કે જેના કોઈ જ ઉત્તર નથી.
કેમ બધા સમજદાર નથી.
મતલબ વિના સાથીદાર નથી.
મારો કોઈ જ ભાગીદાર નથી.
તેના સિવાય બીજો ઉદ્ધાર નથી.
ઉતરતી ચઢતી આ જિંદગી છે,ઉપરથી તે આ બોજ,
મારી નાખે અડધો માનવીને આ જવાબદારીનો બોજ.
કેટલા હારી ગયા,કેટલા જીતી ગયા,કેટલા હજુ રમે છે,
સારા સારા ને તે હફાવી દે આ જવાબદારીનો બોજ.
નથી તે કોઈ મુશ્કેલી,નથી તે કોઈ ડર,કે નથી કોઈ સજા,
પણ છે તેનાથી જ કંઈક લગતું આ જબદારીનો બોજ.
આજની સદીનો માનવી કરે છે મુકાબલો ઉલ્લાસથી,
જીતી શુ જાય આ મારાથી કહે આ જવાબદારીનો બોજ.
કસોટી કરી તેણે નાના-મોટા ,ધનિક-રંક કોઈ નથી બચ્યું,
પ્રતીક પણ તેમાં સહભાગી બને આ જવાબદારીનો બોજ.
ઉદાહરણો પણ હવે મળતા નથી
જેમ સાગરમાં મોતી મળતા નથી
શુ કહું હવે આ ઈચ્છાઓ વિશે તમને,
એક પુરી થાય તો બીજી થમતી નથી.
પ્રયાસો હવે જ્યાં સુધી થાય ત્યાં સુધી,
તેનો અંત આવે,આ રાહ જોવાતી નથી.
બહાનું બનાવું છું જગતથી બચવા માટે,
મને બોલવાનું વધારે આવડતું નથી.
હવે જોયું તો એ રીતથી જ જોવું છે,
તે હકીકત બની જાય,સપનું નથી.
પ્રશ્ન ગમે તે હશે ઉકેલી દઈશ,ચાલ્યો આવજે,
પણ તેની પાછળનું કોઈ કારણ હોવું જોઈએ.
ઇતિહાસ તો હું પણ કોઈકવાર રચી લવ છું,
બસ તેને પાછળથી કોઈક જોવું જોઈએ.
લાગણીભર્યા સંબંધની શુ નિશાની આપું તમને,
તમારી પાછળ દિલથી કોઈક રોવું જોઈએ.
ધર્મનો બધો જ ભેદ તમને તરત સમજાઈ જશે,
તેના માટે ગીતા,કુરાન,બાઇબલ વાંચવું જોઈએ.
પ્રતીક ડાંગોદરા
