વિખરાયેલાં મોતી - કાવ્યસંગ્રહ Parl Manish Mehta દ્વારા પુષ્તક અને વાર્તા PDF

વિખરાયેલાં મોતી - કાવ્યસંગ્રહ

વિખરાયેલાં મોતી - કાવ્યસંગ્રહ

અનુક્રમણિકા

1. સ્વ
2. ગોવિંદ
3. માઁ
4. પા
5. જિંદગી
6. માનવ
7. સમાજ
8. પ્રેમ-વિરહ
9. કુદરત

*સ્વ*

ખુદનો એક પરિચય

મોતીની એ ખોજમાં,

છીપ ભૂતકાળના ખોલું છું....

મોતી આવે આંખોમાં ભરાઈ,

ત્યારે તેને શબ્દોની માળામાં ફેરવું છું......

હા, આંખોમાંથી વહેવા જતા એ મોતીને,

મોતી કવિતાનું બનાવવા પ્રયત્ન કરું છું.....

■

હા, હું કવિતામાં લખતા શીખી....

જિંદગીની હસીન પળોને,

ક્યારેક વળી આ ચડતી પડતી,

હા, હું કવિતામાં લખતા શીખી....

ઈશ્વરની આ અસીમ દુનિયા,

'ને મનુષ્યએ વિખરેલી આ દુનિયા,

હા, હું કવિતામાં લખતા શીખી....

પ્રકૃતિ પાસેની શીખ,

'ને જિંદગીએ ભણાવેલા પાઠ,

હા, હું કવિતામાં લખતા શીખી.....

બાળપણની એ મોજ,

'ને વધતી આ ઉંમરની હકીકતો,

હા, હું કવિતામાં લખતા શીખી.....

માં-બાપનો એ પ્રેમ,

'ને યારોની એ યારી,

હા, હું કવિતામાં લખતા શીખી.....

જિંદગીની આ ખરી માયા જાળ,

'ને અનુભવો કપરા,

હા, હું કવિતામાં લખતા શીખી....

■

મારી કવિતા

કુદરતની કયામતને શબ્દોનો શૃંગાર આપતું માધ્યમ છે મારી કવિતા....

ઉગ્ર મારા ગુસ્સાને ઠાર પાડવાનો રસ્તો છે મારી કવિતા....

અવ્યક્ત રહેલી મારી લાગણીઓનો બીજો પર્યાય છે મારી કવિતા...

મનમાં રહેલા વસવસાનું વ્યક્ત સ્વરૂપ છે મારી કવિતા....

દિલમાં રહેલા પ્રેમને કલમની ધારથી વરસાવતી છે મારી કવિતા....

જિંદગીના તમામ મારા દુઃખ સાંભળતી મારી સખી છે કવિતા.....

એક અલગ જ કાલ્પનિક દુનિયા જીવડાવી આનંદ આપનાર છે મારી કવિતા.....

■

*ગોવિંદ*

પર્લનો ગોવિંદને પ્રસ્તાવ....

મારા સુખમાં આવતો પ્રથમ વિચાર છે તું,

મારા દુઃખમાં તું સાથે હોવાનો વિશ્વાસ છે તું,

મારી પળે પળે મારી પડખે રક્ષા કરનાર સતત છે તું,

તો મારી મૈત્રીનો સ્વીકાર કરવા ક્યારે આવે છે તું!?

પ્રિયને યાદ કરતા પહેલાં પણ છે તું,

દુનિયાને ક્યારેક અવગણતાં તારી ગણી ચાહવાનું કારણ છે તું,

ગીતાના પાઠથી જિંદગી સરળ બનાવે છે તું,

તો મારી મૈત્રીનો સ્વીકાર કરવા ક્યારે આવે છે તું!?

ચિંતામાં આશ્વાસન આપવા છે તું,

દિલ તૂટતાં મારા અશ્રુ દૂર કરવા છે તું,

પળે પળ મને ફરી જીવતી કરી ઉત્સાહ ભરી દેતો એક માત્ર છું તું,

તો મારી મૈત્રીનો સ્વીકાર કરવા ક્યારે આવે છે તું!?

મારા માટે તું છું સર્વ ઉપરી,

તારા માટે પણ હું કંઈ મૂલ્યહીન તો નથી જાણું છું,

ધ્યાન રાખી લેતો હોય જો આટલું કાળજીભર્યું,

તો મારી મૈત્રીનો સ્વીકાર કરવા ક્યારે આવે છે તું!?

-તારી મૈત્રી ના સ્વીકાર ની રાહ જોતી તારી સખી (પર્લ)

■

પર્લની માધવને કરાયેલી પ્રસ્તાવની માંગણીનો માધવ કંઈક આમ ઉત્તર આપે છે.....

તારા સુખમાં તને નાચતી જોવી,

'ને તારા દુઃખ હળવા કરવા તો હું છું,

મિત્ર હોય જ તો સદાય પડખે ઉભો રહેવા,

તો સખી, આ પ્રસ્તાવનો સ્વીકાર હું પ્રસ્તાવ વિના જ કરી ચુક્યો છું....

તારા પ્રિયથી ઉપર હું છું એ જાણી તારી મિત્રતાને પાવન માનું છું,

તારી દુનિયા ચાહવાનું કારણ ખુદ છું તે જાણી કંઈક ઘેલો બની જાઉં છું,

પ્રત્યક્ષ તો ભણાવી શકું એમ નથી પાઠ તને તો ગીતા ભેટ આપી જાઉં છું,

તો સખી, આ પ્રસ્તાવનો સ્વીકાર હું પ્રસ્તાવ વિના જ કરી ચુક્યો છું....

તારી ચિંતાને ટાળવી તો કામ છે મારું,

'ને આ શ્યામવર્ણી હાથ પણ ખીલી ઉઠી છે તારા અશ્રુ સ્પર્શથી,

જીવતા શીખે છે તું મારી પાસેથી એ તારી શ્રદ્ધા મને ઘણી પ્યારી લાગે,

તો સખી, આ પ્રસ્તાવનો સ્વીકાર હું પ્રસ્તાવ વિના જ કરી ચુક્યો છું....

મને પણ તું પ્રિય છે,

મૂલ્ય તારું ખરેખર અમૂલ્ય છે,

તારું ધ્યાન રાખવું ઘણું પ્યારું છે મને,

તું મારી સખી જ છે પર્લ,

આ પ્રસ્તાવનો સ્વીકાર હું પ્રસ્તાવ વિના જ કરી ચુક્યો છું....

-તારી જિંદગી નો સર્વઉપરી તારો માધવ

■

જવાબ આપી દે...

શોધું છું ઈશ્વર તને,

તું છે કે નહિં જવાબ આપી દે,

અસ્તિત્વ તારું મને જણાવી દે,

જોયા નથી કોઈએ તને છતાં,

માને છે સૌ તારામાં,

બસ જવાબ આજે તો આપી દે....

પથ્થરમાં માને છે સૌ તને,

સદનસીબ એ પથ્થરનું કે તું મળ્યો,

બાકી ઘણા આતંકવાદમાં પણ ઉઠે,

જો એ નિર્જીવ પથ્થરમાં ભેદ હોય,

તો આ સજીવોમાં પણ ભેદ જણાવી દે,

બસ જવાબ આજે તો આપી દે....

વ્યકિતના હિતનું તું એને આપે,

તો પાંખડ આતંક કેમ તું કરાવે,

કેટલાકને હસાવે તો કેટલાકને રડાવે,

કેટલાકને ચડાવે તો કેટલાકને પાડે,

કેમ ભેદ કરે તું તારા સંતાનોમાં,

બસ જવાબ આજે તો આપી દે.

■

મગજના એ દુષ્ટ વિચારને માત આપી,

હું તારી શરણે બેઠી કાન્હા....

નિષ્ફળતાના બોજમાં દબાય જતા,

સફળતા ન આંબી શકવાના પ્રયાસોથી,

મળેલી હાર સાથે ઘણા યુદ્ધ બાદ,

આવતા મગજના એ દુષ્ટ વિચારને માત આપી,

હું તારી શરણે બેઠી કાન્હા....

હારી ચુકી છું જિંદગી સામે,

'ને મારા જીવ થી પ્યારા સંબંધો સામે,

ત્યારે દુઃખ સાથે થોડી લડત બાદ,

આવતા મગજના એ દુષ્ટ વિચારને માત આપી,

હું તારી શરણે બેઠી કાન્હા....

જિંદગી જે જીવવી હતી,

તે જીવતા વેંત મરતી જો'તા,

મળેલા સંપૂર્ણ નાશ બાદ

આવતા મગજના એ દુષ્ટ વિચારને માત આપી,

હું તારી શરણે બેઠી કાન્હા....

■

હા, એક પરબીડિયું તારા નામે મોકલાવ્યું છે ગોવિંદ!

મારી આભલા સ્પર્શવાની ઈચ્છાઓનું,

'ને થોડું ખુદને ખોજવાનું,

એમ એક પરબીડિયું તારા નામે મોકલાવ્યું છે ગોવિંદ!

લપાતા વાદળોમાં રહેલા એ સુરજ સમાં સુખના કિરણનું,

'ને જે છે તેમાં સંતોષ માનવાનું,

એમ એક પરબીડિયું તારા નામે મોકલાવ્યું છે ગોવિંદ!

એ પર્વતના શિખરેથી ઉંચી પ્રીતની ચીસ પાડવાનું,

'ને નફરતને આ દિલમાંથી કાઢી મુકવાનું,

એમ એક પરબીડિયું તારા નામે મોકલાવ્યું છે ગોવિંદ!

દરિયાના એ મોજા સમી ઉત્સાહી જિંદગી જીવવાનું,

'ને વળી નાવમાં વિણ ચિંતા ફરવાનું,

એમ એક પરબીડિયું તારા નામે મોકલાવ્યું છે ગોવિંદ!

