સૌમિત્ર - કડી ૨૬ Siddharth Chhaya દ્વારા પુષ્તક અને વાર્તા PDF

Featured Books
શ્રેણી
શેયર કરો

સૌમિત્ર - કડી ૨૬

સૌમિત્ર

સિદ્ધાર્થ છાયા દ્વારા

-: પ્રકરણ ૨૬ : -


‘ડોન્ટ ટેલ મી કે દસ મિનીટ પહેલાં સુધી તું વર્જિન હતો.’ સોફા પર સૌમિત્રના ખભા પર પોતાનું માથું ઢાળીને સૌમિત્રની છાતીના વાળમાં પોતાની લાંબી લાંબી આંગળીઓ ફેરવતાં ધરાએ પૂછ્યું.

‘હું સાચું કહું છું યાર, બીલીવ મી. મારી હાલત જોઇને તને નથી લાગતું?’ ધરાના માથાને સૌમિત્ર સહેલાવી રહ્યો હતો.

‘ખરેખર મને નવાઈ લાગે છે. આજકાલ તો બોયઝ કોલેજ શરુ થતાં જ આ ચક્કરમાં પડી જાય છે અને તે કોલેજ એમનેમ સાવ કોરી પસાર કરી? આવી ગૂડી ગૂડી ગર્લ તો હું પણ નથી.’ સૌમિત્ર તરફ જોઇને ધરાએ આંખ મારી.

‘ભૂમિના પ્રેમમાં એ બધું વિચારવાનો મોકો જ ન મળ્યો.’ સૌમિત્રએ પણ ધરા સામે જોયું.

‘લાયર! તો નોવેલમાં તારા સૌમિલ અને તારી ધરાનું હનીમૂનનું ચેપ્ટર છે એમાં અને બીજી ઘણીબધી જગ્યાએ તું સેક્સ પોઝીશન્સ વિષે આટલું ડીટેઇલમાં કેવી રીતે લખી શક્યો? તારું એ ડીટેઇલીંગ વાંચીને બે સેંકડ તો મને એવું લાગ્યું કે કદાચ ઋષિ વાત્સ્યાયન પણ તારી પાસે ટ્યુશન લેવા આવતા હશે.’ ધરા હસી પડી.

‘ઈમેજીનેશન. બસ બીજું કશું નહીં. હનીમૂનવાળા ચેપ્ટરમાં મારી જાતને સામે મૂકી અને વિચાર્યું કે આ જગ્યાએ જો હું પોતે હોઉં તો મારી ભૂમિને અમારી ફર્સ્ટ નાઈટે કેવી રીતે પ્રેમ કરું અને બીજી જગ્યાએ જે કેરેક્ટર છે એને ધ્યાનમાં લઈને બધું ઈમેજીન કર્યું.’ સૌમિત્રના ચહેરા પર સ્મિત હતું.

‘અમેઝિંગ! હું પણ તારાથી કશુંજ નહીં છુપાવું. મારે કોલેજમાં એક બોયફ્રેન્ડ હતો અને જસ્ટ આઉટ ઓફ ક્યુરીઓસીટી અમે એક વખત સેક્સ એન્જોય કર્યું. એ તો કદાચ પહેલીવારમાં જ ધરાઈ ગયો કે જે કોઇપણ રીઝન હોય પછી એ કાયમ ના પાડવા લાગ્યો. પણ મને ખબર નહીં સેક્સ કાયમ અટ્રેક્ટ કરતો રહ્યોછે, પણ એમ કાંઈ હું ડેસ્પરેટ પણ નથી. એટલે સેફટી શોધવામાં જ કોલેજ પૂરી થઇ ગઈ. પછી બોમ્બે આવી અને સ્ટ્રગલ કરી એ ટાઈમમાં એક બીજો બોયફ્રેન્ડ...અમમ બોયફ્રેન્ડ તો નહીં કહું પણ એક ક્રશ થયો અને હું બોરીવલીમાં જ્યાં રેન્ટ પર રહેતી હતી ત્યાં અમે એક જ વાર એન્જોય કર્યું. એટલે આજનું એન્જોયમેન્ટ મારી લાઈફનું ત્રીજું જ પણ સૌથી સેટીસફેક્ટરી એન્જોયમેન્ટ છે કારણકે આપણે બંને ઈમોશનલી ઇન્વોલ્વ થઇ ગયા હતા.’ આમ કહીને ધરાએ થોડી વાર સૌમિત્રની છાતીમાં પોતાનો ચહેરો ફેરવ્યો અને ત્યાં હળવું ચુંબન કર્યું.

‘પણ મારી સાથે કેમ?’ સૌમિત્રએ ધરાના વાળ સહેલાવ્યા.

