સંભવામિ યુગે યુગે ભાગ ૮ Jyotindra Mehta દ્વારા પુષ્તક અને વાર્તા PDF

Featured Books
  • ભાગવત રહસ્ય - 149

    ભાગવત રહસ્ય-૧૪૯   કર્મની નિંદા ભાગવતમાં નથી. પણ સકામ કર્મની...

  • નિતુ - પ્રકરણ 64

    નિતુ : ૬૪(નવીન)નિતુ મનોમન સહજ ખુશ હતી, કારણ કે તેનો એક ડર ઓછ...

  • સંઘર્ષ - પ્રકરણ 20

    સિંહાસન સિરીઝ સિદ્ધાર્થ છાયા Disclaimer: સિંહાસન સિરીઝની તમા...

  • પિતા

    માઁ આપણને જન્મ આપે છે,આપણુ જતન કરે છે,પરિવાર નું ધ્યાન રાખે...

  • રહસ્ય,રહસ્ય અને રહસ્ય

    આપણને હંમેશા રહસ્ય ગમતું હોય છે કારણકે તેમાં એવું તત્વ હોય છ...

શ્રેણી
શેયર કરો

સંભવામિ યુગે યુગે ભાગ ૮

ભાગ 

પ્રોફેસરના શબ્દો એ સોમની આંખો ખોલી દીધી. તે વિચારવા લાગ્યો કે શું તેણે આ શહેરને પ્રેમ કર્યો છે? કે તે ફકત પોતાની જીજીવિષા પાછળ દોડી રહ્યો હતો, તે એક ગુપ્તસ્થળ શોધી રહ્યો હતો, તે એક પુસ્તક શોધી રહ્યો હતો પણ એક અજાણી વ્યક્તિ તરીકે. તે જીવતો હતો પણ જીવનને પ્રેમ કરી રહ્યો હોતો, ફક્ત આંધળી દોટ મૂકી હતી અને તેનું કારણ પણ જાણતો ન હતો. તેને ફક્ત ભજન અને સંગીત પ્રત્યેજ પ્રેમ હતો અને તેનું કારણ પણ જાણતો ન હતો. પાયલને ચાહતો હોવા છતાં તે તેનાથી દૂર રહેતો હતો. તેણે નક્કી કર્યું કે હવે તે મન ભરીને જીવશે, જીવનનો આનંદ લેશે. પુસ્તક અને ગુપ્ત દરવાજો મળવો હોય ત્યારે મળે આમ નિરાશામાં જીવન જીવવાનો કોઈ અર્થ નથી.

બીજા દિવસે સવારે સોમ તૈયાર થઈને કોલેજમાં આવ્યો અને આવતા સાથે જ પાયલ પાસે આવ્યો અને પૂછ્યું, “બે દિવસ પહેલા હું ક્લાસમાં નહોતો આવ્યો તો તમારી નોટ્સ મને આપશો?” પાયલ બે ઘડી ડઘાઈને તેની તરફ જોઈ રહી. સોમે પોતાનો પ્રશ્ન દોહરાવ્યો, ત્યારે તે બોલી, “ હા, આ લો ને” એમ કહીને પોતાની નોટબૂક તેની સામે ધરી દીધી ત્યારે સોમ બોલ્યો, “અત્યારે તો એની જરૂર તમને પણ પડશે ,તો હું કોલેજ છૂટે પછી તમારી પાસેથી લઈશ.”

 પાયલ કઈ બોલી ન શકી તે ફક્ત સોમને જોઈ રહી હતી. સોમના ગયા પછી તેની પાસે બેસેલી મીરાએ ચૂંટલી કાઢી  ત્યારે હોશ આવ્યા. મીરા એ મજાકના સુરમાં કહ્યું, “આજે તો કૂવો ખુદ તરસ્યા પાસે આવ્યો હતો ને કાંઈ.” પાયલને વિશ્વાસ નહોતો આવી રહ્યો કે સંગીતસોમે સામે ચાલીને તેની સાથે વાત કરી હતી. પાછલું આખું વરસ તેણે સંગીતસોમને આકર્ષવાના પ્રયત્નમાં વિતાવ્યું હતું પણ સોમે કોઈ દિવસ તેની સાથે વાત નહોતી કરી  અને આજે અચાનક સોમે સામેથી તેની સાથે વાત કરી તેથી તે સાતમા આસમાનમાં વિહરવા લાગી. લેક્ચરરના ક્લાસમાં આવવાથી પણ તેના વિચારોમાં વિક્ષેપ ન પડ્યો તે સામે જોઈ રહી હતી પણ તેનું મન કોલેજ છૂટવાની રાહ જોઈ રહ્યું હતું. વચ્ચે બે ત્રણ વાર સોમ સામે જોયું પણ સોમનું ધ્યાન ફક્ત લેક્ચરર તરફ હતું . કોલેજ છૂટ્યા પછી સોમ પાયલની પાસે ગયો અને નોટબૂક માંગી અને પાયલે તે અજાણતામાં તેની તરફ ધરી દીધી અને તે લીધા પછી સોમે સ્મિત કર્યું અને થૅન્ક યુ કહીને ત્યાંથી નીકળી ગયો.પાયલને આખી રાત ઊંઘ ન આવી તે આંખો બંધ કરતાની સાથે સોમનું સોહામણું સ્મિત આવી જતું અને તેની ઊંઘ ઉડી જતી.

બીજે દિવસે સવારે સોમ તેની પાસે આવ્યો અને થૅન્ક યુ કહીને તેની નોટબૂક પછી આપી અને કહ્યું, “તમારી હેન્ડ રાઇટિંગ ખુબ સરસ છે અને તમારી નોટ્સ ખુબ જ પોઇન્ટ ટુ પોઇન્ટ છે.” પાયલે ફક્ત સ્મિત કર્યું , તે હજી આઘાતમાંથી બહાર નહોતી આવી. સોમે કહ્યું, “વચ્ચે એક ફ્રિ પિરિયડ છે ,તો આપ કેન્ટીનમાં મારી સાથે કોફી પીવા આવશો?” પાયલે કહ્યું, “ના, હું કેન્ટીનમાં નહિ આવું.” સોમે કહ્યું, “આ તો તમારો આભાર માનવા માટે કહ્યું, કોઈ વાંધો નહિ.” ત્યારે પાયલે કહ્યું, “ મેં ફક્ત કેન્ટીનમાં આવવાની ના પડી, તમારી સાથે કોફી પીવાની ના નથી પાડી. આપણી કોલેજ કેન્ટીનની કોફીનો સ્વાદ મને નથી ગમતો.” સોમે હસીને કહ્યું, “અચ્છા! કોઈ વાંધો નહિ કોલેજ પુરી થયા પછી તમે કહો ત્યાં કોફી પીવા જઈશું.”કોલેજ છૂટ્યા પછી પાયલ અને સોમ પાયલની ગાડીમાં બેસીને કોલેજના ગેટમાંથી બહાર નીકળ્યા, ત્યારે ઉપર ગેલેરીમાં આ દ્રશ્ય જોઈ રહેલા પ્રોફેસર અનિકેતના ચેહરા પર સ્મિત આવી ગયું અને તે મનોમન બબડ્યા “તીર નિશાન પર લાગ્યું છે.”

ક્રમશ: