Featured Books
શ્રેણી
શેયર કરો

પહેલી નજરથી પાનેતર સુધી ની સફર - 9

પહેલી નજર થી પાનેતર સુધી ની સફર
(ભાગ - 9)

( આગળના ભાગ માં આપણે જોયું કે મિશા ચિરાગ ના ખરાબ વર્તન થી તેના પર ખૂબ જ ગુસ્સો કરે છે, પણ પછી ચિરાગ આટલા બધા મેસેજો પછી પણ જવાબ નથી આપતો એટલે મિશા ને ચિંતા થવા લાગે છે કે ક્યાંક એ મારા ઘરે ફોન ન કરાવે એની મમ્મી પાસે એટલે મિશા વિચારે છે કે હવે શું કરવું એટલે મિશા ફરીથી ચિરાગ ને મેસેજ કરે છે.)

મિશા: "હેલ્લો, સોરી એ તો હું કાલે ગુસ્સા માં હતી ને તો થોડું વધારે જ બોલાય ગયું છે, પણ તમે આવું કર્યું એટલે મને ગુસ્સો આવી ગયો હતો પણ હવે ગુસ્સો શાંત પણ પડી ગયો છે એટલે મારે હવે તમારું કંઈ કામ નથી.તમે બસ હવે મને બ્લોક કરી દો."

(થોડી વાર પછી મિશા જોવે છે કે, ચિરાગ એ કંઈ પણ કહ્યા વગર જ મિશા ને બ્લોક કરી દીધી. એટલે મિશા ખુશ થાય છે અને મનમાં બોલે છે કે, ચલો મારું કામ પણ થઇ ગયું, એ કંઈ બોલ્યો પણ નહિ અને મારા મન ને શાંતિ પણ મળી ગઈ વાહ! વાહ! મિશુ તે તો ખરેખર ખૂબ જ જોરદાર કામ કરી દીધું આ તો એક કહેવત જેવું જ થઈ ગયું ને..??? " સાપ ભી મર ગયા ઓર, લાઠી ભી નહિ તૂટી." મિશા ભગવાન ને પ્રાર્થના કરે છે હે ભગવાન હવે પ્લીઝ કોઈ નંગ સાથે ન મેળવતા હો ને. થાકી ગઈ હું નંગ જોઈ જોઈ ને અને આવું બધું વિચારતા જ એ ઘરે આવે છે.)

મિશા ના પપ્પા: "આવ, આવ બેટા કેમ રહ્યો આજ નો દિવસ...??"

મિશા: "ઠીક ઠીક ખાસ બહુ પેશન્ટ ન હતા."

મિશા ના પપ્પા: "અમે બે દિવસ પછી રવિવાર છે ને તો બધા ઘોઘા જવાના છીએ, તારે આવું છે..???"

મિશા: " હા મારે આવવું તો છે, પણ રજા નહિ મળે મને."

મિશા ના પપ્પા: " કેમ રજા નહિ મળે .??? આ મહિને તે ક્યાં વધુ રજા જ રાખી છે, ઓછી રજા હોય તો તો રજા ન મળી જાય."

મિશા: " હા રજા તો મળી જ જાય, પણ મારી સિનિયર રજા પર છે એટલે કોઈક એ તો હોસ્પિટલ મા રહેવું જોઈએ ને."

મિશા ના પપ્પા: " થોડા સમય પછી જોબ મૂકી દેજે હો ને, આ જોબ ના લીધે તો તું ક્યાંય બહાર આવી પણ શકતી નથી."

મિશા: " હા પપ્પા હું પણ એમ જ વિચારું છું."

(મિશા ઘરે જાય છે. અને જમી ને બધા સાથે વાતો કરે છે, અને પછી સુવે છે મિશા સુતા સુતા વિચારે છે કે શું કરવું હમણાં જોબ મૂકી દઉં તો ઘરે અત્યારે જે પૈસા બાબતે શાંતિ છે એ નહિ મળે ને. અને ઘરે બેસી ને કરવું પણ શું...?? એટલે થોડો સમય તો જોબ શરૂ જ રાખવી છે. ભલે, ને ક્યાંય જઈ ન શકાય એ જ ને નહિ જવાનું એમાં શું..??? પણ થોડો સમય જોબ શરૂ રાખી ને જે પૈસા આવે એ અમસ્તા પણ મારી માટે છોકરો તો શોધે જ છે, આ લોકો મળી જશે એટલે પરણવાનું જ છે પછી કોને ખબર ઘરે મદદ કરી પણ શકીશ કે નહિ...??? એટલે જોબ હમણાં શરૂ રહે એ જ સારું આમ પણ ઘરે ખોટા નવરા બેસવું. થોડા દિવસ પછી દિવાળી છે એટલે એના ઘરે વાત થાય છે કે મામા ના ઘરે જવાનું છે.)

