Mahobatni Rit, Pyarni Jeet book and story is written by Hitesh Parmar in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Mahobatni Rit, Pyarni Jeet is also popular in પ્રેમ કથાઓ in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
મહોબતની રીત, પ્યારની જીત - નવલકથા
Hitesh Parmar
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રેમ કથાઓ
"ઉફ યાર, મેં તને કેટલી વાર કીધું છે કે તું બસ આમ પાગલ ની જેમ ના રહીશ! કેમ તું ખુદનું ધ્યાન નહિ રાખતી?!" મેં એને લડી જ લીધું. મેડમે કામ જ કઈક કેવું કર્યું હતું તો. હા, મેડમ બાજુવાળા સાથે લાકડા કાપવા ગયા હતા. ના પાડી હતી તો પણ. હું એના હાથે વાગેલ લોહી નીકળેલ ભાગ પર ટ્યુબ લગાવી રહ્યો હતો. હું જેવો જ ઑફિસેથી આવ્યો કે મેં એને જોઈ. ખાસ્સુ લોહી નીકળી ગયું હતું અને મને તો જાણે કે એના કરતા પણ વધારે દુઃખ થઈ રહ્યું હતું. ખાસ વ્યક્તિને જો થોડું પણ દર્દ થાય તો ખરેખર સહેવાતું નહિ, અને આ પાગલુ તો મારી જાન હતી.
"બસ પણ કર અલા, એ મરી થોડી જવાની છે!" મારી બહેને મને તાણો માર્યો. અમારી બંનેની ખાસ બોન્ડિંગ હતી. હું ગમે એવો થાકેલો કેમ ના હોવ એને જોતો તો દિલ બહુ જ ખુશ થઈ જતું. એણે પણ મારી સાથે ખૂબ ગમતું હતું. પણ જે દિલમાં દબાયેલું હતું એ તો હજી પણ નહોતું કહેવાય શકાયું. અથવા તો કહેવું જ જોઈએ કે કહેવાની જરૂર જ નહોતી પડી!
"ઉફ યાર, મેં તને કેટલી વાર કીધું છે કે તું બસ આમ પાગલ ની જેમ ના રહીશ! કેમ તું ખુદનું ધ્યાન નહિ રાખતી?!" મેં એને લડી જ લીધું. મેડમે કામ જ કઈક કેવું કર્યું હતું તો. હા, મેડમ બાજુવાળા ...વધુ વાંચોલાકડા કાપવા ગયા હતા. ના પાડી હતી તો પણ. હું એના હાથે વાગેલ લોહી નીકળેલ ભાગ પર ટ્યુબ લગાવી રહ્યો હતો. હું જેવો જ ઑફિસેથી આવ્યો કે મેં એને જોઈ. ખાસ્સુ લોહી નીકળી ગયું હતું અને મને તો જાણે કે એના કરતા પણ વધારે દુઃખ થઈ રહ્યું હતું. ખાસ વ્યક્તિને જો થોડું પણ દર્દ થાય તો ખરેખર સહેવાતું નહિ, અને
ઓહો, એને મને એક ઈશારો કર્યો હતો અને અંદર રૂમમાં ચાલી ગઈ હતી. કહ્યાં વગર જ મારા માટે કોફી પણ લઈ ને આવી ગઈ. એણે ખબર જ હતી કે આ સમયે મારે કોફી ની જ જરૂર હોય છે. ...વધુ વાંચોથાકેલ આવેલ વ્યક્તિ ને જોઈએ પણ શું?! ફથી થાકેલ આવેલ વ્યક્તિ ને જોઈએ પણ શું?! ચાના રશિક હોય તો ચા અને મારાં જેવા કોફી લવરને જો કોફી મળી જાય તો દિલ ખુશ થઈ જાય છે. હું કોફી નો મગ લઈ ને બાલ્કની માં દોડ્યો. બહારનો નજારો જોતાં જોતાં શિપ ભરવા લાગ્યો. જિંદગી પણ કમાલનાં ખેલ ખેલે છે. ક્યારેક તો આપણને એવું
ખાઈ લે ને! મેં એક સ્પુનમાં ખાવા લઇ એને ધર્યું. યાર કઈ જ નહિ ગમતું! દિલ કરે છે કે મરી જવું છે! પારૂલ એકધારી મને જોઈ રહી હતી. જાણે કે હમણાં જ ખાઈ જશે. હા, ...વધુ વાંચોખબર છે! મેં જબરદસ્તીથી એનાં મોંમાં ખાવા ઠુસ્યું. એણે પણ ખાવુ જ પડ્યું. સોરી, પારુ! પણ એને ઓફિસ જવું જરૂરી હતું, કાલે એ નહિ જાય! નેહાએ મારા વતી વાત વાળી લીધી. એ પણ એની ફ્રેન્ડને આ હાલતમાં નહોતી જોવા માગતી. હું પણ તો નહોતો જોવા માગતો ને. જોવું ના પડે એટલે જ તો હું ઘરે નહિ રહેવા માગતો. હા, અમુક વસ્તુ પર આપનું બસ
જો તો હું કેવી લાગુ છું! પ્રિયાએ મારા ચહેરાને રીતસર એની તરફ કરતાં જ કહેલું. હું પારુલને જ જોઈ રહ્યો હતો. એની આંખો જાણે કે મને ધમકી આપી રહી હતી. બસ ને યાર હવે તું મારો નહિ, એવું ...વધુ વાંચોકે એ આંખોથી જ કહી રહી હતી. પારૂલ ને પૂછ! મેં વાત વાળી અને બાલ્કનીમાં ચાલ્યો આવ્યો. હું પણ આ બધાથી થોડીવાર બ્રેક ચાહતો હતો. પારૂલ પણ મારી પાછળ બાલ્કનીમાં આવી ગઈ. કંઈ કહ્યું ના, પણ એની ચૂપ્પી બધું જ કહી રહી હતી. મારા કાન એની ડાટ સાંભળવા અધીરા બન્યા. પણ એ કઈ જ ના બોલી. અમુકવાર કહી દીધેલું એટલું
કારણ હોય ના તો પણ આપને કારણ બનાવવું પડે છે! મેં કહ્યું. મને સાચે લાગે છે કે હવે મારું દુનિયામાં કોઈ જ નહિ. બસ જે બાકી છું, એ પણ હવે થોડુ થોડુ મરી રહી છું.. એને ...વધુ વાંચોજ રડતાં કહેલું તો મેં એને ગળે લગાવી લીધી હતી. એ પછી જ્યારે પણ એની લાગણીનો ઉભરો આવતો કે એને વધારે લો ફીલ થતું તો એ મારી પાસે હગ માગતી અને હું આપતો. મને હગ કરીને જ જાણે કે એ સૂઈ પણ ગઈ. થોડો પણ જો આરામ મળે તો એને માટે સારો જ હતો. મેં એને ઊંચકીને બેડ પર સુવાડી દીધી. બ્લેન્કેટ ઓઢાવ્યું