પ્રેમ-અગન:-16
"મહેફિલની ત્યારે સાચી શરૂઆત થઈ હશે,
મારા ગયા પછી જ મારી વાત થઈ હશે.
ઢળતા સૂરજને જોઉં છું જોયા કરું છું હું,
લાગે છે એના શહેરમાંયે રાત થઈ હશે.
આજે હવામાં ભાર છે ફૂલોની મ્હેંકનો,
રસ્તાની વચ્ચે એની મુલાકાત થઈ હશે."
જ્યારે માણસ જેને પોતાનું સઘળું માનતો હોય એને ઘુમાવી બેઠો હોય છે ત્યારે દુનિયાની નજરમાં જે કંઈ સઘળું સુખ હોય એ પોતાની પાસે હોવાં છતાં પણ એને ચેન નથી મળતું..એનું સઘળું સુખ તો એની હારે હાલી ગયું હોય છે જેને એ પોતાની જીંદગી માની બેઠો હોય..પણ જ્યારે વર્ષોથી પાણી ની બુંદ માટે તરસતી ધરા પર સાવ અચાનક મુશળધારે કોઈ વાદળ વરસી પડે ત્યારે જે રાહત એ ઘરા અનુભવે એવી જ રાહત શિવનાં હૈયાંને ન્યૂઝપેપર ની એ ખબરે આપી હતી.
પોતાની પ્રાણપ્યારી શ્રી ને મળવા એને મનભરીને જોવાં..એની આવી હાલત નું કારણ પુછવા શિવ પોલીસ સ્ટેશન જઈ પહોંચ્યો હતો..જ્યાં શ્રી જેવી લાગતી કોઈ યુવતીની પોલીસે ધરપકડ કરી હોવાનાં સમાચાર શિવે શિમલાનાં એક લોકલ સમાચાર પત્રકમાં વાંચ્યાં હતાં.
શિવે પોલીસ સ્ટેશનમાં પગ મૂક્યો એ સાથે જ એને ચારેકોર નજર ઘુમાવી શ્રી ક્યાં છે એની તપાસ ચાલુ કરી..શિવ હજુ તો આજુબાજુ જોઈ રહ્યો હતો ત્યાં એક કોન્સ્ટેબલ શિવ અને હમીર ને જોઈને એમની પાસે આવ્યો.
"અરે સાહેબ તમે..અહીં આવવાનું કોઈ ખાસ કારણ..?"આ એજ કોન્સ્ટેબલ હતો જે હમીર ની સાથે ગઈકાલ રાતે અથડાયો હતો.
શિવ પણ એને જોતાં જ ઓળખી ગયો..એક રીતે આ સારી બાબત જ હતી કે સામે ચાલીને ઓળખનારું કોઈ મળ્યું હતું.
"અરે એતો મેં ન્યૂઝપેપર માં વાંચ્યું કે કોઈ યુવતી ની તમે ધરપકડ કરી છે..?"શિવે કહ્યું.
"અરે તમે ક્યાંક પેલી પાગલ ચોર યુવતીની તો વાત નથી કરી રહ્યાં ને..?"એ કોન્સ્ટેબલ બોલ્યો.
"હા સાહેબ..એની જ વાત છે.."હમીરે કહ્યું.
"સાહેબ કાલે હું એ જ યુવતીનો પીછો કરી રહ્યો હતો..અને મહાપરાણે મેં જ એને પકડી છે..તમે જોવો આ મારો હાથ..એને પકડવામાં મારી શું દશા થઈ ગઈ છે.."એ કોન્સ્ટેબલે પોતાનાં હાથ પર રહેલો પાટો બતાવતાં કહ્યું.
શિવ ને કોન્સ્ટેબલની વાત સાંભળી ગઈકાલ રાતનું એ દ્રશ્ય યાદ આવી ગયું જ્યાં એની શ્રી એની નજરો સામેથી નીકળી હતી..કોન્સ્ટેબલ નાં હાથ પર પણ શિવે નજર કરીને જોયું તો દેખાયું કે એની હાથ પરની ચામડી નીકળી ગઈ છે..શ્રી એ એને બચકું ભરી લીધું હશે એ શિવ સમજી ગયો હતો.
"સાહેબ એ યુવતી ક્યાં છે..તમે જણાવી શકશો..?"શિવે વિનંતીનાં સુરમાં કહ્યું.
