સૌમિત્ર
સિદ્ધાર્થ છાયા દ્વારા
-: પ્રકરણ ૫૧ : -
‘આ..આ.. ચેક શેનો છે ભૂમિ?’ સૌમિત્રને ખબર નહોતી પડી રહી કે આ ચેક લખનાર પબ્લીશરને એ ઓળખતો પણ નથી અને એણે એને માટે કશું લખ્યું પણ નથી તો પછી એણે એના નામનો ચેક કેવી રીતે મોકલ્યો અને એ પણ ભૂમિ લઇ આવી?
‘તરુણ પટેલ મારા કઝીન છે સૌમિત્ર. તને યાદ હોય તો કોલેજમાં જ્યારે તને રાઈટીંગ પ્રત્યે રસ જાગ્યો હતો ત્યારે મેં જ તને કહ્યું હતું કે તું મહેનત કર અને મારા કઝીન પબ્લીશર છે એ તારી શોર્ટ સ્ટોરીઝ પબ્લીશ કરશે?’ ભૂમિ સૌમિત્રને જાણેકે કશુંક યાદ દેવડાવવા માંગતી હોય એવા સ્વરમાં બોલી.
‘હા... હા.... હા... મને યાદ આવ્યું.’ સૌમિત્રને પણ એ દિવસ યાદ આવી ગયો.
‘બસ, તો મેં ફક્ત મારું પ્રોમિસ પૂરું કર્યું છે મિત્ર.’ ભૂમિએ ટેબલ પર સૌમિત્રએ મુકેલા હાથ પર પોતાનો હાથ મૂકીને એને દબાવ્યો.
‘હું શું કરું? શું રીએક્શન આપું, એની મને ખબર નથી પડી રહી, ભૂમિ? તને થેન્ક્સ કહું તો એ તારું, તારા આ સપોર્ટનું અને આપણા સંબંધનું અપમાન હશે.’ સૌમિત્રની આંખમાં આંસુ હતા.
‘તું કોઈજ રીએક્શન ન આપ મિત્ર. તું અને હું અલગ થોડા છીએ? આપણે એકબીજા માટે કશું કરીએ એ આપણા ખુદ માટે જ કરીએ છીએને?’ ભૂમિએ સૌમિત્રના આંગળા વધુ દબાવ્યા અને પછી પોતાની આંગળીઓ એના પર ધીરેધીરે ફેરવવા લાગી.
‘ઠીક છે, હું કશું જ નહીં કહું. પણ મારે તરુણભાઈને મળવું તો પડશે ને? મને જોયા જાણ્યા વગર આમ અઢી લાખનો ચેક આપી દેનાર વ્યક્તિ કોણ છે એ મારે જાણવું છે.’ સૌમિત્રના ચહેરા પર સ્મિત હતું.
‘ચોક્કસ, તું કે’ ત્યારે આપણે તરુણભાઈને મળીશું. અને હા! એમણે એક મેસેજ પણ આપ્યો છે તારા માટે.’ ભૂમિએ પોતાની લટ કાન પાછળ સરકાવતાં કહ્યું.
‘બોલ ને? કયો મેસેજ?’ સૌમિત્ર ભૂમિ સામે જોઇને બોલ્યો.
‘એ જ કે એ બહુ મોટા પબ્લીશર નથી એટલે તને અત્યારે તો માત્ર ટોકન જ આપી રહ્યા છે. પછી જ્યારે આપણે એમને મળવા જઈએ ત્યારે બાકીની ટર્મ્સ એન્ડ કન્ડીશન્સ આપણે સામસામે બેસીને નક્કી કરી લઈશું, પણ જો નોવેલ હીટ થશે તો તારે પૈસાની કોઈજ ચિંતા કરવાની જરૂર નથી.’ ભૂમિએ તરુણ પટેલનો મેસેજ આપતાં કહ્યું.
‘મારા માટે તો અત્યારે તરુણભાઈ સૌથી મોટા પબ્લીશર છે કારણકે મારી એક માત્ર નિષ્ફળતાથી મારો વર્ષોજૂનો પબ્લીશર મારાથી દૂર થઇ ગયો અને બીજો કોઈજ મારો હાથ પકડવા સામે ન આવ્યો, ત્યારે માત્ર તારા વિશ્વાસે એમણે મને આટલી મોટી સાઈનિંગ અમાઉન્ટ આપી દીધી. ભૂમિ, આ ચેક હું જમા નહીં કરું.’ સૌમિત્રએ સ્મિત સાથે કહ્યું.