‘ખબર નહીં. તું જ્યારથી મળ્યો છે ત્યારથી જ તું મને ગમે કરે છે. સાચું કહું તો ફિઝીકલી નહીં પણ ઈમોશનલી કારણકે તારું હાર્ટ ખૂબ પ્યોર છે. એમાં પણ તું જ્યારે ભૂમિની વાત કરતા ઇમોશનલ થઈને રડવા લાગ્યો એટલે મને આમ અંદરથી જ અચાનક એવું લાગ્યું કે તને મારે સપોર્ટ કરવો જોઈએ.’ ધરાએ જવાબ આપ્યો.

‘એટલે તું મને...’ સૌમિત્રએ એનો સવાલ અડધેથી જ રોકી લીધો કારણકે એને ખબર હતી કે ધરાને બાકીનો સવાલ સમજાઈ ગયો હશે.

‘અત્યારે ખબર નથી. કદાચ હા કદાચ ના. હા તું મને ગમે છે, ઈનફેક્ટ ખૂબ ગમે છે. બટ લવ અને મેરેજ એ બહુ મોટી વાત છે. અને આપણે ફ્રેન્ડસ તો છીએ જ ને? કેમ બે અલગ જેન્ડરના ફ્રેન્ડસ એકબીજાને ઈમોશનલી સપોર્ટ કરવા સેક્સની હેલ્પ ન આપી શકે? સેક્સ ઈઝ અ બીગ મેન્ટલ સ્ટ્રેસ રિલીવર ને?’ ધરાએ દલીલ કરી.

‘હમમ... ગયા અઠવાડીએ મુંબઈ આવ્યો ત્યારથી તું પણ મને ખૂબ ગમે છે પણ હું પણ કન્ફયુઝ તો છું જ કારણકે ભૂમિ હજીપણ મારા દિલમાં છે. બહેતર એ રહેશે કે આપણે એકબીજાને થોડો સમય આપીએ. હજી મારે તો કરિયર બનાવવાની છે. એક નોવેલથી કશું ન થાય એટલે બીજી નોવેલ માટે આઈડીયાઝ વિચારવા પડશે એને લખવી પડશે. એક વખત બધું સરખું થઇ જાય પછી આપણે આ અંગે ફરીથી વિચારી શકીએ હેં ને?’ સૌમિત્ર ધરાના કપાળને ચૂમતા બોલ્યો.

‘જે રીતે પ્રતિકે તારી નોવેલના વખાણ કર્યા છે, હું એક વાતે શ્યોર છું સૌમિત્ર કે આવતીકાલ પછી તને એક મિનીટ માટે પણ આરામ નહીં મળે, એટલીસ્ટ આવનારા પાંચ વર્ષ માટે. એક બીજી વાતે પણ હું શ્યોર છું કે આપણે ફ્યુચરમાં કોઇપણ ડીસીઝન લઈશું આપણે ફ્રેન્ડસ તો રહીશું જ. વી વીલ હેવ એન ઓપન ફ્રેન્ડશીપ, જેમાં કોઈજ બંધન ન હોય, એકબીજાથી કોઈ કશું જ ન છુપાવે.... પોતાનું શરીર પણ નહીં. પ્રોમિસ?’ આટલું કહીને ધરાએ પોતાનો હાથ સૌમિત્ર સામે લંબાવ્યો.

‘પ્રોમિસ.’ સૌમિત્રએ ધરાના હાથને ચૂમીને પોતાનો હાથ તેની સાથે મેળવ્યો.

‘એક બીજી પણ એવી વાત છે જેના માટે હું ડેમ શ્યોર છું.’ ધરાના ચહેરા પર હવે તોફાન રમી રહ્યું હતું.

‘કઈ?’ સૌમિત્ર ધરા સામે જોઈ રહ્યો.

‘એ જ કે અત્યારે રાતનો દોઢ વાગ્યો છે અને કાલે આપણે બંને એ મારી ઓફિસે વહેલા જવાનું છે અને અત્યારે તે મને ખૂબ થકવી નાખી છે એટલે મારે હવે સુઈ જવું છે.’ ધરા હસી રહી હતી.

‘થાક તો મને પણ લાગ્યો છે. જો ને આપણે અડધા પોણા કલાકથી આમને આમ સોફા પર બેઠા છીએ અને બંનેમાંથી કોઈનેય નીચે પડેલા કપડા પહેરવાનું પણ મન નથી થતું. હું તો અહીં સોફા પર જ સુઈ જઈશ. તું જા તારા બેડરૂમમાં, સવારે મને ઉઠાડજે, હવે મારાથી એક પગલું પણ નહીં ચલાય.’ સૌમિત્રએ પણ ધરાને આંખ મારી.

