સંસ્કાર અને લજ્જા
· यत्र नार्यस्तु पूज्यन्ते, रमन्ते तत्र देवताः
· જ્યાં નારીની પૂજા થાય છે, ત્યાં દેવતા નિવાસ કરે છે.
· जननी जन्मभूमिश्च स्वर्गदपि गरीयसी
· જે પરિવારમાં નારીઓની પૂજા થાય છે, ત્યાં દિવ્યગુણ, દિવ્યભોગ અને ઉત્તમ સંતાન હોય છે.
· शोचन्ति जामयो यत्र विनश्यत्याशु तत्कुलम्
· જે પરિવારમાં સ્ત્રીઓની પૂજા નથી થતી, ત્યાં દેવકૃપા નથી રહેતી અને ત્યાં કરવામાં આવેલા કાર્ય સફળ નથી થતી.
ટ્રેનમાં એક 18-19 વર્ષીય સુંદર છોકરી ચડી, જેના સામેની બર્થ પર રિઝર્વેશન હતું.
તેના પપ્પા તેને છોડવા સ્ટેશન પર આવ્યા હતા. પોતાની બેઠક પર બેસી ગયાં પછી તેણે પોતાના પપ્પાને કહ્યું, "ડેડી, તમે હવે જાઓ. ટ્રેન અહીં 10 મિનિટ ઊભી રહેશે."
તેના પપ્પાએ ઉદાસી ભરેલી વાત કરી, "કોઈ વાત નથી, બેટા 10 મિનિટ તો તારી સાથે બેસીશ પછી હવે તો તારા ક્લાસીસ શરૂ થઈ જશે, અને તું બહુ દિવસ પછી જ આવશે."
લગતું હતું કે તે છોકરી અભ્યાસ કરતી હશે, કારણ કે તેની ઉંમર અને પહેરવેશ પરથી તે અવિવાહિત જણાતી હતી. ટ્રેન ચલાવા લાગી. તે ખિડકીમાંથી બહાર ઉભેલા પપ્પાને હાથ હલાવીને ‘બાય’ કહી રહી હતી:
"બાય, ડેડી... આ શું થયું તમને? ઓહ નહી, પ્લીઝ!"
પપ્પાની આંખોમાં આંસુઓ આવી ગયાં હતાં.
ટ્રેન ઝડપ પકડી રહી હતી, અને પપ્પા તેમના રૂમાલથી આંસુ પોસતા સ્ટેશનથી બહાર જઈ રહ્યાં હતાં. છોકરીએ ફોન કર્યો: "હેલો મમ્મી... આ શું યાર! ટ્રેન સ્ટાર્ટ થતાં જ ડેડી રડી પડ્યાં...
હવે હુંને ક્યારેય ડેડીને સી-ઓફ કરવા નહીં કહું. ભલે હું એકલી જ ઑટોમાં આવી જાઉં.
બાય, પહોંચતા જ કોલ કરું છું. ડેડીનું ધ્યાન રાખજો, ઓકે!"
થોડા સમય સુધી હું છોકરી તરફ જોઈ રહ્યો. મનમાં આશા હતી કે તેના ચશ્મામાંથી થોડીક નમાશ જોવાઈ જાય. પણ નિરાશા હાથ લાગી. પછી થોડા સમય પછી તેણે ફરી કોઈને ફોન કર્યો:
"હેલો, જાનુ! કેમ છો? હું ટ્રેનમાં બેઠી ગઈ છું. હાં, ટૂંક સમયમાં પહોંચી જ જઈશ. આવતી કાલે સવારે જ લઈ જજે.
લવ યુ ટૂ, યાર...
મેં પણ તને ખુબ મિસ કર્યો છે... હવે થોડાં કલાકોની વાત છે. કાલે મળીશું જ."
