા વાળી. ઊભીથા હવે, ઊંઘવા માટે ડે ઓફ લીધો છે?' 'હા નેતે.. -' 'એ બધુ છોડ. તને એક વાત કહું?' ...વધુ વાંચો'તો જો, મે તને વાત કરી હતી, મારા પેરેંટ્સના -' 'મેં ના પાડી!' 'ભલે. તો પણ સાંભળ. મારા પેરેન્ટ્સનું પોરબંદર વાળું ઘર યાદ છે?' 'પેલો ભૂત બંગલો?' 'હા. એમને હજી એ વેચ્યો નથી. આ વેકેશનમાં ત્યાં રેહવા જવું છે?' 'જો શ્રુતિ, સુસાઇડ કરવા તું જા. મારે નથી મરવું. હજી તો હું શાહરુખ ખાનને પણ નથી મળી.' 'માય ગોડ, તું સિરીયસલી ભૂતો માં બિલિવ
તનિષ્ક = તનિષા + નિષ્કા તનિશા અને નિષ્કા ટ્વીન્સ છે. નિષ્કા તે સાત મિનિટ મોટી છે, એટલે અફ કોર્સ, તનીષા જે કહે એજ તે કરે. તનિષા બોલ - બોલ કરે. એને ચશ્મા છે (ડાભલા જેવા). અને નિષ્કા હમેંશા ફૂલ ...વધુ વાંચોકપડાં પહરે. એને ફૂલ કઈક વધારેજ ગમે છે. એ લોકો અમારી જોડે નથી ભણતા. અમે એમને જાણીએ છીએ, હા, પણ એ લોકોને અમારી આખી યુનિવર્સિટિ ઓળખે છે. જાહેરાતનો વિડિયો જે ડાઇરેક્ટર એ ડાઇરેક્ટ કર્યો હતો, તે એમની સુપુત્રીઓ છે. એમની હા એટલે ડાઇરેક્ટરની હા, પ્રોડ્યૂસર મળે તો ઘણા લોકો અમારા આ 'બ્લોગ - કમ - સોશિયલ મીડિયા અકાઉંટ' ને જોશે,
'ક્રિયા?' 'ક્રિયા?' 'ક્રિયા!' 'હંમ..' 'તું ઊંઘે છે?' 'ના. મારા બાપાને ત્યાં જે લોકોએ રેડ કરીને એ લોકોને ચા પીવડાવું છું.' 'અડધી ઊંઘમાં હોવા છતાં આવી સિચુએશન્સ ક્યાંથી લઈ આવે છે?' 'જો ખબર છે અડધી ઊંઘમાં છું તો પૂછવુંજ ...વધુ વાંચો'મે તારા વખાણ કર્યા.' 'પણ મે વખાણ તને એસ એમ એસમાં પાછા મોકલી દીધા. ચેક કરી લે.' 'મારી વાત સાભંળ ને, પ્લીઝ.' 'બોલ.' 'એક દમ ડ્રીમ જેવુ નથી લાગતું. આ શાંતિનાથ ઇંડસ્ટ્રીજ વાળાની સ્પોન્સરશીપ.. ' 'એને પણ ફાયદો છે.' '..આ મહિનાના ૫૪ ૦૦૦ રૂપિયા.. ' 'ડોલરમાં એમને થોડુંક મોંઘું પડેત.' '..આ લાંબી સ્ટોરી, એ પણ તનિષ્કના ફાધર દ્વારા લિખિત.. ' 'ખબર
ટૂંકમાં કહું તો: અમને ઘર ગોતતા ૪૭ મિનિટ લાગી. ક્યારે સાંભળ્યું છે ઘર 'હાઇવે' પર હોય અને પછી ખબર પડે કે ઘર હાઇવે પર નહીં, તેની ૩૬ કિલોમિટર દૂર નારિયળના ટ્રી ફોરેસ્ટમાં ક્યાંક હોય? એ પણ પાંચ મિનિટની દૂરી ...વધુ વાંચોસાવ ગામના છેડે, બટ અ સાઇટ ટુ બીહોલ્ડ. કાચા રસ્તા સામે મોટી દીવાલ. દીવાલમાં એક મોટ્ટો દરવાજો. દરવાજામાં હજ્જારો લોકસ. તાળાં ખોલતા આગળ વધો એટલે મહેલ દેખાય. મહેલ હશે ત્રણ માળનો. અને મહેલ પણ એકદમ યુરોપિયન. ફ્રેંચ મહલો જેવો. પથ્થરથી બન્યો હતો, તેની પર રોઝ ગોલ્ડ કલર હોત પણ વર્ષો દેખ-રેખ વગર તો સાવ ગંદો લાગે. મહેલના દરવાજા પર કોઈ તાળું