મિશા ના મમ્મી: "મિશું આપણે મામા ના ઘરે જવાનું છે તું રજા લઈ લેજે."

મિશા: "ના, મમ્મી મને એટલી બધી રજા ન મળે, એટલે હું ન આવી શકુ."

મિશા ની નાની બહેન: "મારે પણ ટ્યુશન માં બહુ રજા નહિ પડે, તો મારે પણ વિચાર નથી આવવાનો."

મિશા: "હા, તો મમ્મી તું અને વૈદેહી( જે મિશા ની નાની એટલે કે વચ્ચે ની બહેન છે.) જઇ આવજો ને."

મિશા ની નાની બહેન:"(જે સૌથી નાની છે જેનું નામ જેનીશા છે) હા મમ્મી સાચી વાત છે, મારે પણ લગભગ ટ્યુશન છે અને રજા મળે તો પણ મને ઈચ્છા નથી આવવાની."

મિશા ના પપ્પા:" હા તો જેનિશા તું અને મિશા અહીંયા રહી જાઓ, અને તારા મમ્મી અને વૈદેહી ભલે જતા, હું પણ અહીંયા જ રહીશ દુકાન માં રજા તો ન રાખવી."

મિશા:" હા સાચી વાત છે."

મિશા ના મમ્મી: "હજુ નક્કી નથી, એ લોકો પણ લગભગ બહાર જવાના છે તો આપણે નથી જવાનું એટલે ન મેળ પડે તો અમે પણ નહિ જઈએ, એટલે બધે દૂર શું અમારે બંને એ પાંચ - છ દિવસ માટે ધક્કો ખવો હતો."

( આમ ને આમ દિવાળી આવી જાય છે, અને મિશા ને નોકરી ને 4 મહિના થઈ જાય છે. પણ હવે એ ખૂબ કંટાળી ગઈ છે કે આવી જોબ કોણ કરે એક પણ રજા નહિ ક્યાંય બહાર નથી જઇ શકાતું રવિવારે પણ રજા નથી આવતી. મારે આ જોબ મૂકવી જ છે એવો બધો એ વિચાર કરતી હોય છે ત્યાં જ એના મમ્મી આવે છે.)

મિશા ના મમ્મી: "મિશા બેટા, આ વખતે તારે જોબ હતી તો ઘણું સારું રહ્યું હો."

મિશા: "કંઈ રીતે સારું રહ્યું એટલે..???"

મિશા ના મમ્મી: "તમારા ત્રણેય બહેનો ના કપડાં આવી ગયા, વસ્તુ પણ ઘણી આવી ગઈ તારા પૈસા થી તારા પપ્પા ને ઘણી રાહત થઇ ગઇ."

મિશા: "એટલે જ તો મે પૈસા ભેગા કર્યા અને બચાવી રાખ્યા, આપણે કામ તો લાગી જાય."

મિશા ના મમ્મી: "હા, સાચી વાત છે બેટા આપણે બધા છૂટ થી કપડાં તો લઇ શક્યા નહિ તો પૈસા આટલા બધા વાપરી પણ ન શકાય."

મિશા: "હા સાચી વાત છે."

( મિશા એના મમ્મી ની આ વાત સાંભળી ને વિચારે છે, હમણાં દિવાળીમાં જ બહુ ખર્ચ થઇ ગયો છે તો નથી મૂકવી જોબ હજુ થોડો સમય જોબ કરી ને મમ્મી - પપ્પા ને પૈસા ભેગા કરી દઉં. અમે લોકો વાપરી તો શકીએ. મમ્મી અને બંને બહેનો ને બધા ખુશ છે, તો હવે હજુ એક - બે મહિના જોબ કરી જ લઉં જે થોડી ઘણી મારા થી મદદ થઇ શકે. મિશા ઘરે સુતા સુતા આ વિચારતી જ હોય છે, ત્યાં જ મિશા ના પપ્પા આવે છે.)