‘અરે! પણ કેમ?’ ભૂમિના ચહેરા પર ભારોભાર આશ્ચર્ય હતું.
‘આપણે જ્યારે એમને મળવા જઈશું ત્યારે હું એમને મારી નેક્સ્ટ નોવેલ ધ ડર્ટી દેવની સોફ્ટ કોપી સાથે આ ચેક પાછો આપીશ અને કહીશ કે એ આ નોવેલ પબ્લીશ કરે અને એમનો ખર્ચો એમને મળી જાય પછી એમના નફામાંથી મને માત્ર દસ ટકા મારી રોયલ્ટી આપે. મને વિશ્વાસ છે કે આ નોવેલથી હું આ અઢી લાખથી પણ ખૂબ વધારે અમાઉન્ટનો ચેક તરુણભાઈ પાસેથી આજથી છ મહીને કે એક વર્ષ બાદ લઈશ.’ સૌમિત્રનો આત્મવિશ્વાસ એના શબ્દે શબ્દમાં ટપકતો હતો.
‘વાઉ! અત્યારસુધી આ કોન્ફિડન્સ ક્યાં હતો મિત્ર?’ ભૂમિએ હસીને પૂછ્યું.
‘ક્યાંક ખોવાઈ ગયો હતો જેને તે શોધી આપ્યો.’ સૌમિત્રએ જવાબ આપ્યો.
સૌમિત્રનો જવાબ સાંભળીને ભૂમિના ચહેરા પર ગર્વસભર સ્મિત આવ્યું અને એ બંને એકબીજા સામે જોવા લાગ્યા.
==::==
‘હોળી મિલન દર વરહની ઝેમ હાઈંજે હોલિકા દહન પસી પૂરું થાહે. પરસોતમભાયને પ્રસાદ લયને અને રાય્તે આયાં જ રોકાઈ જવાનો આગ્રહ તમારે કરવાનો સે બાપુ, કારણકે ઈ તમારા સીવાય કોયનું નય માને.’ જગતગુરુ સેવાબાપુને સમજાવી રહ્યો હતો.
‘એ મારો પડ્યો બોલ ઝીલે છે જગતા તને ખબર તો છે, પણ એની છોકરી... હવે ભલે એ મારા કાબુમાં છે પણ એને જો ઘેર જવાની ઈચ્છા હશે તો એ પૂરી કરશે જ. ખૂબ જીદ્દી છે.’ પોતાના સિંહાસન પર પલાંઠી મારીને બોલ્યા.
‘એની ઇસ્સા હોય કે નો હોય ઈ પણ આયાં જ રેસે ઈની ફિકર તમે નો કરો. તમારે પરસોતમભાયને મનાવી લેવાના સે બહ.’ જગતગુરુએ હસતાંહસતાં કીધું.
‘એટલે તારો પ્લાન શું છે?’ સેવાબાપુએ પોતાની ભ્રમરો ભેગી કરીને પૂછ્યું.
‘ઈ જ કે ધરાના દૂધપાકમાં ઘસારો ભેરવી દેવાનો અટલે ઈ પોતે જ એના બાપને કે’સે કે આયજ આયાં જ આશ્રમમાં રઈએ.’ જગતગુરુએ આંખ મારતાં કહ્યું.
‘ના..ના..ના.. આટલા બધા વર્ષની તપસ્યા બાદ મને એ ભોગવવા મળવાની છે, મારે એને આમ બેભાનાવસ્થામાં નથી ભોગવવી જગતા. મારા માટે એની સામી ક્રિયા-પ્રતિક્રિયા બહુ જરૂરી છે.’ સેવાબાપુએ પોતાનું માથું નકારમાં ધુણાવતા કહ્યું.
‘બાપુ, ઘસારો પૂરેપૂરો નય નાખું. ઈ અરધી ભાનમાં જ રેહે, પણ એને ઈ વખતે ખબર નય પડે કે ઈને કોણ ભોગવે સ. તમારા નસીબ સારા હઈસે તો તમને સાથ પણ આપસે. તમે સીન્તા નો કરો.’ જગતગુરુના મોઢા પર હાસ્ય અકબંધ રહ્યું હતું.
જગતગુરુનો આખો પ્લાન સમજાઈ જતાં સેવાબાપુએ એની સામે લુચ્ચું સ્મિત કરીને આંખ મારી.