■

કથા તમને આજે સંભળાવું,

મારા પ્યારા નંદલાલની ....

ગોપીઓ સાથેની રાસ લીલાની,

કે માખણ ચોરીની મીઠી શરારતોની...

કથા તમને આજે સંભળાવું,

મારા પ્યારા નંદલાલની ....

ગોવર્ધનધારી કૃષ્ણની,

કે વાંસળી વગાડનાર મુરલીધરની....

કથા તમને આજે સંભળાવું,

મારા પ્યારા નંદલાલની ....

કંસનો વધ કરનારની,

કે પરીક્ષિતને નવજીવન આપનાર પરમાત્માની....

કથા તમને આજે સંભળાવું,

મારા પ્યારા નંદલાલની ....

સુદર્શન ધરી ધર્મને રક્ષતા,

કે મહાભારતમાં ધર્મની રક્ષા કરનારની...

કથા તમને આજે સંભળાવું,

મારા પ્યારા નંદલાલની ....

ગીતાના પાઠ ભણાવનારની,

કે મારો સાથ સદાય આપનારની....

કથા તમને આજે સંભળાવું,

મારા પ્યારા નંદલાલની ....

■

સવારનું પહેલું નામ છે તું,

'ને રાતની છેલ્લી નજર છે તું....

રોજના ગીતાના પાઠમાં છે તું,

મિત્રતાની પહેલી પહેલમાં છે તું....

વાંસરીની મધુર ધૂનમાં છે તું,

સુદર્શનની તીણી ધારમાં છે તું....

ધર્મની રક્ષામાં પ્રથમ છે તું,

પ્રેમની પારાકાષ્ઠા છે તું....

હા, મારા જીવનની દોર છે તું,

મારા આગળ વધવાનો માર્ગ છે તું....

પ્રચંડ મારી ભક્તિથી કાન્હા ,

તું પણ મને તારામાં વસાવી લઈશ ને ?!

■

કૃષ્ણ ‘ને પ્રેમ

મને મારી આંખોથી પ્રેમ છે,

કારણ કે એ રોજ તારા દર્શન કરે છે....

મને મારા મસ્તકથી પ્રેમ છે,

કારણ કે એ રોજ તારી સામે ઝુકે છે....

મને મારા હાથથી પ્રેમ છે,

કારણ કે એ રોજ તારી સામે જોડાય છે....

મને મારી મુસ્કાનથી પ્રેમ છે,

કારણ કે એ તું લાવે છે મારા ચહેરા પર....

મને મારા અશ્રુઓથી પણ પ્રેમ છે,

કારણ કે તું મારા માટે ઉત્તમ વિચારે છે.....

મારી આત્માથી પ્રેમ છે મને,

કારણ કે મને તું ઉભી કરે છે.....

ગોવિંદ, હા હું ખુદને પ્રેમ કરું છું ,

કારણ કે તમે મારુ ઘડતર કરો છો ....

■

ઈશ્વરને એક પત્ર....

તારી કહેલી બધી વાતો જીવનમાં ઉતારવા પ્રયત્ન કરું છું,

પણ ક્યારેક ક્યાંક બસ હારી જાઉં છું .....

દરેક વ્યક્તિને એક નજરે જોવા પ્રયત્ન પૂરો કરું છું,

પણ રંગો બદલાતા જોઈ ક્યારેક હાંફી જાઉં છું....

સંબંધોને સાચવવા પ્રયત્નો હંમેશા પૂરા કરું છું,

પણ સામેથી નિરાશારૂપી કિરણ જોતા બસ થાકી જાઉં છું....

મનને કાબુમાં રાખવાના પ્રયત્નો હજાર કરું છું,

પણ એ ચંચળતામાં ક્યારેક વીંટળાય હું જાઉં છું....

તને કણે કણમાં શોધવા પ્રયત્ન ઘણા કરું છું,

પણ દુઃખ ક્યાંક જોતા ફરી એ શોધ છોડી દઉં છું....

નકરાત્મકતાને ખુદથી દૂર કરવા કોશિશ હું ઘણી કરું છું,

પણ ક્યાંક ફરી પાછી નાની નાની વાતને જરા મોટી કરી દઉં છું....

ગુસ્સો છોડવા પ્રયત્નો કરી રહી છું અનેક,

પણ વળી ક્યાંક ખોટું કૃત્ય જોતા શાંત નથી થવાતું આ દિલથી....

હે ઈશ્વર! પ્રયત્નો તો છે ઘણા મારા,

સફળતા અપાવ તું મુજ ને, ખુદથી જીતવામાં.....

■

ઈશ્વર તારો આભાર....

જિંદગી તે સારી 'ને નરસી બંને આપી,

પણ ગમ નથી એ નરસી જિંદગીનો,

ખુશી છે બસ આ જિંદગીની,

આ જિંદગી માટે ઈશ્વર તારો આભાર.

નથી અમીર મુકેશ અંબાણી જેટલા,

પણ ગમ નથી એ બાબતનો,

ખુશી છે બસ રોટી કપડાં મકાનની,

આ પૈસે ટકે સુખી રાખવા ઈશ્વર તારો આભાર.

નથી હું આલ્બર્ટ આઈન્સ્ટાઈન સમી વૈજ્ઞાનિક,

પણ ગમ નથી એ વાતનો,

ખુશી છે બસ સર્વાંગી તો છું હું,

આ સંપૂર્ણ દેહ માટે ઈશ્વર તારો આભાર.

ચૌર્યાસી લાખ જીવમાં,

આપ્યો તે અમૂલ્ય દેહ મનુષ્ય મને,

ખુશી છે બસ આ મનુષ્ય હોવાની ઘણી મને,

આ માનવ જીવ માટે ઈશ્વર તારો આભાર.

■

હા, યાદ આવી જાય છે .....

જયારે આ ચાંદ અને સુરજને સાથે હું નિહાળું છું,

એ ઈશ્વર તારી કલ્પના મને અદ્ભૂત જણાય આવે છે,

હા, ત્યારે મને ઈશ્વર તારી યાદ આવી જાય છે .....

આ વૃક્ષોનું એ મધુર સંગીત સાંભળી,

તેમાં વળી પક્ષીઓનો કલકલાહટનો સૂર સાંભળતા,

હા, ત્યારે મને ઈશ્વર તારી યાદ આવી જાય છે .....

બાળકના જન્મની વાત સાંભળતા,

'ને ક્યારેક કોઈકના મૃત્યુની વાત સાંભળતા,

તારી જન્મ મરણની માયા જાળ ઘણી અજીબ જણાય આવે છે,

હા, ત્યારે મને ઈશ્વર તારી યાદ આવી જાય છે .....

ક્યારેક જિંદગીની પરીક્ષાઓ અઘરી હોવાનો અહેસાસ,

'ને સુખ દુઃખના એ ચક્રો જોતા,

હા, ત્યારે મને ઈશ્વર તારી યાદ આવી જાય છે ......

જયારે પથ્થરમાં પૂજાતા જોવું છું તમને,

'ને ગરીબોનો ધુત્કાર થતો દેખાય જાય છે,

હા, ત્યારે મને ઈશ્વર તારી યાદ આવી જાય છે .....

■

સાથ આપવા હવે ગોવિંદ, તમારે આવવું પડશે...

હારી જાઉં છું હું હવે ફરીથી,

હિંમત નથી રહેતી પહેલા સમી,

સાથ આપવા હવે ગોવિંદ, તમારે આવવું પડશે....

દરેક વાતમાં આશાવાદી આ દિલ,

હવે ક્યારેક નિરાશામાં ડૂબી જાય છે,

સાથ આપવા હવે ગોવિંદ, તમારે આવવું પડશે....

દુઃખ સામે લડતાં લડતાં થાકી હું હવે,

મારા ભાગની થોડી લડાઈ લડવા,

સાથ આપવા હવે ગોવિંદ, તમારે આવવું પડશે....

ઘાવ આ દિલના હવે ઘણા થઈ ગયા છે,

એને મલમ લગાવી રૂઝવવા,

સાથ આપવા હવે ગોવિંદ, તમારે આવવું પડશે....

ડૂબતી મારી આ જિંદગીની નૈયાને,

ખુશી ખુશી પાર પડાવવા,

સાથ આપવા હવે ગોવિંદ, તમારે આવવું પડશે.....

■

હે ઇશ્વર,

છું તું સૌની આશ,

માને છે સૌ તને ખાસ...

જોઈએ છે સાથ,

કરવા છે સાત આસમાન પાર...

જોઈએ છે આશીર્વાદ તારો,

હાસિલ કરવી છે મંઝીલ ન્યારી...

જોઈએ છે હાથ તારો,

દરેક મુકામ કરવા સર....

જોઈએ છે તારી કંઈક સ્મૃતિ,

જેને માની શકું તારા અહેસાસ સમો....

જોઈએ છે પ્રભુ ચરણ તારા,

જેમાં વાસ હોય તારો સદાય...

જોઈએ છે આંખો તારી,

કે દ્વેષ ન જોતા પ્રેમ જોઈ શકું....

જોઈએ છે સ્મિત તારા ચહેરાનું,

કે ઉદાસી માં પણ કોઈના હાસ્યનું કારણ બની શકું....

જોઈએ છે તમારું એ પ્રેમભર્યું ખાલી હૈયું,

જેમાં વાસ મને નિઃસ્વાર્થતાથી મળી શકે...

જોઈએ છે એ વાચા આપ સમી,

જે ક્યારેક મૌન તો ક્યારેક ઉદ્વેગ....

જોઈએ છે એ વિચાર આપના,

કે સમજી શકું નકારાત્મકતામાં પણ સકારાત્મક....

બસ જોઈએ છે કવિતા એવી,

જે હોય ના આપ વિનાની......

■

*માઁ*

માઁ , તારાથી ઉત્કૃષ્ટ કોણ હોય શકે ?!