"સાહેબ હું તો હમણાં જ ડ્યુટી પર આવ્યો છું..પણ એ યુવતી અત્યારે અહીં નથી કેમકે રાતે એને મેં સામેની બેરેકમાં પુરી હતી..અને ત્યાં જ ન્યૂઝપેપર વાળા એ એનો ફોટો લીધો હતો."એ કોન્સ્ટેબલ દ્વારા જ્યારે શ્રી ત્યાં નથી એવું જણાવવામાં આવ્યું ત્યારે શિવ ને જોરદાર આંચકો લાગ્યો..જાણે કોઈ સપનું છેક આવીને તૂટી ગયું હોય એવો અહેસાસ શિવને થયો.
"મને વધુ ખબર નથી..પણ તમે ઇન્સ્પેકટર સાહેબને જઈને મળો તો એ ચોક્કસ તમને જણાવશે કે એ યુવતી હાલ ક્યાં છે.."કોન્સ્ટેબલ એ કહ્યું.
"ક્યાં છે ઇન્સ્પેકટર એ જણાવશો..?"શિવે પૂછ્યું.
"ચલો હું તમને એમની કેબીન સુધી લઈ જાઉં.."આટલું કહી એ કોન્સ્ટેબલ એ લોકો જ્યાં ઉભાં હતાં ત્યાંથી જમણી તરફ ચાલી નીકળ્યો.શિવ અને હમીર પણ એને અનુસરતાં ચાલી નીકળ્યાં.
"સાહિલ નીકળ્યો આજ છે એની સરિતાનું શોધવા વહેણ..
વ્હાલી તારી યાદમાં હું ઝુરતો,ક્યારે થાશે આપણો મેળ.."
"સાહેબ બે લોકો પેલી ચોર યુવતીની પુછપરછ કરતાં અહીં આવ્યાં છે..એમને મોકલું તમારી કેબિનમાં..?"ઇન્સ્પેકટર ની કેબિનનો દરવાજો અડધો ખોલી એ કોન્સ્ટેબલે સવાલ કર્યો.
"હા મોકલ એમને.."ઇન્સ્પેકટર એ હકારમાં જવાબ આપતાં કહ્યું.
ઇન્સ્પેકટરની સહમતી મળતાં કોન્સ્ટેબલે કેબિનનું બારણું પુનઃ બંધ કર્યું અને શિવ ની ભણી જોઈને બોલ્યો.
"જાઓ..શેખ સાહેબ તમને અંદર બોલાવે છે.."
શિવે એ કોન્સ્ટેબલનો આભાર માન્યો અને કેબિનનો દરવાજો ખોલી ઇન્સ્પેકટર શેખ જોડે અંદર આવવાની અનુમતિ માંગતા બોલ્યો.
"સર..અંદર આવી શકું.."
"યસ પ્લીઝ.."સામેથી શેખનો રુવાબદાર અવાજ શિવનાં કાને પડ્યો.
અંદર આવવાની રજા મળતાં જ શિવ અને હમીર અંદર પ્રવેશ્યાં..શેખે એમને ઈશારાથી પોતાની સામે પડેલી ખુરશીમાં બેસવા કહ્યું..શિવ અને હમીરે જેવું ખુરશીમાં સ્થાન લીધું એ સાથે જ શેખે એમને ઉદ્દેશીને પૂછ્યું.
"બોલો..શું જાણવું હતું એ પાગલ ચોર યુવતી વિશે..?"
"સાહેબ એ અત્યારે ક્યાં છે..?"બેતાબી સાથે શિવે સીધો સવાલ કર્યો.
"જ્યાં એને હોવું જોઈએ..પણ હું તમને આ સવાલનો જવાબ આપું એની કોઈ કારણ..?"શેખે સામો સવાલ કર્યો.
શેખ નાં સવાલનો શું જવાબ આપવો એ શિવ ને કે હમીર ને એ ઘડી તો નહોતું સમજાઈ રહ્યું..પણ શિવે થોડું વિચારીને કહ્યું.
"સાહેબ હું ગુજરાતથી બિલોન્ગ કરું છું..અને એ યુવતી મારી કોલેજ ફ્રેન્ડ છે.."
"તમે એ બાબતે sure છો કે આવી માનસિક હાલતમાં ફરતી એ યુવતી તમારી કોલેજ ફ્રેન્ડ છે..?"શિવની વાત પર સંશય મુકતાં શેખ બોલ્યો.