==::==
‘અને આ થઇ ગઈ તારી સ્પીચ લાઈવ.’ યુટ્યુબ પર સૌમિત્રની એચ ડી આર્ટ્સની સ્પીચ લાઈવ કરતાં જ ભૂમિ બોલી.
‘વાહ! બસ તો હવે હું એને ફેસબુક પેઈજ પર શેર કરી દઉં રાઈટ?’ સૌમિત્રએ ભૂમિનું લેપટોપ પોતાની તરફ સરકાવતાં પૂછ્યું.
‘યેસ.. તું લીંક શેર કર ત્યાંસુધીમાં હું આપણા માટે મસ્ત કોફી બનાવી આવું.’ આમ કહેતાં જ ભૂમિ રસોડા તરફ ચાલવા લાગી.
સૌમિત્ર છેલ્લા દસ દિવસમાં ત્રીજી વખત ભૂમિને ઘરે આવ્યો હતો. પોતાના ઘરે તો જનકભાઈ અને સુભગ હાજર હોય એટલે એ ભૂમિને મળી શકે એમ ન હતો. આજકાલ વરુણ એના ક્લાયન્ટ સાથે ચાઈનાની વિઝીટે હતો એટલે ભૂમિએ જ બપોરે જ્યારે પણ સૌમિત્રનું મન થાય ત્યારે ઘેરે આવી જવા માટે કહ્યું હતું. જાનકીની ઉંમર સુભગ કરતાં નાની એટલે એ ભૂમિને વધુ કશું પૂછે એમ ન હતી. ઉપરાંત બપોરના સમયે એ એના રૂમમાં બે કલાક સુઈ જતી હતી. આમ સૌમિત્ર પોતાની અને ભૂમિની એકલતા ભાંગવા હમણાં હમણાં બે-ત્રણ દિવસના અંતરે ભૂમિને ઘરે આવતો હતો.
ભૂમિએ જ સૌમિત્રને એની એચ ડી આર્ટ્સની સ્પીચ યુટ્યુબ પર લોડ કરવાની સલાહ આપી હતી. ભૂમિનું સ્પષ્ટ પણે માનવું હતું કે એની કમબેક નોવેલ આવે ત્યાંસુધીમાં એણે એના રીડર્સ સાથે ફરીથી સંબંધ બાંધવો ખૂબ જરૂરી હતો અને આથી જ એ રોજ અમુક કલાક સોશિયલ મીડિયા પર ગાળે અને બને તો રોજ અથવાતો એકાંતરે બ્લોગ પણ લખે અને ફેસબુક અને ટ્વીટર પર એને શેર પણ કરે. સોશિયલ મીડિયા અવેરનેસ સૌમિત્ર કરતાં ભૂમિમાં વધારે હતી આથી સૌમિત્રએ ભૂમિની સલાહ માનવાનું નક્કી કર્યું હતું.
‘કોફી ઈઝ રેડી...’ રસોડામાંથી ટ્રેમાં બે મોટા કોફી મગ લઈને આવેલી ભૂમિએ ટ્રે ને ટેબલ પર મુકતાં કહ્યું.
‘થેન્કયુ... મચ નીડેડ! ક્યારની તલબ લાગી હતી. ઘણા વખતથી સારી કોફી માટે તરસી રહ્યો હતો.’ સૌમિત્રએ હસીને કહ્યું.
‘તો લીજીયે જનાબ આપ આરામથી કોફી પીઓ. શું કરે છે?’ લેપટોપ પોતાની વિરુદ્ધ દિશામાં હતું અને સૌમિત્ર કશું લખી રહ્યો હોય એવું ભૂમિને લાગતાં એણે પૂછ્યું.
‘અરે કશું નહીં મારો એક રીડર છે, દેવલ શાહ. ગાંડો છે સાવ.’ સૌમિત્ર લેપટોપના સ્ક્રીન તરફ જોઇને હસતાંહસતાં બોલ્યો.
‘ગાંડો એટલે? સમજી નહીં.’ ભૂમિએ આશ્ચર્ય વ્યક્ત કર્યું.
‘એને મારી લાસ્ટ નોવેલ ડીયર હસબન્ડ જરાય નહોતી ગમી.’ સૌમિત્ર બોલ્યો.
‘એ તો આખા ઇન્ડિયામાં કોઈનેય નહોતી ગમી.’ ભૂમિએ આંખ મારી.
‘જસ્ટ શટઅપ ઓકે?’ સૌમિત્ર પણ હસ્યો.
‘ઓકે, ઓકે.. પછી?’ ભૂમિએ પૂછ્યું.
