પાનવાળાએ બાજુમાં ઉભેલા એક વ્યક્તિને માજીનું ઘર બતાવવા કહ્યું. એટલે એ વ્યક્તિ રમેશ અને દિનેશ સાથે જાય છે. થોડુંક આગળ ચાલી એક ગલીમાં જઈ એ વ્યક્તિએ આંગળી ચીંધીને કહ્યું,“આ ગલીનું છેલ્લું ઘર"
રમેશ અને દિનેશ જીવીબેનના મકાન પાસે પહોંચે છે.
ઘરની સ્થિતિ જોતા જ એવું લાગતું હતું કે આમાં રહેનારા વ્યક્તિ અત્યંત ગરીબ હશે.
દીનેશે રમેશને પૂછ્યું,“સર સાથે શું વાત થઈ?"
જવાબમાં રમેશે અર્જુન સાથે કરેલ વાત વર્ણવી.
“તો સરે ઘરની તલાશી લેવાનું કહ્યું છે.એમને"
“હા."
“ચાલો ત્યારે"
આટલું બોલતા દીનેશે ઘરનું મુખ્ય દરવાજો ખોલ્યો જે ખાલી સ્ટોપરથી બંધ કરેલ હતું.
બંને ચારેતરફ નજર ફેરવે છે. ઘરમાં એક પલંગ, એક જર્જરિત કબાટ, થોડા વાસણો, કપડાં અને ઓઢવા માટેના જુના ગોદડા સિવાય કંઈ નહોતું.
બંને ધીમે ધીમે એક પછી એક વસ્તુ બારીકાઈથી ચેક કરે છે. કેમ કે તેવો જાણે છે કે જો કોઈ ભૂલ કરી તો અર્જુન સર બધાની સામે ઝાટકણી કાઢશે.
વચ્ચે વચ્ચે બંનેનો સંવાદ ચાલુ હતો.
“અરે આ લોકોએ માજીનું અંતિમ સંસ્કાર પણ કરી નાખ્યું એટલે હવે એમના મૃત્યુનું ચોક્કસ કારણ તો જાણવા જ નઈ મળે."દીનેશે તેનો તર્ક રજૂ કર્યો.
“હા એ બને કદાચ આ માજીનું કુદરતી મૃત્યુ નહીં પણ કોઈષડયંત્ર પણ હોઇ શકે."રમેશે મૃત્યુ ની સંભાવના દર્શાવતા કહ્યું
દીનેશે કહ્યું,“રમેશ, મને આ વિનય પર પણ શક જાય છે. તને શુ લાગે?"
રમેશે જવાબ આપ્યો,“ના યાર, અર્જુન સર એમ જ કોઈને ના છોડે."
“આ માજીને પણ વિનયે જોયા હતા. એટલે કદાચ આમાં એનો કોઈ પ્લેન હોય એવું પણ બને ને!"
“તારા મગજને વધુ જોરના આપ, અત્યારે જે કામ કરવાનું છે તેમાં ઘ્યાન આપ."રમેશે રમુજી ભર્યા અંદાજે કહ્યું.
આમ પણ બંનેની મિત્રતા એવી હતી એટલે આવી વાતો તો કામ કરતી વખતે બંને વચ્ચે ચાલુ જ રહેતી.
બંને કર્તવ્યનિષ્ઠ હતા.
અને અર્જુનના આવ્યા પછી તો બંનેને જાણે યોગ્ય માર્ગદર્શક મળ્યો હોય તેવા ખંતથી કાર્ય કરતા.
રમેશે જુના કબાટનું લોકર ખોલ્યું.
કાટ લાગવાથી કર્કશ ભર્યો અવાજ ઉદ્દભવ્યો.
તેમાં હાથ નાખી ને આમ તેમ ફેરવ્યો એટલે એના હાથમાં કાગળ જેવો સ્પર્શ તેણે અનુભવ્યો, હાથમાં તે વસ્તુ લઈ હાથ બહાર કાઢીને દરવાજા પાસે આવીને દિવસના તડકાના પ્રકાશમાં રમેશે જોયું તો એક કવર હતું.
સાવચેતી પૂર્વક કવરને ખોલીને જોયું તો તેમાં પાંચસો રૂપિયાની લગભગ પાંચેક નવી નોટો હતી. એનાથી અચરજ જેવી તો કોઈ વાત નહોતી કારણ કે કદાચ માજીએ ભવિષ્યમાં ઉપયોગ માટે કવરમાં રાખ્યા હોય!
રમેશે કવરમાં ધ્યાનથી જોયું તો એક ફોલ્ડ કરેલી નાનકડી ચિઠ્ઠી જેવું કઈક હતું.
રમેશે તે વસ્તુ કવરની બહાર કાઢી ખરેખર તે ચિઠ્ઠી જ હતી.
બંનેએ ધ્યાનથી જોતાં જોતાં એ ચિઠ્ઠી ખોલી.
ખરો અચરજ હવે તેમને થયો. ચિઠ્ઠી વાંચીને બંનેના ચહેરાનો રંગ બદલી ગયો.
બંને માંથી એક પણ એકબીજા સામે જોયા સિવાય કંઈ બોલી શક્યા નહી.
કારણ કે કદાચ તે બે માંથી એકને પણ આવો અંદાજ નહોતો.
થોડીવાર પછી રમેશે કહ્યું,“ચાલો ફટાફટ આ તો હવે અર્જુન સરને અત્યારે જ બતાવવું પડશે......"
વધુ આવતા અંકે.......
એવું તે શું હતું તે ચિઠ્ઠીમાં કે બંને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા?
શું માજીનું મૃત્યુ થયું હતું કે હત્યા?
શિવાનીના મર્ડર કેસની ગુંથી ક્યાં જઈને ખુલશે?
કઈ ઘટના હતી જેનાથી રાધી ભયભીત થઈ ગઈ હતી?
જાણવા માટે વાંચતા રહો પ્રેમ કે પ્રતિશોધ માતૃભારતી પર......
********
આપનો અભિપ્રાય ચોક્કસ આપશો.
તેવી આશા સાથે.
આભાર.
વિજય શિહોરા-6353553470
