અશ્કના ઝરણાં-૨
એ જવાની હતી, ને ગઈ!!
દર્દ દિલને શું આપતી ગઈ?
--------------------------------------------------
ખુદા તું એટલું આપજે મારા મરણ પછી મને,
કે ‘અશ્ક’ની ક્બ્રેથી દીવાના કોઈ ઉદાસ ન ફરે.
-----------------------------------------------
જીગરમાં હું દર્દના દરિયા ભરી બેઠો છું,
ગમે તે ક્ષણે ફૂટી જાઉં ‘અશ્ક’નો અણુબોમ્બ છું.
-------------------------------------------
એકવાર એવું બન્યું કે હું જીવી ગયો!
ને લાશ મારી હેમખેમ જીવતી રહી!
-------------------------------------------
કેટલું થાકી જવાયું એ માર્ગે જતાં ?
નહી તો બરબાદીના ક્યાં મોંઘા મોલ હતા?
----------------------------------------------
એ કરે છે એટલે આટલી રુશ્વાઇ,
કે ‘અશ્ક’ જગત પર જાશે છવાઈ.
-------------------------------------------
જેને જાણવા આખી અવની ભમી આવ્યો,
એ બદનામી તો મારા દ્વારે ઉભી હતી.
---------------------------------------------
દર્દના દરીયેથી ‘અશ્ક’ નીકળ્યો તો હેમખેમ,
કિનારે જોયું તો કફન લઈ ઉભી હતી દુનિયા.!
--------------------------------------------------
આખરે જમાનો એ જાણી ગયો,
કે પ્રેમ કરીને અમે રોજ મળતા હતા.
---------------------------------------------
ક્યારેક જે માગ્યું છે એ સઘળું મળ્યું છે,
પણ ન મળ્યું એવું જેવું જાણ્યું હતું..
----------------------------------------------
રડું છું તુજ વિરહી ઈન્તજારમાં,
સનમ, હવે તું આવ વધું તડાપાવ ના.
---------------------------------------------
રડ્યો હું આખરે મારી જ દુર્દશા પર ‘અશ્ક’!
મહોબ્બતમાં એવી અસહ્ય એમણે વેદના દીધી!
-----------------------------------------------
વરસાદ પણ કેવો નઠારો નીકળ્યો તમારી જેમ,
મોરલાએ રોજ કે’વું પડે છે મેં..આવ મેં..આવ!
-------------------------------------------
પ્રણયમાં ચોતરફથી મુજને મળ્યા એટલા દગા,
કે હારીને કબરમાં કરી બેઠો હું જગા...!
------------------------------------------------
તુજ દર્દે જુદાઈમાં એટલો રોયો છું,
જાણે મળ્યો હોય ખુદા,ને હરખથી હસ્યો ન હોઉં!
--------------------------------------------------
ઘા કર્યો ત્યારે હસતો રહ્યો,
હવે જખ્મ જોઉં છું ને રોઉં છું.
-------------------------------------------------
એ રાત આખી એમ ફળી,
ઉજાગરામાં જાણે નીંદર મળી.
--------------------------------------------------
મારી વિદાય વેળાએ જગત આખું આંસુ સારતું હશે,
ને આત્મા મારો આનંદથી કીલ્લોલતો હશે.!
-----------------------------------------------------
જગતના સિતમોથી બચતો રહ્યો હરક્ષણ હું,
બદનામી જગતભરની આખરે બારણે આવી ચડી.
---------------------------------------------------
કેવો વિચિત્ર વ્યવહાર છે પ્રણયનો !
પહેલા કરે છે સગો ને દિયે છે પછી દગો!
-------------------------------------------------
જેના કાજે છોડી જવાયું ઘર મારથી,
એ જ જણ છોડાવી ગયું દુનિયા મને.!
--------------------------------------------------
આપના નયનની કેવી કમાલ છે,
ઉરમાં મચી જુઓં અજબ ધમાલ છે..!
------------------------------------------------
હું આપને બેશુમાર ચાહી શકું,
એવો એકાદ અવસર તો આપો!
--------------------------------------------------
તે લુંટી હો ભલે મારી મંઝીલ!
પળે-પળ નવા રસ્તા તો મળે છે.
--------------------------------------------------
મળે જો માર્ગમાં તો વ્હોરી લઉં છું જે દગા છે,
જીગરની વિશાળ વાડીઓ હજુ જવાન છે.!
----------------------------------------------------
આ હાથ થઈ જાય ના ખાંડું કે તલવારી !
તેથી જતો વાળી રાખી મેં અદબો છે.
--------------------------------------------------
ના પૂછો દોસ્તો, કે દર્દ કેટલું છે આ દિલમાં,
જો માપવા બેસું તો દરિયાય ન આવે કાઈ હિસાબમાં !