‘ના, આજે આપણા બે માંથી કોઇપણ કપડા નહીં પહેરે અને આપણે બંને મારા જ બેડરૂમમાં સુઈ જશું, એકબીજાને ફીલ કરતા કરતા...’ ધરાએ આટલું બોલીને સૌમિત્રના હોઠ પર પોતાના હોઠ મૂકી દીધા.

થોડો સમય બાદ સૌમિત્ર અને ધરા સોફા પરથી ઉભા થયા અને એકબીજાને સહારો આપતા આપતા ધીમેધીમે ધરાના બેડરૂમ તરફ ચાલવા લાગ્યા. સોફા પાસે બંનેના કપડાં અસ્તવ્યસ્ત હાલતમાં જ પડ્યા રહ્યાં, આખી રાત.....

==::==

‘આજ પઢાઈ કા મૂડ નહીં હૈ, ચલોના આજ કહીં ઘૂમને ચલતે હૈ.’ કેન્ટીનમાં ચા પીતાંપીતા ભૂમિ બોલી.

‘કીધોર? આજ શોકાળે કોલ કીયા આમકો ઇધોર જોલ્દી જોલ્દી બુલા લીયા. કી હોઈછે ભૂમિ?’ શોમિત્રોને ભૂમિના વર્તનથી નવાઈ લાગી.

‘તુમને મુજે અભી તક કોલકાતા નહીં દીખાયા. ચલો આજ કોલકાતા દેખતે હૈ.’ આટલું બોલતાં જ ભૂમિએ ચ્હા પીવાની ઝડપ વધારી દીધી.

‘આપ થોક નેહી ગોયા? આપ તો આર્લી મોર્નિંગ ટ્રેન શે જોમશેદપુર શે આયા હોગા ના?’ શોમિત્રોને હજી નવાઈ લાગી રહી હતી.

‘અરે મેં ઇધર કોલકાતા મેં હી થી વિકેન્ડ મેં. હસબન્ડ સાઉથ આફ્રિકા ટૂર પર હૈ તો જમશેદપુર મેં અકેલી રહું યા ઇધર અપને ફ્લેટ મેં, ક્યા ફરક પડતા હૈ?’ ભૂમિએ જવાબ આપ્યો.

‘અરે, તો કાલ યા પોરશો કોલ કોર દીયા હોતા, અમરે પાશ દુઈઠો દિન હોતા તો કોલકાતા ઘૂમને કે વાશ્તે?’ શોમિત્રો ફરિયાદના સ્વરમાં બોલ્યો.

‘મૈને સોચા તુમ બીઝી હોંગે, વિકેન્ડમેં ફેમીલી કે સાથ..’ ભૂમિએ સ્મિત સાથે જવાબ આપ્યો.

‘ના.. વોશુન્ધોરા કે શાથ જો આમરા મા બાબાને જો કીયા ઉશકે બાદ અમ ઉનકે શાથ ઝ્યાદા કોથા નેહી કોરતા. કોઈ કાજ હો તો હી બાત કોરતા હૈ. કાલ તો અમ પૂરા દિન બોર હોતા રહા આપ બોલતી તો આમ એક દોનો શાથશાથ કોલકાતા ઘૂમતે.’ શોમિત્રના ચહેરા પર આખો રવિવાર ભૂમિ સાથે વિતાવી શકવાનો મોકો હાથમાંથી જતો રહ્યો તેનો રંજ સ્પષ્ટ દેખાઈ રહ્યો હતો.

‘ક્યા ફરક પડતા હૈ? આજ દેખતે હૈ ના કોલકાતા?’ ભૂમિની આંખો નાચી રહી હતી.

‘ઓરે બાબા ના ના, આજ તો ભાર્લ્ડ ફેમાશ ઈકોનોમિશ્ટ જ્યોતીર્ગોમોય રોયચોધરી કા ઈમ્પોર્ટાન્ટ ગેશ્ટ લેક્ચોર હૈ ના? બોહુત બોરા પોંડીટ હૈ ઇકોનોમિકસ કા. આમી શુની કી તીન બોર્ષો શે ડીપાર્ટમેન્ટ ચેષ્ટા કોર રહા થા પાર વો એપોઇન્ટમેન્ટ હી નેહી દે રોહા થા. આઈ થીંક ભી સુડ નોટ મીશ ઈટ ભૂમિ.’ શોમિત્રોને આજનું મહત્ત્વનું લેક્ચર નહોતું છોડવું.

‘ઓકે, તુમ લેક્ચર અટેન્ડ કરો ફીર તુમ્હે મેરી અપોઈન્ટમેન્ટ ભી તીન સાલ તક નહીં મિલેગી.’ ભૂમિ મોઢું બગડતા બોલી.

