લોહિયાળ લવ
કિશોર સોલંકી
નમસ્કાર મિત્રો. આ કહાની મારા ગામ માં બનેલ સત્ય ઘટના પર આધારીત છે.
આ કહાની મા એક પરીવાર ની વાત છે જેમા, પિતા મગનભાઈ (તમામ પાત્રો ના નામ બદલેલા છે) માતા ગંગાબેન, તેમનો ચોવિસ વર્ષ નો દિકરો સૂરજ અને બાવિસ વર્ષ ની દિકરી રેખા.
જેમનું નાતો સીમ માં ખેતર છે કે નાતો ગામ માં ઘર છે. જેથી તેવો પેટયું રળવા માટે એક વાડિ મા ચોથો ભાગ રાખી વર્ષો થી ખેતી કપે છે. સારા મોળા વરહ ને કારણે તેવો બે પાંદડે તો ન્હોતા થયા પણ તેમની જીવન ગાડી ચાલતી હતી.
વાડી નો માલિક ખાતેદાર હતો. ગામ ની ચારેય દિશા માં તેની જમીન હતી. વધારા નું તે ૩૨ વર્ષ નો વાડિ નો માલિક ભાવેશ જબરા પગાર વાળી નોકરી કરતો હતો. પ્રેમાળ પત્ની ઘરે રહિ ઘર કામ કરતી અને બે બાળકો ની સાર સંભાળ રાખતી હતી.
ભાવેશ ને તો જાહો જલાલી હતી. ગામ માં મોટું નામ હતું તેનુ. મગનભાઈ ભાવેશ ના ખેતર માં છેલ્લા પાંચ વર્ષ થી ભાગ રાખી રહેતા હતા. જેથી બંને વચ્ચે વિશ્વાસ નો સંબંધ બંધાઈ ગયો હતો.
ભાવેશ વાડિએ ઓછો જાતો. પણ જયારે રેખા અઢાર વર્ષ ની થઈ ત્યારે ભાવેશે તેના પર સરખી નજર નાખી અને તેના દિલ માં પ્રેમ નાં ફુલ ખિલ્યા. બસ તે દિવસ થી ભાવેશ પહેલા કરતા વધારે વાડિએ આવવા જવા લાગ્યો.
થોડાક સમય માં જ ભાવેશ નું વાડિએ આવવા નું એક માત્ર કારણ બની ગયું, તે કારણ એટલે રેખા ને જોવા નું તેના રૂપ ને નિરખ્યા કરવા નું. ભાવેશે રેખા ને ભોગવવા નું મન બનાવી લીધું. રેખા ને પોતાની તરફ આકર્ષવા તે ગામ માંથી રેખા માટે કંઈક ને કંઈક લાવતો અને રેખા ના ઘર ના ની જાણ બહાર તેને આપી દેતો
રેખા માં વાડિ માં કામ કરતી હોય ત્યારે ભાવેશ તેની પાસે જાય, તેની સાથે વાતો કરે, લાગ મળતા તેને સ્પર્શ કરી લેતો. રેખા ના તન મન માં જુવાાની દરિયા ના મોજા ની જેમ ઉસળી રહિ હતી. એટલે રેખા ને ભાવેશ નો સ્પર્શ સારો લાગતો હતો. પોતાની કરતા ભાવેશ ૧૨ વર્ષ મોટો હતો, છતાય ભાવેશ રેખા ને ગમવા લાગ્યો હતો. રેખા તેને ચાહવા લાગી હતી.
ભાવેશ ને દરેક જગ્યા એ રેખા દેખાવા લાગી. કોઈ કામ માં મન ના લાગે. પોતાની પત્ની મા પણ તેને રેખા દેખાવા લાગી. પોતાની પત્ની સાથે જ્યારે પણ રાત વિતાવતો ત્યારે તેને એમ લાગતું કે પોતે રેખા સાથે જ સમય વિતાવે છે. અને વિચાર કરતો કે જેના વિચાર માત્ર થી આટલી મજા આવે છે, તો તેની સાથે સાચે જ સમય વિતાવવા થી કેટલી મજા આવશે? બસ પછી તે ઘડી થી નક્કિ કરી લીધુ કે હું મારો સંપૂર્ણ પ્રેમ રેખા ને જ આપીશ.