-----------------------------------------------------
અન્યાય કેવો છે બેવફાઈનો એક દિલનો એક દિલને!
અહી સીનું સળગે છે ને ત્યાં ઉભરાય છે મિલનની બજારો!
--------------------------------------------------------
કેટકેટલા ઉગી જાય છે શુષ્ક આંખોમાં,
રોજેરોજ લીલાછમ્મ સપનાઓ.
-------------------------------------------------------
દર્દની ખુશ્બુભરી ફૂલછાબ ન આપ ઓં ખુદા ,
ઉરમહી ઉજરડા અહી તો હજાર છે.
-------------------------------------------------------
‘અશ્ક’ ખુદ ઘરેથી નીકળ્યો તો કબરે જાવા,
કિન્તુ,સામેથી મડદા સહું દોડતા આવ્યા.
------------------------------------------------------
આંખો મારી ઝરે છે ઝરણ ઝરણ,
મીટ માંડી બેઠો છું તારી રાહમાં.
----------------------------------------------------
પોપચા ફોડીને નજરોમાં ડોકાય છે તું,
હું અપલક નજરે દીદાર કરતો રહું છું.
-----------------------------------------------------
નજીક ગયો તો આંખો આ વરસી પડી ,
હસ્યો’તો ‘અશ્ક’ દુરથી જે ઝાંઝવા જોઇને !
-------------------------------------------------------
સંયોગ કેવો કે મિલન થયું અજાણતા,
વિયોગ કેવો કે સળગે છે સીનું વરસોથી .
----------------------------------------------------
જગતને જેની જાણ સુધ્ધા નહોતી
મેં એવી અમર પ્રીત એમને કરી હતી..
------------------------------------------------------
નફરતની સરિતાઓ જોઈ લીધી ‘અશ્ક’
હવે ક્યાંક પ્રીતનો સાગર મળે તો સારું.
---------------------------------------------------------
જાણું છું જગત ‘અશ્ક’ને એક ‘દિ અલવિદા કરશે ,
લો, હવે હું જ જગત ને અલવિદા કરી જાઉં છું..!
------------------------------------------------------
ઝળહળે છે જ્યોતિ એટલે આટલી એમના ભવને ,
‘અશ્ક’ હમણા જ ત્યાં જાત જલાવીને આવ્યો છે..
-------------------------------------------------------
પ્રણયના પુષ્પોથી સજાવ્યા’તા મેં અરમાનો,
નિભાવી મેં વફા એ ‘બેવફા’ બની ગયા..
----------------------------------------------------------
ખબર નહોતી એ બેવફા નીકળશે,
પ્રણયમાં એટલે અમે વફા કરી બેઠા..
----------------------------------------------------------
ઝણઝણાવ્યા છે એમને બેવફાઈના પાયલ,
‘અશ્ક’ બન્યો છે એટલે આટલો પાગલ!
--------------------------------------------------------
‘અશ્ક’ના ઝરણાં જોઇને એમ થાય છે ,
દરિયામાં લોકો અમથા જાય છે.!
-----------------------------------------------------------
ગોઝારી એકલતાએ ખુબ ચૂસ્યો છે મને,
એટલે આમ સાવ સુકાઈ ગયો છું..!
------------------------------------------------------------
સનમને શૂળ ઉપડી ને તરછોડી ગઈ મધરાતે ,
સપનાઓને જાણે પાંખો ફૂટી ને ઉડી ગયું પ્રભાતે !
-----------------------------------------------------------
બેવફાઈ તણા કાલીય નાગને નાથવા,
હવે ‘અશ્ક’આપણેય ભગવાન બની જવું છે.
--------------------------------------------------------
અગર પનાહ ન મળી હોત દીવાનાઓને મદીરાલયમાં,
તો ‘અશ્ક’ જગતભરની કબરો ઉભરાઈ ગઈ હોત.!
-------------------------------------------------------
કબર નથી દિલની ધરા પર દરદને દફનાવવા ,
‘અશ્કના ઝરણાં’ સમ કેમ બની જાય છે આ જિંદગી?
-------------------------------------------------------
કઠોર કાળજું તમો પીગળાવશો એમ ધારી ,
‘અશ્કના ઝરણાં’ અમે ખુદ વહાવી બેઠા.!
----------------------------------------------------
મુખ સદાય અછાન્દાસનું ઉજ્જવળતાથી મલકતું રહેજો,
હું “અશ્કના ઝરણાં”થી એનું પ્રક્ષાલન કરી રાખું છું.
©
અશ્ક રેશમિયા .....
૯૮૭૯૧૦૬૯૦૨