એ માણસ અમને જોઈજ રહ્યો. એકદમ, જાણે, યુ નો, એને ભૂત જોઈ લીધા હોય. અને ક્રિયા ફરી અંદર ભાગી. અમે એને જોતાંજ રહ્યા. અને ચોથી સેકેન્ડે તો પેલો માણસ ભાગી રહ્યો હતો. ક્યા? ખબર નહીં. હું ક્રિયા પાછળ ડોળી. ...વધુ વાંચોઇસ હેપનિંગ? એ થર્ડ ફ્લોરના એક રૂમમાં ઊભી હતી. કપબોર્ડ ખુલ્લુ હતું. એમા કપડાં હતા. જૂના, પણ સારા. અને ક્રિયા ફરી ક્યાંક દોડી. આ વખતે, મે એને પકડી. તે મને જોતીજ રહી. 'તને નથી સંભળાતું?' 'શું?' 'પેલી છોકરી.' 'શું બોલે છે?' અને એ મને જોઈજ રહે છે. નિષ્કા અમારી પાછળ ઊભી હતી. 'તને નથી સંભળાતું?' એ મને પૂછે છે. 'પણ
‘હાઈ. હું દીશાંત મલિક.’ કહી મારા હાથમાં એક બુકે આપ્યું. આ બુકેમાં ચાર જાતના ફૂલ્ હતા. બે સફેદ. એક પીળો અને એક લાલ. ‘અને અહીં કેમ આવ્યા છો..’ તે પેહલા તો જાણે મારો પ્રશ્ન ના સમજી શકતો ...વધુ વાંચોતેમ મને જોઈજ રહ્યો. પછી માથું હલાવતા, એકદમ ધીમેથી બોલ્યો, ‘હું અહીં કેમ આવ્યો છું.. એમ.’ મે માથું હલાવ્યું. ‘યુ આર શ્રુતિ?’ ફરી માથું હલાવ્યું. ‘લેંડલોર્ડની ડોટર?’ ફરી એક વાર. ‘તો.. તમને નથી ખબર?’ ‘શું છે એ જે મને નથી ખબર?’ ‘અમે અહીં પાસેજ રહીએ છીએ. તમને પોરબંદર વિષે કઇ ખાસ ખબર નઈ હોય. સો વી આર હિયર ટુ આસસીસ્ટ યૂ.’ ‘અમે
નિષ્કાએ કબાટ ખોલ્યુ હતું. તેની અંદર ચાર શર્ટ લટકતા હતા. મે દરવાજો ખોલ્યો તો ત્યાં કઈક પછડાયું. નીચે જમીન પર એક કેમેરા પડયો હતો. ‘આ શું?’ મે પૂછ્યું. ‘અરે! અવર ફર્સ્ટ સીન. લોહી - લુહાણ શર્ટ, સર ...વધુ વાંચોવોર્ડરોબ માંથી મળે છે.’ ‘પણ ઉઠીને તરત?’ ‘આપણે ઓલરેડી લેટ છીએ. હજી સુધી માંતો ચાર સીન કવર થઈ જવા જોઈતા હતા. કોઈકે તો ફર્સ્ટ મુવ કરવો પડશે ને.’ ‘હું શુટ કરી લઇશ.’ ‘પણ નીચે કોણ હતું?’ ‘એટલે તને સંભળાયુ?’ ‘નો. હું તો આ રેડી કરતી હતી ને.’ ‘દીશાંત આવ્યો હતો.’ ‘કોણ?’ ‘અરે.. મારા ફાધર એ આપણને મદદ કરવા બાજુમાં રેહતા એક બોય
સિયા. તેને એક શબ્દમાં ના વર્ણવાય. તે ખૂબ.. વોટ’સ ધેટ વર્ડ, હા, વિચિત્ર છે. અમને દૂધ આપવા આવી, નવ વાગ્યા હતા. અને અમે લોકો વિડીયો એડિટ કરતાં હતા. તનીષાએ દરવાજો ખોલ્યો: સામે તે ઊભી હતી. એક ગોરી, ભૂરા ...વધુ વાંચોવાળી, કાળા ચક્ષુ ધરાવતી સામાન્ય અમારા વયની છોકરી. તે આમ દુખી લાગતી. તેના મુખ પર ઘણા સમય બાદ કોઈ રસ આવે. અમારી મદદ કર્યા બાદ, તે આખા ઘરમાં ફરવા લાગી. તેની આંખો જાણતી હતી. તેમણે ઘર વિષે ખબર હતી.. પણ તે ઘરને નવા નજરાણે જોતી. ‘હું થ્યું ‘લી તને?’ ક્રિયાએ પૂછ્યું. ‘કશુંજ નહીં. હું ખાલી જોતી હતી. હું તમારું ઘર જોઈ