આ નિર્ણય થી ઘર માં કજીયા થવા લાગ્યા. પણ ભાવેશે તેની જરાય કદર કરી નહિ. છેવટે ભાવેશ ની પત્ની રિસામણે ચાલી ગઈ.
પછી તો ભાવેશ રેખા માટે આંત્રિક વસ્ત્રો, બંગડી, કાના નાં ઝૂમકા, બ્રેસ્લેટ, લેડિઝ વોચ વગેરે ગિફ્ટ કરવા લાગ્યો. અને બદલામા રેખા એ પોતાની જાત ભાવેશ ને સોંપી દિધી. અને યુવાની નો ભરપૂર આનંદ માણવા લાગી.
આવું બે વર્ષ ચાલ્યું. ત્યાં એક દિવસ રેખા નાં ઘરે ખબર પડી ગઈ. એટલે તેના પિતા એ પોતાની આબરૂ બચાવવા માટે રેખા ની સગાઈ કરી નાખવાનું વિચાર્યુ. જેથી ભાવેશ અને રેખા બંને દુ:ખી થઈ ગયા. પણ બીજી જ ક્ષણે બધુ ભુલી એક બીજા મા ખોવાઈ જતા. સગાઈ થઈ ગઈ છતાય રેખા અને ભાવેશ મળતા જ રહ્યા. ઘરના પણ મુંજાયા, ખેતર પણ ન્હોતા મૂકી શકતા, કારણ કે પહેલા પૈસા લીધેલા જો હતા.
મગનભાઈ એ ભાવેશ ને સમજાવવા નું વિચાર્યું, વાત પણ કરી પણ ભાવેશે તો રેખા ની કિંમત લગાવી. હવે ક્યો બાપ પોતાની દિકરી ને વેંચવા રાજી હોય?
ભાવેશ અને રેખા વધુ પડતા મળવા લાગ્યા. રેખા ને ભાવેશ ની જાળ માંથી છોડાવવા મગનભાઈ એ બધી લાજ શરમ નેવે મૂકી પોતાની દિકરી ને સમજાવી કે તે ભાવેશ ને મળવાનું બંધ કરે. રેખા એ હા તો પાડી પણ એકવારર પ્રેમ રસ પીધા પછી. તેને વારંવાર ભાવેશ યાદ આવતો.પણ રેખા એ પોતાના પિતા ની આબરૂ સાચવવા નહિ મળવા નો ઢોંગ કર્યો.
મગનભાઈ સમજુ માણસ હતા તેમને અંદાજો આવી ગયો હતો કે નદિ માં પૂર આવી ગયુ હતું હવે પાળ બાંધવાનો કોઈ અર્થ નથી. તેથી તેમણે રેખા ની સગાઈ કરી નાખવાનું નક્કિ કર્યું. સગા વ્હાલ ના સાથ થી રેખા ની થઈ ગઈ. પણ રેખા અને ભાવેશ સગાઈ થી ના ખુશ હતા.
હવે ભાવેશ ને એમ લાગવા લાગ્યું હતું કે રેખા એના હાથ માંથી જઈ રહહિ છે. રેખા ને હંમેશ માટે પોતાની બનાવી ને રાખવા શું કરવું તે વિષય પર તે રાત દિવસ વિચારવા લાગ્યો. રેખા પણ સગાઈ પછી ઘરના ઓ સાથે ગેર વર્તન કરવા લાગી.
તો ભાવેશ ની પત્ની એ પોતાના પતી ને સીધો કરવા તેના પર કેસ કર્યો,જેનાથી ભાવેશ ની હજારો રૂપિયાવાળી સરકારી નોકરી ગઈ. જેથી તે વધારે ડિપ્રેશન માં આવી ગયો. પણ અંતે નોકરી ને નેવે મૂકી તેણે માત્ર રેખા પર ફોક્સ કર્યુ.