‘મોરી ગેલો. ફીર તો ભૂમિ પોટેલ કે શામને મેં જ્યોતીર્ગોમોય રોયચોધરી પોરાજીત હોઈ ગોયા.’ શોમિત્રો પણ હસતાંહસતાં બોલ્યો.

‘તો ફીર ચલો દેર કીસ બાત કી?’ ભૂમિ પોતાની ખુરશીમાંથી ઉભી થઇ ગઈ.

‘એકઠો શોમોશ્યા હોઈ.’ શોમિત્રો પણ એની ખુરશીમાંથી પોતાનું માથું ખંજવાળતા ખંજવાળતા ઉભો થયો.

‘ક્યા?’ ભૂમિએ પોતાની બંને ભમરો ભેગી કરીને પૂછ્યું.

‘આમી આજ આમરા કાર નેહી લાયા, આમી બાઈક લેકોર આયા હૈ. આપ ઓગોર આમકો આર્લી માર્નીગ જબ ફોન કીયા થા તોભી આપ કા પ્લાન બોલતા તો આમી કાર લેકોર આતા ના?’ શોમિત્રોએ પોતાની સમસ્યા જણાવતા કહ્યું.

‘તો?’ ભૂમિના ચહેરા પર આશ્ચર્ય હતું.

‘તો? પૂરા દિન આપ બાઈક પર... થોક નેહી જાયેગા?’ શોમિત્રોને જે પ્રશ્ન નડી રહ્યો હતો એ તેણે જણાવી દીધો.

‘મુજે કોઈ પ્રોબ્લેમ નહીં હૈ અગર તુમ્હે અચ્છે સે બાઈક ચલાની આતી હો તો!’ આટલું કહેતા ભૂમિએ શોમિત્રોને આંખ મારી.

‘આજ તુમી ફૂલ મોજાક કે મૂડ મૈ હૈ હાં?’ શોમિત્રોને ભૂમિની મજાક મસ્તી કરવી ગમી રહી હતી.

‘અભીતક તુમને મુજે એકદમ ફૂલ મસ્તી કે મૂડ મેં તુમને દેખા હી કહાં હૈ? જાઓ અબ બાઈક લે કર આઓ મૈ મેઈન ગેઇટ કે બહાર ખડી હું.’ ભૂમિએ રીતસર હુકમ કર્યો.

‘બટ એકઠો ઔર શોમોશ્યા હૈ.’ શોમિત્રો ફરીથી કન્ફયુઝ થઇ ગયો હોય એવું લાગ્યું.

‘અબ ક્યા હૈ?’ ભૂમિએ પોતાના કપાળ પર બે ત્રણ વખત પોતાની હથેળી ઠોકીને અને કંટાળીને શોમિત્રો સામે જોતા પૂછ્યું.

‘દાખો ઉપોર દાખો, બ્રિષ્ટિ આઈ મીન બોરશાત હોને વાલી હૈ તો બાઈક પોર તુમ ભીગ જાઓગી.’ શોમિત્રોએ કેન્ટીનના દરવાજામાંથી દેખાતા આકાશ તરફ આંગળી કરીને ઉપર રહેલા કાળાડીબાંગ વાદળો તરફ જોઇને કહ્યું.

‘મુજે બારીશ મેં ભીગના પસંદ હૈ અબ ચલેં?’ ભૂમિએ શોમિત્રો તરફ ખોટો ગુસ્સો કરતા કીધું.

‘ઠીક આછે, પોર એકઠો ઔર ભી શોમોશ્યા ...’ શોમિત્રો બોલવા જ જતો હતો.

‘અબ જાઓ....’ ત્યાં જ ભૂમિએ હસતાંહસતાં એને ધક્કો માર્યો એને ખબર હતી કે હવે શોમિત્રો એની મશ્કરી કરી રહ્યો હતો.

શોમિત્રો પણ હસતાંહસતાં પાર્કિંગ તરફ ચાલવા લાગ્યો. જ્યારથી એ ભૂમિને ઘેરે વરસતા વરસાદમાં ચ્હા પીવા ગયો હતો અને બીજે દિવસે એણે ભૂમિને પોતાની અને વસુંધરાની વાત કરી હતી ત્યારથી ભૂમિ એની સાથે ખૂબ વાતો કરવા લાગી હતી. લગભગ બે વર્ષના લાંબા ગાળા પછી શોમિત્રોને પણ પોતાની જિંદગી ગમવા લાગી હતી. વળી ભૂમિનો વસુંધરા સાથે લગભગ મળતો આવતો ચહેરો પણ શોમિત્રોને સતત ભૂમિની સાથે રહેવા માટે મજબૂર કરી દેતો હતો, પરંતુ એને ખબર હતી કે ભૂમિ પરણેલી હતી એટલે એ પોતે પણ લીમીટમાં જ રહેવા માંગતો હતો. આજની ભૂમિની મસ્તી અને એણે જે રીતે પોતાની પાસે કોલકાતા જોવાની માંગણી પૂરા હક્ક સાથે કરી તેનાથી શોમિત્રોને ખ્યાલ આવી ગયો કે ભૂમિ હવે એના પર પૂરેપૂરો વિશ્વાસ કરવા લાગી છે અને આથી જ શોમિત્રો આજે ખુશ હતો...ના ના ખૂબ ખુશ હતો.

