"અફસાના"
ભાગ -૨
મે ફરી ફોન લગાવયો પણ ફોન બંધ આવી રહ્યો હતો. હુ તેની સાથે વાત કરવાની કોશિશ કરતો રહ્યો પણ વાત ના થઈ શકી. આખી રાત હુ તેને સંપર્ક કરતો રહ્યો પણ હમારો સંપર્ક ના થયો.
જે દિવસ ની અમે બંને આતુરતાથી રાહ જોઈ રહ્યા હતા તે દિવસ આવી ગયો.
હુ તૈયાર થઈને એની પસંદ નુ બ્લેક પેન્ટ અને આસમાની-શર્ટ પહેરીને રેલવે સ્ટેશન પર જઈને જ્યાં તેનો ડબ્બો આવવાનો હતો ત્યાં જઈને ગોઠવાઈ ગયો.
થોડી થોડી વારે ઘડિયાળ ના કાટા તરફ નજર જતી, તો બીજી ઘડીએ રેલ ની પટરી પર.
બરોબર નવ ને પંદર મિનિટે ટ્રેન આવી અને પ્લેટફોર્મ પર ઉભી રહી. લોકૉ ની અવરજવર ની વચ્ચે મારી નજર તેને શોધવા લાગી. જે ડબ્બા નુ એણે કહ્યું હતું ત્યાં અંદર જઈને બધે તપાસ કરી પણ ક્યાય તે ના દેખાણી. આજુબાજુના ડબ્બા મા પણ જોયુ પણ તે ક્યાય નજર ના આવી અને નવ ને વીસ મિનિટે ટ્રેન ની સીટી વાગી અને ટ્રેન ઝડપથી આગળ દોડવા લાગી.
ટ્રેન ને જતી જોઈ જિંદગી પાછળ રહી ગઈ હોય તેવો આભાસ થવા લાગ્યો. બધા સપના તુટી ને ચકનાચુર થઈ ગયા. નિરાશા ના ચિન્હો સાથે વિચારો નો પહાડ નજર સમક્ષ દેખાઈ રહ્યો હતો કે તે કેમ ના આવી. કેમ તેનો ફોન બંધ આવે છે. આજે તો આપણે મળવાના હતા તો શુ થયુ. આવા ઘણા વિચારો અને ચેહરા પર નિરાશા લઈ ને હુ ઘરે પરત ફર્યો.
છેલ્લા છ મહિના થી જેને જોવાની આશ લગાવી ને બેઠો હતો એ આશ પલભરમા તુટી ગઈ. દસ દિવસ વીતી ગયા હજુ પણ તેનો ફોન બંધ આવતો હતો. અને મારી તબીયત દિવસે ને દિવસે ખરાબ થતી જતી હતી.
ઘર મા પણ બધા એક જ વાત પુછ્યા કરતા કે શુ થયુ છે તને.
કેમ આમ ઉદાસ રહે છે.
કાઈ બોલતો નથી.
પણ કેવી રીતે સમજાવુ કે કોઈએ જોયેલા હસીન સપના પલભર મા તુટી જાય તે કેવી રીતે ખુસ દેખાય, તે કેવી રીતે હસે.
પણ એમા ઘરના સભ્યો નો શુ વાક ? એટલે હુ ધીરે ધીરે ઘરના સભ્યો ના લીધે પેહલા જેવો થવાની કોશિશ કરવા લાગ્યો અને પોતાની તકલીફ ને પોતામા જ દબાવી દેવા લાગ્યો.
ખબર નહી કેમ અફસાના ના આવી.
શુ થયુ હશે ? એનો ફોન કેમ બંધ આવે છે.
જરુર કાઈક તકલીફ મા હશે પણ કઈ રીતે જાણકારી મેળવુ.
શુ વડોદરા જઈને તપાસ કરુ ?
આવા બધા વિચારો આવતા હતા. અને વડોદરા જવ તો પણ તેને કઈ રીતે શોધુ. કેમ કે એના સરનામા રૂપે એ જે વિસ્તારમાં રહે છે તે વિસ્તારનુ નામ માત્ર જ મને ખબર હતી. આટલા મોટા વિસ્તારમાં તેને કેવી રીતે શોધુ.
આમ ને આમ પંદર દિવસ વીતી ગયા અને એક દિવસ એક અજાણ્યા નંબર પરથી ફોન આવ્યો. ફોન ઉઠાવ્યો તો સામેથી અફસાના નો અવાજ આવ્યો.
HELLO.......
અને બસ રોવા લાગી.
અફસાના, અફસાના " કેમ રોવે છે ? શુ થયુ યાર".
અફસાના " કે તો ખરી કે શુ થયુ".