આ સવાલ પર શિવ તો સાબિતી આપવાં ઉતાવળો હતો પણ હમીરનાં મનમાં ક્યાંક શિવ ખોટો હશે તો..?ક્યાંક એ યુવતી શ્રી નહીં હોય તો..?.આ સવાલો ના ઈચ્છવા છતાં ઉભરાઈ આવ્યાં.
શિવે પોતાનું વોલેટ બહાર કાઢી એમાંથી બે ફોટો નીકાળી ઇન્સ્પેકટર શેખ ને જોવાં આપ્યાં.. જેમાંથી એક ફોટોમાં શ્રી એટલે કે ઈશિતા એકલી હતી..અને બીજામાં શિવ,સાગર,નિધિ ની સાથેનો શ્રી નો ગ્રૂપ ફોટો હતો.
શેખે બારીકાઈથી બંને ફોટો ને જોયાં.. ત્યારબાદ પોતાનાં ટેબલ પર પડેલી ફાઈલ ને ખોલી એમાં રહેલાં એ ચોર યુવતીનાં ફોટો સાથે સરખામણી કરવાં લાગ્યો.
"તમારું નામ જણાવશો..?"શેખે ફોટો જોતાં જોતાં શિવને સવાલ કર્યો.
"મારુ નામ શિવ પટેલ છે.."શિવે કહ્યું.
"Mr. શિવ અમે જે યુવતી ની ધરપકડ કરી છે એનો અને તમે આપેલાં ફોટોગ્રાફમાં જે યુવતી મોજુદ છે એનો ચહેરો મળતો તો આવે છે.."શેખે કહ્યું.
શેખ ની વાત સાંભળી શિવ નું હૃદય ધબકારો ચુકી ગયો..કેમકે હજુ સુધી એ સંપૂર્ણ આશ્વસ્થ નહોતો કે એ યુવતી જ પોતાની શ્રી છે.આએનું કારણ હતું ન્યૂઝપેપરમાં સામેલ ધૂંધળા ફોટો..શિવ મહાપરાણે પોતાની તમામ લાગણીઓને વશ કરી બોલ્યો.
"સાહેબ હું ફાઈલમાં મોજુદ શ્રી નાં ફોટો જોઈ શકું છું..?"
"Sure.."શેખે ફાઈલ શિવ તરફ લંબાવતાં કહ્યું.
શિવે એ ફાઈલ ધ્રુજતાં હાથે પોતાનાં હાથમાં એ રીતે લીધી જાણે કોઈ બાપ એનાં નવજાત શિશુ ને પ્રથમ વખત તેડી રહ્યો હોય..આજે શિવનાં હૃદયમાં રહેલી મૃત આશાઓ પુનઃ જાગૃત થઈ હતી..આજે એનો પણ પુનઃ જન્મ થયો હતો અને શેખે આપેલી ફાઈલ એ ફક્ત ફાઈલ નહીં પણ નવજાત લાગણીઓ નો સમન્વય હતો.
શિવે ફાઈલ પોતાનાં ખોળામાં મૂકી અને એમાં રહેલાં ફોટો ને નીરખીને જોયાં..જેલની બેરેકમાં બંધ શ્રી નો ઉતરી ગયેલો બેનૂર ચહેરો..જે શ્રી પોતાનાં પહેરવેશ માટે ચુઝી હતી એનાં મેલાં-ઘેલાં કપડાં..જેની ખુલ્લી લહેરાતી ઝુલ્ફો પવન ને પણ સ્પર્શીને ખુશ્બુદાર બનાવતી એની લઘરવઘર ઝુલ્ફો..મોટી-મોટી મયકશ આંખો આજે ઊંડે ઉતરી ગઈ હતી.
શિવે આંખો બંધ કરી અને એ ફોટો પર પોતાની ખુલ્લી હથેળી ને મૂકી..આ સાથે જ શિવે અત્યાર સુધી રોકેલાં લાગણીનાં બંધ ને ખુલ્લો મૂકી દીધો...એની આંખોમાંથી અચાનક લાગણીઓનું ઘોડાપુર ઉમટી પડ્યું..હમીરે પણ પોતાની ગરદન લંબાવી ફાઈલમાં મોજુદ એ યુવતીનાં ફોટો જોયાં..હમીર ની આંખો પણ એ ફોટો જોતાં જ ખુશીથી ઉભરાઈ આવી કેમકે હવે તો હમીરનાં મનમાં પણ જે ડર હતો કે ક્યાંક એ યુવતી શ્રી નહીં હોય તો..?એ નીકળી ગયો હતો.
શિવે હમીર તરફ આંખો ખોલી જોયું અને પછી જોરજોરથી રડતાં રડતાં હમીર ને ભેટી પડ્યો.