નિષ્ફ્ળતાને પામતા,

જયારે દરેક વ્હાલું ચાલ્યું દૂર,

એક તું જ તો હતી

મારો હાથ ક'દી ન છોડવાને

માઁ , તારાથી ઉત્કૃષ્ટ કોણ હોય શકે ?!

મારા દરેક ગુસ્સાને સહન કરી પણ,

મારી ચિંતા કરવી 'ને વળી,

મારી દરેક ઈચ્છા પુરી કરતી,

આવો નિસ્વાર્થ પ્રેમ તારો

માઁ , તારાથી ઉત્કૃષ્ટ કોણ હોય શકે ?!

એ આંખોએ જયારે મોતી વર્ષાનો આગમ કર્યો,

એ મોતીની અમૂલ્ય કિંમત સમજી,

એને સાચવીને કવિતામાં પરોવતાં,

હા, તે જ તો શીખવ્યું મને

માઁ , તારાથી ઉત્કૃષ્ટ કોણ હોય શકે ?!

■

માં કહું કે મમ્મી કે પછી માતા,

લાડ દુલારી બસ મમ્મી મારી પ્યારી...

નખરા પુરા કરતી મારા,

સમય આવ્યે ટોકતી પણ ઝાઝું,

પણ લાડ દુલારી બસ મમ્મી મારી પ્યારી....

ઘર બનાવી દે જે હોટલ મારે કાજ,

ચાહું હું તે થાય ઘરમાં મારી મરજીનું,

લાડ દુલારી બસ મમ્મી મારી પ્યારી.....

ક્યારેક ગુસ્સો કરી ખીજાય ,

તો વળી ક્યારેક પ્રેમથી હાથ માથે ફેરવી જાય,

એવી લાડ દુલારી બસ મમ્મી મારી પ્યારી....

ખોળો એનો સ્વર્ગ લાગે,

પ્રેમથી જ્યારે એ લાડ લડાવે,

દુનિયા આખી વિસરાય જાય,

એવી લાડ દુલારી બસ મમ્મી મારી પ્યારી.....

ઈશ્વરને ભેટી જે આવી પાછી મારે કાજ,

સર્વસ્વ જેનું માત્ર એની દીકરી,

એવી લાડ દુલારી મમ્મી મારી પ્યારી .....

■

માઁ, તે શીખવ્યું મને....

જિંદગીની રફતારમાં દોડતા,

‘ને વળી સમય આવ્યે થોભતા,

માઁ, તે શીખવ્યું મને....

ચાલતા ‘ને દોડતા લાગતી ,

ઠોકર સામે ફરી ઉભા થતાં,

માઁ, તે શીખવ્યું મને....

સાચાં-ખોટા ‘ને,

સારા-નરસાની પરખ,

માઁ, તે શીખવી મને....

દોસ્તોમાં દુશ્મની,

‘ને દુશ્મનોમાં સારાઈ જોતા,

માઁ, તે શીખવી મને.....

ખોટા માર્ગેથી પાછી વાળી,

સાચાં માર્ગે ચાલતાં,

માઁ, તે શીખવ્યું મને.....

નિષ્ફળતામાં સફળતા,

‘ને ખરાબમાં સારું જોતા,

માઁ, તે શીખવ્યું મને....

જિંદગી સાથે લડતાં,

‘ને વળી જિંદગીમાં આગળ વધતાં,

માઁ, તે શીખવ્યું મને.....

■

*પા*

હા, બધાથી થોડા વધારે ખાસ છો તમે....

અચકાય છે જે વાત કોઈને કહેવામાં,

એ વાત તમને ઘણી સહજતાથી કહેવાય છે,

હા, એટલે જ બધાથી થોડા વધારે ખાસ છો તમે.....

જે ચોકલેટ નથી આપતી હું કોઈને,

એ સહજ થઈ તમને આપી દેવાય છે,

હા, એટલે જ બધાથી થોડા વધારે ખાસ છો તમે.....

દુનિયા સામે જે ઉદાસીનતા ખુશ ચહેરા રૂપે બતાવું છું,

એ ઉદાસીનતા તમારી સામે અશ્રુ રૂપે વહાવું છું,

હા, એટલે જ બધાથી થોડા વધારે ખાસ છો તમે.....

પછળાટ નિષ્ફળતાનો ભોગવી જ્યારે કોઈ ન’હતું ઉભું કરવા,

ત્યારે ખભે હાથ હતો તમારો સદાય,

હા, એટલે જ બધાથી થોડા વધારે ખાસ છો તમે.....

કસોટી જિંદગીની પાર પાડવા સાથ હતો જરૂરી,

એ પળ મુશ્કેલ કાપવા હાથ હતો સદાય તમારો મારા હાથમાં,

હા, એટલે જ બધાથી થોડા વધારે ખાસ છો તમે......

■

હતા બસ તમે જ સાથ....

મારી સફળતામાં તો હતું હર કોઈ સાથ,

પણ મારી નિષ્ફળતામાં મારો હાથ થાંભવા,

હતા બસ તમે જ સાથ....

મારી મુસ્કાન સાથે રહેનાર તો ઘણા હતા,

પણ મારા અશ્રુઓમાં મને ખભો આપનાર,

હતા બસ તમે જ સાથ.....

મારો હાથ પકડીને ચાલનાર તો ઘણા હતા,

પણ ઠોકરમાં મને ફરી ઉભી કરવા તો,

હતા બસ તમે જ સાથ....

મારા યોગ્ય પગલે સાથ આપનાર તો ઘણા હતા,

પણ મારી ભૂલને સુધારવા,

હતા બસ તમે જ સાથ.....

■

*જિંદગી*

સંઘર્ષ ક્યાં નથી હોતો?!

જિંદગીની ઝડપે દોડતા,

'ને જિંદગીને મોજથી માણતા,

સંઘર્ષ ક્યાં નથી હોતો?!

સફળતાને પામવાના શિખરે,

'ને નિષ્ફળતાને સહન કરતા,

સંઘર્ષ ક્યાં નથી હોતો?!

હોદ્દાને સંભાળવાની જવાબદારીમાં,

'ને હોદ્દો પામવાની મહેનતમાં

સંઘર્ષ ક્યાં નથી હોતો?!

સંબંધોને જકડી રાખવા હેતથી,

'ને સમય આવ્યે કાપ મૂકતા તે સંબંધનો,

સંઘર્ષ ક્યાં નથી હોતો?!

મૃત્યુ પહેલા તેની ચિંતામાં,

'ને કફોળું મૃત્યુ પામતા,

સંઘર્ષ ક્યાં નથી હોતો?!

■

ચાલ થોડું જીવી લઈએ....

બહુ થયો રોજનો ત્રાસ,

રોજની આ ભાગદોડ છોડી,

ચાલ થોડું જીવી લઈએ.....

ક્યાં સુધી માત્ર આ નાના માર્ગના મુસાફર રહીશું,

થોડું મોટું પણ વિચારી લઈ જિંદગી જીવી લઈએ,

નફરતને દૂર કરી ચાલ થોડો પ્રેમ લાવી દઈએ ,

ચાલ થોડું આનંદથી જીવી લઈએ....

જીવતાં જિંદગી ઘણું મોડું શીખ્યા છે,

પણ જાગ્યા ત્યારથી જ સવાર છે,

અડધી જિંદગી તો કાઢી ઊંઘમાં,

તો અડધી તો આનંદ સાથે જીવી લઈએ,

ચાલ થોડું જીવી લઈએ.....

પ્રેમની શોધ કર્યા વિના ,

ચાલ થોડો પ્રેમ કોઈને આપી દઈએ,

નફરતના બીજ વાવવા કરતા,

તેના કાંટા તોડી લઈએ,

ચાલ થોડું જીવી લઈએ.....

■

From a HARRY POTTER FAN,

To a HARRY POTTER FAN.....

જિંદગીનો લક્ષ અહીંયા જાતે જ નક્કી કરવાનો હોય છે,

SORTING HAT ખાલી hogwartsમાં જ મળી આવે છે.....

જિંદગીમાં સફળતા પામવા જાતે જ ઉડાન લેવી પડશે,

દરેક પાસે હેરી પોટરની BROOMSTICK તો આવી શકશે નહિ.....

ભૂતકાળમાં જઇ પોતાની 'ને બીજાની મદદ,

TIME TUNERથી માત્ર hermione જ કરી શકે છે....

શરીરના 'ને હૃદયના ઘાવ ભરવા,

PHOENIX ના આંશું ક્યાં દરેક વ્યક્તિ ધરાવે છે....

દિલને સમજતા આપણે જાતે જ શીખવું પડશે,

MIRROR OF ERISED આપણી અંતઃકરણની ઈચ્છા કહેવા નથી અહીં....

ભૂતકાળની યાદો માત્ર વિચારોથી યાદ કરી ખુશ થતા શીખવું પડશે,

dumbledoreની PENSIEVEમાં આપણે યાદો નિહાળવા ક્યાં જઈ શકવાના છીએ....

મૌત સામે સતત લડવા,

HORCRUXES અહીંયા માત્ર Voldemort જ બનાવી શકે છે....

મરીને વળી પાછા જીવતા થવું,

એ અહીંયા ખાલી હેરી પોટર જ કરી શકે છે....

■

જરૂરી હતું ને...!

પ્રેમ કંઈક વધારે જ વધી ગયો હતો,

તો વિરહની વેદના પણ તો જરૂરી હતી ને...!

ખુશીઓ કંઈક અપરંપાર વધી ગઈ હતી,

તો થોડું દુઃખનું આગમન પણ તો જરૂરી હતું ને...!

ખુદ સાથે પ્રેમ કરતાં શિખાઈ ગયો હતો,

તો થોડું ડગવું પણ તો જરૂરી હતું ને...!

નાચતી-ગાતી-દોડતી-રમતી-મજાની હતી જિંદગી,

તો એક ઠોકર પણ તો જરૂરી હતી ને....!

■

ચાલો થોડું હસતા શીખીએ.....

