આ વાર્તા "અજવાળાંનો ઓટોગ્રાફ" માં, લેખક દિવસની શરૂઆત વિશેની યાદોને વહેંચે છે. પહેલા, માબાપ, ખાસ કરીને મમ્મી, બાળકોને ઊઠાડતી હતી, જે સવારને વધુ પ્રકાશિત બનાવતી હતી. સમય સાથે, એલાર્મ ઘડિયાળોએ આ જગાવાની ભૂમિકા લઇ લીધી. ઘણા લોકો વહેલા ઉઠતા હોય છે, પરંતુ કેટલાક લોકો છે જેમને ઉઠવા માટે ઉતાવળ નથી. લેખક ઉમેરે છે કે ઘણા લોકો રાતે ઊંઘતા સમયે સવારે ઉઠતા નથી, અને આ લોકોની દુનિયા અને જીવનની સત્યતા વિશે વિચાર કરવામાં આવે છે. જ્યારે આપણે સવારે ઉઠીએ છીએ, ત્યારે આ એક નિશાની છે કે આપણે જીવતા છીએ. લેખક કહે છે કે દિવસ દરમિયાન ઘણી ફરિયાદો અને ચિંતાઓ હોવા છતાં, સવારના ઉઠવાથી નવા દિવસનો જાગૃત અવસર મળે છે. આ એક એવા સમયે હોઈ છે જ્યારે ઈશ્વર આપણને વધુ એક વાર જીવવા માટે મોકલે છે. આ વાર્તા જીવનની કદર અને દરરોજ મળતા નવા અવસર વિશેની મહત્વની વાતોને રજૂ કરે છે.
અજવાળાંનો ઓટોગ્રાફ - 3
Dr. Nimit Oza 
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રેરક કથા
વર્ણન
એક જમાનો હતો જ્યારે દિવસની શરૂઆત મમ્મીના અવાજથી થતી. નિશાળે જવાનું હોય ત્યારે રોજ સવારે મમ્મી ઉઠાડવા આવતી. મમ્મી પ્રેમથી આપણું નામ બોલે અને માથા પર હાથ ફેરવે, સ્વયં એ ઘટના જ સવાર કરતા વધારે અજવાળુ લઈને આવતી. બારીમાંથી બેડરૂમમાં પ્રવેશતા સૂરજના કિરણો મમ્મીના ચહેરા પર પડતા અને આંખો ખોલતાની સાથે જ આપણને અહેસાસ થતો કે આપણી જિંદગીમાં બબ્બે સૂરજ ઉગ્યા છે.
Novels
કોઈ બાળક પાસે પોતાના મા-બાપ બદલવાનો વિકલ્પ નથી હોતો. અને એમની એ કમનસીબીનો આપણે ક્યારેક ગેરલાભ ઉઠાવતા હોઈએ છીએ.
આપણા સમાજમાં નાની ઉંમરે મૃત્યુના મુખ્ય...
આપણા સમાજમાં નાની ઉંમરે મૃત્યુના મુખ્ય...