પ્રકરણ 20 પીછેહટ...!!
અવનીશ અને હર્ષા બંને બેડ પર સૂતા છે...અવનીશના ડાબા હાથ પર હર્ષા નું માથું છે .. અને બંનેના ચહેરા પર એક અલગ જ પ્રકારનું સ્મિત છે જેમાં બંનેનો પ્રેમ સ્પષ્ટ રીતે દેખાઈ રહ્યો છે...
" હર્ષુ.... હર્ષુ... કાલે રાત્રે કશું થયું તો નહોતું ને પેલી આકૃતિનું...?
"અરે.... હા તમને એ વાત તો કહેવાની રહી જ ગઈ..."
હર્ષા બેડ પર બેઠી થઈ જાય છે એટલે અવનીશ પણ એની સામે મોં રાખીને બેસી જાય છે....
" શું થયું ? હર્ષા ..... બોલને પ્લીઝ...... મને બહુ ટેન્શન થાય છે.... "
" લાસ્ટ ટાઈમ ની જેમ જ એ મારી સામે આવી હતી ......બટ હવે.... ખબર નથી કે કોણ છે....... પણ એણે જે કહ્યું છે એ સાંભળીને તું પણ ખુશ થઈ જઈશ.....
"શું ...? "
હર્ષા અવનીશ ને માંડીને વાત કરે છે
અચાનક એ રૂમમાં ધીમો ધીમો અવાજ આવી રહ્યો છે .....
"હર્ષા.... હર્ષા ......"
હર્ષા જબકીને જાગી જાય છે અને જુએ છે તો એ કાળા ધુમાડા થી રચાતી અદ્રશ્ય આકૃતિ ફરીથી એની સમક્ષ આવી ગઈ છે કોણ જાણે97 શું થવાનું હતું પણ આજે એ આકૃતિ હર્ષા ને બૂમ પાડીને બોલાવી રહી છે જગાડી રહી છે કે જાણે કશુંક લઈને આવી હોય એના માટે હર્ષા બોલી ઊઠે છે
" શું કામ આવો છો અહીંયા..? મેં ના પાડી ને કે હું મારો અવનીશ કોઈપણ કિંમતમાં નહીં આપું....!! કેટલી વાર કહું કે અવનીશ નહીં બીજું કંઈ પણ જોઈએ તો માંગી લો..... "
" હા.... છું તારા પ્રેમને મેં જાણી લીધો છે તારા પ્રેમને...... એટલે જ મારી હાર સ્વીકારવા હાજર છું .... "
"હાર...... ????? "
" હા ..... હાર .... "
" શેની હાર...? "
"હર્ષા...હું મારી હાર માનું છું...કેમ કે તારો પ્રેમ એટલો બધો મજબૂત છે કે એની સામે અવનીશને મેળવવામાં અસમર્થ છું..."
"પણ , કોણ છો તમે..? અને આ બધું શા માટે...? "
" એ જવા દે.... પણ આજ પછી હું તને હેરાન નહિ કરું...? "
" પણ....! "
અચાનક એ અદ્રશ્ય બની જાય છે...પણ એ પ્રશ્ન હજુ સક્રિય જ છે કે કોણ છે આ આકૃતિ.. ? પણ હર્ષા મનોમન રાહત અને શાંતિ અનુભવે છે કે આ આકૃતિએ પીછેહટ કરી લીધી...
" હર્ષુ ... તને શું લાગે છે ? આ બધું સાચું હશે .... ? શું આ બધું સાચે જતું રહ્યું હશે ... ? "
" ખબર નહીં ..... અવનીશ કે શું થશે ? પણ હવે રાહ જોવા સિવાય કશું જ ઉપાય નથી આપણી પાસે .... !! "
" જોઈએ હવે આકૃતિ આપણને દેખાય છે કે નહીં ... ?? "
" સાચી વાત છે...... કઈ નહિ ......છોડ વધુ ચાલ ઓફિસે જવાનું છે તૈયાર થઈ જઈએ.... "
" હા યાર તમારા લીધે મારું કામ પણ બાકી રહી ગયું..... "
" મારા લીધે.... ? "
" હાસ્તો... "
" મેં શું કર્યું હવે..? "
" તમે તો બોલાવી મને યાર...! "
" તો મેં બોલાવી એટલે જ તું આવી...? "
" હા તો હું તો કેવી મસ્ત બાથરૂમમાં કપડાં ધોતી હતી... "
"જાને જુઠ્ઠી ... એવું હતું તો મારાથી છોડાવીને કેમ ના જતી રહી... ? "
" હશે... હવે જવા દો ... ચલો હું તૈયાર થઈ જાવ.... અને તમે ન્હાવા જાવ .... "
" હું તો સૂઈ જઈશ... થોડીવાર હજુ કલાક છે જવામાં.. "
" હા , હવે હું ફટાફટ કામ પતાવી લઉં મારુ...... "
" તો જા ને.... તને ના કોણ પાડે છે...? "
" કામ પતવા દો જો ....પછી તમારો વારો .... "
હર્ષા ફટાફટ બેડ પરથી ઊભી થઈ ઘરનું કામ પતાવવા લાગે છે અને અવનીશ ત્યાં જ સુકુનથી ઊંઘી જાય છે.... થોડી ક્ષણોમાં હર્ષા કામ પતાવી તૈયાર થઈ જાય છે અને અવનીશ પણ ઓફિસ માટે તૈયાર થવા થવા લાગે છે અને રોજની જેમ એ બંને ઓફિસ માટે નીકળી જાય છે રોજના એ અવાજ સાથે "જય શ્રી કૃષ્ણ.." પણ આ વખતે બંનેના ચહેરા પર કંઈક અલગ જ ખુશી છે
To be continue...
#hemali gohil "Ruh"
@Rashu
શું હવે અવનીશ અને હર્ષા ના જીવનમાં કોઈ મુશ્કેલી નહીં રહે...? શું તેઓ આમ જ ખુશ રહેશે..? જુઓ આવતા અંકે....