રોજ નાની નાની વાતમાં રડવા કરતા,

જિંદગીને મોજથી માણી જઈએ,

થોડામાં ઘણું હસી લઈએ,

ચાલો થોડું હસતા શીખીએ....

માન-પાનની ઈચ્છા વિના,

પોતાનાનો સાથ માનીએ,

જિંદગીની હર એક પળ,

પણ આખરી શ્વાસ ગણીએ,

ચાલો થોડું હસતા શીખીએ....

રોજ મોટી બાઝી જીતવાની ઈચ્છા કરતા,

નાની-નાની બાઝી રોજ જીતતા થઈએ,

હારને હલવો ખવડાવી,

પાછા આગળ વધતા જઈએ,

ચાલો થોડું હસતા શીખીએ....

■

વ્યાકુળતા મગજની હવે ગુપ્ત જ રાખું છું.....

સફળતાની સીડીની વાતો,

'ને નિષ્ફળતામાં નિરાશા,

હવે માત્ર પોતાના સુધી જ રાખું છું,

વ્યાકુળતા મગજની હવે ગુપ્ત જ રાખું છું.....

સાચા પ્રેમ સાથેની મુલાકાત,

'ને દિલ તૂટવાનો ગમ,

હવે માત્ર પોતાના સુધી જ રાખું છું,

વ્યાકુળતા મગજની હવે ગુપ્ત જ રાખું છું....

ખુશીઓનો વરસાદ મીઠો,

'ને દુઃખના વાદળ કાળા,

હવે માત્ર પોતાના સુધી જ રાખું છું,

વ્યાકુળતા મગજની હવે ગુપ્ત જ રાખું છું....

નવા સંબંધોની ચર્ચા ઉત્સુક,

'ને ખાસ વ્યક્તિ સાથેના મન મોટાવ,

હવે માત્ર પોતાના સુધી જ રાખું છું,

વ્યાકુળતા મગજની હવે ગુપ્ત જ રાખું છું....

જિંદગી જીવવી મોજીલી,

'ને મૌત સામેની અડીખમ હિમ્મત,

હવે માત્ર પોતાના સુધી જ રાખું છું,

વ્યાકુળતા મગજની હવે ગુપ્ત જ રાખું છું....

■

ભલે હોય તે સ્વાદિષ્ટ કે નહિ....!

જિંદગીના દરેક સ્વાદ ચાખવાની ઈચ્છા રાખું છું,

સંબંધોમાં રહેલો મીઠો પ્રેમ

'ને જિંદગીમાં આવેલા દુઃખ કડવા...

ભલે હોય તે સ્વાદિષ્ટ કે નહિ....!

જિંદગીના દરેક સ્વાદ ચાખવાની ઈચ્છા રાખું છું,

કંઈક આવેલા અતિશય તીખા ગુસ્સાની

'ને તૂરાશ વિશ્વાસઘાતની....

ભલે હોય તે સ્વાદિષ્ટ કે નહિ....!

જિંદગીના દરેક સ્વાદ ચાખવાની ઈચ્છા રાખું છું,

હારની મળેલી નિરાશા ખાટી,

વળી ખારાશ પરાણે ચાલતી જિંદગીની...

ભલે હોય તે સ્વાદિષ્ટ કે નહિ....!

■

ચાલ ફરી બાળક બનીએ....

નાના નાના ભૂલકાં સાથે થોડું રમીએ,

‘ને જિંદગીનું દર્દ ભૂલી,

ચાલ ફરી બાળક બનીએ....

છોડી જઈએ એ રોજની દુઃખ ભરી જિંદગી,

‘ને બાગ બગીચામાં લપસણી ખાઇએ,

હીંચકાને હલાવીને ભૂલીએ દુનિયા,

ચાલ ફરી બાળક બનીએ......

ઢીંગલી ઢીંગલાના લગ્ન કરાવી,

બસ થોડો આનંદ માણીએ,

teacher-teacher રમી ચાલ ખુદને ભણાવીએ,

ચાલ ફરી બાળક બનીએ....

kitchen set રમી સૌને પ્રેમથી જમાડીએ,

ભૂલીએ દોસ્ત દુશ્મનનો ભેદ,

A B C D લખી જઇને ઈશ્વરને સૌપીએ પ્રાર્થના આપણી,

આપી દેશે આપણા યોગ્ય એ,

ચાલ ફરી બાળક બનીએ....

ઉત્તમ હતી એ જિંદગી યાર,

રડતા મળી તો જાય જોઈએ એ,

ભૂલ થાય તો રબરથી ભૂંસી તો લેવાય,

ચાલ ફરી બાળક બનીએ.....

■

ખજાનો યાદોનો આજે ખૂલી ગયો....

કંઈક કેટલીય વિખરાયેલી યાદો,

જેને સુલઝાવવાના પ્રયત્નો આજે ફરી એક વાર થઈ ગયા,

'ને વળી એ વિખરાતાં,

હું ફરી વિખરાય ગઈ,

એ દબાવેલો ખજાનો યાદોનો આજે ખૂલી ગયો....

કંઈક કેટલીય ખુશીની પળોનો,

જેણે આજે એ ખુશી આપતાં લોકોના અભાવે અશ્રુઓનું રૂપ લીધું,

'ને પોતાનાં સાથે ન જોતાં,

હું ફરી થોડી મુરઝાઈ ગઈ,

એ ખુશીઓનો દુઃખ આપતો ખજાનો યાદોનો આજે ખૂલી ગયો....

કંઈક કેટલાય દુઃખની યાદ અપાવતો,

જે આજે થોડા સરળ લાગી આવ્યા,

આજની સરખામણીમાં એ દુઃખ તુચ્છ લાગતા,

'ને જિંદગી થોડી વધુ સરળ લાગી,

હું થોડી ફરી હિંમત ભેગી કરી ઉભી થઇ,

દુઃખો ભર્યો નવઉર્જા આપતો ખજાનો યાદોનો આજે ખૂલી ગયો....

■

હા, ગમશે મને....

ફરી ફરી ને ત્યાં આવવું,

જ્યાં હતી મારી ખુશીની જગ્યા,

હા, ગમશે મને.....

ફરી પાછું એ વ્યક્તિ પાસે જવું,

જેની સાથે સંપર્ક મારો સમય છોડાવી ગયો,

હા, ગમશે મને....

ફરી એ સુખ દિલથી માણવું,

જે મને ખરો આનંદ આપતું હતું,

હા, ગમશે મને.....

ફરી પાછું અશ્રુઓને અંદર લઇ,

પોતાનાઓ માટે આગળ વધવું,

હા, ગમશે મને.....

ફરી એ જિંદગીની પળો,

જે મારા માટે હતી અમૂલ્ય,

એ માણવી,

હા, ગમશે મને....

■

મન ‘ને મગજ

મનની માંગ હતી ખુલ્લેઆમ સચ્ચાઈ બોલવાની,

'ને મગજની માંગ હતી લોકોને ગમે એવું બોલવાની,

યુદ્ધ ચાલ્યું બંને વચ્ચે કંઈક હદ સુધી,

'ને બદનામ હું સરેઆમ થઇ ગઈ....

મનની માંગ હતી તને બાંધી રાખવાને સંબંધમાં,

'ને મગજ માંગ હતી તને આઝાદી આપી મારો બનાવવાની,

યુદ્ધ ચાલ્યું બંને વચ્ચે કંઈક હદ સુધી,

'ને હું તને જ ન પામી શકી .....

મનની માંગ હતી જિંદગી જીવવાની,

'ને મગજની માંગ સફળતા પામવાની,

યુદ્ધ ચાલ્યું બંને વચ્ચે કંઈક હદ સુધી,

'ને હું સંપૂર્ણ ખુદને જ ખોઈ બેઠી....

■

વિણ અફસોસ સ્વીકારવાની હિંમત હું પામી ચુકી છું.....

મોહ-માયા ભરી આ જિંદગીમાં,

જરા વિચાર કરી, જિંદગીની પ્રાથમિકતા સમજતા શીખી છું,

જો આજે મન વિચાર ત્યાગી દે હંમેશનો,

તો વિણ અફસોસ સ્વીકારવાની હિંમત હું પામી ચુકી છું.....

પાપના ઘડા ભરેલી આ જિંદગીમાં,

જરા ભક્તિ કરી, જિંદગીને ઈશ્વરને સોંપતા શીખી છું,

જો આ શરીર ભક્તિસૂરે ઈશ્વરીય બંને હંમેશનું,

તો વિણ અફસોસ સ્વીકારવાની હિંમત હું પામી ચુકી છું.....

વાયુ વેગે ચાલતી આ જિંદગીમાં,

જરા આરામ કરી, જિંદગીને બે ઘડી માણતા શીખી છું,

જો આજે હૃદય આરામ માંગી લે હંમેશનો,

તો વિણ અફસોસ સ્વીકારવાની હિંમત હું પામી ચુકી છું.....

■

બસ હવે નહિ જીતવા દઉં કિસ્મતને...

ચાલો થોડું છીનવી લઈએ કિસ્મત પાસે,

બહુ છીનવી લીધું એણે,

'ને બહુ આપી દીધું આપણે,

બસ હવે નહિ જીતવા દઉં કિસ્મતને...

ઘણા બાલ-લંગોટિયા આવ્યા 'ને ગયા,

ઘણા દુશ્મન ગયા 'ને આવ્યા,

પણ પ્રિય હશે એ કિસ્મતે પ્રથમ લીધું,

બસ હવે નહીં જીતવા દઉં કિસ્મતને....

હતી સુખની પળો તે છીનવી,

ફેરવી દીધી એને દુઃખમાં,

હતી કંઈક મસ્તીની પળો પણ,

જે વ્યંગમાં ફેરવાય ગઈ,

બસ હવે નહીં જીતવા દઉં કિસ્મતને...