..આપણા લિવિંગ રૂમનો ટેલિફોન છે ને, એ તમે એમનેમ કાન પર મૂકો તો શું સંભળાય છે?’ ‘ના. શું?’ ‘અવાજ. અને એ પણ કોઈ માણસ નો. જાણે કોઈ વાત કરવા માંગતુ હોય. મેં એ ફોન બે વાર વાપર્યો છે. બંનેવ ...વધુ વાંચોમને એવું લાગ્યું જાણે બે લોકો વાત કરતાં હોય અને હું તેમની વચ્ચે બોલતી હોઉ. પછી તે અવાજ બંધ થઈ જાય છે.’ ‘અને હુ કેઃ છે ઈ અવાજ?’ ‘એ કોઈ કમ્પલેન કરે છે. ખબર નહીં, પણ એકદમ ધીમું - ધીમું બોલે છે. અને અવાજ માં રુદન છે. એટલી મને ખબર પડે છે, ત્યાં તો લાઇન ડિસકનેક્ટ થઈ રિંગ વાગવા લાગે
અમને જોઈ તનિષ્ક હસવા લાગ્યો. અને થોડીક જ વારમાં અમે પણ હસતાં હતા. આશું? મજાક. તેઓના આંસુ નિકળી ગયા. એટલું હસ્યા કે પછી પેટ દુખવા લાગ્યું, વચ્ચે વચ્ચે તનીષા બોલતી, ‘ઓહ ગોડ! તમારા મોઢા જોવા લાયક હતા, સો ...વધુ વાંચો પણ મને ડર લાગ્યો. ખબર નહીં કેમ પણ ખુલ્લા દરવાજા આગળ મે કોઈને જોયું હોય તેમ લાગ્યું. કોઈ પડછાયો. પણ હું કઇ બોલી નહીં. હું હસ્તી રહી. સિયાને જોઈ મને એતો ખબર પડી ગઈ હતી કે હું એકલી ન હતી જે આ ઘરમાં કઈક અજીબ ફીલ કરતી હોય. અને ક્રિયાને કહવું તે તો પોઈંટલેસ હતું. આ બંગલો એટલો મોટ્ટો હતો કે
‘હાય! એ કેટલો હોટ છે!’ ક્રિયા મારા કાનમાં ઝોરથી બોલી. સવારના છ વાગ્યા હતા. હું ડર ને ડરમાં સોફા ઉપર ઊંઘી ગઈ હતી. અને ક્રિયા, વાંચકને જણાવાનુ કે તેણે એક લાંબુ લાલ કલરનું ગાઉન પહેર્યુ હતું, મારા સોફાના ...વધુ વાંચોપર કુદકા મારી રહી હતી. નાના છોકરા જેવા ન મારે? બે પગ પોહળા કરી આકાશમાં તરતા હોય તેમ, તે કુદી રહી હતી. ‘કોણ?’ ‘પેલો સિયાનો ભાઈ. મારી આંખોમાં કોઈ હીરો સે?’ ‘વોટ?’ ‘છે?’ ‘ના. અને મને એટલી ખબર પડે છે.’ ‘અરે છે! એ સિયાનો ભાઈ!’ ‘ક્રિયા! કામ ડાઉન! શું થયું તને?’ ‘પ્રેમ..’ ‘હેં?’ ‘.. એના શરીર સાથે. એ કેટલો રૂપાળો છે
‘તો એનામાં પ્રોબ્લેમ શું છે?’ તનીષાએ મને પૂછ્યું. ‘ખબર નથી. એ થોડોક વિચિત્ર છે. ખોટ્ટો છે.. આઈ ડોન્ટ’નો.. મતલબ કોઈ રેપ્યુટેબલ (માન - સમ્માન ધરાવતું) ઘરનો વ્યક્તિ આટલો ખુશ, આટલો ઉત્સાહ સાથે- ઓલમોસ્ટ સ્ટુપિડલી વાત કેમ કરતો હોય? ...વધુ વાંચોજો એનામાં ફૂલ લાવવાની સમજણ છે તો તે આવી રીતે વાત કેમ કરતો હોય.’ તે ક્ષણે નિષ્કાના ફેસ જોતાં લાગતું કે તે કઈક કહેશે. મને ખબર પણ હતી. તે કહેવા ઇચ્છતી હોઈ શકે સિયાએ આ ફૂલનો આઇડીયા આપ્યો હોય. પણ ના, એક વાર સિયાને ઓળખ્યા બાદ તો આવું ન જ વિચારી શકાય. ‘પણ અલગ થવું તે સારું ના કે’વાય?’ ક્રિયાએ પૂછ્યું.