મિત્રો, હું માનું છું કે:
આજના યુગમાં બાળકોને ઊચ્ચ શિક્ષણ માટે બહાર મોકલવું જરૂરી છે, પણ સાથે આ સાહસના કેટલાક નુકસાન પણ છે. હું આવું નથી કહેતો કે બહાર ભણતા બધા જ છોકરાં-છોકરીઓ આ પ્રકારના હોય છે. પણ હું તેમની વાત કરું છું, જે પશ્ચિમ સંસ્કૃતિની હવામાં પોતાના પગ લપસી જવા દે છે. તે પોતાની માતા-પિતાના, ભાઈ-બહેનના પ્રેમને ભૂલી જાય છે. તેઓ એ પણ ભૂલી જાય છે કે માતા-પિતાએ કેટલા સંસાધનો ભેગા કરીને, પોતાના સપનાઓને સાચવીને, પોતાના દિલના ટુકડાને પોતાના પાસેથી દૂર મોકલ્યા છે. પણ, જો બાળકના પગ લપસે, તો તેનો પરિણામ શું થાય છે? તેઓ આકરા પરિણામોની જાણ નથી રાખતા...
આ માટે સજાગ રહેવું અને માતા-પિતાના ભાવનાઓ સાથે રમખાણ ન કરવું જરૂરી છે.
ખાસ કરીને છોકરીઓએ તો પોતાનું ધ્યાન ખાસ રાખવું જોઈએ, કારણ કે છોકરીની આબરૂ સાથે આખા પરિવારની ઈજ્જત જોડાયેલી છે.
જયારે જયારે સમાજમાં સ્ત્રીત્વ બગડ્યું છે તે દેશ નાશ પામ્યો છે. જોઈ લો ઈતિહાસ ખોલીને.
સંસ્કાર પામેલી દીકરી બે ઘરને તારે છે. શાસ્ત્રો માં કહ્યું છે એક દીકરીને પરણાવીને દીધેલી વિદાય એક અશ્વમેઘ નું પુણ્ય મળે છે. હા, જો તેને સંસ્કાર આપેલા હોય તો.
येषां न विद्या न तपो न दानं ज्ञानं न शीलं न गुणो न धर्मः !
ते मर्त्यलोके भुविभारभूता मनुष्यरूपेण मृगाश्चरन्ति !!
જે લોકો પાસે વિદ્યા, તપ, દાન, શીલ, ગુણ અને ધર્મ નથી, તે લોકો આ પૃથ્વી માટે ભાર છે અને માનવ સ્વરૂપમાં પ્રાણીઓની જેમ ફરતા છે.
· "સંસ્કાર વિહિન માણસ પશુ સમાન છે."
– આ કહ્યું છે ભગવાન શ્રી કૃષ્ણે, જેનો અર્થ એ છે કે સંસ્કાર જ્ઞાન અને જિવનને પ્રગટિત બનાવે છે.
· "સંસ્કારથી મજબૂતી અને મુક્તિ આવે છે."
– સંસ્કારોના જ્ઞાનથી જીવનો માર્ગ પ્રકાશિત થાય છે અને દુઃખ દૂર થાય છે.
· "સંસ્કાર કૈસે બધી બરબાદીથી બચાવે છે."
– જો વ્યક્તિને યોગ્ય સંસ્કાર હોય, તો તે દરેક દુઃખ-જટિલતામાંથી બહાર આવી શકે છે.
· "સંસ્કાર એક ગુપ્ત મકડી છે, જે જીવને દુઃખમાંથી બચાવે છે."
· "સંસ્કાર જીવનમાં ઉત્કૃષ્ટતા લાવે છે."
· "જ્યાં સંસ્કાર હોય છે, ત્યાં આધ્યાત્મિકતા હોય છે."
– આત્મિક શાંતિ અને ખ્યાલ વધુ સારી રીતે સંસ્કારોથી જ મીઠી થાય છે.
· "સંસ્કારને પાળવાથી શ્રેષ્ઠ ગુણો આવે છે."
· "સંસ્કાર થી મનુષ્ય પોતાના ધર્મ અને કર્તવ્યને ઓળખી શકે છે."
· "સંસ્કાર એ આત્માની શોભા છે."
· "સંસ્કાર જ સ્વચ્છ જીવન અને શ્રેષ્ઠ સમાજનું નિર્માણ કરે છે.
