ઉત્તર પ્રદેશના અમેઠી જિલ્લાના પિપર ગામના રહેવાસી શિવનાથ કશ્યપનો પુત્ર કિશન સુલતાનપુરના ધમ્મૌર પોલીસ સ્ટેશનના હાજીપટ્ટી ગામની રહેવાસી ગુલઝાર ઉર્ફે પ્રતિમાસાથે લગ્ન નક્કી થયા હતા, અને બે ત્રણ માસ બાદ તેમના લગ્નની તારીખ પણ નક્કી કરવામાં આવી હતી.
લગ્ન નક્કી થયા પછી, આજકાલ મંગેતર સાથે ફોન પર વાત કરવી, તેની સાથે ફરવા જવું, ખરીદી કરવા જવું સામાન્ય બની ગયું છે. કિશન અને ગુલઝાર કેટલીક વખત ફોન પર વાત પણ કરતા હતા. તેઓ દરરોજ વોટ્સએપ દ્વારા વાત કરતા હતા. એક દિવસ દરમિયાન સવારના છ વાગ્યે, કિશનને ગુલઝારે ફોન કર્યો અને કહ્યું, "મારે મારા માટે થોડી ખરીદી કરવી છે. જો તમે અહીં આવો છો”.
કિશને હા પાડી અને તે દિવસે તે તેની મંગેતરની જગ્યાએ ગયો. જતા પહેલા તેણે આ વાત તેના પરિવારના સભ્યોને જણાવી હતી. તે ગયો તો ખરો પણ ત્યાંથી પાછો આવ્યો નહીં. પરિવારજનોએ કિશનના મોબાઈલ પર ફોન કર્યો તો તે સ્વીચ ઓફ જોવા મળ્યો હતો. જ્યારે જેના પિતાએ ગુલઝાર અને તેના પરિવારના સભ્યોને ફોન કર્યો તો તેમના મોબાઈલ પણ બંધ જોવા મળ્યા. બીજા દિવસે, શિવનાથ તેના પુત્રની શોધમાં તેના ગામથી પચાસ કિલોમીટર દૂર હાજીપટ્ટી ગામમાં ગુલઝારના ઘરે પહોંચ્યા. ત્યાં ગુલઝારઅને તેના પિતા રાજારામે કહ્યું કે કિશનતો અહીંયા આવ્યો નથી. પછી શિવનાથ ચિંતામાં ડૂબીને જેમના ઘરે પરત ફર્યા.
જ્યારે તે ઘરે પહોંચ્યા ત્યારે તેમણે ગુલઝારની માતા કુસુમા અને મામા કાંશીરામને ઘરમાં હાજર જોયા. તેને પૂછતાં તેણે કહ્યું કે તે કિશન ઘરે ન આવવાની વાત કહેવા આવ્યો હતો. આ પછી તેઓ ચાલ્યા ગયા. આ પછી શિવનાથે બજાર અને ભીડવાળા વિસ્તારોમાં જઈને તેના પુત્ર કિશનનો ફોટો બતાવ્યો અને તેના વિશે પૂછ્યું કે શું તેને કોઈએ ક્યાંક જોયો છે. પણ કિશન વિશે કોઈ કંઈ કહી શક્યું ન હતું. આખરે હારીથાકીને ત્રણ દિવસ બાદ શિવનાથે પિપરપુર પોલીસ સ્ટેશનમાં ગુમ થવાની ફરિયાદ નોંધાવી હતી.
ફરીયાદ નોંધાયાના બીજા જ દિવસે, લોકોએ સુલતાનપુરના કોતવાલી ગ્રામીણ વિસ્તારના પોલીસ સ્ટેશન અલહદાદપુરમાં શારદા સહાયક નાની પણ ઉંડી નહેરમાં એક યુવાનની લાશ પડેલી જોઈ. લોકોએ આ અંગે કોતવાલી ગ્રામ્ય વિસ્તારની પોલીસને જાણ કરી.
