sabndhni maryada book and story is written by Chirag B Devganiya in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. sabndhni maryada is also popular in ફિક્શન વાર્તા in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
સંબધની મર્યાદા - નવલકથા
Chirag B Devganiya
દ્વારા
ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા
રાતનું અંધારું મુંજવતું હતું, કાલ શું થશે તેની ચિંતા લાકડામાં લાગેલી ઉધઈ જેમ ખતરોડતી હતી. જિંદગીનો અંતિમ તબક્કો આવી ગયો હોય એવું ચેતન્યને લાગતું હતું. શ્વાસ ધમણ જેમ ચાલતો હતો. ઉંઘને તો પાંખ આવી હતી, ઉડી ગઈ હતી. મનમાં ખૂંચતું કે ડાયરેક્ટર ને જવાબ ના આપ્યા હોત તો સારું હોત. હવે કાલે શું થવાનું હતું એ તો ગ્રુપના મેસેજ જેમણે વાંચ્યા હતા તે બધા જાણતા હતા. રમતનું રણશીંગુ ક્યારે ફૂંકાય ગયું હતું તેની તો ખબર નહોતી. ખબર હોત તો ખોટા દાવ ચેતન્ય રમત જ નહીં. મનમાં ફફડાટ થતો હતો. ફોનની તૂટેલી ડિસ્પ્લે સામે જો
રાતનું અંધારું મુંજવતું હતું, કાલ શું થશે તેની ચિંતા લાકડામાં લાગેલી ઉધઈ જેમ ખતરોડતી હતી. જિંદગીનો અંતિમ તબક્કો આવી ગયો હોય એવું ચેતન્યને લાગતું હતું. શ્વાસ ધમણ જેમ ચાલતો હતો. ઉંઘને તો પાંખ આવી હતી, ઉડી ગઈ હતી. મનમાં ...વધુ વાંચોકે ડાયરેક્ટર ને જવાબ ના આપ્યા હોત તો સારું હોત. હવે કાલે શું થવાનું હતું એ તો ગ્રુપના મેસેજ જેમણે વાંચ્યા હતા તે બધા જાણતા હતા. રમતનું રણશીંગુ ક્યારે ફૂંકાય ગયું હતું તેની તો ખબર નહોતી. ખબર હોત તો ખોટા દાવ ચેતન્ય રમત જ નહીં. મનમાં ફફડાટ થતો હતો. ફોનની તૂટેલી ડિસ્પ્લે સામે જોવુ ગમતું નહોતું. અંધારી રાતે ફોન રણકી
"ચેતન્ય, મને છોડી ને ક્યારેય પણ જતો નહીં, હું તારા વગર નહીં રહી શકું" બાગમાં બેઠા જેમ ફૂલો સુગંધ બનીને ખીલી ઉઠે તેમ આંશી અને ચેતન્ય ખીલી ઉઠ્યા હતા. આંશી ની આંખોમાં, ભીતરમાં લાગણીઓ, વસંતમાં કૂંપળો ફૂટે તેમ ફૂટી ...વધુ વાંચોહતી. "તને છોડીને ક્યાં જવાનો છું, પ્રત્યુતર આપ્યો" અને આંશી નિરાંત અનુભવતી હોય તેવી રીતે તેને ગળામાં હાથ ભેરવીને બેસી ગઈ.. આંખ આગળથી દ્રશ્ય ખસવાનું નામ લેતું ન હતું. રહીરહીને માલિની નો ચેહરો આડે આવી જતો અને આંશી ભુલાઈ જતી. માલિની ને બેશક બધી જાણ હતી. એટલે હંમેશા એવો જ પ્રયત
ઘડિયાળના કાંટા સડસડાટ જતા હતા. ચેતન્ય અટકી ગયો હતો, જડ બની ગયો હતો. પોતાનામાં ભરેલો શ્વાસ પણ ઉડી ગયો હતો. નવી સ્કૂલ જિંદગીનો નવો પાસો લઈને આવી હતી. બધી બાજી જીત તરફ જ જતી હતી. ચેતન્ય ઘણા સમયથી એક ...વધુ વાંચોસમયની રાહ જોતો હતો. કદાચ એ સમય આવી ગયો હતો. માલિનીને જે સત્ય હકીકત બતાવી દેવાનો. કદાચ બોવ નજીક થઈ જવાનો હતો અથવા બહુ દૂર. ચેતન્ય કાફેમાં આવીને બેઠો રાહ જોતો હતો.... * * * "તે કદી આ મુખોટાં પાછળથી જોવાનો પ્રયાસ કર્યો છે" શબ્દોમાં માદકતા હતી. "પ્રેમમાં કદી મુખોટાં ના હોય, કે ના
મનમાં શાંતિ નહોતી. સ્વભાવમાં આછું ચીડચીડયા પણું આવી ગયું હતું. છ મહિના વીતી ગયા હતા. માલિની ની બહુ નજીક આવી ગયો હતો અને બીજી તરફ આંશી નજીક આવી રહી હતી. એક સાથે ન રહે તો ગૃહસ્થી જીવનની ઘટમાળ અટકી ...વધુ વાંચોઅને આંશીની બાજુ ના રહે તો આર્થિક સ્થિતિ પાનખરમાં પાન સુકાય એમ સુકાય જાય. પાછળના વર્ષોમાં જે પરિસ્થિતિ સર્જાય હતી તે ફરી ફરી સર્જાય. હજી પણ માલિની સુધી વાત પહોંચી નહોતી શકી. હવે તો પહેલા કરતા ભય વધુ લાગતો હતો. કેમકે માલિનીની વધુ નજીક આવી ગયો હતો. માલિની તેનો પૂરતો ખ્યાલ રાખતી હતી, તેની દરેક જરૂરિયાત પૂરી કરતી
5 "તું સમજ ને આંશી, મારા હાથમાં નથી કોઈને રોકવું. ને તને કેમ તેના પર આટલું વ્હાલ આવે છે મને એ નથી સમજાતું" નિત્યા દૂર ઉભી ઉભી સાંભળતી હતી. ચેતન્ય આંશીને ...વધુ વાંચોબરાડા પાડતો હતો. ચેહરા પર ઘનઘોર અંધારાના ભાવ હોય પણ ભીતરમાં તો ચંદનના વૃક્ષમાં જેવી નાગને ટાઢક મળે તેવી ટાઢક નિત્યાને મળતી હતી. કોલેજમાં આવ્યા પછી ચેતન્ય નામના પાત્રને દિલે એક ઓરડો આપ્યો હતો, પણ સંજોગ એવા બન્યા હતા કે ત્યાં ચેતન્ય કદી આવી શકે તેમ હતો જ નહીં. આખો દિવસ સાથે રહેવાનું, આંશીની ક્લોઝ ફ્રેન્ડ હતી એટલે ક્યારેક આંશી ચેતન્યને ગાર્ડનમાં મળવા જતી તો