==::==

‘વેલકમ, વેલકમ સૌમિત્ર. તમે તો યાર ખૂબ યંગ છો?’ પોતાની કેબીનમાં સૌમિત્ર અને ધરાને પ્રવેશતા જોઇને ખુરશીમાંથી ઉભા થઈને પ્રતિક સૌમિત્ર સામે ઝડપથી ચાલીને આવ્યો અને એના બંને હાથ પકડીને એનું સ્વાગત કર્યું.

'કેમ મારે યંગ નહોતું હોવું જોઈતું?’ સૌમિત્ર પણ હસીને બોલ્યો.

‘અરે ના ના.. તમારી નોવેલમાં તમારા થોટ્સ વાંચીને એમ લાગ્યું કે તમે એટલીસ્ટ થર્ટી ફાઈવ પ્લસ તો જરૂર હશો. બટ આઈ એમ ગ્લેડ કે આટલી નાની એઈજમાં પણ તમે આટલું સારું વિચારી શકો છો અને લખી શકો છો. ઇન્ડીયન લિટરેચરનું ફ્યુચર બ્રાઈટ છે. બેસો.’ સૌમિત્રને નજીકની ખુરશી ઓફર કરતા પ્રતિક બોલ્યો.

‘થેન્ક્સ તમે મને આટલો બધો યોગ્ય ગણ્યો. બાકી ગુજરાતી પબ્લીશર્સે તો મને સ્ટેશનરી વેંચવા માટે મજબૂર કરી દીધો હતો. તમે જો મને આજે ન બોલાવ્યો હોત તો અત્યારે હું અમદાવાદના ગાંધી રોડ પર કોઈક સ્ટેશનરીની દુકાને મારી લાઈફનો પહેલો સેલ્સ કોલ આપી રહ્યો હોત.’ સૌમિત્રના અવાજમાં ગજબનો આત્મવિશ્વાસ આવી ગયો હતો. કદાચ સફળતા માણસને આપોઆપ આત્મવિશ્વાસ અપાવી દેતી હશે.

‘યુ ડિઝર્વ ઈટ મેન! અરે હા ધરાએ તમને સારી હોટલમાં સ્ટે આપ્યો છે ને?’ પ્રતિક ધરા સામે હસતાંહસતાં બોલ્યો.

‘ના, હું મારી કઝીનને ઘેર રોકાયો છું. ગયે વખતે પણ ત્યાં જ રોકાયો હતો. એને બહુ ખોટું લાગી જાય છે કે જો હું મુંબઈ આવ્યો હોઉં અને એના ઘેરે ન રોકાઉં તો. એ મને ખૂબ પ્રેમ કરે છે.’ સૌમિત્રએ પ્રતિકને જવાબ આપ્યો અને એની એકદમ બાજુમાં બેસેલી ધરાએ આ સાંભળતા જ સૌમિત્રને પોતાની કોણી મારી.

‘ગ્રેટ, તો હવે ધંધાની વાત કરીએ? કારણકે ટેબલની એક તરફ એક ગુજરાતી બેઠો હોય અને બીજી તરફ એક મારવાડી અને બંને ધંધા સિવાયની વાત કરે તો બંનેને શરમાવાનો વખત આવે.’ પ્રતિક હસીને બોલ્યો.

સૌમિત્રને પ્રતિકના સ્વભાવની સરળતા ખૂબ ગમી ગઈ. સૌમિત્ર મનોમન એમ વિચારી રહ્યો હતો કે ગયા અઠવાડીએ આ જ કેબીનમાં પ્રતિકના પિતા જગદીશચંદ્ર અગ્રવાલની સામે એ કેવો ડરીડરીને બેઠો હતો અને આજે માત્ર આઠ દિવસ પછી એ જ કેબીનમાં પ્રતિક સાથે પોતાની પહેલી નોવેલના પબ્લીશીંગ માટે પૂરા આત્મવિશ્વાસ સાથે ચર્ચા કરવા જઈ રહ્યો છે.

‘ચોક્કસ.’ સૌમિત્ર જવાબમાં માત્ર આટલું જ બોલ્યો.