માહિતી મળતાં જ સ્ટેશન હાઉસ ઓફિસર દેવેન્દ્ર સિંહ કેટલાક જવાનો સાથે ઘટનાસ્થળે પહોંચી ગયા હતા. મૃતકની ઉંમર આશરે ૨૭-૨૮વર્ષની હતી. લાશ ઘણા દિવસો જૂની દેખાતી હતી અને પાણીમાં પડેલી હોવાથી લાશ ફૂલી ગઈ હતી.
લાશ ક્યાંકથી પાણીમાં તણાઇને ત્યાં આવી હોવાનું અનુમાન કરવામાં આવ્યું હતું. તેમ છતાં ત્યાં હાજર લોકો પાસેથી મૃતદેહની ઓળખ કરવાનો પ્રયાસ કરવામાં આવ્યો હતો, પરંતુ કોઈ લાશની ઓળખ કરી શક્યું ન હતું. શબના અનેક એંગલથી ફોટોગ્રાફ લીધા બાદ દેવેન્દ્ર સિંહે લાશને શબઘરમાં રાખી અને અખબારોમાં ફોટો છપાવ્યા બાદ લાશની ઓળખ માટે અપીલ કરી.
જ્યારે કિશનના એક પરિચિતે અખબારમાં કિશનના મૃતદેહનો ફોટો જોયો તો તે ઓળખી ગયો. તે વ્યક્તિએ તે અખબાર શિવનાથ કશ્યપને બતાવ્યું. ફોટો જોતાની સાથે જ તેમના મુખમાંથી ચીસ નીકળી ગઈ અને તેના ઘરના બધા લોકો પણ રડવા લાગ્યા. શિવનાથ પરિવારના સભ્યો સાથે સુલતાનપુરના પોલીસ સ્ટેશન કોતવાલી ગ્રામ્ય વિસ્તારમાં પહોંચ્યો હતો. ત્યાં તેણે મૃતદેહ જોયો અને તેની ઓળખ કિશન તરીકે કરી. કિશન બાળપણમાં દાઝી ગયો હતો, એ દાઝેલાના નિશાન તેની પીઠ પર હતા. તેની પીઠ પર પણ આ જ નિશાન જોવા મળ્યું હતું.
પરંતુ ગ્રામ્ય વિસ્તાર કોતવાલીમાં કેસ નોંધાયો ન હતો. કારણ કે કેસ તો અમેઠીના પિપર પોલીસ સ્ટેશનમાં ગુમ થયેલ વ્યક્તિ પહેલેથી જ નોંધાયેલ છે, તેથી ત્યાં હત્યાનો કેસ નોંધવાનું કહેવામાં આવ્યું હતું. શિવનાથ પિપરપુર પોલીસ સ્ટેશન પહોંચ્યા, પરંતુ ત્યાં તેમની વાત સાંભળી ન હતી. તેમણે પોલીસ સ્ટેશનના અનેક ચક્કર લગાવ્યા, પરંતુ કોઈ કાર્યવાહી થઈ નહીં.
તેમની ફરિયાદ લઈને તેઓ એસપી (સુલતાનપુર) પાસે ગયા, ત્યારબાદ એસપી એ કોતવાલી ગ્રામ્ય વિસ્તારના પોલીસ સ્ટેશનના અધિકારીઓને કેસ નોંધવાનો આદેશ આપ્યો.
એસપી સાહેબના આદેશ પર શિવનાથ વતી થાનાપ્રભારી દેવેન્દ્ર સિંહે ગુલઝાર, તેની માતા કુસુમા, પિતા રાજારામ, મામા કાંશી રામ અને લલતા વિરુદ્ધ IPCની કલમ હત્યાની વિવિધ કલમો હેઠળ કેસ દાખલ કર્યો હતો. કેસ નોંધાતાની સાથે જ તમામ આરોપીઓ ઘરમાંથી ભાગી ગયા હતા. તેથી, થાનપ્રભારીએ તેમના બાતમીદારોને શોધી કાઢવા માટે રોક્યા હતા. પરંતુ ઘણા પ્રયાસો છતાં આરોપીઓ ઝડપાતા ન હતા.