"હમીર..શ્રી..મારી શ્રી અહીં છે.."
"હા ભાઈ..તમારી શ્રી અહીં જ છે..આખરે તમારી વર્ષોની દુવા ફળી ગઈ..તમે વર્ષો બાદ શ્રી ને મળી શકશો.."હમીરે પણ શિવ ની પીઠ પર હાથ ફેરવતાં કહ્યું.
પોતાનાં મોટાભાઈ સમાન શિવની જીંદગીમાં આવેલાં આ સુખદ પ્રસંગ નો પોતે સાક્ષી બનશે એની ખુશી હમીર ને પણ લાગણીશીલ બનાવી રહી હતી..છતાં એ પોતાનાં બધાં ઇમોશન ને કંટ્રોલ કરી શિવને અત્યારે જેની જરૂર હતી એ કરી રહ્યો હતો..એને સાથ,એને સહકાર આપી રહ્યો હતો.
ઇન્સ્પેકટર શેખ પણ સમજી ચુક્યાં હતાં કે શિવે ભલે એ યુવતીને પોતાની કોલેજ ફ્રેન્ડ કહી પણ હકીકતમાં એ શિવનો પ્રેમ હતો.એનું સર્વસ્વ હતું.શેખે પણ ભૂતકાળમાં રંજીતા નામની એક હિંદુ યુવતીને બેપનાહ પ્રેમ કર્યો હતો પણ ધર્મ આડે આવ્યો અને એમને અલગ થવું પડ્યું હતું.
પોતાનાં પરિવારની ખુશી માટે શેખે અને એ હિંદુ યુવતી રંજીતા એ પોતાનાં ધર્મ નાં પાત્ર જોડે બીજે લગ્ન તો કર્યાં હતાં પણ મનમારીને..એ બંને હજુપણ એકબીજાને એટલો જ પ્રેમ કરતાં જેટલો પહેલાં.આજે પણ શેખ પોતાનાં જન્મદિવસ એ પોતાની પ્રેમિકા ને મળતો ત્યારે એની અંદર જે લાગણીઓ ઉમટી આવતી એ હાલ શિવની જે લાગણીઓ હતી અને મળતી આવતી હતી..એક રીતે શેખ અને શિવ સમદુખિયા હતાં.
શેખ પણ પોતાની ઉપર વીતેલી કહાનીને ઘડીભરમાં યાદ કરી પોતાની ખુરશીમાંથી ઉભો થયો અને પાણીનો એક ગ્લાસ શિવની તરફ લંબાવીને હમદર્દીથી બોલ્યો.
"ભાઈ પહેલાં પાણી પી લે.."
શિવે શેખનાં હાથમાંથી પાણીનો ગ્લાસ લીધો અને ડૂસકાં લેતાં લેતાં બે ઘૂંટ પીને ગ્લાસ ટેબલ પર રાખ્યો.. શેખે શિવનાં ખભે હેતથી હાથ ફેરવીને કીધું.
"ભાઈ હું સમજી ગયો કે એ યુવતી તારું બધું જ હતું..તારી દરેક ખુશીઓની ચાવી હતી..તું ચિંતા ના કર હું તને એ યુવતી સુધી લઈ જઈશ.."
શેખ ની વાત સાંભળી શિવે ખિસ્સામાંથી હાથરૂમાલ નીકળ્યો અને પોતાનો આંસુઓથી ખરડાયેલો ચહેરો સાફ કર્યો..શિવે ત્રણ-ચાર ઊંડા શ્વાસ ભર્યા અને શેખની તરફ જોઈને કહ્યું.
"ઓફિસર..તમે મને જલ્દીથી મારી શ્રી જોડે લઈ જાઓ..હું હવે તો એનાંથી એક ક્ષણ પણ અલગ રહી નહીં શકું..એની આવી હાલત કેમ થઈ છે એ જાણવું છે..એનાં દરેક આંસુ ને મારાં હાથ વડે લૂછી એને દિલાસો આપવો છે મારે..એને મળવું છે મારે..એને ગળે લગાવીને રડવું છે મારે.."
"તો ચલો મારી સાથે..હું તમને આજે લઈ જઈશ તમારી શ્રી ની જોડે..જીંદગી માં આ એક સારું કામ કરી શકું એ માટે જ ખુદા એ મને સહી સલામત રાખ્યો છે..અને આ સારાં કર્મોની દુવાઓથી જ હું આજેપણ મારી રંજીતા ને મળી શકું છું."શેખે કહ્યું.