‘આ કેજ?’ મે દરવાજા પર ઊભા દીશાંતને પૂછ્યું. ‘તમારી મિત્ર મિસ ક્રિયાએ મંગાવ્યું હતું.’ તેણે હસીને જવાબ આપ્યો. તમારી? હું આને ૬૭ની બુઢ્ઢી લાગતી હતી કે શું? તે અંદર આવ્યો અને સોફા પર પાંજરું મૂકી બાજુમાં સામાન ...વધુ વાંચો ક્રિયા તેણે જોઈજ રહી. નિષ્કા તેની સાથે કોઈ વાત કરતી હતી. તનીષાએ પાંજરું હાથમાં લીધું અને જોવા લાગી. ‘દીશાંત?’ ક્રિયાએ જોરથી પૂછ્યું. ‘હં?’ દીશાંતે ક્રિયા તરફ જોયું પણ ન હતું. ‘સિયા ફ્રી છે?’ આ વાત પર ક્રિયા તરફ દીશાંતે જોયું. એ સોર-સરેસનું ક્રિયાને શું કામ પડ્યુ? ‘ક્યારે?’ ‘કાલે સવારે?’ ‘હા.. કેમ?’ ‘મારે પોરબંદરનો દરિયો જોવા જવું છે.’ નિષ્કા ક્રિયા તરફ આંખો કાઢી
‘હવે તો શ્રુતિને પણ લાગે છે કે પોરબંદરના બંગલે ભૂત છે. શું છે એ ઘરમાં આવું? મને તો કઈક સમજાતું નથી. અને તમે છો કે ઠુસ્યા જ કરો છો!’ ‘અરે! જમતા વખતે ભૂતોની વાતો?’ ‘તમારું તો ખબર નહીં, પણ ...વધુ વાંચોડરવું જોઈએ. આવી જશે તમારી માંનું ભૂત આ થાળી ખાવા. ઓળકારતો ખાશેજ! હું નથી ડરતી, તમે શેના ડરો છો.’ ‘ક્યારેક તો મને થાય છે કે કાશ તારી મમ્મી જીવતી હોત -’ ‘મારી મમ્મી તમારા માથે પડી રહેતી હતી, રસોડાના દરવાજે પાણી માંગવા આવતી હતી, મીઠું ઓછું છે એવું કહેવા તમારી મમ્મીને ફોન કરતી હતી? ના. લગ્નને ચાર મહિનામાં તો ગુજરી
આજથી બીજો અંક શરૂ થયો. હેં? આટલી જલ્દી? આ અંક કદાચ થોડોક નાનો લાગ્યો હશે. અને હજી પહેલા ભાગના કેટલાંક પ્રશ્નના જવાબ પણ તો નથી મળ્યા. તો શું હતો પેલો આઇડીયા? શું હતો શ્રુતિનો પ્લેન? આ બધુ તો કોઈ ...વધુ વાંચોનથી. હવે શું? હવે જવાબ? તો તે જવાબ આપવા માટે અંક બદલીએ? ના. એમ તો જવાબ નથી મળી જતાં. કોઈ નવો ટ્વિસ્ટ? બિલકુલ. શ્રુતિતો તેના ધ્યેય સુધી પોહંચવાની છે. અને પછી જીવશે કે નહીં, તે તો મને પણ ખબર નથી. પણ બંધુ, શું તમને ખબર છે, કે આ કથાનો એક પહેલું તો ખબર કોઈને ખબર પણ નથી. હવે તમારી સામે
હોસ્પિટલમાં મૃત દેહની વાસ આવતી હતી. તે સૂંઘતા સિયા તો બસ સ્તબ્ધ જ થઈ જાય છે. હોસ્પિટલ એક માણસ નિર્મિત સફેદ નર્ક હતું. બધુંજ સફેદ. સફેદ ચાદર, સફેદ રંગ, સફેદ જમીન, સફેદ ઓઝારો, અને એ સફેદાઈમાં લોહી, ચામડી, અને ...વધુ વાંચોઘોર વાસ. અને કાચ. અહીં કાચ, ત્યાં કાચ. દરવાજે કાચ, પાસે કાચ, નીચે જમીન તે કાચ જેવી. સુંદરતા સફેદાઈ માં નથી, અને આટલી બધી સફડાઈમાં તો નથી જ. દરવાજો ખોલતા તે અંદર જાય છે. અંદર આવતા તેના પગ સફેદ જમીન પર પડે છે. ત્યાં સૂરજની કિરણો પડી રહી હોય છે. અને બારી તેની સામે હતી, પણ બારીની આગળ એક પાટ