સમય પસાર થતો ગયો. લગભગ એક વર્ષનો સમય વીતી ગયો હતો કે એક દિવસ કોતવાલી ગ્રામ્ય પોલીસ સ્ટેશન, દેવેન્દ્ર સિંહે એક બાતમીદારની સૂચના પર, ગુલઝાર, તેની માતા કુસુમા, પિતા રાજારામ અને માલતી દેવીની લોહરામાઉ બાયપાસથી ધરપકડ કરી. આ ઘટના બાદ માલતી દેવીને તેના ઘરમાં આશરો આપવા બદલ ધરપકડ કરવામાં આવી હતી.જ્યારે ચારેય આરોપીઓને પોલીસ સ્ટેશન લાવીને પૂછપરછ કરવામાં આવી ત્યારે તેઓએ પોતાનો ગુનો કબૂલ્યો હતો અને હત્યા પાછળની કહાની સંભળાવી હતી.
રાજારામ કશ્યપ સુલતાનપુર જિલ્લાના ધમ્મૌર પોલીસ સ્ટેશન વિસ્તારના હાજીપટ્ટી ગામમાં રહેતા હતા. રાજારામ ખેતીકામ કરીને પરિવારનું ભરણપોષણ કરતા હતા. પરિવારમાં પત્ની કુસુમા, પુત્રીઓ ગુલઝાર ઉર્ફે પ્રભાવતી અને આરતી અને બે પુત્રો બિન્નુ અને વિમલ હતા. ૨૫ વર્ષની ગુલઝાર ખૂબ જ સુંદર અને મહત્વાકાંક્ષી હતી. તે સ્વતંત્ર સ્વભાવની હતી. તેથી તે દરેક સાથે વાત કરવામાં અચકાતી ન હતી. ભવ્ય અને રમતિયાળ ગુલઝારનું આ સ્વરૂપ ગામના લોકોને ખૂબ જ ગમી ગયું. દરેક જણ તેને મેળવવા માટે દોડી આવતા હતા.
ગુલઝાર આ વાત સારી રીતે જાણતી હતી અને તે પણ ઈચ્છતી હતી કે લોકો જેની પાછળ તેના દિવાના બની જાય. તે ઇચ્છે છે તેમ તે બરાબર થઈ રહ્યું હતું. તે તેના ચાહકો સાથે ખુલીને વાત કરતી અને મજાકમસ્તી કરતી. એક રીતે તે ગામના યુવાનો માટે તે સપનાની રાણી બની ગઈ હતી. શાહરૂખ પણ તે ગામના યુવાનોમાં સામેલ હતો. શાહરૂખ દેખાવમાં ખૂબ જ આકર્ષક અને દેખાવડો નવયુવાન હતો. શાહરૂખની આંખો ગુલઝાર સાથે મળી ગયેલ હજી.
ગુલઝાર ને ખ્યાલ આવી ગયો હતો કે જ્યારે પણ શાહરૂખ તેની આસપાસ હોય ત્યારે તેની નજર તેના પર જ મંડાયેલી હોય છે. જો તે આસપાસ ન હોત તો તેની આંખો શાહરૂખ ને શોધતી રહેતી હતી. અત્યાર સુધી તે માત્ર બીજાની ઈચ્છા રાખતી હતી, પણ આજે તેને તેની પહેલી ઈચ્છા સમજાઈ ગઈ. તેણીને હવે ફક્ત શાહરૂખ ની જ જરૂર હતી અને શાહરૂખ ને ગુલઝાર ની જરૂર હતી બંનેએ ભેગા મળી પોતાની જીંદગીમાં આવેલ કિશન રૂપી કાંટાને દૂર કરવાનું ઘડેલ કાવતરૂ છેલ્લે છેલ્લે બહાર આવ્યું હતું. બંનેના સાથે રહી જીંદગી જીવવામાં અને માણવાના સપનાઓ તેમને જેલમાં પુરા કરવાનો વારો આવ્યો હતો.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
DIPAK CHITNIS (DMC) dchitnis3@gmail.com
