AABHA book and story is written by Chapara Bhavna in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. AABHA is also popular in ફિક્શન વાર્તા in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
આભા - એક સરળ છોકરીની અટપટી કહાની - નવલકથા
Chapara Bhavna
દ્વારા
ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા
"આભા"
"આભા"
" પ્લીઝ.... આવું ન કર. વર્ષો રાહ જોવડાવ્યા બાદ મળી છે તું. હવે જીવન સફરમાં આમ છોડીને ન જા. પ્લીઝ.......આભા. પ્લીઝ.
એટલું તો વિચાર કે તારા વિના મારું શું થશે? અને આકૃતિ........
બીજા કોઈ નહીં તો કંઈ નહીં, પણ એનું તો વિચાર............."
હોસ્પિટલનો એ પ્રાઇવેટ રૂમ ડૂસકાંઓથી ભરાઈ ગયો હતો. પણ હું શૂન્યમનસ્ક હતી. હુુંં એ અવાજ ઓળખવા મથી રહી હતી. લાગતું હતું કે હું મને ખુુુદને જ ઓળખતી નથી. શુંં છે મારું અસ્તિત્વ??? હું મારું અસ્તિત્વ શોધી રહી હતી. હું મારુંં અસ્તિત્વ શોધવા ધીરે ધીરે મારા ભૂતકાળમાં ગરકાવ થઈ રહી હતી.........
* * * * * * * * * *
એક પરિવાર માં પ્રથમ બાળક તરીકે એક બાળા નો જન્મ થયો છે. હા, એ હું છું. માતા પિતાના પ્રથમ સંંતાન તરીકે હું આ દુુનિયામાં આવી. મારા પિતાએ મને હાથમાં લીધી અને નામ આપ્યું, "આભા."
મારા મમ્મી, પપ્પા ને હું ઓળખી શકી. ઘરમાં પ્રથમ બાળક એટલે હું. હું ખુદને નિહાળી રહી હતી. સફેદ કપડામાં વીંટાળેલી, ગુલાબી ચહેરો. કોઈપણ વ્યક્તિ જોઇને મોહી પડે એવી જ, 'નાનકડી આભા'.
મમ્મી પપ્પા સાથે એ વિડિયો મેં ઘણી વખત જોયેલો, તે મને યાદ આવ્યું.
આભા - જીવન સફરમાં ઘણી તકલીફો આવે છે. કયારેક હમસફર મઝધારે છોડી જાય છે. પણ સફર અટકતી નથી. એ તો પોતાના લય મુજબ ચાલતી રહે છે. સુખ દુઃખ સાથેની સફર/ જીવન સફર
આભા - જીવન સફરમાં ઘણી તકલીફો આવે છે. કયારેક હમસફર મઝધારે છોડી જાય છે. પણ સફર અટકતી નથી. એ તો પોતાના લય મુજબ ચાલતી રહે છે. સુખ દુઃખ સાથેની સફર/ જીવન સફર
આભા - જીવન સફરમાં ઘણી તકલીફો આવે છે. કયારેક હમસફર મઝધારે છોડી જાય છે. પણ સફર અટકતી નથી. એ તો પોતાના લય મુજબ ચાલતી રહે છે. સુખ દુઃખ સાથેની સફર/ જીવન સફર
આભા - જીવન સફરમાં ઘણી તકલીફો આવે છે. કયારેક હમસફર મઝધારે છોડી જાય છે. પણ સફર અટકતી નથી. એ તો પોતાના લય મુજબ ચાલતી રહે છે. સુખ દુઃખ સાથેની સફર/ જીવન સફર
હેય.... જલ્દી આવએક સેલ્ફી તો બને જ આના પર....ને બધા સેલ્ફી લેવા ગોઠવાઈ ગયા...આકાશ મારી પાસે બેસી ગયો...બધા ખુશ દેખાતા હતા..પણ.. આકાશ....શું હતું એના મનમાં?એને જોઈને કંઈ કળી શકાતું નહોતું....*......*........*.........*........*.........*સ્માઈલ.....સુંદર.......હજુ એક....બસ હવે પપ્પા.....હવે તો હું થાકી ગઈ...બહુ થયું ફોટો ...વધુ વાંચોમમ્મીને મારા ફોટા પાડવા ખૂબ ગમતાં.નાના- મોટા દરેક પ્રસંગે ફોટોગ્રાફી વિડિયોગ્રાફી ખૂટે જ નહીં...મારી દરેક નાની- મોટી યાદો એમનાં સ્મરણો એમની પાસે રાખવા ઈચ્છતા..સદાને માટે.એ ફોટોઝ અને વિડિયો દ્વારા મારા જન્મ લઈ ને અત્યાર સુધી ની યાદો સચવાયેલી હતી...*.........*.........*.........*..........*બસ રાહુલ....." આભા હજુ સંપૂર્ણ સ્વસ્થ નથી. એને આરામ કરવા દો.. ચાલો બધા" કાકી માં આદેશ આપતાં હોય એમ બોલ્યાં.બધા ગયા પછી