ડરના મના હૈ
Darna Mana Hai-19 ભૂતિયું રેલવે ક્રોસિંગ
લેખકઃ મયૂર પટેલ. ફોનઃ ૦૯૫૩૭૪૦૨૧૩૧
એક અનોખો અનુભવઃ
દક્ષિણ અમેરિકી દેશ પેરુની બ્રેન્ડા પશેકો નામની એક મધ્યવયસ્ક મહિલાની કાર અમેરિકાના ટેક્સાસ રાજ્યના સાન એન્ટોરિયો શહેરની દક્ષિણ દિશામાં આગળ વધી રહી છે. સાન જુઆન મિશન નામના સ્થળેથી સહેજ દૂર આવેલા રેલવે ક્રોસિંગ પાસે તે પોતાની કાર થંભાવે છે. બપોરનો સમય હોવાથી અન્ય કોઈ વાહન ત્યાં નહોતું. રેલવેલાઈન અને રસ્તો ક્રોસ થતો હોવા છતાં આ સ્થળે ફાટક કે સિગ્નલ જેવી કોઈ સલામતી નહોતી. એનું કારણ કદાચ એ હતું કે આ રેલવે ટ્રેક પરથી બહુ ઓછી ટ્રેનો પસાર થતી હતી. ક્રોસિંગથી માંડ પંદર ફિટનાં અંતરે બ્રેન્ડાની કાર ઊભી છે. કારને ન્યૂટ્રલ ગિયરમાં નાખી તે એન્જિન બંધ કરી દે છે. કારની પાછલી સીટ પર પડેલ હૅન્ડબેગમાંથી ટેલ્કમ પાઉડરનો ડબ્બો કાઢીને તે કારની બહાર નીકળે છે. કંઈક અસમંજસ, કંઈક અનિશ્ચિતતાની લાગણી સાથે તે ધીમા પગલે કારના પાછળનાં ભાગે જાય છે. કારની ડીકીના પતરાં પર તે સારી એવી માત્રામાં ટેલ્કમ પાઉડર છાંટી દે છે. ફરીવાર ડ્રાઈવિંગ સીટ પર બેસીને તે કંઈક અનોખું, કંઈક અગમ્ય બનવાની રાહ જોવા લાગે છે. અને થોડી જ વારમાં કંઈક એવું બનવા લાગે છે જેનો અનુભવ કરવા માટે તે છેક પેરુથી અમેરિકા સુધી લાંબી થઈ હતી. તેની કાર આપોઆપ જ આગળ વધવા લાગે છે! કારનું એન્જિન બંધ હોવા છતાં ધીમે ધીમે કરીને કાર આપોઆપ જ આગળ ધકેલાવા લાગે છે. સ્ટીયરિંગ વ્હીલ પરથી પોતાના હાથ હટાવી લઈ બ્રેન્ડા પાછળ ગરદન ઘુમાવે છે. કારની પાછળની તરફ તેને કોઈ દેખાતું નથી. કોઈ અદૃશ્ય શક્તિ દ્વારા તેની કાર રેલવે ક્રોસિંગ પાર કરીને બીજી બાજુ પહોંચી જાય છે અને પછી આગળ વધતી અટકી જાય છે. કાર આગળ વધતી અટકી ગઈ પછી પણ બ્રેન્ડા થોડીવાર અંદર જ બેઠી રહી. અગોચર શક્તિઓનો પ્રત્યક્ષ પરચો મેળવી તે ઉત્તેજિત થઈ ગઈ હતી. તેના હૃદયની ધડકનો તેજ થઈ ગઈ હતી. તેનાં રુંવાટા ઊભા થઈ ગયા હતા. આશ્ર્ચર્ય અને ઉત્તેજનાનું આ તો હજી પહેલું જ ચરણ હતું. અગોચર શક્તિઓની હાજરી વિશેની વધુ મોટી સાબિતી તો કારની પાછળની બાજુ તેની રાહ જોઈ રહી હતી. કારમાંથી ઊતરી તે ધ્રૂજતી ચાલે કારની પાછળ પહોંચી. કારની ડીકીનાં પતરાં પર તેણે જ્યાં ટેલ્કમ પાઉડર છાંટેલો હતો એ જગ્યાએ સફેદ પાઉડરમાં બાળકોનાં પંજાની છાપ દેખાતી હતી! ગણીને પૂરા વીસ પંજા! અત્યંત સ્પષ્ટ એવી એ નિશાનીઓ જોઈને બ્રેન્ડાનું મોં અધખૂલું રહી ગયું. આ રેલવે ક્રોસિંગ વિશે આજ સુધી તેણે જે કંઈ સાંભળ્યું હતું એ સો ટકા સાચું નીકળ્યું હતું. એ રેલવે ક્રોસિંગ પાસે ભૂતાવળ થતી હતી…