‘કાલે ધરાને સવારે કોલ કરીને મેં મારા વકીલ પાસે કોન્ટ્રેક્ટના પેપર્સ તૈયાર કરાવી લીધા હતા. યુ નો મારે તમારા જેવા બ્રાઈટ રાઈટરને બિલકુલ ગુમાવવા ન હતા. તમારે અત્યારે ને અત્યારે જ સાઈન કરવાની જરૂર નથી, તમે અમદાવાદ જઈને શાંતિથી તમારા કોઈ વકીલને પેપર્સ દેખાડીને, સાઈન કરીને મને કુરિયર કરી દેજો. પણ હું તમને એની હાઈલાઈટ આપી દઉં?’ પોતાના ડ્રોઅરમાંથી કેટલાક કાગળો કાઢીને સૌમિત્ર સામે મૂકતા પ્રતિક બોલ્યો.

‘જરૂર.’ સૌમિત્રની ઉત્કંઠા વધવા લાગી.

‘તમારી નોવેલ ધરા એ ગ્રાન્ડ પબ્લિકેશન્સ એક્સક્લુઝિવલી પબ્લીશ કરશે. અત્યારે મારા પ્લાન પ્રમાણે અમે બે હજાર કોપીઝ પ્રિન્ટ કરીશું. નોર્મલી જો સાવ નવો રાઈટર હોય તો એની થાઉઝંડની આસપાસ કોપીઝ પ્રિન્ટ કરીએ, પણ તમારી નોવેલમાં મને એટલો દમ દેખાય છે કે આ બે હજાર કોપીઝ સાત દિવસમાં ઉપડી જશે એની મને ખાતરી છે. અમારી આખી ડીસ્ટ્રીબ્યુશન ચેનલ છે એટલે મને આવો વિશ્વાસ છે. આના બદલામાં તમને હું ફર્સ્ટ ટુ થાઉઝંડ કોપીઝ માટે આજે જ એક લાખ રૂપિયાનો ડી ડી આપી દઉં છું. નંબર ટુ, જેવી આ બે હજાર કોપીઝ વેંચાઈ જશે એટલે આ જ રેશિયોમાં પાંચ હજાર કોપીઝની જે અમાઉન્ટ થશે એટલાનો ડી ડી તમારા ઘરે એડવાન્સમાં પહોંચી જશે. નંબર થ્રી, જેવી એ પાંચ હજાર કોપીઝ પણ સેલ થઇ જશે પછી આપણે ફરીથી અહીં બેસીને તમને પર કોપી કેટલી રોયલ્ટી આપવી એ નક્કી કરી લઈશું. આઈ હોપ યુ આર ઓકે વિથ ધીસ.’ પ્રતિકે સૌમિત્રને ઓફર કરેલા કોન્ટ્રેક્ટના મુખ્ય મુદ્દાઓ સમજાવી દીધા.

‘મને શું વાંધો હોય? મારા માટે તો આ સપનું જ છે.’ સૌમિત્ર ફક્ત બોલવા ખાતર જ બોલ્યો કારણકે તેને પેલા એક લાખના ડી ડી પછીની પ્રતિકની બીજી કોઈજ વાત સમજાઈ નહોતી.

‘ગ્રેટ, પંકજભાઈ હમણાં બેન્કમાંથી આવે એટલે તમને ડી ડી તો આપી જ દઉં છું. કોન્ટ્રેક્ટ તમે અમદાવાદ જઈને શાંતિથી સાઈન કરીને મોકલાવી આપજો.’ પ્રતિકે સૌમિત્રને કહ્યું.

‘તમે મારા જેવા નવાસવા લેખક પર આટલોબધો વિશ્વાસ કરીને આટલી મોટી રકમ આપી રહ્યા છો તો પછી મારે તમારા પર અવિશ્વાસ કરવાનું કોઈ કારણ બનતું નથી અને ધરા જેવી મિત્ર જ્યારે તમારી સાથે હોય ત્યારે તો ખાસ.’ સૌમિત્રએ ધરા સામે જોઇને સ્મિત આપ્યું અને પોતાના ખિસ્સામાંથી પેન કાઢીને કોન્ટ્રેક્ટના દરેક પાનાં પર જ્યાં જ્યાં ચોકડી કરી હતી ત્યાં ત્યાં એણે પોતાની સહી કરી દીધી.

‘આઈ રીયલી અપ્રીશીએટ સૌમિત્ર. ગુજરાતીમાં કહેવત છે ને કે વિશ્વાસે જ વહાણ ચાલે. તમે એ સાબિત કરી દીધું.’ આટલું કહીને પ્રતિકે સૌમિત્ર સામે પોતાનો હાથ લંબાવ્યો.

‘વિશ્વાસના એ વહાણને હંકારવાની શરૂઆત તમે કરી છે પ્રતિકભાઈ.’ સૌમિત્રએ તરત જ પ્રતિકનો હાથ પકડી લીધો.