મિશા ના પપ્પા: "મારા એક ભાઈબંધ છે ને માસ્તર..??? યાદ છે તમને...???'

મિશા ના મમ્મી: "હા, હા જેમની વહુ આપણને રોજ મળે છે એ જ ને...???"

મિશા: "હા પણ પપ્પા આવું કેમ પૂછો છો શું થયું...??"

મિશા ના પપ્પા: "એ માસ્તર ની વહુ જ મારી પાસે થી મિશા નો બાયોડેટા લઇ ગયા છે."

મિશા: "કેમ...??? એમને શું કામ છે..??"

મિશા ના મમ્મી: "ક્યારે આવી ને લઇ ગયા...??? અને કેમ લઇ ગયા..??"

મિશા ના પપ્પા: "એ એમ કહેતા હતા કે એક છોકરો છે એટલે એ બાયોડેટા લઇ ગયા."

મિશા: "તો તમને એની પાસે થી બાયોડેટા લીધો...??? અને એમને બધી વાત કરી ને મારે હાઇટ જોશે, અને એલ.એલ.બી. કરવું છે એ બધું કહ્યું તમે..???"

મિશા ના પપ્પા: "એમણે કહ્યું કે થોડા દિવસ પછી એ બાયોડેટા આપી જશે. હા, મે એમને બધી વાત કરી છે."

મિશા ના મમ્મી: "તો શું કહ્યું એમણે..?? હાઇટ તો છે ને...???"

મિશા: "હા હો પપ્પા તમે કહી દેજો હાઇટ તો જોશે જ મારે નહિ તો ના પાડી દેજો."

મિશા ના પપ્પા: "હા એમણે કહ્યું હાઇટ તો છે જ અને એ થોડા દિવસ માં જ બાયોડેટા પણ આપી જશે."

મિશા: "ઓકે, પણ પપ્પા હાઇટ વાળો ન હોય તો કેન્સલ હો ને."

મિશા ના પપ્પા: "હા, એ તો એમ જ કરવાનું હોય ને, આપણે હાઇટ હોય તો જ વાત આગળ વધારવાની હોય ને."

મિશા: "હા બસ તો ઓકે."

(મિશા ના ઘરે ફરી એક વાર એક છોકરા નું માંગુ આવ્યું છે, એના પપ્પા ના ફ્રેન્ડ ની વહુ જ માંગુ લઇ ને આવ્યા છે. થોડા દિવસ બાદ એ છોકરા નો નંબર અને બાયોડેટા આપી જાય છે. આથી મિશા ના પપ્પા ને એ લોકો મિશા ના એ છોકરા સાથે જન્માક્ષર મેળવે છે, અને જન્માક્ષર મળી પણ જાય છે આથી ફોન મા વધુ ફોટા મંગાવે છે , પણ હાઇટની કંઈ ખબર નથી પડતી આથી, મિશા ને એના ઘરના એવું જ વિચારે છે કે એક વાર મિટિંગ ગોઠવી દઈએ આથી હાઇટ હશે તો ઠીક છે, ન હોય તો ના પાડી દેશું. આમ વિચારી ને મિશા ના પપ્પા એના ફ્રેન્ડ ને અને છોકરા વાળા ને ફોન કરી ને રવિવારની મિટિંગ ગોઠવે છે.)