‘પછી એક દિવસ એ ફેસબુક પર મારી સાથે ઝઘડી પડ્યો. અમે એકબીજાની સામે આવી ગયા. બસ ગાળો દેવાની જ બાકી રાખી હતી.’ સૌમિત્ર હજીપણ હસી રહ્યો હતો.
‘ઓહ, અચ્છા? પછી?’ ભૂમિને ઉત્કંઠા થઇ.
‘હવે આજે એણે મેં હમણાં જે મારી સ્પીચ પર પેઈજ પર શેર કરી એ એણે થોડી જોઈ અને કમેન્ટ કરી દીધી કે એને ખબર જ હતી કે એના ફેવરીટ રાઈટર જરૂરથી કમબેક કરશે અને એ મારી નેક્સ્ટ નોવેલ બહુ જલ્દીથી આવે એની રાહ જોશે કારણકે આ સ્પીચમાં એને મારો એ કોન્ફીડન્સ દેખાયો જે એને ડીયર હસબન્ડમાં નહોતો દેખાયો.’ સૌમિત્ર હજીપણ એની સામેના ટેબલ પર પડેલા લેપટોપ પર જોઇને બોલી રહ્યો હતો.
‘વાઉ! પણ તમે લોકોએ જો એકબીજાને ગાળો આપવાની જ બાકી રાખી હતી તો એનામાં આ ચેઈન્જ કેવી રીતે આવ્યો?’ કોફીનો ઘૂંટ પીતા ભૂમિએ પૂછ્યું.
‘મારી એક બીજી રીડર ફેન છે એને કારણે. એનું નામ પિંકી ઉપાધ્યાય છે. અમારી આ લડાઈ જ્યારે ચરમસીમાએ હતી ત્યારેજ પિંકીએ મને ઈનબોક્સમાં મેસેજ મોકલીને મને સમજાવ્યું કે હું જે લેવલે છું એ લેવલે પછી દેવલ જેવા લોકોને બહુ એન્ટરટેઈન ન કરાય. બીજી જ મિનિટે મારો ગુસ્સો ઓગળી ગયો. મેં દેવલને ઇગ્નોર કરવાનું શરુ કર્યું. પણ એ દિવસથી હું અને પિંકી રેગ્યુલર ટચમાં છીએ. એણે મારી તમામ નોવેલ્સ વાંચી છે અને એના એકેએક કેરેક્ટર્સ યાદ છે. અહીં અમદાવાદમાં જ રહે છે, પણ મળવાની ના પાડે છે, કદાચ એ મેરીડ હશે એટલે... એનીવેઝ, પણ પિંકી જેવા રીડર્સથી જ મારા જેવા રાઈટર્સ ટકી શકે છે અને આ દેવલને જો, જ્યારે હું ડાઉન હતો ત્યારે મને ગાળો દીધી અને હવે જરાક મારી સ્પીચ સાંભળી અને એમાં મારો કોન્ફિડન્સ જોયો એટલે એણે પાટલી બદલી.’ સૌમિત્રએ હસીને પોતાનું ડોકું ડાબે-જમણે હલાવ્યું.
‘પિંકી ઉપાધ્યાય મેરીડ છે, હું એને ઓળખું છું. તારે એને મળવું હોય તો અત્યારે જ મેળવી આપું.’ પોતાની કોફી પૂરી કરતાં ભૂમિ બોલી.
‘એટલે?’ સૌમિત્ર એ હજીતો એની કોફીનો મગ હાથમાં જ લીધો હતો ત્યાંજ ભૂમિની વાત સાંભળતા એ ચોંકી ઉઠ્યો અને મગ ફરીથી ટેબલ પર મૂકી દીધો.
‘આ રહી પિંકી ઉપાધ્યાય...તારી સામે જ બેઠી છે!’ ભૂમિના ચહેરા પર સ્મિત હતું.
‘એટલે? મને તું બરોબર સમજાવ, હું કન્ફયુઝ થઇ ગયો છું. તું પિંકી ઉપાધ્યાય કેવી રીતે હોઈ શકે?’ સૌમિત્રને નવાઈ લાગી.