ધરા સૌમિત્ર અને પ્રતિકની ચર્ચા અને વ્યવહાર જોઇને મંદમંદ મુસ્કુરાવા લાગી.

‘નો ભાઈ વાઈ. ઓન્લી પ્રતિક, હજી તો આપણે બહુ લાંબુ જવાનું છે અને હું તમારાથી બહુ મોટો નહીં હોઉં. અને તમને ખબર છે ને અમારા મુંબઈમાં ભાઈનો શું મતલબ થાય છે?’ પ્રતિકે પણ રમતિયાળ સ્મિત કરીને સૌમિત્રને આંખ મારી.

‘હા હા હા એ સાચું. પણ એક વાત પૂછવાની મને ખૂબ ઈચ્છા થાય છે, પૂછું?’ થોડો સમય હસ્યા બાદ સૌમિત્ર બોલ્યો.

‘પ્લીઝ, મને ગમશે તમારી કોઇપણ ક્વેરીનો એન્સર આપવાનું.’ પ્રતિકે હસીને જવાબ આપ્યો.

‘તમે પ્રતિક અગ્રવાલ, એટલે મારવાડી. લાસ્ટ વીક તમારા પપ્પાને મળ્યો હતો તો એ તો હિન્દીમાં વાત કરતા હતા અને તમે ગુજરાતીમાં બોલો છો અને એ પણ આટલું સરસ. એવું કેવી રીતે?’ સૌમિત્રએ પ્રતિકને પૂછ્યું.

‘તમારો વાંક નથી, મને ઘણા ગુજરાતીઓ આવું પૂછે છે. જુવો એક તો હું અહિયાં કાંદીવલીમાં જ બોર્ન એન્ડ બ્રોટ અપ થ્યો છું અને અમારી આખી કોલોનીમાં એઇટી પર્સન્ટ ગુજરાતીઓ હતા એટલે બાળપણથી જ ગુજરાતી ફ્રેન્ડસ બન્યા અને બીજું મેં આઈ આઈ એમ અમદાવાદથી બીઝનેસ મેનેજમેન્ટ કર્યું છે એટલે હું પણ તમારી જેમ જ અમદાવાદી છું ભાઈ!’ પ્રતિકે સૌમિત્રને હસીને જવાબ આપ્યો.

‘શું વાત છે? વાહ!’ સૌમિત્રને એ જાણીને ખૂબ આનંદ થયો કે પ્રતિકે પણ એના પ્રિય શહેરમાં અમુક વર્ષો વિતાવ્યા હતા.

‘કમેંટેટર હર્ષ ભોગલે છે ને? અમે બંને એક જ યરના ઓલ્મનીઝ છીએ. હા અમારા સ્પેશીયલાઈઝેશન્સના સબ્જેક્ટ્સ અલગ અલગ હતા. સાચું કહું તો મને ગુજરાતી બોલવું ખૂબ ગમે છે. ધરાને પૂછો? હું એની જોડે કાયમ ગુજરાતીમાં જ બોલતો હોઉં છું.’ પ્રતિકે છેલ્લું વાક્ય બોલતાં ધરા સામે ઈશારો કર્યો અને ધરાએ પણ હકારમાં પોતાનું માથું હલાવ્યું.

‘ખરેખર હું નસીબદાર છું કે મને પબ્લીશર તરીકે તમારા જેવો સરળ વ્યક્તિ મળ્યો.’ સૌમિત્રએ દિલથી પ્રતિકના વખાણ કર્યા.

‘જો સૌમિત્ર પેલું કહે છે ને કે આપ ભલા તો સબ ભલા. આપણે આપણી ભલાઈ ન છોડીએ તો આપણને સામેથી સારા માણસો મળી જ આવે છે. અત્યારે તમને ભલે એવું લાગતું હશે કે મેં તમારા પર કોઈ મોટો ઉપકાર કરી દીધો છે, પણ ગોડ વિલિંગ, છ મહિના પછી એવું પણ બને કે તમારી નોવેલનું સેલ એટલું બધું વધી જાય કે તે વખતે હું મારી જાતને તમારી સાથે એસોશીએટ કરવા બદલ લકી સમજું અને મને મારા આજના નિર્ણય પર ગર્વ થાય.’ પ્રતિકે એના સરળ સ્વભાવ પ્રમાણે જ જવાબ આપ્યો.

‘આપણા વિચારો ખૂબ મળતા આવે છે.’ સૌમિત્ર એ જવાબ આપ્યો.

‘અરે પંકજભાઈ આયે યા નહીં? તો તુમ લોગ કીસ કા વેઇટ કર રહે હો? ભેજો ઉનકો અંદર ડી ડી લે કર.’ પ્રતિકે ઇન્ટરકોમ પર કોઈને ખખડાવ્યો.

