નવલિકા
સાચો રસ્તો
સોનલ ગોસલીયા
© COPYRIGHTS
This book is copyrighted content of the concerned author as well as NicheTech / MatruBharti.
MatruBharti has exclusive digital publishing rights of this book.
Any illegal copies in physical or digital format are strictly prohibited.
NicheTech / MatruBharti can challenge such illegal distribution / copies / usage in court.
“ સાચો રસ્તો ”
સમ્યકની જિંદગીમાં આજની રાત અસહ્ય હતી. ઊંઘ વિનાની રાત. બે પલકોને મળવું ન હતું અને રાતને સવાર મંજૂર નહોતી.જિંદગી ક્રૂર બની હતી. આજે એને એના અસ્તિત્વનો ભાર જીરવાતો નહોતો. કયારેક કયારેક સટ્ટાની બાજી જીતતો સમ્યક આજે જિંદગીની બાજી હારી ગયો હતો. અંજપ મનને શાંત કરવા મ્યુઝીક ચાલુ કર્યું. પણ આજે એ પણ મનમાં વાગતું હતું. કંઇ જ ગમતું નહોતું. કબાટ ખોલી એની પ્રાણપ્યારી ચૈતાલી માટે લીધેલી મોૅંઘીદાટ સાડીને હ્ય્દયસરસી ચાંપી ચોધાર આંસુએ રડી પડ્યો. મારા પ્રેમમાં શુ ખામી હતી ?તારો આવો ફેંસલો, સાબિત કરે છે કે આ પ્રેમ એકતરફી હતો. ફકત મારા તરફથી જ હતો. દોષ તારો પણ નથી મારી વહાલી, દોષ મારા નસીબનો છે. મારી આદતો મને જ ભારે પડી. કેવો આશિક હતો હું તારો. તને જોવા હું તારા ઘર સામે કલાકો ઊભો રોતો હતો.તારી એક ઝલક પામીને હું જાણે ધન્ય થઇ જતો. તારી સાથે સંબંધ વધારવા તારા અડીયલ ભાઇને પણ પ્રેમ થી જીતી લીધો. તારા અભિમાની પપ્પાના ઘણાં અપમાનો સહન કર્યાં, ફક્ત તને પામવા માટે.
મને યાદ છે, જ્યારે મેં તારી સમક્ષ મારા પ્રેમનો પ્રસ્તાવ મૂક્યો ત્યારે તારી આંખોમાં પણ એકરાર છલકતો હતો. બંધ હોઠ કશુંક કહી નાંખવા તડપતા હતા. મોઢા પરની લાલી તારા હરખની ચાડી ખાતી હતી. તારા વગર બોલ્યે હું જવાબ પામી ગયો હતો. પછી તો રોજનું આપણુ મિલન એક વ્યસન થઇ ગયું જાણે. એકમેકને મળ્યા વગર અધૂરાપણું લાગે. કંઇક ખૂટે છે,એવી ભાવના હચમચાવી મૂકેે. શેરબજારના સટ્ટા હું બખૂબી રમતો. નસીબ પણ સાથ આપે. મમ્મીને જરાય પસંદ નહોતું મારું સટ્ટો રમવું. હંમેશાં કહેતી “દીકરા સટ્ટામાં કમાયેલા અઢળક રૂપિયા કરતાં, તારા મહેનતથી કમાયેલા બે પૈસા પણ મારા માટે કરોડો રૂપિયા સમાન હશે”. પણ મારા માથે કરોડપતિ થવાની ધૂન સવાર હતી. મારી ચૈતાલીનાં તમામ સપનાં મારે પૂરાં કરવાં હતાં.