‘એ મારી ફેક પ્રોફાઈલ છે મિત્ર. તે દિવસે વ્રજેશભાઈના રીસેપ્શનમાં તે મને ફરીથી ન મળવાની ફરજ પાડી તે પછી પણ હું તને ભૂલી ન શકી. હું માનું છું કે તારી તરફ સતત ખેંચાણ અનુભવવા પાછળ વરુણનું ઇગ્નોરન્સ મોટાભાગે જવાબદાર છે પણ સાથેસાથે મને એક સેકન્ડ પણ એમ નહતું લાગતું કે મારો તારા પ્રત્યેનો પ્રેમ ઓછો થયો હોય કે ઓછો થઇ શકે એમ છે. એટલે થોડા દિવસ પછી મેં નક્કી કર્યું કે હું કોઈને કોઈ રીતે તને ફોલો કરીશ અને ફેસબુકમાં તું એક્ટીવ છો અને તમામ વાચકોને તું જવાબ આપતો રહે છે એની મને ખબર હતી. પણ મને એ પણ ખબર હતી કે તું મને મારા રીયલ નેઈમ સાથે ક્યારેય જવાબ નહીં આપે એટલે પછી મેં પિંકી ઉપાધ્યાયની ફેક પ્રોફાઈલ બનાવી અને તારા પેઈજને ફોલો કર્યું. પ્રોફાઈલ જેન્યુઈન લાગે એટલે દસ-બાર અજાણ્યા લોકોને એડ પણ કર્યા.’ ભૂમિ શ્વાસ લેવા થોડી વખત રોકાઈ.
‘પછી?’ સૌમિત્રને ભૂમિનું શ્વાસ લેવા રોકાવું પણ કઠ્યું.
‘પછી તારી દરેક પોસ્ટને લાઈક કરવી એના પર કમેન્ટ કરવી એ મારો રોજનો ક્રમ બની ગયો. તે દિવસે દેવલ સાથે તું જે રીતે ઝઘડી પડ્યો એ જોઇને મને લાગ્યું કે આ તું નથી, તને કશુંક ખૂંચે છે, કશુંક નડે છે, બાકી એક નિષ્ફળતા તને આટલો તોડી ન નાખે. પણ ત્યારે તો મારે તારી ઈમેજ બચાવવી હતી એટલે મેં હિંમત કરીને તને ઈનબોક્સમાં મેસેજ કરીને શાંત પાડયો. પછી તેં મને સામેથી ફ્રેન્ડ રીક્વેસ્ટ મોકલી, હું તો રડવા જ લાગી હતી. પણ પછી થયું કે ભગવાનની આ જ મરજી છે કે હું તારી સાથે ખોટા નામે કનેક્ટેડ રહું એટલે પછી તારી સાથે સતત ઈનબોક્સમાં વાતો કરતી રહેતી હતી. પણ... આપણું મળવું, ખરેખરું મળવું એ જ કદાચ ભગવાનની સૌથી મોટી મરજી હતી અને એટલેજ આજે આપણે એકબીજાની સામે ફરીથી બેસી શક્યા છીએ.’ ભૂમિએ ભારે થઇ ગયેલા ગળે પોતાની વાત પૂરી કરી.
‘સામે નહીં, પાસે...એકબીજાની પાસે બેસી શક્યા છીએ.’ આમ બોલતાં સૌમિત્ર ભૂમિ જ્યાં બેઠી હતી એ સોફા પર એની બાજુમાં લગોલગ બેસી ગયો.
‘મિત્ર, હું ક્યારેય તને નહોતી ભૂલી. એ મારો ગુસ્સો હતો પણ તારા પ્રત્યેનો મારો પ્રેમ કાયમ મારા ગુસ્સા પર ભારે પડતો. બીલીવ મી... આઈ સ્ટીલ લવ યુ, એટલો જ જ્યારે આપણે છૂટા પડ્યા હતા એ વખતે હતો.’ ભૂમિએ સૌમિત્રના હાથ પકડી લીધા.
ભૂમિની આંખમાંથી આંસુઓની ધાર વહેવા લાગી.
‘મેં અત્યારસુધી જે કર્યું એ મારા ફેમિલીને જોડી રાખવા માટે કર્યું ભૂમિ બાકી તને ભૂલી જવી એ મારા માટે બિલકુલ શક્ય ન હતું. હું ખોટું નહીં કહું, પણ ધરાએ મને ખૂબ પ્રેમ આપ્યો અને એણે જ મને તારાથી દૂર રહી શકવાની શક્તિ આપી હતી અને એટલે જ મેં તને તે દિવસે મારાથી દૂર રહેવાનું કહ્યું હતું. પણ જ્યારે ધરાએ મને સાવ એકલો પાડી દીધો હું પાછો કોઈના પ્રેમ માટે ઝૂરવા લાગ્યો અને તું મને ફરીથી મળી ગઈ. હવે મારે તને છોડવી ન હતી પણ, તેં તો મને ફરીથી જૂનો સૌમિત્ર બનાવી દીધો. મારું લેક્ચર સેટ કર્યું, મારી નોવેલ પબ્લીશ કરાવવામાં મદદ કરી અને હવે આ સોશિયલ મીડિયામાં પ્રચારનો આઈડિયા. મને એમ લાગે છે કે મેં તને ખૂબ અન્યાય કર્યો છે ભૂમિ. આઈ એમ..’ આટલું બોલતાં સૌમિત્ર રડી પડ્યો એણે પોતાના બંને હાથ જોડીને ભૂમિની માફી માંગી.