ક્યારેક જીંદગી પણ છીનવી લેશે આ કિસ્મત,

બસ એ પહેલાં એની વિરુદ્ધ થોડું જીવી લઉં,

નહીં થાય હવે એની મરજીનું,

મારા પરિશ્રમથી પરસેવો એનો હું પાડી દઉં,

બસ હવે નહીં જીતવા દઉં કિસ્મતને.....

■

એ જિંદગી!!ઘણું શીખવી જાય છે તું....

ભીતરથી રૂદનને બહારથી હસાવી જાય છે તું,

ભીતરનો આક્રોશ બહાર પ્રેમ સ્વરૂપે વહાવી જાય છે તું,

ભીતરની નફરત બહાર સ્નેહ આપી નવડાવે છે તું,

એ જિંદગી!!ઘણું શીખવી જાય છે તું.....

આનંદિતને શોકગ્રસ્ત કરી જાય છે તું,

મજાક કરનારને વ્યંગ કરતા શીખવી જાય છે તું,

સહોદરના જ ભાગ પડાવી જાય છે તું,

સ્નેહાળને ઈર્ષાળુ બનાવી જાય છે તું,

એ જિંદગી!!ઘણું શીખવી જાય છે તું......

ક્યારેક તડકાનો છાંયડો તો ક્યારેક વિજયનો પરાજય,

ક્યારેક નફરતભર્યો પ્રેમ તો ક્યારેક શોકયુક્ત આનંદ,

ક્યારેક દાનવની દેવતાઈ તો ક્યારેક સુરની અસુરતા,

ક્યારેક સ્વયં જીવનદાતા તો ક્યારેક જીવનભક્ષક પણ સ્વયં,

ખરેખર! એ જિંદગી, તું ઘણું શીખવી જાય છે....!

■

વધું સારી ને!

Instaની story માં perfect થવા કરતા,

જિંદગીની story perfect કરવી વધુ સારી ને!

Snapમાં streak માટેની નિયમિતતા કરતાં,

જિંદગીમાં ખુશીઓની નિયમિતતા વધુ સારી ને!

Facebookમાં memories જાળવવા કરતાં,

જિંદગીની memories જાળવવી વધુ સારી ને!

Twitterના tweet માં દિલની વાત લખવા કરતાં,

કોઈક પોતાના સામે દિલ ખોલવું વધુ સારું ને!

Whatsappમાં દૂરના લોકો સાથે સંબંધો જાળવવા કરતાં,

બાજુમાં બેઠેલા વ્યક્તિને સમય આપવો વધુ સારો ને!

Online શ્રેષ્ઠ દેખાવવા કરતાં,

Offline શ્રેષ્ઠ રહેવું વધુ સારું ને!

■

કેવી અજબ આ પહેલી!

સુલઝાવી જાણે એ જીતી જાય,

સૌથી મોટી જીત જ જિંદગી,

જીવતા શીખી જાય એ મહાન,

કેવી અજબ આ પહેલી!!!

જાન બની જાય જાનવર,

દોસ્ત બની જાય દુશ્મન,

વળી ક્યારેક પ્રિયતમા પત્ની,

તો સખી પણ એ જ બને,

કેવી અજબ આ પહેલી!!!

ગરીબ પોતાના પગે ઉભો થાય,

તો કરોડપતિ રોડપતિ બની જાય,

પરિસ્થિતિ ને સમય ખાય જાય,

ક્યાં જિંદગી પતી જાય,

કેવી અજબ આ પહેલી!!!

■

મૌતની કતારમાં હું ક્યાં છું ?

કોને ખબર છે....!

સપનાને પામવાની લાલસામાં,

દોડવાનું હવે છોડી દીધું છે..!

જિંદગી જીવતા વર્તમાનના,

સપના જોતા હવે શીખી લીધું છે..!

મૌતની કતારમાં હું ક્યાં છું ?

કોને ખબર છે....!

ભવિષ્યની ચિંતામાં,

વર્તમાન બગાડવાનું હવે છોડી દીધું છે..!

જિંદગીને બસ આજની મહેમાન માની,

પળે પળ જીવતા હવે શીખી લીધું છે..!

મૌતની કતારમાં હું ક્યાં છું ?

કોને ખબર છે....!

મૌતના ડર સાથે,

પળે પળ મરવાનું હવે છોડી દીધું છે..!

જિંદગીને મૌતથી આગવી ગણી,

એની સાથે મૈત્રી કરવાનું શીખી લીધું છે..!

મૌતની કતારમાં હું ક્યાં છું ?

કોને ખબર છે....!

■

ભોળી....

ન જોયા કોઈને કપટથી,

ન કોઈની કપટને જોઈ શકી,

"બહુ ભોળી છે તું" કહી,

પોતાના જ ફાયદો ઉઠાવી ગયા.....

ઘણાની ઘણી મદદ કરી,

વિના સ્વાર્થની ભાવનાએ,

"ભલાઈનો જમાનો નથી" કહી,

તે જ મને છેતરી ગયા....

મારી ચાહતનો હાથ થાંભયો,

જીવનભરની આશમાં,

"પ્રેમ નહિ આકર્ષણ છે,ભોળી" કહી,

ચાહત જ હાથ છોડી ગઈ.....

થયું વફા નિભાવું જિંદગી સાથે,

ભાન કરાવ્યું મૌતએ આવતા,

"ભોળા વ્યક્તિ ન જીવી શકે કપટી દુનિયામાં" કહી,

જિંદગી જ સાથ છોડી ગઇ....

■

જરૂરી છે ને....!

ગુલાબની ચાહમાં, કાંટાઓને ચુમવું પણ તો જરૂરી છે,

એક દિવસ ખુદને સફળ જોવા,કંઈક કેટલાય ત્યાગ પણ તો જરૂરી છે ને.....!

દરિયાના મોજાં સમું ઊંચું વધવા, ઓટનો અનુભવ પણ તો જરૂરી છે,

એક દિવસ ઉચ્ચ સ્થળે પહોંચવા, થોડી ઠોકર ખાઈ પડવું પણ તો જરૂરી છે ને....!

બીજા એક શ્રેષ્ઠ સૂર્યોદય માટે, સૂર્યાસ્ત માણવો પણ તો જરૂરી છે,

એક દિવસ વધું ઉત્તમ થવા, ક્યારેક પ્રેમથી આથમવું પણ તો જરૂરી છે ને.....!

ખીલેલાએ ફૂલ સમું મહેકી ઉઠી, એક દિવસ કરમાવવું પણ તો જરૂરી છે,

એક દિવસ મૃત્યુ પામવા, પળે પળ જીવવું પણ તો જરૂરી છે ને....!

■

શબ્દો કરતા મૌનમાં તાકાત વધારે છે.....

શબ્દો તો કરી જાય તાંડવ,

વિખૂટા પડી જાય વર્ષોના સંબંધો,

એના કરતાં તો મૌન સાચવી જાય એ પળ,

શબ્દો કરતા મૌનમાં તાકાત વધારે છે....

શબ્દોએ તો કરાવ્યું મહાભારત,

એના કરતાં તો દ્રૌપદીનું મૌન સાચવી જાત એ પળ,

ગુસ્સો કરી જાય શબ્દોમાં યુદ્ધ ,

એથી તો મૌન બચાવી જાય યુદ્ધની પળ,

શબ્દો કરતા મૌનમાં તાકાત વધારે છે....

ન બોલવામાં નવ ગુણ ,

સમય આવ્યે એ જ સાચું,

પરિસ્થિતિ બગડતાં મૌન જ ભારે,

શબ્દો કરતા મૌન હલાવે માણસને વધુ,

ખરેખર શબ્દો કરતા મૌનમાં તાકાત વધારે છે.....

■

પોતાની જાત સાથે જ ચાલાકી ?!

ઘણા દુઃખ મનમાં ભરી,

ચહેરા પર મીઠી મુસ્કાન સાથે,

"હા હું મજામાં છું" કહી,

પોતાની જાત સાથે જ ચાલાકી ?!

સફળતાની ઝંખનામાં,

ક્યારેક કરાયેલા ખોટા કામ,

"સારા કામ માટે થતું ખોટું કામ ખોટું ન કહેવાય" કહી,

પોતાની જાત સાથે જ ચાલાકી ?!

કોઈકની ચાહતમાં ઘેલા બની,

દિલ તૂટવા નો ગમ સહેતા,

"ફરી ક્યારેય પ્રેમ નહિ કરું" કહી,

પોતાની જાત સાથે જ ચાલાકી ?!

સારા કામે ઈશ્વરને વિસરી,

ખોટું થતા ઈશ્વરને દોષ આપી,

"મારી સાથે જ કેમ બધું ખરાબ?!" કહી,

પોતાની જાત સાથે જ ચાલાકી ?!

■

હા, થોડી નવરાશ જોઈએ છે,

ખુદને ખુદમાં શોધવા.....

બીજા શું કહેશેમાં,

ઘણું બની લીધું બીજા જેવું,

હવે થોડું બનવું છે પોતાના જેવું,

હા, એટલે થોડી નવરાશ જોઈએ છે,

ખુદને ખુદમાં શોધવા...

બીજા જેવા બનવાના પ્રયત્નમાં,

ખુદ કેવા હતા તે જ વિસરાય ગયું,

હવે થોડું પોતે જેવા ઇચ્છતા હતા તે બનવું છે,

હા, એટલે થોડી નવરાશ જોઈએ છે,

ખુદને ખુદમાં શોધવા...

બીજા સામે સારા બનવા,

પોતાની કેટલીય સારાય ત્યાગી ખોટું પણ કરી લીધું,

હવે થોડું પોતાને સારું લાગે તે કરવું છે,

હા, એટલે થોડી નવરાશ જોઈએ છે,

ખુદને ખુદમાં શોધવા...

બીજાની જિંદગીમાં મોખરે થવા,

બહુ તડપી લીધું યાર,

હવે પોતાની જિંદગીમાં મોખરે થવું છે,

હા, એટલે થોડી નવરાશ જોઈએ છે,

ખુદને ખુદમાં શોધવા...