મહાતીર્થ દલાલ એ પોરબંદર પાસે આવેલા એક નાના ગામના મોટા ઉદ્યોગપતિના છોકરાને એડમિશન આપ્યું છે. આ વાત મને ખબર નથી, પણ હા, મને એડમિશન મળ્યું નથી. હું એક છોકરી છું, તેથી એડમિશન મેળવવું અશક્ય જ છે. હું મારા રૂમમાં ...વધુ વાંચોછું, દાદી ઘરે નથી, પપ્પા કામ પર છે, મમ્મી અને દેવિકા બહાર છે, નોકરો કામ પતાવી હાલ જ ગયા છે, ને મારી નજર અમારી હવેલીના કુવા પર છે. જો ત્યાં પાલી જાઉં, તો મારી લાશ જ મળશે. દેવિકા સાથે નો સંબંધ છોકરાવાળા તોડી નાખશે, પપ્પાનો ધંધો બંધ થઇ જશે, મારા ખંડ ને તાળું મારી દેશે, અને મારા અસ્તિત્વ ને ભુલાવી
‘શ્રુતિ ઇઝ ડેડ.’ બારીની બહાર પક્ષીઓની કલ - કલ છે, સવારના 5 વાગ્યા છે. સૂરજ ઊગી ગયો છે. થોડોક ઉજળો પણ છે. અને વ્હાલસોયા બચ્ચાઓની જેમ સવારની પાસે રંગો દોડી આવ્યા છે. હવા સ્મિત જેમ મિઠ્ઠી વહે છે, ...વધુ વાંચોશોક કઇ રીતે થાય? આ તો સુંદરતા ની ઋતુ છે. ક્યાંય વરસાદ તો પલટો નથી, પાંથી બેરંગ કોઈ આકાશ, કે જેને જોઈ શ્રુતિની યાદ આવે. શ્રુતિ મૃત્યુ પામી છે. શ્રુતિ. જેના પરિવારની આગળ પાછળ આ આખી કહાની રમે છે, તે મૃત્યુ પામી છે. અને બસ, આ હકીકત છે. કોઈ કથા નથી, જેમાં શ્રુતિ પાછી જીવંત થઈ જાય. રામેશ્વરમના કિનારા સુધી આ
‘યોર ડોટર ઇસ ડેડ, જ્યોતિકા.’ તારી દીકરી મૃત્યુ પામી છે, જ્યોતિકા. ‘તો શું થઈ ગયું, તે મારી સગ્ગી દીકરી તો હતી નહીં. અને એમ પણ એ કોઈ કારણસર મૃત્યુ તો પામી નથી, તેનું મર્ડર થયું છે, તેને માથે ...વધુ વાંચોમારી ને ભાગી ગયું છે.’ ‘પણ તને ચિંતા નથી થતી. કોણ હોય શકે?’ ‘મને ચિંતા નથી, ખબર છે, સુર્યએ મારી નાખી હશે.’ ‘સુર્ય? એ કોણ?’ ‘મારી બહેન નો હસબંડ, સુર્ય.’ ‘તે બંનેવ નું..’ ‘ના. મારી મમ્મી તેમની સાથે રહે છે. તે અમેરિકામાં સુર્યને મળી કોઈ બારમાં. સુર્યએ કહ્યું પ્રોપર્ટી બધી હવે તેની થઈ જશે. અને શ્રુતિને આ વાત ગમી નહીં. પછી
આજે હૈદરાબાદ ની ફ્લાઇટને ચાર વર્ષ થઈ ગયા હતા. પણ શ્રીનિવાસ હજુ એ ક્ષણ યાદ કરી શકતો હતો... તે ક્ષણ જ્યારે અહેલિયા તેની સામે આવી હતી. એ હૈદરાબાદની ફ્લાઇટ વખતે જ મળી હતી. જ્યોતિકા અને અહેલિયામાં ઘણી બાબતો સરખી ...વધુ વાંચોબંનેઉના લગ્ન થયા હતા (બીજા પુરુષો સાથે), છોકરા હતા, અને બંનેઉને કોઈ બીજા સાથે.. આમ તો બંનેઉ અલગ અલગ હતા. અહેલિયા ખૂબ પૈસાવાળી હતી, અને જો તેની ગમતી નસ દબાવી હોત તો શ્રીનિવાસને કદાચ તેને સોનામાં તોલ્યો હોત. જ્યોતિકા એટલી પૈસાદાર ન હતી, પણ અહેલિયા જેમ કોલેજમાં ફેલ થઈ હતી, એમ સાવ ભણતર વગરની ન હતી. તેને તો સાયન્સમાં કોઈક
ક્રિયા વિચારવા લાગી.. શ્રુતિ. તે એને નાનપણથી જાણતી હતી. એની સાથે જ મોટી થઈ હતી. સાથે જ રહ્યા હતા. કહી શકાય કે શ્રુતિને તેના માં - બાપ પછી સૌથી વધારે ક્રિયા જાણતી હતી. કોઈ દુશ્મન ન હતું. એક બે ...વધુ વાંચોએવા હાત્સા થયા હશે જેના કારણે કોઈ તેને મારી નાખે. ફોરેનમાં તે બહુ જાણીતી ન હતી. પણ એના બે ત્રણ મિત્રો હતા. કોઈ અહીં ન આવી શકે. તેના માતા - પિતા એક જ દિવસમાં રામેશ્વરમથી પોરબંદર આવી એને મારી નાખે - અને એ પણ પહેલીજ વારમાં, કોઈને જાણ ન થાય તેવી રીતે - એવું તો બનેજ નહીં. હોય શકે તેઓ