એ કમનસીબ દુર્ઘટનાઃ
સાન એન્ટોરિયો શહેરના એ રેલવે ક્રોસિંગ પાસે વર્ષોથી નાના બાળકોની ભૂતાવળ થતી આવી છે. આ સ્થળે એવું તો શું બન્યું હતું એ જાણવા માટે આપણે આજથી ૭૮ વર્ષ પહેલાં બનેલી એક દુર્ઘટના વિશે જાણવું પડશે. ઈસવીસન ૧૯૩૮માં ડિસેમ્બર મહિનામાં એક સ્કૂલ બસને આ રેલવે ક્રોસિંગ પર ગમખ્વાર અકસ્માત નડ્યો હતો. એ સમયે સ્કૂલ બસમાં કુલ મળીને ૨૬ બાળકો બેઠા હતા. તમામ બાળકો ૮થી ૧૪ વર્ષની વયનાં હતા. દરરોજની જેમ તેમની બસ આ રેલવે ક્રોસિંગ પરથી પસાર થઈ રહી હતી એ જ સમયે બસને કંઈક ટેક્નિકલ ખરાબી નડી ગઈ. બસ રેલવે ક્રોસિંગની બરાબર વચ્ચે ખોટકાઈ ગઈ. ડ્રાઈવરે વારંવાર બસ ચાલુ કરવાની કોશિશ કરી જોઈ પણ બસ ચાલુ ન થઈ. સલામતી ખાતર તે બાળકોને નીચે ઉતારી ક્રોસિંગ પાર કરાવે એ પહેલાં જ તેને ટ્રેક પર આવતી ટ્રેન દેખાઈ. ટ્રેનની ઝડપ જોતા ડ્રાઈવરને લાગ્યું કે બધાં બાળકોને નીચે ઉતારી લેવા જેટલો સમય તેની પાસે નહોતો. તેણે ફરીવાર બસ ચાલુ કરવાની કોશિશ કરી, એ આશામાં કે ક્યાંક નસીબ સાથ આપી દે અને ચમત્કાર થઈ જાય! પરંતુ ન તો નસીબે તેને સાથ આપ્યો કે ન કોઈ ચમત્કાર થયો. અકસ્માત નિવારવા ટ્રેનનાં ડ્રાઈવરે બ્રેક મારી પણ ત્યાં સુધીમાં બહુ મોડું થઈ ગયું હતું. ટ્રેન ધીમી પડે તે પહેલાં જ ટક્કર થઈ અને બસનાં આગળનાં ભાગનો કચ્ચરઘાણ નીકળી ગયો. બાળકોની કારમી ચીસો વાતાવરણમાં ગૂંજી ઊઠી. ટક્કર પામેલી બસ ઊછળીને દૂર જઈ પડી અને ડ્રાઈવર ઉપરાંત દસ બાળકોનું ઘટનાસ્થળે જ મૃત્યુ થઈ ગયું. બાકીનાં ૧૬ બાળકો ગંભીરપણે ઘવાયા અને તેમને તાત્કાલિક તબીબી સારવાર મળતા તેઓ બચી ગયા. માસૂમ બાળકોનાં લોહીથી ખરડાયેલા એ સ્થળે ત્યારથી ભૂતાવળ થવા લાગી.
બાળકોના પ્રેતની પ્રત્યક્ષ સાબિતિઃ
એ રેલવે ક્રોસિંગ પાસે થતાં બાળકોનાં પ્રેત કોઈને ડરાવતા નથી, પરંતુ મદદરૂપ થાય છે. બ્રેન્ડા પશેકોની જેમ અનેક લોકો બાળકોની ભૂતાવળની હાજરી અનુભવવા એ ક્રોસિંગ પાસે આવી પોતાનું વાહન રોકી દે છે અને પછી આપોઆપ જ એ વાહન ધીમે ધીમે આગળ વધી રેલવે ટ્રેક ક્રોસ કરી જાય છે. વાહનનાં પાછળનાં ભાગ પર પાઉડર છાંટી દેવામાં આવ્યો હોય તો બાળકોનાં પંજાની સ્પષ્ટ છાપ પણ જોઈ શકાય છે. મેથ્યુ બેક્સટર નામના ભૂતપ્રેતનાં અસ્તિત્વ વિશે સંશોધન ચલાવતા વ્યક્તિએ તો એકથી વધુ વખત આ પ્રયોગ કર્યો છે અને એક પણ અપવાદ વિના તમામ કિસ્સાઓમાં તેના વાહન પર બાળકોનાં પંજાની છાપ જોવા મળી છે.