■

એકરૂપ....

હું જયારે આત્મા સાથે એકરૂપ થઇ,

ત્યારે ઈશ્વરે આ સુંદર વ્યક્તિત્વ રચ્યું....

મારા શબ્દો જયારે મારા વિચાર સાથે એકરૂપ થયા,

ત્યારે મહેફિલમાં એક કવિતાની રજુઆત થઇ....

હું જયારે મારી પ્રીતમાં એકરૂપ થઇ,

ત્યારે પ્રેમનો સાચો અર્થ સમજતા શીખી....

મારુ દિલ જયારે મગજ સાથે એકરૂપ થયું,

ત્યારે જિંદગી હું ખુદ માટે જીવતા શીખી...

હું જયારે ઈશ્વરમાં એકરૂપ થઇ,

ત્યારે કંઈક આંતરિક શાંતિને પામી ચૂકી....

■

પણ હા, આ હોઠની મુસ્કાન ક'દી ખોવા ન દેતા....

જિંદગી છે સાહેબ,

આવશે ઉતાર ચઢાવ ઘણા,

'ને સુખ દુઃખનો પણ કાફિલો,

પણ હા, આ હોઠની મુસ્કાન ક'દી ખોવા ન દેતા....

દિલ પણ તૂટશે અહીં,

'ને દિલ લાગશે અહીં જ ક્યાંક,

પણ હા, આ હોઠની મુસ્કાન ક'દી ખોવા ન દેતા....

નિષ્ફળતાના બોજમાં દબાય જશો,

'ને વળી સફળતા પણ ઘણી ઉંચી આંબસો,

પણ હા, આ હોઠની મુસ્કાન ક'દી ખોવા ન દેતા....

પોતાનાને પારકા બનતા,

'ને પારકા જીવથી વ્હાલા થતા પણ દેખશો અહીં,

પણ હા, આ હોઠની મુસ્કાન ક'દી ખોવા ન દેતા....

સંસાર ની દોર ઈશ્વર પર વિશ્વાસ પણ તુટશે,

'ને એનાથી વિશ્વાસુ બીજું કોઈ નહિ એમ પણ થશે,

પણ હા, આ હોઠની મુસ્કાન ક'દી ખોવા ન દેતા....

જિંદગી છે સાહેબ,

હોઠ પર મુસ્કાન સાથે જીવવી જ પડશે....

■

આ ચહેરા પર તો ખુશી જ છે....

ક્યાંક ચિંતા છે પરિવારની,

તો વળી ક્યાંક સંબંધોની,

પણ આ ચહેરા પર તો ખુશી જ છે....

અંદરથી કોઈક હારી ગયું છે,

તો કોઈક ખુદની સામે જ લડી રહ્યું છે,

પણ આ ચહેરા પર તો ખુશી જ છે....

કેટલી ચિંતા આ ભણતરની,

'ને ઘણી ખરી નોકરી ધંધાની,

પણ આ ચહેરા પર તો ખુશી જ છે....

ઘણી ચિંતા લોકો શું કહેશેની,

તો ઘણી પોતાના મન સાથેના સમજોતાની,

પણ આ ચહેરા પર તો ખુશી જ છે....

અહીં જંગ ઘણી છે ઈશ્વર સાથેની,

તો વળી અંધશ્રદ્ધાની માયાજાળ,

પણ આ ચહેરા પર તો ખુશી જ છે....

હા, જિંદગીમાં ગમ તો છે અનેક,

પણ આ ચહેરા પર તો ખુશી જ છે....

■

જિંદગી મારી, 'ને હું જ જીવીશ......

હૃદય મારુ આજ દ્રવી ઉઠ્યું,

કેમ રહેવાય આ દુનિયામાં,

કેમ જીવાય આ જિંદગી,

લોકો તો લોકો જ હોય છે,

જિંદગી મારી, 'ને હું જ જીવીશ......

નિર્દય થઈ ચૂક્યા છે લોકો,

બસ ખાડામાં પાડવું જ ધ્યેય ,

કેમ રહે લોકો આમ પોતાનામાં પારકા,

હવે ખોટા નથી આપણે કે પારકા બને પોતાના,

જિંદગી મારી, 'ને હું જ જીવીશ......

એ ચાર લોકો નક્કી કરે આપણું જીવન,

એ સમાજ જ આપણું સંપૂર્ણ,

વાત તો જરૂરી સમાજની ,પણ સર્વસ્વ નહીં ,

જિંદગી જીવીએ મરજી આપણીથી,

જિંદગી મારી, 'ને હું જ જીવીશ......

■

હા,એ દિવસો બહુ યાદ આવે છે......

જયારે આપણે નાના હતા 'ને,

રડતા જીદ કરેલી વસ્તુ મળી જતી,

અને આજે અશ્રુ છુપાવવા પડે છે,

હા,એ દિવસો બહુ યાદ આવે છે......

જયારે આપણે નાના હતા 'ને,

દરેક ભૂલ બાળક સમજી માફ કરાતી,

અને આજે એક એક નાની ભૂલ,

જિંદગીના મોટા મોટા પાઠ ભણાવી જાય છે,

હા,એ દિવસો બહુ યાદ આવે છે......

જયારે આપણે નાના હતા 'ને,

માત્ર પરીક્ષાની ચિંતામાં જીવતા,

અને આજે જિંદગી ક્યારે કેવી પરીક્ષા લઇ જાય છે,

એ ભાન પણ નથી રહેતું,

હા,એ દિવસો બહુ યાદ આવે છે......

જયારે આપણે નાના હતા 'ને,

વગર પૈસાની ચિંતાએ માં-બાપ દરેક વસ્તુ લઇ આપતા,

અને આજે વસ્તુ ખરીદતા પહેતાં કિંમત જોઈ,

વળી પાછી મુકાય છે,

હા,એ દિવસો બહુ યાદ આવે છે......

■

થવા ન દેતા....

અહંકાર મારો કદી વધવા ન દેતા,

"હું" ક્યારેય "હું જ" થવા ન દેતા....

ઈચ્છાઓ ક્યારેય મારી અતિસય થવા ન દેતા,

"વ્યવસાય" ક્યારેય "બંધન" થવા ન દેતા...

ઈર્ષાનો જન્મ વધુ થવા ન દેતા,

"સંબંધીઓ" ક્યારેય "હરીફ" થવા ન દેતા....

લોભ એટલો જન્મવા ન દેતા,

"લક્ષ્મી" ક્યારેય "પૈસો" થવા ન દેતા....

નફરત એટલી થવા ન દેતા,

"દોસ્ત" ક્યારેય "દુશ્મન" થવા ન દેતા...

ચિંતા વધુ કરવા ન દેતા,

"ગમ્મ્ત" ક્યારેય "ગંભીર" થવા ન દેતા....

ઈશ્વર બસ પ્રાર્થના એટલી તને,

"મજાની જિંદગી" ક્યારેય "સજાની જિંદગી" થવા ન દેતા....

■

રોજ થાય છે સવાર એક જવાબદારીઓ સાથેની,

શું એક સવાર ખુદ ના આનંદ માટે ન થઇ શકે !!!

રોજ ખવાય તો જાય છે જિંદગી ચલાવવા માટે,

શું એક દિવસ મોજથી સ્વાદિષ્ટ ખવાય ન શકે !!!

રોજ કામ ધંધે તો જવાય છે પૈસાની માયાએ,

શું એક દિવસ કામને શોખ બનાવી ન શકીએ !!

રોજ પૂજાય છે ઈશ્વર માંગો પુરી કરવા,

શું એક દિવસ વગર કોઈ માંગે નમી ન શકીએ !!!

રોજ અપાય છે માન દરેકને પરાણે,

શું એક દિવસ દિલથી કોઈ માટે સન્માન કરી ન શકીએ !!!

રોજ સંબંધો સાચવવા ફોન કે મેસેજ કરાય છે,

શું એક દિવસ ખુશીથી કોઈને યાદ કરી ન શકીએ !!!

જિંદગી જીવાય છે કારણ કે ભગવાને આપી છે,

શું જિંદગી ન માણી શકીએ દિલથી પોતાના માટે ???!!!

■

મેં આજે ખુદને ખુદમાં શોધી લીધી....

હીંચકે ઝૂલતા ઝૂલતા,

હીંચકાની એ ગતિમાં,

મેં ખુદની ગતિ આંકી લીધી,

મેં આજે ખુદને ખુદમાં શોધી લીધી....

મંદિરમાં ઈશ્વરની માયામાં,

ઈશ્વરએ મને પોતાનો થોડો પરિચય જાણે કરાવ્યો,

મેં ખુદને આજે જાણે એક અલગ નજરે નિહાળી,

મેં આજે ખુદને ખુદમાં શોધી લીધી....

ચિત્ર દોરતા આજે મજાનું,

ચિત્રના એ રંગોમાં,

મેં ખુદના રંગો આજે પારખી લીધા,

મેં આજે ખુદને ખુદમાં શોધી લીધી....

સંગીત સાંભળતા મજાનું,

સંગીતના સૂરોની દુનિયામાં,

મેં ખુદના સૂર થોડા સાંભળી લીધા,

મેં આજે ખુદને ખુદમાં શોધી લીધી....

કવિતા લખતા આજે અનોખી,

કવિતાના એ શબ્દોમાં,

મેં ખુદની અંતરાત્માને લખી લીધી,

મેં આજે ખુદને ખુદમાં શોધી લીધી....

■

ચાલો થોડું ખુશ થતા શીખીએ.....

બહુ જિંદગીની લડાઈઓ લડી,

હવે નાની બાબતોમાં પણ ખુશ થતા શીખીએ,

આવી મુશ્કેલીઓ તો અનેક ,

એને પણ આનંદથી હરાવી જઈએ,

ચાલો થોડું ખુશ થતા શીખીએ....