ભાવેશ નો પ્રેમ એક જંગ બની ગયો હોય તેવું લાગવા લાગ્યું હતું. તેવા માં તેણે રેખા ના સાસરિયા વાળા ને સગાઈ તોડી નાખવા માટે તેમને ૩ લાખ રૂપિયા ની ઓફર કરી પણ તે લોકો માન્યા નય અને ભાવેશ ને ન કહેવા ના વેણ કિધા.
હવે ભાવેશ ને હાડો હાડ બેસી ગયું હતું કે રેખા મારા હાથ માંથી ગઈ. ભાવેશ આબરૂ ખાતર રેખા ને લઈને ભાગી પણ ન્હોતો શકતો. આમ ને આમ આમ ને આમ એક વરસ વહિ ગયું ને વિતી ગયું. વર્ષ દરમિયાન ભાવેશ અને રેખા એકેયવાર એકાંત માં મળી ન્હોતા શક્યા. માત્ર શાના છુપી ફોન પર વાતો જ કરતા.
એક વર્ષ પછી ભાવેશે જે થવાનું હોય તે થાય એવું નક્કિ કરી વાડી માં રેખા ની આજુ બાજુ રહેવા લાગ્યો. મગનભાઈ અને તેના ઘરના ઈચ્છતા હોવા છતા ભાવેશ ને વાડિયે આવવાની ના ન્હોતા પાડી શકતા. કેમ કે વાડી ભાવેશ ની હતી.
ભાવેશ રેખા ને એકલી ભાળે કે તરત કોઈ પણ પાક (કપાસ, જાર, મકાઈ, બાજરી, શેરડી) માં લઈ ને જતો રહેતો.
આખરે ઘર ના ઓ એ કંટાળી રેખા ના લગ્ન કરવા નું નક્કિ કર્યું. લગ્ન ની તારીખ લેવાણી. બધો કરિયાવર એક પછી એક હોરવા (ખરીદવું) લાગ્યા.
હવે ભાવેશ જે ક્યારેક ક્યારેક મળતો હતો તે પણ બંધ થવાનો વારો આવવાનો હતો. તેથી ભાવેશે લગ્ન ની તારીખ ને પાછળ ધકેલવા માટે એક પ્લાન બનાવ્યો. આપણે સૌ જાણીયે છીએ કે ઘરમાં કોઈક દુર ઘટના થાય એટલે લગ્ની તારીખ ને પાછી ધકેલાઈ છે. બસ તેજ વિચાર સાથે ભાવેશે રેખા સાથે વધુ સમય વિતાવવા માટે રેખા ના ભાઈ ને મારી નાખવા નું વિચાર્યું. જો તે મરી જાય તો લગ્ન બંધ રહે.
પ્લાન તો કરી નાખ્યો પણ તે પ્લાન ને અંજામ કેમ આપવો તે વિચારવા માં ત્રણ મહિના નિકળી ગયા. અને તારીખ નજીક આવી ગઈ. પછી ભાવેશે સૂરજ ના એક મિત્ર ને પ્લાન માં સામેલ કરી. એક રાત્રે સૂરજ કપાસ માં પાણી વાળતો હતો ત્યારે તેને ફોન કરી સૂરજ ના મિત્ર એ મળવા બોલાવ્યો.
જ્યાં ભાવેશ અને તેના બે ત્રણ માણસો તે જગ્યા એ પહેલે થી જ મારી નાખવા નાં ઈરાદા થી જ હથીયારો લઈ ને ઊભા હતા. જેવો સૂરજ આવ્યો કે તરત બધા તેના પર તૂટી પડ્યા અને માત્ર થોડિક ક્ષણો માં જ સૂરજ ની જીંદગી નો સૂર્ય અસ્ત કરી નાખ્યો.
અને પોલિસે માત્ર ૭૨ કલાક માં સૂરજ ની હત્યા નો ભેદ ઉકેલી ભાવેશ અને તેના માણસો ને ગિરફતાર કરી જેલ ના સળિયા પાછળ ધકેલી દિધા.
તો આ હતી મારા ગામ માં બનેલી સત્ય ઘટના પર આધારીત મારી ટૂંકી વાર્તા "લોહિયાળ લવ" તમને કેવી લાગી અવશ્ય જણાવજો.
***