એની ગગનચુંબી આશાઓ મારે પૂરી કરવી હતી. ચૈતાલીને મહેલ જેવું ઘર(જેમાં અનેક નોકરચાકર હોય),ખૂબ બધાં ઘરેણાં,ગાડી વગેરે દરેક એશોઆરામ આપવા હતા. સટ્ટા સ્િીવાય રાતોરાત હું આટલી સંપત્તિ ક્યાંથી પામી શકું ? નસીબ પણ સાથ આપતું ગયું. શેરબજારનો કિંગ થઇ ગયો. ચૈતાલીને દરેક વખતે અવનવી મોંઘી ભેટો આપતો. એના ચહેરાની એક ખુશી જોવા હું કંઇ પણ કરી શકું. આમ અમારા પ્રેમના એ ખુશહાલ દિવસો બહુ મધુર થતા ગયા. દોસ્તો વચ્ચે હું એક સેલીબ્રીટી બની ગચો. વારે તહેવારે દારૂની પાર્ટીઓ ચાલે. ત્રણ પત્તાંની રમતનો શોખ એટલો ઉગ્ર કે જ્યાં ચાર દોસ્તો મળે, ત્યાં બાજી પડી જ જાય. શેરના સટ્ટામાં નસીબે જેટલો સાથ આપ્યો એટલો ફટકો નસીબે પત્તામાં આપ્યો. બધી મૂડી, મકાન, દાવ પર લગાવી દીધું, ફક્ત એક જ બાજીમાં. એક બાજુ મારૂં સપનું, મારી ચૈતાલી, મારો જીવ, મારૂં બધું હતી. બીજી બાજુ મારી બધી મૂડી હતી.ચૈતાલીનો પ્રેમ મારી અમૂલ્ય મૂડી હતી.એશોઆરામ તો એને સાચવવા પૂરતો હતો.મારા પ્રેમ અને લાગણીથી એને હું જીવની જેમ સાચવીશ જ.છેવટે બધું જ હારી ગયો.પણ મનમાં એટલું દુઃખ નહોતું, આ તો તુચ્છ વસ્તુ કહેવાય, હાથનો મેલ કહેવાય,આવે ને જાય. પુરુષાર્થ કરીને તનમનથી મહેનત કરીને કમાઇ લઇશ. મારી ચૈતાલીનો સાથ મારૂં બળ છે ચૈતાલી,આજે કેમ મોડી છે ? હજુ આવી નહીં મને મળવા. બિચારી દુઃખી થતી હશે. મારી સામે આવતા ખચકાતી હશે. એણે ફોન કર્યો મોબાઇલ પર. ફોન બંધ હતો. ઘરે કર્યો તો કામવાળીએ કહ્યું કે બધા ખરીદી કરવા ગયા છે. કેમ ? શાની ખરીદી ? આશ્ચર્યથી પૂછાઇ ગયું. “મને કાંઇ ખબર નથી.” કહી ફોન કાપી નાખ્યો. કામવાળી બાઇએ. મારૂં મન બેચેન બની ગયું. સારા ખોટા વિચારો મને સતાવવા લાગ્યા. મમ્મી મને આવી હાલતમાં જોઇ રડવા લાગી.
મારી પાસે આવી મારા માથે હાથ ફેરવી મને વ્હાલ કરવા લાગી.દીકરા તારા પપ્પા ખૂબ મોભાદાર વ્યક્તિ હતા સમાજના. એમની વાતમાં કયારેય નિરાશા ના હોય. આપણી મધ્યમવર્ગની પરિસ્થિતિ કહેવાય, પણ તારૂં ભણતર અને ઉછેર તો અવ્વલ દરજ્જાનો જ કર્યો. પોતે જ આટલું ભણેલા હતા તો તારા ભણતરમાં ખામી રાખે ? એ પોતે જ તને ભણાવતા. તને અંગ્રેજી મીડીયમમાં ભણાવ્યો. ડબલ ડીગ્રી લેવડાવી જેથી તને સારામાં સારી નોકરી મળે અને તું તારી જિંદગી સરળતાથી જીવે. બેટા, હું તને હંમેશાં કહેતી કે ઝડપથી કરોડપતિ બનવાના સપનામાં તું કયાંક પાયમાલ ના થઇ જાય એનું ધ્યાન રાખજે. હશે મારા લાલ.જે નસીબમાં લખ્યું હોય એ થાય જ. એને આપણે ના રોકી શકીએ. તારા પપ્પાની ટયુશન કલાસવાળી ઓફિસ ને મારી થોડી ઘણી મૂડી છે એ વેચીને એક નાનો ફલેટ લઇ લઇશ. તું ચિંતા ના કર. હું હજી બેઠી છું તારી પડખે. મારા મનને એવી રાહત મળી. “મા એ મા.” બાળક ને મોતના મ ુખમાંથી પણ પાછી લઇ આવે એ મા. એના ઘડપણની ફિકર કર્યા વગર એની જમા પૂંજી દીકરાને ખુશી ખુશી આપી દે, એના ખરાબ સમયમાં એ મા. હું એને વળગીને ખૂબ રોયો. “મમ્મી, પપ્પાના અવસાન પછી તારા ખૂબ સમજાવવા ઉપરાંત હું આડા રસ્તે ચડયો. તારી મનોદશા કેવી હશે એ મને આજે સમજાય છે.છતાંય તારી આ હૂંફ એટલી જ પ્રેમાળ અને નિઃસ્વાર્થ છે.”