શેખની વાતો પરથી શિવ સમજી ચુક્યો હતો કે એ પણ પોતાની માફક હાલાતનો માર્યો છે..એ પોતે પણ કોઈ હિર થી અલગ પડેલો રાંઝા અને કોઈ લૈલા માટે તડપતો મજનુ છે.
શેખની પાછળ-પાછળ શિવ અને હમીર એની કેબિનમાંથી બહાર આવ્યાં..શિવને હતું કે શ્રી અહીં પોલીસ સ્ટેશનમાં જ હશે પણ જ્યારે શેખ પોલીસ સ્ટેશનની બહાર આવીને પોતાની જીપ તરફ આગળ વધ્યો ત્યારે શિવને આશ્ચર્ય થયું.
"સાહેબ આપણે ક્યાં જઈએ છીએ..?"શિવે ચાલતાં ચાલતાં નવાઈ સાથે શેખને પૂછ્યું.
"સીટી હોસ્પિટલ શિમલા.."જીપમાં બેસતાં જ શેખ બોલ્યો.
"હોસ્પિટલમાં.. પણ કેમ..?"શેખ ની બાજુની સીટ પર ગોઠવાતાં શિવ બોલ્યો.
"કેમકે એ યુવતીનું ત્યાં મેડિકલ ચેકઅપ ચાલે છે..જો ડોકટર દ્વારા એને પાગલ ઘોષિત કરવામાં આવશે તો એને પોલીસ સ્ટેશન માં લાવવાની જગ્યાએ મેન્ટલ હોસ્પિટલમાં લઈ જવામાં આવશે..જ્યાં એની ટ્રીટમેન્ટ થશે..એનો ગુનો મોટો છે નહીં એટલે એને પછી તો પોલીસ સ્ટેશનમાં લાવવાનો સવાલ જ નથી.."જીપનાં એક્સીલેટર પર પગ મુકતાં શેખ બોલ્યો.
શેખ ની વાત સાંભળી શિવે ભાવવિહીન ચહેરે હમીર તરફ જોયું અને પુનઃ પોતાની નજર શિમલા ની સડકો ઉપર સ્થિર કરી જેની ઉપર થઈને શેખ જીપને હંકારી રહ્યો હતો.
"તું મને નહીં મળે તો હું પાગલ થઈ જઈશ..
આવું કહ્યું હતું તે મને ગળે લગાવીને એક દિવસ..
એ વખતે તો આ વાત લાગી હતી મજાક
ધાર્યું નહોતું,મળીશ તું મને બની પાગલ એક દિવસ.."
★★★★★★★
વધુ નવાં અધ્યાયમાં.
શેખ શિવની મુલાકાત એ યુવતી જોડે કરાવી શકશે..?જો એ સાચેમાં શ્રી હતી તો એની આવી હાલત પાછળનું કારણ શું હતું..?શિવ અને શ્રી ની પ્રેમકહાની કેવાં સંજોગોમાં આગળ વધશે..?એ જાણવાં વાંચતાં રહો આ પ્રેમસભર નવલકથાનો નવો ભાગ.આ નોવેલ ગુરુવારે અને રવિવારે પ્રસારિત થાય છે.
આ નોવેલ અંગે આપના કિંમતી અભિપ્રાય મારાં whatsup નંબર 8733097096 પર મોકલાવી શકો છો.આ સિવાય આપ મંગળવારે અને શુક્રવારે પ્રસારિત થતી મારી બીજી નોવેલ મર્ડર@રિવરફ્રન્ટ પણ વાંચી શકો છો.
માતૃભારતી પર મારી નાની બેન દિશા પટેલની નોવેલો દિલ કબુતર, ડણક, રૂહ સાથે ઈશ્ક,અનામિકા,haunted picture,રૂહ સાથે ઈશ્ક રિટર્ન અને સેલ્ફી પણ વાંચી શકો છો.
મારી અન્ય નોવેલો માતૃભારતી પર મોજુદ છે જેનાં નામ છે.
ડેવિલ:એક શૈતાન
બેકફૂટ પંચ
ચેક એન્ડ મેટ:ચાલ જીંદગી ની.
સર્પ પ્રેમ:-the mystry
અધૂરી મુલાકાત
આક્રંદ:એક અભિશાપ..
હવસ:IT CAUSE DEATH
હતી એક પાગલ
~જતીન.આર.પટેલ (શિવાય)