‘સાચું કહું ક્રિયા.. મને ડર લાગે છે. એકતો આપણને ખબર નથી કે જે માણસ શ્રુતિને મારવા આવ્યો હતો તે શ્રુતિનેજ મારવા આવ્યો હતો, કે કોઈ બીજાને? અને જો તે શ્રુતિને મારી ભાગી ગયો હોય તો ઠીક, પણ જો તેને ...વધુ વાંચોલાગે કે તે એને શ્રુતિને મારતા જોયો હશે તો.. તે તને પણ કદાચ- કેમકે તનિષ્ક તો જતાં રહ્યા. તને કશું થઈ ગયું તો?’ સિયાની વાત સાંભળી ક્રિયા ડરી ગઈ. તેને એવું લાગતું હતું કે.. સિયાની વાત સાચ્ચી હતી. અને હવે? હવે તે શું કરશે? પોતાનો જીવ બચાવશે? કે શ્રુતિના કાતિલને ગોતવા નીકળશે? અત્યારે મોડી રાત્રે તો આ બધુ વિચારવાનો સમય
કૌસર ખાન. સામાન્ય નામ હતું. કૌસર ખાન શ્રુતિના કેસની ઇન્ચાર્જ હતી. સવારે ૭: ૧૫ તેની સાથે બે કોંસ્ટેબલ, અને તેની પાછળ ફરતો કોઈ ભાઈ હતો, તેની સાથે આવી ગઈ હતી. પ્રિલીમનરી સર્ચ મુતાબિક મૃત્યુનું કારણ કોઈ પદાર્થ ...વધુ વાંચોજોરથી મારવામાં આવ્યું હતું. કોઈ પથ્થર હતો. લોહી બધુ વહી ગયું, અને પાછળના મગજ જમીન સાથે પછડાતા તેનામાં તીરાડ પડી ગઈ. તીરાડ કોઈ ઓપરેશનથી પુરાઈ તેવી ન હતી. મોટા મગજ પર અસર થાય તે પહેલાજ લોહીના કમીથી મૃત્યુ થઈ ગઈ. જુઓ તો લાગે કોઈને ૧૫માં માળથી નીચે પાડવામાં આવ્યા હોય. તે પથ્થર ક્યાંય જ ન હતો. અને એટલી જોરથી પથ્થર મારવામાં આવ્યો
‘કોણ?’ ‘શ્રુતિનો બોયફ્રેંડ કોણ છે?’ ‘આરવ. તે અમારી સાથે સ્ટૅટસમાં હતો. મને પણ નહતી ખબર કે તે બંનેવનું ચક્કર ચાલે છે. અમે પોરબંદર ફરવા ગયા ત્યારે, સિયા પણ સાથે હતી, તેના ઘણા બધા ફોન આવતા હતા. અને તે ...વધુ વાંચોફોન નહોતી ઉપાડતી. જ્યારે ઉપાળ્યો ત્યારે તેની વાત મે સાંભળી લીધી.’ ‘શું વાત કરતી હતી?’ ‘ઘણી બધી. પહેલા તો તેને મળવા આવ્યો હતો, એટલે મળવાની વાત, પણ શ્રુતિ દુખી હતી, ડરતી હતી કે અમે એને જોઈ જઈશું તો..’ ‘તો તને એ કેવી રીતે ખબર પડી કે બંનેવ રિલેશનશિપમાં છે?’ ‘વાતોથી.’ ‘એ કેવી રીતે ખબર પડે?’ ‘.. અમ.. ન હતી પડતી. તે આરવને
‘નાઝ? તું અહીં કેવી રીતે?’ કૌસરે પૂછ્યું. તેના ઘરમાં નાઝ ડાઈનિંગ ટેબલ ઉપર બેસી હતી. ‘તારી ચાવી તાળામાં જ રહી ગઈ હતી.’ નાઝે તેને તાળું આપ્યું. કૌસરે તેની સામે જોયું. તેની જમણી બાજુ ચાવી નીચે અંગ્રેજી અખબાર હતું, ડાબી ...વધુ વાંચોતેના લાંબા વાળ હતા (હાઇલાઇટ કરાવેલા, સ્ટ્રેટ વાળ) અને ટેબલ ઉપર તેની આંગળીઓ હતી. આંગળીઓ તેની સામે આવી, અને બધી હાર્મોનિયમ વગાડતી હોય તેમ કશુંક માંગવા લાગી. ‘શું?’ ‘કેસ ફાઇલસ.’ નાઝને ચશ્મા તો હતા, પણ તે માંઝરી આખોના કોન્ટેક લેન્સ પહેરતી હતી. તેનું તન સફેદ હતું, વાળ પોનીમાં બંધાયેલા હતા, હોઠ પર લિપસ્ટિક ન હતી, અને એક સામાન્ય મુસ્કાન હતી.
