Ashanu Kiran book and story is written by Dr Bharti Koria in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Ashanu Kiran is also popular in ફિક્શન વાર્તા in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
આશાનું કિરણ - નવલકથા
Dr Bharti Koria
દ્વારા
ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા
"હેતલ ચાલને હું 11:00 વાગ્યા ની તૈયારી થઈ ગઈ છું."
"અરે ભાઈ તું રોજ રોજ આવીને ઉભી જાય છે.હજી તો 11:30 થયા છે.આપણી સ્કૂલ તો 12:30 ની છે.આટલું વહેલું જઈને શું કરીશું? "
"પણ તે કાલે કીધું હતું કે ટાઈમે તૈયાર થઈને આવી જવાનો એટલે હું આજે તૈયાર થઈને આવી ગઈ. "
"હા સારું, તુ હવે ઓટલે બેસ હું તૈયાર થઈ જાવ.હું દફતર પેક કરીશ પછી હું જમી લઉં પછી આપણે સવા બારે નીકળશું એટલે 12:30 સ્કૂલે પહોંચી જઈશું."
"સારુ હું અહીયા ઉભીશ"
આમ કહી અને દિવ્યા દરવાજા આગળ જ ઊભી રહી ગઈ. એણે મોઢામાં અંગૂઠો નાખ્યો અને ફોટા ઉપર પોતાની દફતર અને પાણીની બોટલ મૂકીને ત્યાં જ બેસી ગઈ.
"હેતલ ચાલને હું 11:00 વાગ્યા ની તૈયારી થઈ ગઈ છું.""અરે ભાઈ તું રોજ રોજ આવીને ઉભી જાય છે.હજી તો 11:30 થયા છે.આપણી સ્કૂલ તો 12:30 ની છે.આટલું વહેલું જઈને શું કરીશું? ""પણ તે કાલે કીધું હતું કે ટાઈમે તૈયાર ...વધુ વાંચોઆવી જવાનો એટલે હું આજે તૈયાર થઈને આવી ગઈ. ""હા સારું, તુ હવે ઓટલે બેસ હું તૈયાર થઈ જાવ.હું દફતર પેક કરીશ પછી હું જમી લઉં પછી આપણે સવા બારે નીકળશું એટલે 12:30 સ્કૂલે પહોંચી જઈશું.""સારુ હું અહીયા ઉભીશ"આમ કહી અને દિવ્યા દરવાજા આગળ જ ઊભી રહી ગઈ. એણે મોઢામાં અંગૂઠો નાખ્યો અને ફોટા ઉપર પોતાની દફતર અને પાણીની બોટલ
હેતલ શેરીની બાર કુંડાળા બનાવી અને કુંડાળા જમ્પિંગ રમતી હતી. હેતલને જોઈને હશે એના બીજા ત્રણ ચાર નાના બાળકો આવી ગયા. બધા કુંડાળા થી રમવા માંડ્યા જમ્પિંગ કરવા માંડ્યા. કોઈની કાકડી કુંડાળામાં પડતી હતી તો કોઈની નતી પડતી બધા ...વધુ વાંચોથતા હતા અને તાળીઓ પાડતા મજા કરતા હતા. હેતલ બધામાં મોટી હતી. એનો ટર્ન આવે એટલે એ કુંડાળા જામ કર્યા જ કરે, હારે પણ નહીં. હેતલ ને રમતી જોઈએ દિવ્યા દોડીને ત્યાં આવી. . .. "મારે પણ રમવું છે મને પણ રમાડો"દિવ્યાની શકલ જોઈને હેતલને વધારે ચીડ ચીડીયા પણ થયું. એ વિચારવા લાગી.... " આખો દિવસ સ્કૂલમાં ચોટ કરે હવે
દિવ્યા ની મમ્મી ગોળ ગોળ વિચારમાં હતી. ક્યારે કે શુન્યમનસ્ત થઈ જતી હતી. ફરીથી હિંમત ભેગી કરીને એ સંસારમાં લાગી જતી હતી. એણે દિવ્યા સામે જોયું અને વિચાર્યું " થોડીવાર ભલે ફળિયામાં રમતી. હું થોડા કામ પતાવી લઉં. એમ ...વધુ વાંચોહોય ને વહેલી હેતલ પાસે મુકવા જઈશ તો વળી ત્યાં હેતલને ગમશે નહીં."વિચારતા વિચારતા દેવયાની મમ્મી ઓસરી સાફ કરવા માંડે છે. ઓ ઓ શ્રી સાફ કરતા કરતા કચરો ઉડી જાય છે અને એને થોડો પવન હોય એવું મહેસુસ થાય છે થોડો વંટોળો ચાલુ થયો હોય એવું એને લાગતું હતું.અચાનક વાતાવરણ પોતાનું રુખ બદલતો હોય એવું ચાલુ થઈ ગયું. પવન સોસવાટા
દિવ્યા પોતાના ક્લાસમાં લંગડાતી લંગડાતી એન્ટર થાય છે. એના પગમાંથી એકાદા બે લોહીના ટપકાઓ ક્લાસના એન્ટ્રીમાં પડે છે અને એ રણમસ મોઢા એ છેલ્લી બેચમાં જઈને બેસે છે.દિવ્યાને ક્લાસમાં આવતી જોઈ અને ક્લાસના છોકરા છોકરીઓ હોબાળો કરવા માંડ્યા." બુદ્ધુ ...વધુ વાંચોબુધ્ધુ..... "દિવ્યાને ખાસ કંઈ આમાં સમજાતું ન હોવાથી એ લંગડાતા લંગડાતા પોતાની છેલ્લી બેંચે જઈને બેસી ગઈ. ક્લાસની મોનિટર એ નોટ કર્યું કે બધા અવાજ કરે છે. એટલે એને તરત પોતાની પોઝિશન લઈ લીધી." કોઈ અવાજ કરશે નહીં. જે લોકો અવાજ કરશે એમનું નામ હું ટીચર્સ ને આપી દઈશ. પછી કોઈને પનિશમેન્ટ મળશે તો હું જવાબદાર નથી."----મોનિટરની વાત સાંભળી અને
દિવ્યા ના મમ્મીએ અંદર આવતા ની સાથે જ રંભાબેન પર સવાલોની છડીયો વરસાવવાનો ચાલુ કર્યો. "રંભાબેન દિવ્યા હજી સ્કૂલેથી આવી નથી હેતલ આવી ગઈ? 6:30 થવા આવ્યા છે હજુ દિવ્યાના કોઈ સમાચાર નથી તમને ખબર છે? હેતલ આવી ગઈ ...વધુ વાંચોતો દિવ્યા ક્યાં છે? હે મારા રામ !!!! હેતલ દિવ્યાને છોડીને તો નથી આવતી રહી ને? હાય!! હાય !!! હું હવે એકલી દિવ્યા ને ક્યાં શોધવા જઈશ? "રંભાબેન દરવાજો ખોલી અને દિવ્યાના મમ્મીના સવાલો સાંભળી રહ્યા હતા. એમને પણ મનમાં ફાળ પડી ગઈ. હેતલ ઘરે આવ્યા ને 10 15 મિનિટ થઈ ગઈ હતી. હેતલને જ્યારે તેણે પૂછ્યું ત્યારે હેતલે કોઈ