સૌથી આશ્ચર્યજનક બાબત તો એ છે કે રેલવે ટ્રેકનો ક્રોસિંગવાળો ભાગ રસ્તા કરતા થોડો ઊંચો છે એટલે કે રેલવે ટ્રેક તરફ હલકો ચઢાણવાળો રસ્તો છે. બંધ પડેલા વાહનો ગુરુત્વાકર્ષણના નિયમ વિરુદ્ધ જઈ આગળ વધવા માંડે એ ત્યારે જ શક્ય છે જ્યારે એને પાછળથી ધક્કો મારવામાં આવે.
સામાન્યપણે તો ભેંકાર અને અવાવરું જગ્યાએ ભૂતાવળ થતી હોય છે, પરંતુ અહીં તો વાહન વ્યવહારની ધમધમતા વિસ્તારમાં ભૂતાવળ થાય છે. અને એ પણ દસ-દસ બાળકોની! અનેક લોકોએ રાતનાં સમયે અહીંથી પસાર થતી વખતે ઘણાં બધાં બાળકોના રમવાનો અવાજ સાંભળ્યાનો દાવો કર્યો છે. જોકે કોઈને એ બાળકો પ્રત્યક્ષ રૂપે દેખાયા નથી.
બાળપ્રેતનો એ વિવાદાસ્પદ ફોટોઃ
ડેબી ચેસ્ને નામની એક મહિલાએ આ સ્થળે એક બાળકનાં પ્રેતનો ફોટો પાડ્યાનો દાવો કર્યો હતો. રાતનાં સમયે અહીંથી પસાર થતી ડેબીએ આ સ્થળે ઘણાં બધાં ફોટા પાડ્યા હતા. એ સમયે તો તેને એ સ્થળની આસપાસ કંઈ જ દેખાયું નહોતું, પરંતુ તેણે જ્યારે ફોટા ડેવલપ કર્યા ત્યારે તેને એક ફોટામાં એક બાળકીનો આકાર દેખાયો હતો. અર્ધપારદર્શક એવો એ આકાર રેલવે ટ્રેકની નજીક ઊભો હતો અને જાણે કે ફોટો લેનાર વ્યક્તિને જ તાકી રહ્યો હતો. ડેબીએ આ ફોટો જાહેર કર્યો ત્યારે સનસનાટી મચી ગઈ હતી. કેટલાકે આ ફોટાને બનાવટી ગણ્યો તો કેટલાકને એ સાચો લાગ્યો હતો. સાચુકલા ગણાયા હોય એવા ભૂત-પ્રેતનાં બહુ ગણ્યાં-ગાંઠ્યાં ફોટા દુનિયામાં ઉપલબ્ધ છે. એવા ફોટા પૈકીનો એક એવો આ ફોટો ભારે વિવાદાસ્પદ બન્યો હતો અને આજેય એ વિવાદાસ્પદ ગણાય છે. ક્રોસિંગ પર મરેલા બાળકો પૈકીના જ કોઈ એકનું પ્રેત એ ફોટામાં દેખાય છે એવું કહેવાતું આવ્યું છે, પરંતુ તે બાળકની સાચી ઓળખ થઈ શકી નથી.
મૃત બાળકોને અપાયેલી અનોખી શ્રદ્ધાંજલિઃ
એ ગોંઝારા અકસ્માતમાં માર્યા ગયેલા દરેક બાળકને અનોખી રીતે શ્રદ્ધાંજલિ આપવામાં આવી છે. સાન એન્ટોરિયો શહેરની શેરીઓને એ બાળકોનાં નામ આપવામાં આવ્યા છે. જેમાંનાં કેટલાક નામો છે- સિંડી ક્યુ સ્ટ્રીટ, બોબી એલન સ્ટ્રીટ, નૅન્સી કેરોલ સ્ટ્રીટ, લૌરા લી સ્ટ્રીટ અને રિચર્ડ ઓટીસ સ્ટ્રીટ.
રેલવે ક્રોસિંગની આસપાસના વિસ્તારમાં આજની તારીખે પણ ગુલાબનાં ફૂલો, રમકડાં અને ચોકલેટ જેવી બાળકોને ગમતી ચીજો વેરાયેલી પડેલી જોવા મળે છે. અહીંથી પસાર થતા લોકો બાળકોની આત્માને શાંતિ મળે એ માટે આવી બધી ચીજો મૂકી જતા હોય છે. ‘બાળકોની આત્માને શાંતિ મળે’ એ મતલબનું લખાણ કોતરેલો એક પથ્થર પણ અહીં મૂકવામાં આવ્યો છે. જોકે છેલ્લાં ૭૮ વર્ષથી તો અકાળ અકસ્માતનો ભોગ બનેલા એ માસૂમ જીવોને શાંતિ મળી નથી એમ કહી શકાય કેમ કે આજે પણ તેમની પરગજુ આત્માઓ ત્યાં થોભેલા વાહનોને ધક્કો મારીને રેલવે ક્રોસિંગની પેલે પાર પહોંચાડતી રહે છે.