‘આ જગતમાં જુઠ્ઠું બોલનારા ઘણા બધા માણસો છે. એ માણસ હું છું, અને તું પણ છે. જુઠ્ઠું બોલવું એ એક કળા છે. જૂઠ બે પ્રકારના છે: મોટા અને નાના. મોટા જૂઠ બોલવા માટે તમારે ઘણી થોડીક વસ્તુઓની જરૂર પડે ...વધુ વાંચોજે નાના જૂઠ બોલવામાં પડતી નથી. તમે તમારો વેશ બદલો છો તો પણ તમારી શરીરની ભાષા એક જ રહે છે. અને જે કોઈ તે ભાષાને ઓળખી શકે તે બુદ્ધિમાન હોય છે. શ્રુતિએ જ્યારે તેને સૌપ્રથમ જોયો ત્યારે તે હકીકતથી ઊંધું પણ બોલતી હોય શકેત. તે એકલી તેને મળી હતી. પણ સમર્થ. એ જુઠ્ઠું નહતો બોલતો. હા, પણ સમર્થ એક બીજું
સુધા એ જોયું તો મૃગધાના હાથ પર સાચે નિશાન હતા. એટલે આ વાગ્યું છે તે.. ‘એજ તો. આ બેંગલ્સથી હું એલર્જીક જ હોઇશ. મે કોઈ બીજા બેંગલથી આવું નથી થતું.’ મૃગધાની વાત સુધાને સાચી લાગી. ‘પણ સ્ટીલના બેંગલ્સ ક્યાંથી ...વધુ વાંચો‘મૈસૂરું ૨૦૧૫માં કોલેજ કેમ્પમાં ગઈ હતી, ત્યાંના માર્કેટથી લીધા હતા. પહેલા તો મે આવું કઈ પણ ન’તું થતું.’ સુધાએ તેની પરની પ્રિન્ટિંગ ખૂબ જ ગમી હતી. એલ્યુમિનિયમ ફોઈલના પેકેટમાં સુધાએ તેનું રિફલેક્શન જોયું. ‘આ બીજો રૂમ છે એમાં તમે શું કરો છો?’ ‘એ રૂમ તો સ્ટડી જેવો છે. ખાલી સાફ કરીએ છીએ. નથિંગ મચ.’ બસ આટલું કીધું અને હજુ તો
ક્રિયાનું મૃત દેહ જોતાં કૌસરના રુવાડા ઊભા થઈ ગયા. ક્રિયાને જોઈને કોઈ કહી ન શકે કે તે મરી ગઈ છે. ટાંકીની નીચે જ્યાં ઘાસ પાસે થોડીક માટી છે, ત્યાં તેનું મૃત દેહ પળ્યું હતું. કોઈને જોતાં એવું થાય કે ...વધુ વાંચોબસ ઊંઘે છે (આ સ્થળે કોઈ ઊંઘતું તો નાજ હોય) પણ નજીક જોઈને જુઓ તો તેના મોઢામાં દેખાય: એક વિશાળ સમુદ્ર. અને એ વિશાળ સમુદ્રમાં હતું લોહી. લાલ, કાળું લોહી. મર્યાદા ત્યજી સીમા લાંગી ઉભરતું, ઉદ્ભવતું લોહી. તેની નીચે માટીમાં પણ લોહીના ફુવારા હતા. કરોડરજ્જુમાં ચપ્પુ ઘૂસાડી કોઈએ તેને મારી નાખી હતી. શરીર હલાવ્યું ન હતું. કૌસરે એને જોઈ તરત
અહીં હું ચાલતી કથા પર એક વિરામ મુકીશ. કેમકે સિયાને એક સપનું આવી રહ્યું છે. પોરબંદરમાં જે સિયા છે, તે નહીં, પણ જે દવાખાનામાં બંધ છે, તે સિયા. સિયા દરવાજા સામે જુએ છે. ડાબી બાજુ તેનો મૃત ભાઈ જીનય ...વધુ વાંચોઅને દરવાજો ધીમેથી ખખડે છે. કોણ હશે? સિયાને ખૂબ જ ડર લાગવા લાગે છે. કોણ હશે.. કોણ હશે.. તે દરવાજા સમક્ષ ગઈ, તો ત્યાં કૃતિ ઊભી હતી. ‘કીધું તું ને તને કે સવારે તારો ભાઈ દેખાળીશ! કીધું તું ને તને! કેમ અહી આવી! કેમ આવી!’ સિયાના હોઠ ધ્રૂજવા લાગે છે.. તેના પગ હલવા લાગે છે. રૂમમાં એટલું અંધારું છે કે