પરિસ્થિતિ ખરાબ ઘણાની છે અધિક આપણાથી,

ભૂખમરાથી મોટી તો નથી આપત્તિ આપણી ,

હલાવી નાખીએ આપત્તિને ,

બસ શરીરને માથું ઢાંકી લઈએ,

ચાલો થોડું ખુશ થતા શીખીએ....

કાગનો વાઘ કરવા કરતાં,

વાઘનો કાગ કરતા શીખીએ,

જીતી જઈએ કિસ્મતને જિંદગી સામે,

બસ હવે રડ્યા વિના હાર પણ જીતી જઈએ,

ચાલો થોડું ખુશ થતા શીખીએ...

■

હા, હજી બાકી છે....

મળી લીધા દરેક સગાને,

પણ ખુદને મળવાનું,

હા , હજી બાકી છે .....

લોકોના જીવનમાં તો ઘણું ઝાંક્યુ,

પણ ખુદના જીવનમાં ઝાંકવાનું,

હા , હજી બાકી છે.....

સંબંધીઓના હાલ ચાલ તો પૂછી લીધા પ્રેમથી,

પણ ખુદને ખુશ કરવાની,

હા, હજી બાકી છે.....

લોકોની ભીડમાં,

ખુદ સાથેનો પરિચય,

હા,હજી બાકી છે....

મિત્રતા નિભાવતા એને નરસું ટોકવું,

પણ દોસ્તી છે જે સમજવાનું,

હા,હજી બાકી છે...

લોકો શું વિચારશેનો વિચાર,

મગજમાંથી કોશો દૂર કરી દેવાનો,

હા,હજી બાકી છે..

છબીઓ રૂપે પળ કેદ કરવાના જમાનામાં,

જિંદગીની એ પળને જીવતા શીખવાનું,

હા,હજી બાકી છે....

ઈશ્વર સાથે સંબંધો ઘણા મજબૂત છે,

પણ આખી જિંદગી આંખ વીંચી એને સોંપી દેતા શીખવાનું,

હા,હજી બાકી છે...

પ્રેમીની સામે આપી દીધો ઘણો પ્રેમ,

પણ ખુદની આત્માને પ્રેમ કરવાનો,

હા, હજી બાકી છે ....

વિચાર અને ચિંતા ખુબ કરી લીધી લોકોની,

પણ ખુદની કદર કરવાની,

હા, હજી બાકી છે....

શોધી લીધા લોકોને ફેસબુક ઇન્સ્ટા પર,

પણ ખુદના મનને શોધવાનું,

હા,હજી બાકી છે.....

જાણી લીધું સૌના વિશે બધું,

પણ ખુદને સમજવાના,

હા,હજી બાકી છે......

ઈશ્વરમાં શ્રદ્ધા વિશ્વાસ તો રાખીએ છે ઘણો,

પણ ખુદમાં વિશ્વાસ રાખવાનો,

હા,હજી બાકી છે....

જીવન ચાલી તો રહ્યું છે,

પણ એને જીવતા શીખવાનું,

હા,હજી બાકી છે ...

■

યાર, ફરી આજે સ્કૂલે જવું છે.....

બધી ચિંતાઓ છોડી,

આજે ફરીએ યુનિફોર્મ પહેરવો છે,

એ નિઃસ્વાર્થ ભાવવાળી દોસ્તી ફરી નિભાવવી છે,

‘ને સાથે બેસી ફરી એક વાર નાસ્તો કરવો છે,

યાર, ફરી આજે સ્કૂલે જવું છે.....

ખો-ખો ‘ને કબડ્ડી આજે ફરી રમવા છે,

‘ને સર-મેડમનો ગુસ્સો ફરી એક વાર સાંભળવો છે,

ચાલુ કલાસે દાણા-ચણા ખાતા,

ફરી આજે કોમેન્ટ પાસ કરવી છે,

યાર, ફરી આજે સ્કૂલે જવું છે.....

કલાસ મોનીટરને હજુ થોડા હેરાન કરવા છે,

તું પગ આગળ રાખ 'ને તું પાછળ, નો ઝગડો હજી એક વાર કરવો છે,

બેન્ચ પર ચઢી ફરી થોડી કૂદા-કૂદ કરવી છે,

એના પગની ધૂળ ફરી આજે એની જ બેગથી સાફ કરવી છે,

યાર, ફરી આજે સ્કૂલે જવું છે.....

પરીક્ષાનું પેપર આજે ફરી સોલ્વ કરવું છે,

પાક્કા યારની બર્થ ડે પર આખી સ્કૂલમાં ચોકલેટ વહેંચવા જવું છે,

સ્પર્ધામાં જીતી આજે ફરી કોલર ઊંચો કરવો છે,

શિક્ષકને હજી થોડી ચાપલુસી કરવી છે,

યાર, ફરી આજે સ્કૂલે જવું છે.....

■

જિંદગી છે સાહેબ, જીવવી તો પડશે.....

હાર આવે કે જીત, આંશું આવે કે મુસ્કાન,

પોતાનાં દ્વારા અપાયેલું દુઃખ હોય ,

કે પારકાં એ આપેલી ખુશી,

જિંદગી છે સાહેબ, જીવવી તો પડશે.....

ન ગમતું કામ પણ કરવું પડશે ,

‘ને ગમતાંને અણગમું પણ કરવું પડશે,

આંખમાં કચરાનું બહાનું પણ કરવું પડશે,

‘ને ચોધાર આંશુંએ પણ રડવું પડશે,

જિંદગી છે સાહેબ, જીવવી તો પડશે....

કોઈકની ખુશીનું કારણ પણ બનવું પડશે,

તો ક્યારેક સખ્તાઈનું રૂપ પણ બતાવવું પડશે,

પોતાને પારકાં, ‘ને પારકાંને પોતાના પણ કરવા પડશે,

તો ક્યારેક નિખાલસ હાસ્યનું કારણ પણ છુપાવવું પડશે,

જિંદગી છે સાહેબ, જીવવી તો પડશે.....

■

જિંદગીમાં આવ્યા અનેક ઉતાર ચઢાવ ,

પણ બસ આ જિંદગી તો એમ જ ચાલતી રહી...

ક્યારેક કોઈકનો સાથ હતો નસીબમાં,

તો ક્યારેક કોઈક હતું ખ્વાબોમાં, પણ સાથે નહિ....

વ્યક્તિ વસ્તુવ્યક્તિ વસ્તુ તો રહ્યા આવતા જતા,

છતાં આ જિંદગી તો એમ જ ચાલતી રહી....

માગ્યું હશે ઈશ્વર પાસે કંઈક,

‘ને આપ્યું હશે એને કદાચ બીજું કંઈક,

હશે કદાચ એ યોગ્ય વધુ,

પણ મોટી વસ્તુ કરતા જોઈતી વસ્તુ વધુ જરૂરી,

છતાં આ જિંદગી તો એમ જ ચાલતી રહી...,

ક્યારેક જોઈતી હોય છે ખુશી,

‘ને આવી જાય છે કપરી નિરાશા,

તો ક્યારેક વળી એ જ નિરાશા સમી જાય,

‘ને આવે સુરજ સુખનો,

છતાં જિંદગી તો એમ જ ચાલતી રહી ....

જિંદગીમાં આવ્યા અનેક ઉતાર ચઢાવ,

પણ બસ આ જિંદગી તો એમ જ ચાલતી રહી...

■

પરિવર્તન

મોબાઈલના આ યુગમાં વાતોની રમઝટ ક્યાંક વિસરાય ગઈ ,

પોતાના તે પારકાને પારકાં ક્યાંક પોતાના થઇ ગયા.....

સમાચાર પલભરમાં ખુદ સુધી પહોંચતા થયા ,

અને ખુદના સાગાઓના દુઃખ જાણ બહાર થતા ગયા .....

ખાલી બતાવવા માટેના એ બૂકેમાં ,

બગીચાના એ કોમળ ગુલાબ જાણે ક્યાંક ખોવાય ગયા ......

સ્ટોરી અને સ્ટેટ્સના એ મહાદેવના ભક્તોમાં,

મંદિરોની આરતીની ભક્તિ ફરી ક્યાંક ગાયબ થઇ ગઈ....

વૉટસ્ એપ ગ્રુપના એ મીમસમાં ,

ગામની ભાગોળની એ ચર્ચાઓ ક્યાંક ખોવાય ગઈ.....

Pubgની એ ફટાફટની રમતમાં,

શેરીની એ બાળકોની કિલકિલાહટ ક્યાંક છીનવાઈ ગઈ.....

હૅશ ટેગના આ જમાનામાં ,

ખરી યાદોનો જમાનો ફરી ક્યાંક વિસરાય ગયો .....

વરસાદનું સ્ટેટ્સ મુકવાના ચક્કરમાં ,

ખબર નહિ એ માટીની સુગંધ તો જાણે ગાયબ જ થઇ ગઈ .....

જિંદગી આ આગળ વધતી ગઈ અને સંબંધો ક્યાંક છૂટી ગયા ,

આજકાલની ભાગદોડ ભરી જિંદગીમાં પોતાના ક્યાંક ખોવાય ગયા....

■

બસ આ જિંદગી જ એક પરીક્ષા....

ક્યારેક હાર તો ક્યારેક જીત,

જીતીને પણ હારી જવાય,

‘ને ક્યારેક હારીને પણ જીવી જવાય,

એવી જ આ પરીક્ષા જિંદગીની....

ક્યારેક ચડતી ‘ને ક્યારેક પડતી,

ઘડીક માં હર્ષ ‘ને ઘડીકમાં શોક,

આવી જ આ માયાજાળ જિંદગીની,

ના રહેવાય ના સહેવાય પરિસ્થિતિ એવી,

એવી જ આ પરીક્ષા જિંદગીની.....