મમ્મી અને હું આજે મનભરી રોયા. મનભરી એકબીજાને વહાલ કર્યું. મમ્મીએ મને કહ્યું, “બેટા,તું ચૈતાલીને મળીને સઘળી વાત કરી લે. એ તને સાચો પ્રેમ કરતી હશે તો દરેક પરિસ્થિતિમાં તારો સાથ જરૂર આપશે.” હજી હું અને મમ્મી વાત કરતા જ હતા ત્યાં જ ચૈતાલી આવી ચડી. અરે “આવ ચૈતાલી, મમ્મી ને હું તારી જ વાતો કરતો હતો. તું ક્યા હતી આખો દિવસ, એક ફોન પણ ના કર્યો મને ?” ચૈતાલીના મુખ પર થોડી નારાજગીના ભાવ લાગ્યા.
“જો સમ્યક, પરિણામથી સંસાર અને પરિણામથી જ વિનાશ છે.સુખ પ્રાપ્ત કરવાના લોભમાં તારૂં સુખ જ ટળ્યું ને ? શું રહ્યું તારી પાસે ? સટ્ટામાં કમાયેલા રૂપિયા પળવારમાં જ જતા રહ્યા ને ? મને ખબર હતી કે તારી આ આંધળી દોડ તને એક દિવસ જરૂર પછાડશે. સમ્યક,મારા મમ્મી પપ્પાએ તારા અને મારા સંબંધ માથે મંજૂરી ના આપી, એનું મુખ્ય કારણ જ એ હતું કે તું સટોડીયો હતો.પપ્પા મમ્મીને મારા ભવિષ્યની ચિંતા કોરી ખાતી હતી. બે દિવસ પહેલાના તારી પાયમાલીના છેલ્લા સટ્ટાની જાણ થતાં તેઓએ મારી સગાઇ નક્કી કરી નાંખી. આવતી કાલે મારી સગાઇ છે.હવે તું મને ભૂલી જજે.” સમ્યક તો બેબાકળો થઇ ગયો.“ચૈતાલી, આ તારો પ્રેમ? તું મને સટ્ટો રમવા રોકી શકતી હોત, પણ તેં મને ના રોક્યો.મેં આંધળી દોટ મૂકી પૈસાની.પણ કોના માટે ?ફક્ત તારા ને તારા માટે જ.તારાં સપનાં સાકાર કરવાં હતાં મારે. તું મારી જિંદગી છે. મારી મમ્મી તો મારી સાથે ઝૂંપડીમાં પણ ખુશીથી રહેવાની હતી.જ્યારે તું મને તારાં સપનાં કહેતી, ત્યારે મારૂં મન ખળભળી ઊઠતું. મારી ચૈતાલીનાં સપનાં પણ એના જેટલા કિંમતી હતાં મારા માટે. મારા આ બેશુમાર પ્રેમને તે આજે મારા દેવા ખાતર ત્યાગી દીધો ? ચૈતાલી, હું આજે મનોમન મરી ગયો. ફકત મારી આ નિઃસ્વાર્થ મા માટે જીવીશ. એની મમતાની ઓથે મારા દુખી જીવનમાં છાયડા લઇશ.તું સુખી થા મારી તને એ જ દુઆ છે.” કહેતાં કહેતાં રડવા લાગ્યો. માનું કાળજું કપાતું હતું મારી પીડાથી. ચૈતાલી ત્યાંથી ચૂપચાપ નીકળી ગઇ. માને વળગીને હું નાના બાળકની જેમ રોયો. “મમ્મી,આપણે આ શહેરથી કયાંક દૂર જતા રહીએ. હું મહેનત કરીશ ને જે કમાઇશ એમાં આપણે સ્વમાનથી જીવીશુ. મને માફ કરી દે મમ્મી, મારા કારણે તારે પણ દુઃખી થવું પડે છે. મમ્મી મને પંપાળતા બોલી,“સૌ સ્વાર્થના સગા છે. “નાણા વગર નાથીયો ને નાણે નાથાલાલ”કહેવાય છે.