અલખની ડાયરીનું રહસ્ય - ભાગ 5 Rakesh Thakkar દ્વારા પુષ્તક અને વાર્તા PDF

Featured Books
શ્રેણી
શેયર કરો

અલખની ડાયરીનું રહસ્ય - ભાગ 5

અલખની ડાયરીનું રહસ્ય
-રાકેશ ઠક્કર
પ્રકરણ ૫
 
         અર્જુનના હુમલાથી બચ્યા પછી અદ્વિક ભય અને થાકથી ધ્રૂજી રહ્યો હતો. તેણે જોયું કે ડાયરીનો કાળો રંગ ઉતરી ગયો હતો અને તેના પાના ફરીથી સફેદ થઈ ગયા હતા. પણ એક પાનું ફાટી ગયું હતું અને તેમાંથી એક કડી ગાયબ હતી. અદ્વિકને સમજાયું કે અર્જુને ડાયરીમાંથી એક મહત્ત્વનો ભાગ ચોરી લીધો હતો.
 
         તે નિરાશ થઈને મંદિરમાં બેઠો હતો, ત્યારે એક વિચિત્ર અવાજ સંભળાયો. "અરે ભાઈ! આ મંદિરમાં ભૂત-પ્રેત છે કે શું? મેં તો સાંભળ્યું છે કે અહીં શાંતિ મળે છે પણ અહીં તો લડાઈ ચાલી રહી છે."
 
         અદ્વિકે જોયું. તેની સામે એક ગોળમટોળ, ખુશમિજાજ યુવાન ઊભો હતો. તેણે રંગબેરંગી કપડાં પહેર્યા હતા અને તેના હાથમાં એક પુસ્તક હતું. આ યુવાનનું નામ મગન હતું. તે એક ઐતિહાસિક સંશોધક અને ડાયરીઓનો શોખીન હતો. મગનનું નામ તેની સાથે જ જોડાયેલું હતું,  
 
         મગન: "અરે! તમે તો બહાદુર લાગો છો. કાળા જાદુગર સામે લડ્યા છો? લાગે છે કે તમને કોઈએ કાળી બિલાડીનો શ્રાપ આપ્યો છે. હું પણ આવું જ કરું છું. ક્યારેક હું મારા ભૂતકાળના મિત્રને બોલાવું છું, અને પછી તે મારા ઘરના ફર્નિચર તોડી નાખે છે. પણ કોઈ વાંધો નહીં, હું ફરીથી નવું ફર્નિચર ખરીદી લઉં છું."
 
         મગનની હાસ્યભરી વાતો સાંભળીને અદ્વિક થોડો હસ્યો. મગને તેને કહ્યું, "તમે ભૂલ કરી છે. આ ડાયરી માત્ર પ્રેમકથા નથી, પણ એક જીવંત પુસ્તક છે. તે તમને કંઈક કહેવા માંગે છે. ચાલો, આપણે સાથે મળીને આ રહસ્ય ઉકેલીએ."
 
         અદ્વિક: (આશ્ચર્યથી) "પણ તમે કોણ છો? તમને આ ડાયરી વિશે કેવી રીતે ખબર છે?"
 
         મગન: "હું કોઈ જાદુગર નથી. હું માત્ર એક ડાયરીઓનો સંશોધક છું. મને આ મંદિરના ઇતિહાસની ખબર છે. આ ડાયરીમાં જે વાતો લખી છે, તે માત્ર કલા નથી, પણ જાદુઈ શક્તિ છે. આ કલા અલખે પોતાના મૃત્યુ પછી અમરતા માટે વાપરી છે. તે એક એવી કલા હતી, જેને તે કોઈને પણ પ્રેમ કરી શકે અને તેના આત્માને પણ જીવંત રાખી શકે. પણ કમનસીબે, અર્જુને આ કલાને ખોટી રીતે વાપરી."
 
         મગન અદ્વિકને ડાયરીના રહસ્યમય પાના પર લઈ ગયો. તેણે કહ્યું, "અદ્વિક, આ ડાયરીમાં બે કડીઓ છે જે તમને સાચો રસ્તો બતાવશે. એક કડી પ્રેમ માટે છે અને બીજી કડી શ્રાપ માટે."
 
         અદ્વિકે ડાયરીના ફાટેલા પાનાને જોયું. તેને યાદ આવ્યું કે અર્જુને એક કડી ચોરી લીધી હતી. "અર્જુને એક કડી ચોરી લીધી છે. આપણે તેને કેવી રીતે શોધીશું?"
 
         મગન: "અર્જુન કાળો જાદુગર છે. તે કાળા જાદુથી એક શક્તિશાળી ગેટવે બનાવશે અને તે ગેટવેથી તે અલખના આત્માને કેદ કરશે. આપણે તેને રોકવો પડશે. આપણે એ ગેટવેને શોધવો પડશે. તે ગેટવે સુરતની કોઈ અંધારી જગ્યાએ હશે, જ્યાં સૂર્યનું કિરણ ક્યારેય નથી પડતું."
 
         અચાનક, ડાયરીમાંથી એક ભયાનક અવાજ આવ્યો: "જો તમે મારા આત્માને શાંતિ નહીં આપો, તો હું તમને બધાને મારી નાખીશ."
 
         અવાજ અલખનો હતો, પણ તે એટલો ભયાનક હતો કે અદ્વિક અને મગન બંને ડરી ગયા. મગને હસીને કહ્યું, "અરે! આ તો કોઈ ડાયન જેવી લાગે છે. પણ આપણે તેને ગભરાવવાની જરૂર નથી. આપણે તેની સાથે મિત્રતા કરીશું. તે આપણને મદદ કરશે."
 
         મગન અને અદ્વિકે એકબીજા સામે જોયું. તેઓને ખબર હતી કે આ મુશ્કેલ છે, પણ તેમને એકબીજા પર વિશ્વાસ હતો. મગને કહ્યું, "ચાલો, હવે આપણે આ ડાકણને શોધી કાઢીએ, અને પછી તેની સાથે લંચ કરીએ. શું કહો છો?"
 
         શું મગન અને અદ્વિક અલખની ડાયરીનો શ્રાપ ઉકેલી શકશે? શું તેઓ અર્જુનને હરાવી શકશે? આ વાર્તાનો અંત હજી દૂર છે.

ક્રમશ:
 
હવે પછીના પ્રકરણમાં વાંચશો:
         અરીસામાં એક દ્રશ્ય દેખાયું. તેમાં અલખ એક સુંદર બગીચામાં હતી. તે તેના ચિત્રો બનાવી રહી હતી. અર્જુન તેની પાસે આવ્યો અને તેણે તેને પ્રેમનો પ્રસ્તાવ મૂક્યો. અલખે હસીને કહ્યું, "પ્રેમ અને નફરત બંને એક સિક્કાની બે બાજુ છે. હું પ્રેમ પણ કરી શકું છું અને નફરત પણ કરી શકું છું."
 

         આ વાક્ય સાંભળીને અદ્વિકને આશ્ચર્ય થયું. તેણે જ્ઞાનદીપને પૂછ્યું, "આનો શું મતલબ છે?"