કોઈકને માટે એ જ પ્રેમરૂપી સાગર,

તો કોઈક માટે એ જ ઈર્ષાનો ભવસાગર,

‘ને વળી એ ક્યારેક નફરતનો દરિયો,

આવી જ આ લોકોની પ્રકૃતિ વિશાળ,

એવી જ આ પરીક્ષા જિંદગીની.....

■

ખરેખર સમય કોઈનો નથી સાહેબ......

ક્યારેક અતિ ઝડપી તો ક્યારેક અતિ ધીમો,

ક્યારેક કપરો તો ક્યારેક મીઠડો,

ક્યારેક હર્ષોલ્લાસનો તો ક્યારેક ભર્યા શોકનો,

ખરેખર સમય કોઈનો નથી હોતો.....

જોઈએ છે જ્યારે વધારે તે,

તો વહી જાય છે ખૂબ ઝડપીએ,

ઇચ્છીએ જે જ્યારે કે જલ્દી જાય તે,

તો વહેવાનું નામ જ નથી લેતો તે,

ખરેખર સમય કોઈનો નથી હોતો...

ક્યારેક કરોડપતિને રોડપતિ ,

તો વળી ક્યારેક રોડપતિને બનાવે મહારાજા,

ક્યારેક ન ઇચ્છતું આપી જાયને,

ક્યારેક પ્રિય એવું છીનવી પણ જાય છે,

ખરેખર સમય કોઈનો નથી હોતો....

■

*માનવ*

વીતી ગયેલી કાલનો

પસ્તાવો તું હવે છોડી દે....

થઇ ગયેલા કર્મને યાદ કરી,

રડવાનું હવે ત્યાગી દે,

ઈશ્વર પર રાખ ભરોસો 'ને,

વીતી ગયેલી કાલનો

પસ્તાવો તું હવે છોડી દે....

નસીબ હતું તે મળ્યું છે,

નથી મળ્યું જે, તે જ કદાચ યોગ્ય હશે,

એમ માની ખુશ થતા તું હવે શીખી લે,

વીતી ગયેલી કાલનો

પસ્તાવો તું હવે છોડી દે....

ભૂતકાળના ગમમાં,

વર્તમાન 'ને ભવિષ્ય બગાડવાનું હવે બંધ કર,

વર્તમાનમાં જીવતા શીખ 'ને,

વીતી ગયેલી કાલનો

પસ્તાવો તું હવે છોડી દે....

■

કરતાં....

મંદિરમાં એ પથ્થરને પૂજવા કરતા,

ઘરે રહેલા માઁ - બાપને જરા પૂજી લેજો....

ઈશ્વરની શોધમાં દર એ દર ભટકવા કરતા,

દરેક જીવમાં ભગવાનને જોઈ લેજો....

ભગવાનને છપ્પન ભોગ ધરાવવા કરતા,

કોઈ ગરીબને એક ટંકનું ખવડાવી દેજો...

કરોડો ખર્ચતા પૂજા યજ્ઞમાં કરતા,

કોઈને માથે છત કરી આપજો.....

ઈશ્વર પર આધાર રાખી કિસ્મતને કોશવા કરતા,

મહેનત ઈશ્વર નામ સાથે કરતા શીખજો...

હરિનું નામ જ્પ્યા કરવા કરતા,

એનામાં દિલથી વિશ્વાસ રાખતા શીખજો....

■

ચાલો થોડા માણસ બનીએ...

કોઈ ગરીબને જોઈ માણસાઈ બતાવીએ,

કોઈ અનાથને માં-બાપનો પ્રેમ આપીએ,

કોઈ વૃદ્ધને દીકરાની ચિંતા દૂર કરીએ,

ચાલો થોડા માણસ બનીએ.....

કપટ દૂર કરી થોડી તટસ્થતા દર્શાવીએ,

ભ્રષ્ટાચાર વિના થોડા કોઈના કામ કરીએ,

એક વાર કામ છોડતા પહેલા કોઈનું કામ કરી જઈએ,

ચાલો થોડા માણસ બનીએ.....

કોઈના દર્દના ભાગીદાર થઈએ,

ચાર શબ્દો આશ્વાસનના આપીએ,

આંસુ કોઈનું લૂછી સાથ આપવાનું વચન આપીએ,

ચાલો થોડા માણસ બનીએ.....

દોસ્તીમાં સાચી દોસ્તી નિભાવીએ,

પ્રેમમાં સાચા પ્રેમી બનીએ,

કોઈની ભૂલ ભુલી જઈ માફ કરી જાણીએ,

ચાલો થોડા માણસ બનીએ....

■

વિજય પામવાને ઓ માનવ !

કેટલું છળ ....?!

લાંચ ઘૂસણખોરી કઈ અપ્રમાણ,

'ને સત્તાનો ઉપયોગ બેસૂમાર,

વિજય પામવાને ઓ માનવ !

કેટલું છળ ....?!

હરીફો સાથે સ્વસ્થ હરીફાઈને બદલે,

દાવ પેચની રમતો કાળી,

વિજય પામવાને ઓ માનવ !

કેટલું છળ ....?!

સફળતાની લાલસામાં,

બલી અનેક નિર્દોષીઓની,

વિજય પામવાને ઓ માનવ !

કેટલું છળ ....?!

■

ઈચ્છા

ઈચ્છા થઈ આજે ડૉક્ટર બનું.....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો હું સમજી શકીશ દર્દ??

ઈચ્છા થઈ આજે એન્જિનિયર બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો સાકાર થશે લોકોના સપના??

ઈચ્છા થઈ આજે શિક્ષક બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો યોગ્ય સંસ્કાર આપી શકીશ વિદ્યાર્થીઓ ને??

ઈચ્છા થઈ આજે પાયલોટ બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો શું લોકો ને મૌત તો નહીં આપું ને???

ઈચ્છા થઈ આજે સૈનિક બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો રક્ષા કરી શકીશ દેશની???

ઈચ્છા થઈ આજે માળી બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો ફૂલને ખીલવા દઈ શકીશ???

ઈચ્છા થઈ આજે કલાકાર બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો લોકોના લોકોના હાસ્યનું કારણ બની શકીશ???

ઈચ્છા થઈ આજે પ્રેમિકા બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો પ્રેમ સંપૂર્ણ પણે નિભાવી શકીશ??

ઈચ્છા થઈ આજે મિત્ર બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો નિભાવશે મિત્રતા ખરી???

ઈચ્છા થઈ આજે દીકરી બનું....

પણ પ્રશ્ર્ન થયો આશા પુરી કરી શકીશ માં-બાપની??

બસ નક્કી કર્યું હવે તો

માણસ બનું તો જ ઘણું છે....!!!!

■

ક્યાં કોઈ વિશ્વસનીય છે આ કલયુગ માં....!

છેતરપિંડીનો જમાનો હવે વધ્યો,

લોકોનો સંબંધોમાં વિશ્વાસ હવે ઉઠ્યો,

'ને કાળા દાવા 'ને દાવ-પેચની રમત ચાલતી થઇ,

હા, ક્યાં કોઈ વિશ્વસનીય છે આ કલયુગ માં....!

લાલચ 'ને પૈસાનું વર્ચસ્વ એમ તો થયું બિરાજમાન,

કે પોતાના પણ પારકા થતા ગયા,

'ને સંબંધોની દોર હવે તૂટતી જ જતી ગઈ

હા, ક્યાં કોઈ વિશ્વસનીય છે આ કલયુગ માં....!

લાગણીઓ 'ને સ્નેહ ક્યાંક એમ ગાયબ થઇ ગયા,

જાણે સ્વાર્થનું આધિપત્ય શિખરે પહોંચ્યું હોય,

'ને દિવસે 'ને દિવસે માણસ કંઈક વધારે જ ખોખલો થતો ગયો,

હા, ક્યાં કોઈ વિશ્વસનીય છે આ કલયુગ માં....

■

ખુદથી ભાગવાનું હવે તો છોડો....

કેમ પોતાને સમય આપતા,

દિલ જરા ખચકાય છે?!

કેમ પોતાની સાથે વાત કરતા,

દિલ રોકાય જાય છે...!

ખુદથી ભાગવાનું હવે તો છોડો....

કેમ જયારે મગજ થાકી જાય,

ત્યારે તેની ચિંતા કરતા અટકે છે?!

કેમ પોતાનું ધ્યાન ઓછું રાખી,

બીજાનું વધારે રખાય છે....!

ખુદથી ભાગવાનું હવે તો છોડો.....

કેમ પોતાના પર ગર્વ લેતા,

સંકોચ અનુભવાય છે?!

કેમ પોતાનો સ્વાર્થ સદાય,

ત્યાગી દેતા અટકાતું નથી....!

ખુદથી ભાગવાનું હવે તો છોડો....

■

ગતિ જીવનની જરા ધીમી પાડ,

હે માનવી ! તું જરા થંભી જા......

વિધ્વંશ પ્રેરી રહ્યો છું તું,

નવી શોધને ઉત્તમ જીવનશૈલીની કામનામાં,

કેટલાય જીવ 'ને વનસ્પતિઓનો નાશ કરી રહ્યો છું તું,

ગતિ જીવનની જરા ધીમી પાડ,

હે માનવી ! તું જરા થંભી જા......

દરજ્જો તારો નથી ઈશ્વર સમો,

યાદ રાખ સદાય 'ને ભાન રાખ,

પોતાને સર્વસ્વ સમજી ઈશ્વરને કોપિત ન કર તું,

ગતિ જીવનની જરા ધીમી પાડ,

હે માનવી ! તું જરા થંભી જા......

તારી મૃત્યુ તારી જિંદગી સાથે લખાય આવી છે,

મૃત્યુ સાથે લડવું નથી તારું કામ,

જિંદગીને જરા જીવતા શીખ તું,

ગતિ જીવનની જરા ધીમી પાડ,

હે માનવી ! તું જરા થંભી જા......

■

બહુવિધ ચહેરા ધરાવતો, ઓ માનવી !