રવિવારે મિશા, એના ઘરના અને એના પપ્પા ના ફ્રેન્ડ અને એમની વહુ બધા રવિવારે સાંજે મિટિંગ મા પહોંચે છે. મિટિંગ મા છોકરા વાળા આ બધા નું ખૂબ સારી રીતે સ્વાગત કરે છે. અને મિશા ના ઘરના છોકરા ને જોવે છે, તો એ લોકો શોક થઇ જાય છે, કારણ કે છોકરા ની હાઇટ ખૂબ જ નીચી હોય છે. આથી બધા મોટા મોટા વાતો કરે છે, ત્યારબાદ મિશા અને છોકરા ને વાત કરવા માટે મોકલાય છે. ત્યારે મિશા હાઇટ ને લગતી વાત કરે છે. પણ જે છોકરો બતાવે છે એ આંટી મિશા ને ખૂબ સમજાવે છે કે છોકરો સારો છે ને ખુબ પૈસા છે પણ મિશા એક ની બે નથી થતી અને મિશા ની છોકરા વાળા પણ સમજે છે, આથી આ વાત ત્યાં જ પૂરી થઈ જાય છે. થોડા દિવસ પછી મિશા જોબ મૂકવાની વાત કરે છે અને બે મહિના પછી જોબ મૂકવાની આવે છે. આથી મિશા ખુશ છે. મિશા ને જોબ નો છેલ્લો મહિનો હોય છે અને મિશા માટે ફરી વાર એક છોકરા નું માંગુ આવે છે. આ છોકરાનું માંગુ દોઢ વર્ષ પેહલા પણ આવેલું છે, આથી મિશા એના ઘર ના સાથે વાત કરે છે.

મિશા: "મમ્મી - પપ્પા આ ચિરાગ નું પણ એક વર્ષ પેહલા માંગુ આવ્યું હતું ને જોયું ને શું થયું..??? તો આ વિરાટ નું પણ દોઢ વર્ષ પેહલા માંગુ આવ્યું જ છે ને...??? તો આમા શું આપણે વાત આગળ વધારવી છે...???"

મિશા ના પપ્પા: "ત્યારે તો કારણ હતું મારું ના પાડવાનું પણ હવે, તો કોઈ કારણ નથી ને એટલે વિચારું છું એક વાર જોઈ તો લઈએ."

મિશા: "ત્યારે શું કારણ હતું..?? જે હવે નથી..???"

મિશા ના પપ્પા: "ત્યારે કારણ એ હતું કે વિરાટ ધંધા માં હતો, પણ હવે એ જોબ કરે છે ને તો હવે જોવામાં વાંધો નથી "

મિશા: "પણ પપ્પા એ ધંધામા હતો તો શું થઈ ગયું..???"

મિશા ના પપ્પા: "ઘણો ફેર પડે, એ ધંધા મા હોય તો એમાં ફિક્સ આવક ન હોય, મારે અનુભવ છે એટલે મારે તારી માટે જોબ વાળો શોધવો હતો, જેથી ફિક્સ આવક જ થઈ જાય કોઈ તકલીફ તો ન પડે."

મિશા: "ઓકે તમને જેમ ઠીક લાગે એમ કરો, પણ આ છેલ્લો જૂનો છોકરો હો જો હવે જુના છોકરા નું લીસ્ટ ન કાઢતા હવે નવો જ જોવાનો હો."

મિશા ના પપ્પા: " એ હા."

(મિશા હા પાડે છે, એટલે છોકરો જોવા માટે આગળ વાત ચાલે છે. છોકરા ના જન્માક્ષર જોવામાં આવે છે અને બંને ના જન્માક્ષર મળે છે. આથી, પછી વિરાટ ની હાઇટ જોવાનું નક્કી થાય છે. એ બેંક મા છે એટલે મિશા ની બંને બહેનો એની હાઇટ જોવા જાય છે. અને પછી રવિવારે જોવાનું ગોઠવાય છે. પણ મિશા ને એ જ દિવસ જોબ નો છેલ્લો દિવસ હોય છે આથી કિશા ઘરે કહે છે, પપ્પા આજે રહેવા દો.આજે સમય નહિ મળે તૈયાર થવાનો એટલે કાલે જાશું પણ બધું નક્કી થઈ ગયું હોવાથી મિશા નું ચાલતું નથી. આથી મિશા ગુસ્સે થઈ જાય છે એટલે એ તૈયાર નહિ થાય એ ખાવાની શોખીન હોવાથી બસ ઘરે આવી ને નાસ્તો જ કરે છે, અને પછી તૈયાર થયા વગર જ છોકરો જોવા જાય છે. તો શું વિરાટ એને પસંદ કરશે...??? શું મિશા છોકરા ને હા પડશે...??? કે અહીંયા પણ હાઇટ નો પ્રોબ્લેમ વચ્ચે આવશે...??? આ દરેક સવાલ ના જવાબ મેળવવા માટે મારી સાથે આ રોમાંચક સફર મા જોડાયેલા રહો, અને આ સફર નો મજા માણતા રહો.)

(અસ્તુ)