Maand chhutyo Biladina panjamathi book and story is written by Amir Ali Daredia in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Maand chhutyo Biladina panjamathi is also popular in વાર્તા in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
માંડ છૂટ્યો. બિલાડીના પંજા માથી - નવલકથા
Amir Ali Daredia
દ્વારા
ગુજરાતી વાર્તા
(વાચકો તમારા માટે એક નાની સસ્પેન્સ નવલિકા પ્રસ્તુત કરુ છુ આશા છે કદાચ ગમશે.)
ગૌતમીએ બ્લાઉઝ ના બટન બંધ કરતા કરતા પુછ્યુ.
"કેમ રાકેશ મજા આવીને?"
જવાબમાં રાકેશે ધ્રુજતા સ્વરે કહ્યુ.
"બસ મામી.બસ.બહુ થયુ હવે..હવેથી મારાથી આ બધું નહીં થાય."
આટલુ બોલતા બોલતા રાકેશ લગભગ રડી પડ્યો. અને રાકેશને રડતા જોઈને ગૌતમી ખંધુ હસવા લાગી.
"અરે! અરે.રડે છે શુ નાના કિકલાની માફક.ચલ ચુપ થઈ જા જોઉ."
"હું.હું ખરુ કહુ છુ મામી.હવેથી મારાથી આ બધુ નહીં થાય.તમે..તમે પ્લીઝ હવેથી મારા રૂમમાં ન આવતા."
બિલાડી ઉંદરને મારતા પહેલા ઘણીવાર પોતાના પંજામાં એને રમાડીને આનંદ મેળવતી હોય છે.એમ રાકેશની વાતો સાંભળીને ગૌતમીને જાણે ગમ્મત પડતી હોય એમ નેણા નચાવતા ગોતમી બોલી.
"હ.હ.હાં ખરેખર?"
(વાચકો તમારા માટે એક નાની સસ્પેન્સ નવલિકા પ્રસ્તુત કરુ છુ આશા છે કદાચ ગમશે.) ગૌતમીએ બ્લાઉઝ ના બટન બંધ કરતા કરતા પુછ્યુ. "કેમ રાકેશ મજા આવીને?" જવાબમાં રાકેશે ધ્રુજતા સ્વરે કહ્યુ. "બસ મામી.બસ.બહુ થયુ હવે..હવેથી મારાથી આ બધું નહીં ...વધુ વાંચોઆટલુ બોલતા બોલતા રાકેશ લગભગ રડી પડ્યો. અને રાકેશને રડતા જોઈને ગૌતમી ખંધુ હસવા લાગી. "અરે! અરે.રડે છે શુ નાના કિકલાની માફક.ચલ ચુપ થઈ જા જોઉ." "હું.હું ખરુ કહુ છુ મામી.હવેથી મારાથી આ બધુ નહીં થાય.તમે..તમે પ્લીઝ હવેથી મારા રૂમમાં ન આવતા." બિલાડી ઉંદરને મારતા પહેલા ઘણીવાર પોતાના પંજામાં એને રમાડીને આનંદ મેળવતી હોય છે.એમ રાકેશની વાતો સાંભળીને ગૌતમીને જાણે
અરવિંદભાઈએ ઘરની બાહર નીકળતા પહેલા રાકેશને કડક શબ્દોમાં તાકીદ કરતા કહ્યુ. "પરીક્ષા નજીક આવે છે માટે ક્યાય ભલો થઈ ને રખડવા જતો નહી. બરાબર મન લગાવીને લેસન કરજે." પછી ઘરની બહર નીકળતી વખતે શારદા ને પણ સૂચના આપી. "શારદા ...વધુ વાંચોધ્યાન રાખજે અને બરાબર લેસન કરાવજે." "હા ભાઈ હા.તમને એની ચિંતા છે તો અમને નહીં હોય?" શારદાએ બ્રીફકેસ અરવિંદના હાથમાં પકડાવતા કહ્યુ. ઘરની બાહર આવીને અરવિંદે રોજની જેમ રીક્ષા કરી અને રીક્ષાવાળાને પંજાબ નેશનલ બેંક લઈ જવા કહ્યુ. રિક્ષા બેંકની દિશામાં દોડવા લાગી. લગભગ અડધે રસ્તે પહોંચ્યા પછી અચાનક અરવિંદ ને યાદ આવ્યુ કે એક મહત્વની ફાઈલ બ્રીફકેસમાં નાખવાનુ તો