‘ગાંડો થયો છે મિત્ર? તું ભૂમિની માફી માંગીશ?’ આમ કહેતાં જ ભૂમિ સૌમિત્રને વળગી પડી.
સૌમિત્ર ભૂમિને વળગીને ખૂબ રડ્યો. થોડી વાર પછી ભૂમિએ પોતાના ખભેથી સૌમિત્રને દૂર કર્યો અને એના આંસુ પોતાના રૂમાલથી લૂછ્યા. સૌમિત્ર અને ભૂમિ એકબીજાની આંખોમાં લાંબો સમય સુધી જોવા લાગ્યા અને કશું જ ન બોલ્યા.
પછી સૌમિત્રએ ભૂમિના ચહેરાને પોતાની બંને હથેળીઓમાં લઈને એના કપાળ પર હળવું ચુંબન કર્યું અને પછી એના બંને ગાલો પર પણ વારાફરતી ચુંબન કરીને પોતાના હોંઠ ભૂમિના હોંઠ પર મૂકી દીધા. ભૂમિએ સૌમિત્રને છાતી સરસો ચાંપી દીધો અને આ બંને ગાઢ ચુંબનમાં સરી પડ્યા.
અમુક મીનીટો પછી સૌમિત્ર અને ભૂમિ છુટા પડ્યા.
‘હું હવે જાઉ?’ સૌમિત્રએ ભૂમિના જમણા ગાલે ફરીથી હળવું ચુંબન કર્યું.
‘જરૂરી છે?’ ભૂમિએ સૌમિત્રના ખભે માથું મુકીને એનું કાંડું જોરથી પકડી રાખ્યું.
‘હા..આપણી ફરજો આપણે બજાવતા રહેવાની છે.’ સૌમિત્રએ બીજા હાથે ભૂમિના માથામાં આંગળી ફેરવી.
‘ઠીક છે લેખક મહાશય, આપ જઈ શકો છો. હવે ક્યારે મળીશું? વરુણતો હજી નેક્સ્ટ વીક આવવાનો છે.’ ભૂમિએ સૌમિત્રનું કાંડું છોડી દેતા પૂછ્યું,
‘બે-ત્રણ દિવસમાં જ તને મેસેજ કરું.’ આટલું બોલીને સૌમિત્ર સોફામાંથી ઉભો થયો.
સૌમિત્રના જવા અગાઉ એ અને ભૂમિ ફરીથી ગળે વળગ્યા અને સૌમિત્રએ ભૂમિના હોંઠ પર એક હળવું ચુંબન કરીને ઘરની બહાર ચાલવા લાગ્યો.
ભૂમિના રો-હાઉસની બહાર પડેલી પોતાની કારમાં સૌમિત્ર બેઠો અને કાર સ્ટાર્ટ કરી અને ભૂમિને આવજો કર્યું. ભૂમિએ પણ એને હસીને વિદાય આપી. સૌમિત્રની કાર જેવી ગઈ એટલે ભૂમિ ઘરમાં આવી.
સૌમિત્રની કાર ભૂમિની સોસાયટીના એન્ટ્રન્સની બહાર નીકળી અને એરપોર્ટથી ઘરે આવી રહેલા વરુણની ટેક્સી અંદર આવી. ટેક્સી ડ્રાઈવરની બાજુમાં બેઠેલા વરુણે સોસાયટીના એન્ટ્રન્સની બહાર વિરુદ્ધ દિશામાં જઈ રહેલા સૌમિત્રની ઝલક જોઈ. વરુણને આશ્ચર્ય થયું કે સૌમિત્ર, એનો એક સમયનો સૌથી પ્રિય લેખક એની સોસાયટીમાં કોને મળવા આવ્યો હશે?
-: પ્રકરણ એકાવન સમાપ્ત :-