આ છોકરી તારા રૂપિયાથી જલસા કરતી હતી ત્યારે તું એના માટે પાગલ પ્રેમી હતો, આજે જ્યારે તારી પાસે કશું જ ના રહ્યું ત્યારે પોતાનો પરચો બતાવી દીધો ને ?બેટા, પ્રેમ તો ખૂબ નિર્દોષ લાગણીઓથી ભરેલો હોય,સ્વાર્થની છાયા પણ એમાં ના હોય. તડકા-છાયા તો દરેકના જીવનમાં આવે જ. દરેક પરિસ્થિતિમાં સાથ નિભાવે એ સાચો પ્રેમ કહેવાય. મારી એ વાત માન મારા દીકરા. તું તારા મનને આવા વિચારોથી દૂર રાખ. એક સપનું સમજીને ભૂલી જા.”
સવારના સૂરજનાં કિરણો રૂમમાં પડતાં જ સમ્યક પોતાના પલંગમાંથી ઉઠયો. મોઢા પર પાણી છાંટીને સ્વસ્થ થયો.આજે એણે જાતે જ ચા બનાવવાનું નક્કી કર્યું . ચા બનાવીને મમ્મીને ઉઠાડવા ગયો હસતા ચહેરે. મમ્મી દીકરાને સ્વસ્થ જોઇ મનોમન રાજી થઇ. “મમ્મી, આપણે આજે પપ્પાની ઓફિસને તાળું મારી દઇએ. સરોજમાસીના ગામમાં નવી કોલેજ ખૂલી છે, ત્યાં હું લેકચરરની જોબ લઇ લઇશ.તને માસીનો સાથ પણ મળશે અને મને મારી નવી જિંદગીની નવી દિશા મળશે.” “વાહ,મારા દિકરા.વાહ.આજે તું તારી સાચી દિશા તરફ વળ્યો. તારી આ નવી દિશામાં તને ખૂબ સફળતા મળે અને તારા પપ્પાના રસ્તે તું આગળ વધે.” “હા મમ્મી તારો સાથ કાફી છે મારા માટે પપ્પાની ઓફિસ એમની યાદગીરીરૂપે સદાય આપણી જ રહેશે. ત્યાં ગામમાં આપણે એક રૂમનું ભાડાનું મકાન લઇશું. શૂન્ય(૦)માંથી સર્જન કરીશું. ચલ આજે આપણી ઓફિસે જઇએ. બપોરે બહાર જમીશું. ખૂબ મજા કરીશું. કાલથી ઘર ખાલી કરવાનું શરૂ કરી નાંખીશુ.” દીકરાને બહારથી ખુશ દેખાવવાનો ડોળ કરતા જોઇ મા મનોમન બોલી ઉઠી. તારી આંખના આંસુ હજી છલકાય છે. તારી ઉદાસીના ભાવ તારા મુખદર્પણમાં દેખાય છે.ઠાલવી નાંખ તારૂં કોઠું, કહી દે તારી વ્યથા. તને તડપતો જોઇ આ માનું કાળજું કપાય છે.
બીજી બાજુ દીકરો મનોમન બોલ્યો -
લાખ છુપાવું મારી વેદના,પણ તું ભાપી જાય છે મા.
તારા પેટમાં આળોટ્યો,
તારી ઓર સાથે જોડાયેલો છું મા.
કેટલીય કોશીશ કરી ચૂક્યો,
નકલી હાસ્ય મુખ પર લાવવાની.
પણ આપણા મન થી જોડાયેલી એ લાગણીઓ
મારા જખ્મો ની ચાડી ખાય છે મા.