શારદા ને ઉપર પહોંચાડીને અરવિંદ જેલમાં ગયો.અને રાકેશ ની હાલત સાવ અનાથ જેવી થઈ ગઈ.ત્યારે પાર્લામાં રહેતા એના મામા ઘનશ્યામદાસ.અને મામી ગૌતમીએ એની જવાબદારી ઉપાડી લીધી.શારદાના ક્રિયાક્રમ પતી ગયા પછી એ બન્ને.રાકેશને પોતાની સાથે મુંબઈ લઈ આવ્યા. સમય વિતતા ...વધુ વાંચોવાર લાગે છે. s.s.c. પાસ કરીને રાકેશે અંધેરીની ચિનોય કોલેજમાં એડમિશન મેળવ્યુ. એ જ્યારે કોલેજના સેકન્ડ યરમાં પહોંચ્યો.ત્યારે ફર્સ્ટ યરમાં દાખલ થયેલી દિવ્યા તરફ આકર્ષાયો. દિવ્યાએ પણ એને લિફ્ટ આપી.અને રાકેશ સાતમા આસમાનમા વિહરવા લાગ્યો. એનુ જીવન દિવ્યામય બની ગયુ. ચારે તરફ એને બસ દિવ્યા જ દિવ્યા નજર આવતી.દિવ્યા સિવાય એને કંઈ જ ન સુજતુ. જ્યા જ્યા એની નજર પડતી
ગૌતમીને રમવા માટે રાકેશ નામનુ એક રમકડુ મળી ગયુ હતુ.હવે એને મહારાજની ખોટ સાલતી ન હતી. પણ બીજી તરફ રાકેશ.મામી સાથેના પહેલીવારના મિલન પછી તરત જ પછતાવા લાગ્યો હતો. "હે પ્રભુ.આ મારાથી શું થઈ ગયુ? જે ભલા મામાએ મને ...વધુ વાંચોઆપ્યો. એમની જ પત્ની સાથે હુ પાપ આચરી બેઠો.હુ અનાથ હતો.અને મામા મારા નાથ બન્યા.મારા ઉછેરની તમામ જવાબદારીઓ જે હસતા મુખે ઉપાડી રહ્યા છે.એ મામાની પીઠ પાછળ હુ એમની પત્ની સાથે આવુ અધમ કૃત્ય કરી બેઠો." આવુ આજ સુધીમાં ટોટલ ચાર વાર થયું હતુ.રાકેશ પહેલા હંમેશા ના ના કર્યા કરતો.અને પછી મામીને થોડીક જબરજસ્તી.અને થોડીક સુવાળપ આગળ હારી જતો.અને ફરી
ટ્રીન..ટ્રીન..ટ્રીન ફોનની ઘંટડી વાગતા ઘનશ્યામદાસે રીસીવર ઉપાડીને કાને માંડ્યુ. "હેલો.કોણ?" " પ્લીઝ જરા ઘનશ્યામદાસ ને ફોન આપશો." સામે છેડે થી વિવેક પૂર્ણ શબ્દો સંભળાયા. "હા.હુ ઘનશ્યામ જ બોલુ છુ.તમે કોણ?" " હુ ઇન્સ્પેક્ટર સાળુંખે.ડી.એન.નગર પોલીસ સ્ટેશન.તમે અત્યારે જ તમારા ...વધુ વાંચોઆવવા રવાના થાવ." "શુ…શુ.વાત છે. ઇન્સ્પેકટર?" ઘનશ્યામ દાસના અવાજમાં થડકારો આવી ગયો.ગભરાટમાં રીસીવર હાથમાંથી છૂટતા છુટતા બચ્યુ. સામેથી ઇ. સાળુંખેને અંદાજો આવી ગયો કે ઘનશ્યામદાસ ગભરાઈ ગયો છે. એટલે એમને હિંમત બંધાવતા કહ્યુ. "પ્લીઝ.હિંમત રાખો.ઘરે આવશો એટલે બધું સમજાઈ જશે." સામેથી ફોન કટ થઈ ગયો. પોતાના નાનકડા બંગલા પાસે ઘનશ્યામે ટોળુ જમા થયેલુ જોયુ.ત્યારે જ એને લાગ્યું કે નક્કી કંઈક