‘પણ સિયા.. આપણે તો એક જ છીએ ને.. મને કેવી રીતે ન ખબર હોય?’ સિયા એ બીજી સિયાને કહ્યું. થોડીક વાર રહી, આ સિયા મોટી સિયાની વાત માની ગઈ, અને હસવા લાગી. ‘હાસ્તો. હું પણ કેવિ છું?’ શાણી. પણ ...વધુ વાંચોછેલ્લા છ વર્ષોથી મુંબઈના એક કુખ્યાત અસાઇલમ માંથી ભાગી આવેલી આ સિયાનું સાચ્ચું નામ નીથ્યા હતું. પણ.. તમને એ નહીં સમજાય કે કેવી રીતે એક ભદ્ર દ્રવિડ પરિવારની ગાંડી થઈ ગયેલી વહુ.. એક રિક્ષા ચાલક.. એક બહેન જે તેના ભાઈને ગોતવા કઈ પણ કરી શક્તિ હતી.. એક ગુંડો.. અને એક પ્રેમમાં પડેલો પુરુષ. આ બધા કેવી રીતે આ જાળમાં સંડોવાઈ
શ્રીનિવાસન એ સમયે સોળ વર્ષનો હતો. જ્યોતિકાના લગ્ન થયા ન હતા, પણ વિશ્વકર્માના પહેલા લગ્ન થઈ ગયા હતા. શ્રીનિવાસની બોર્ડ એક્જામ ખૂબ જ ખરાબ ગઈ હતી. તેઓના ઘરમાં છ લોકો હતા. માતા પિતા, મોટો ભાઈ, ભાભી, નાની બહેન ઉલરેગા, ...વધુ વાંચોતે. તેઓનો એક કૂતરો પણ હતો- ડેકરોસ નામ હતું. લગ્ન થયા ત્યારે ભાઈ ભાભી ખૂબ જ ખુશ હતા. પાંચ વર્ષ વિત્યા ત્યારે ગાડી ખાઈમાં પડી ગઈ, અને ભાઈ મરી ગયો. હવે પપ્પાનનું પેન્શન હતું, તેની જોબ હતી, પણ ઉલરેગાની ડેન્ટિસ્ટ બનવાની ઈંર્ટનશીપ ચાલતી હતી. ભાભી બચી ગયા. પણ ઍક્સિડેન્ટનો આઘાત એવો તે લાગ્યો કે.. જેને પણ જોવે, તેના કોલરથી પકડે,
‘શું થયુ?’ શ્રીનિવાસને ફોન પર પૂછ્યું. ‘અમારા કિચનમાં એક માણસ છે.’ જ્યોતિકા ધીમેથી બોલી. ‘તું ક્યાં છે?’ ‘ઉંબરે.’ ‘તે તને દેખાય છે?’ ‘એ હલી.’ ‘સ્ત્રી છે?’ ‘હા. મારી જ કદની એક છોકરી છે.’ ‘રસોડાની દીવાલમાં ક્રોકરી છે?’ ‘ના. થાળીઓ ...વધુ વાંચો‘થાળીઓ પછાળ.’ ‘કેમ?’ ‘તેને ડારાવવા માટે.’ પહેલા જ્યોતિકાએ ફોન કાપ્યો, અને હિસ્ટ્રી ડિલીટ કરી. પછી તે થોડીક આગળ વધી, તો તેને લાગ્યું કે તે વ્યક્તિએ તેને જોઈ લીધી છે. તે વ્યક્તિ તેના તરફ આવી રહી હતી. અને જ્યોતિકાએ હાથમાં થાળી લઈ, તેના માંથા પર પછાડ્યું. ‘વોટ ધ હેલ!’ કહી નાઝ નીચે પડી, અને તેના માંથા માંથી લોહી નીકળવા લાગ્યું. જ્યોતિકાએ
