((મિત્રો શબ્દો ની મર્યાદા ને લીધે મારી રચના આપની સમક્ષ રજૂ કરી શકવા માં અસમર્થ હતો, આથી મારી 2 રચના એક સાથે આપની સમક્ષ રજૂ કરું છું, આશા રાખું છું કે આપને ગમશે અને તમે તમારો અમૂલ્ય પ્રતિભાવ જરૂર આપશો એવી આશા રાખું છું)
1) "હું તારી રાહ જોઉં છું ''
હું અને સલોની નાનપણ થી જ સાથે ભણતા હતા, ક્યારેક એક જ કલર ની પેન્સિલ માટે લડતા તો ક્યારેક મીઠી ચોકલેટ ના મોટો ટુકડો લેવા માટે, તો ક્યારેક સાપ સીડી મા લાલ રંગ ના પાસા માટે હોય કે રૂપિયા ની પેપસી માટે લડતા.
આજે વીસ વર્ષ પછી પણ એ નિખાલસ અને નિર્દોષ મિત્રતા યાદ આવે છે, આમ તો એના અને મારા દાદા બને સાથે જ નોકરી કરતા હતા,એટલે નાનપણ થી જ એક બીજા સાથે રમતા ને હસતાં, બને હસતાં રોતાં ક્યારે મોટા થાય ગયા, ખબર જ ના પડી. કિસ્મત ને નાં ગમ્યું ને અમે છૂટા પડી ગયા.
આમ તો અમે સમજણા થાય ત્યાર થી જ સાથે હતા પણ અચનાક છઠ્ઠા ધોરણ માં મારા પિતાજી ને નોકરી મા બદલી થતાં અમારે તે ગામ ને કાયમ માટે મુકી દેવું પડયું ને પછી ખબર નઈ મળવાનું થયું જ નઈ.
આજે ઘણા સમયથી પછી એ ગામ મા પાછો ફર્યો ને એ સ્કૂલ એ મિત્રો ને મળ્યો, એ કાકા જે રોજ પેપસી લેતા, તેમને મળ્યો ને જાણે મારા જીવન માં બાળપણ ના તાર ખીલ્યા હોય એવો અનુભવ યાદ આવ્યો, સાથે સાથે સલોની ના ઘર પાસે આવી પહોંચ્યો, પણ આજે વીસ વર્ષ પેલા નો એ દ્રશ્ય જોઈ ને આજે આખો ની કોર ભીંજાય ગઇ.......!
આજે પણ એ દ્રશ્ય યાદ છે અને એ એનું એ છેલ્લુ પણ યાદ છે કે "તું પાછો આવીશ ને, હું તારી રાહ જોઈશ...!, આજે તો કાંઈજ હયાત નથી સિવાય કે.
" હુ તારી રાહ જોઉં છું ".......!
2) હદય દ્વારા હદયને લખાયેલ પત્ર
શું લખું ? સાચું કહું..તો.. મારે કશું જ નથી લખવું કારણ કે લખવાનો કોઈ અર્થ નથી. બધું જ નિરર્થક છે. હું જાણું છું તું મને પ્રેમ કરે છે . અને તું પણ જાણે છે કે હું તને પ્રેમ કરું છું બંને જાણયે છીએ કે બંને એકબીજાને પ્રેમ કરીએ છીએ. તો પણ બંને એકબીજા થી અજાણ. કોણ પહેલ કરશે પેલી હું કે તું.. આપડા બંને નો સંબંધ કેવો નઈ.! નથી તારે કંઈ બોલવું નથી મારે કંઈ બોલવું. અને બોલવું તો છે બંને ને તોય લાગણી ના તો અબોલા જ પાળવા છે...બોલવું છે બધું પણ એકબીજા ની લાગણી વિશે નથી બોલવું.. મને ખબર છે તું તો ક્યારેય બોલવાની નથી,એટલે હવે મારે જ બોલવું પડશે.....
સાંભળ.....
મારે તારી પાસે કોઈ ઈચ્છા નથી ,અપેક્ષા,આકાંક્ષા,મહત્વાકાંક્ષા કશું જ નથી.. બસ હદયમાં છુપાવેલી થોડી વાતો છે જે તને આજે લખવી છે.... તો સાંભળ હવે તું....
મારે તારી પાસે થી કંઈ નથી જોતું થોડો તારો સમય બગાડી તારી જોડે વાત કરવી છે.
તારો હાથ પકડી વધારે નહીં એક બે ડગલાં તારી જોડે ચાલવું છે.
એક ક્ષણ માટે તારી આંખોમાં આંખ પોરવી મારા માટે તારી આંખોમાં પ્રેમ શોધવો છો.
બસ અમસ્તાં જ મારે જોર થી તારા ગળે વળગી પડવું છે.
કલાકો સુધી તારા ખોળામાં માથું રાખી બધું ભૂલી સુઈ જવું છે.
બસ તને જોઈ જોઈ ને ખડખડાટ મારે મન મૂકી ને હસી પડવું છે.
બસ વધારે નહીં હો એક જ મિનિટ મારે તને મારા હદય ના ધબકારા સંભળાવવા છે.
અને હા તારા હદય પર કાન ધરી ને તારા હદય ના ધબકારા પણ સાંભળવા છે.
અને એક બીજી વાત.. મારી આંખોના ખૂણા માં બોવ બધાં આંસુ મે સૂકવી દીધા છે.
એ સુકાયેલા આંસુ ને ફરી ભીનાં કરી તારા હાથે મારા ગાલ પરથી લૂછાવવાં છે.
અને હા સાવ સાચું કહું.. ખોટું નહીં લગાવતી .. મારી પાસે કોઈ કારણ તો નથી, મારે કારણ વગર તારું થઈ જવું છે.
બધાં પાસે કોઈ ને કોઈ કારણ હોઈ છે.. પણ મારી પાસે કોઈ કારણ નથી.મને તો તું બસ કારણ વગર ગમે છો.
હવે આગળ શું લખું મને સમજાતું નથી.. જ્યારે જ્યારે તારા વિશે લખવા બેસુ તો મારે શબ્દોની ખૂટ જ પડે..કયાંથી લાવવા શબ્દો મારે..હવે તું સમજી જા તો બસ છે....મારો આ પત્ર અધૂરો છોડુ છું.. કારણ કે આપડે બંને એકબીજા વગર અધૂરા છીએ.તું અધૂરી છો, હું અધૂરો છું, તારો ને મારો પ્રેમ અધુરો છે...તો પછી તને લખેલો પત્ર પણ અધૂરો જ હોઈ ને.. આપડા અધૂરા સંબંધનો પત્ર પણ અધૂરો જ રહેશે...કદાચ તારે પૂરો કરવો હોય તો ??
અને હા... મેં તને પત્ર નથી લખ્યો હો. મારાં હદયે લખ્યો છે. અને તને નય હો.... તારા હદયને લખ્યો છે.
લી.
એક હદય❤️❤️
Dr. JD ❤️✍️✍️✍️.
29/11/2019