ડી ડીનું નામ સાંભળતાજ સૌમિત્રને પેટમાં પતંગીયા રમવા લાગ્યા, કારણકે તેના જીવનની પહેલી કમાણી અને એ પણ એક લાખ રૂપિયા જેવી મોટી રકમનો ડી ડી એની નજર સામે આવવાનો હતો. થોડી જ વારમાં એક પાંત્રીસ-ચાલીસ વર્ષના વ્યક્તિ પ્રતિકની કેબીનમાં આવ્યા સૌમિત્રએ માની લીધું કે એ જ પંકજભાઈ હશે. એમણે પ્રતિકને એક લેધર ફોલ્ડર આપ્યું. પ્રતિકે એ ફોલ્ડર ખોલ્યું અને એમાં પડેલા બે ડી ડી ને ધ્યાનથી જોયા અને તેને ફોલ્ડરમાંથી બહાર કાઢ્યા.

‘આ લ્યો સૌમિત્ર, ગ્રાન્ડ પબ્લિકેશન્સ તરફથી તમારા જેવા જબરદસ્ત લેખકને એક તુચ્છ ભેટ.’ પ્રતિકે સૌમિત્ર તરફ એક લાખ રૂપિયાનો ડી ડી લંબાવતા કહ્યું.

‘થેંક યુ વેરી મચ અને આ તુચ્છ ભેટ બિલકુલ નથી. મારા માટે આ ડી ડી કાયમ પાયાનો પથ્થર બની રહેશે. આની હું ઝેરોક્સ કઢાવીને મારા રૂમમાં ફ્રેમ કરાવીને કાયમ માટે રાખીશ.’ સૌમિત્રએ પ્રતિકને ધન્યવાદ કહ્યા.

‘એ મારું સૌભાગ્ય બની રહેશે. અને આ લો બીજો ડી ડી.’ પ્રતિકે સૌમિત્રને બીજો ડી ડી આપતા કહ્યું.

‘આ પચાસ હજાર શેના?’ બીજો ડી ડી જોઇને સૌમિત્ર ગૂંચવાયો.

‘મને ધરાએ કીધું હતું કે તમારી નોવેલ ઓરીજીનલ ગુજરાતીમાં લખાયેલી છે. અમે તો ગુજરાતીમાં પબ્લિશ નથી કરતા પણ મારો ખાસ મિત્ર છે દેવાંગ જોબનપુત્રા, તમે ન્યૂ ઇન્ડિયા પબ્લિકેશન્સનું નામ તો જાણતા જ હશો. મુંબઈમાં ગુજરાતી સાહિત્યનો સૌથી મોટો પબ્લિશર છે એને મેં ગઈકાલે જ ફોન કરીને કીધું છે કે તમારી ગુજરાતી નોવેલ એણે જ છાપવાની છે. હવે એ તમારી પાસે કઈ ટર્મ્સ એન્ડ કન્ડીશન્સ સાથે કોન્ટ્રેક્ટ કરે એનો તો મને ખ્યાલ નથી પણ હું મારા અકાઉન્ટમાંથી તમને આ પચાસ હજાર આપી રહ્યો છું. એ તમને જ્યારે પેમેન્ટ કરે ત્યારે મને પાછા આપી દેજો!’ પ્રતિકના ચહેરા પર સ્મિત હતું.

સૌમિત્ર ડઘાઈ ગયો. સૌમિત્રને પ્રતિક પહેલી જ મૂલાકાતમાં તેના પર વિશ્વાસ મૂકીને આટલો મોટો પ્રતિસાદ આપશે એની કલ્પના જ ન હતી. સૌથી પહેલા ગુજરાતીમાં પોતાની નવલકથા છપાય એ સૌમિત્રનું સપનું હતું, પણ અમદાવાદના કોઇપણ પબ્લીશરે એનો હાથ ન પકડતા વ્રજેશની સલાહથી સૌમિત્રએ એને ઈંગ્લીશમાં ભાષાંતરિત કરી અને હવે સામેથી પ્રતિકે પોતાના સંપર્ક દ્વારા સૌમિત્રની નોવેલ ગુજરાતીમાં પણ છાપવાની ઓફર કરી દીધી.

સૌમિત્રએ ધરા સામે જોયું. ધરાએ સ્મિત સાથે બીજો ડી ડી પણ લઇ લેવાનો ઈશારો કર્યો. સૌમિત્ર પોતાની ખુરશીમાંથી ઉભો થઇને ટેબલની બીજી તરફ ઉભા રહેલા પ્રતિકને વળગી પડ્યો અને બાળકની જેમ રડવા લાગ્યો.

-: પ્રકરણ છવ્વીસ સમાપ્ત :-