"તુ કેમ ના આવી. તારો ફોન કેમ બંધ છે"
મારા ઘણા બધા સવાલો એના રોવાના અવાજ ની અંદર દબાઈ ગયા. થોડીવાર પછી જ્યારે એ શાંત થઈ એટલે એણે બધી વાત કરી.
"જ્યારે આપણે છેલ્લી વાર વાત કરી ને , મે તમને "I LOVE YOU" કહ્યું ત્યારે મારી નાની બહેન મારી પાછળ ઉભી રહીને સાંભળતી હતી અને તમે જવાબ આપો તે પેહલા એણે મારા હાથ માથી ફોન લઈ ને બંધ કરી દીધો"
મે એને બવ સમજાવી અને તમારા વિશે બધુ જણાવ્યું પણ એનુ કેહવુ હતુ કે મમ્મી છે નહી. અને દીદી તમારા આ પગલા થી પપ્પા અને ભાઈની બદનામી થઈ શકે છે . પપ્પા અને ભાઈ આપણ ને બંને ને બવજ સારી રીતે સાચવે છે. બવ જ પ્યાર કરે છે. તેમને આપણા બંને પર બવ વિશ્વાસ છે તો આપણે તેમનો વિશ્વાસ ના તોડવો જોઈએ. હુ તમને પણ એવુ કશુ નહી કરવા દવ જેનાથી પપ્પા અને ભાઈ ને કાઈ તકલીફ થાય.
તેણે મને કસમ આપ્યા કે હુ તમારી સાથે વાત નહી કરુ અને જો હુ વાત કરીસ તો તે પપ્પા અને ભાઈ ને બધુ જણાવી દેશે.
બસ.
એ જ કારણ થી મારો ફોન બંધ છે અને હુ તમારી સાથે વાત ના કરી શકી.
" એ બધુ તો ઠીક છે પણ હુ રેલવે સ્ટેશન પર આવ્યો હતો પણ તુ ત્યાં ના દેખાણી"
અરે....
"હમારો ટ્રેન નો પોગ્રામ કેન્સલ થયો અને અમે પ્રાઈવેટ ગાડી મા ગયા હતા પણ ફોન બંધ હતો એટલે તમને જણાવી ના શકી અને અત્યારે પણ મે આયશા ને સમજાવીને એકવાર તમારી સાથે વાત કરવા માટે મનાવી છે. તેનાજ નંબર થી તમને ફોન કરેલો છે"
'તમે આયશા સાથે વાત કરશો ને ?
હા કેમ નહી.,
"તુ આયશા ને ફોન આપ"
આયશા
HELLO....
"તમે મારી દીદી ને ભુલી જાવ અને ક્યારેય પણ ફોન કરતા નહી"
મે એને સમજાવતા કહ્યું આયશા. હુ તારી દીદી ને બવજ પ્રેમ કરુ છુ. તેની સાથે લગ્ન કરવા માંગુ છુ પણં આયશા કઈ સાંભળવા તૈયાર જ ના હતી. ફોન અફસાના ને આપીને કેહવા લાગી કે દીદી જલદી ફોન કાપી નાખજો તેનો ગુસ્સે ભરેલો અવાજ મને સંભળતો હતો.
અફસાના
"તે બવ ગુસ્સા મા છે નહી સાંભળે . હુ એને મનાવીસ તમે ચિંતા નહી કરતા. હા તમે આયશા ને ફોન ના કરતા મોકો મળશે એટલે હુ સામે થી ફોન કરીશ"
પછી અઠવાડિયે એક વાર મોકો મળે એટલે અફસાના મને ફોન કરતી હતી. અને અમે હંમેશા ફોન પર વાત કરતા કરતા એક બીજા માં ખોવાય જતા ,આમનેઆમ અમારો પ્યાર મજબૂત થઈ રહ્યો હતો. અમારા માટે એકબીજા વગર ની ઝીંદગી ની કલ્પના પણ થઈ શકે તેમ ના હતી.
તે હંમેશા મને કેહતી કે "કદાચ હું તમને નહિ મળી તો તમે શું કરશો" ..? અને હું તેની આ વાત થી નારાજ થઈ જતો. કેમ કે મને આ શબ્દો મજાક માં પણ પસંદ ના હતા ,હું તેના વગર ની ઝીંદગી વિશે વિચારી પણ શકતો ના હતો.
"શું થયું ક્યાં ખોવાય ગયા"?
" કઈ નહિ ,તું આવું કેમ બોલે છે યાર. મને જરાક પણ પસંદ નથી તું આવું બોલે છે તે "
અરે બાબા,
"મજાક કરું છું . સારું હવે નહિ બોલુ"
"હવે તો સ્માઈલ કરો યાર"
અને હું હસવા લાગતો અને ફરી તે મને ચિડાવા લાગતી કે" જયારે આપણે મળીશુ અને તમને હું પસંદ નહિ આવું તો ? હું તમને નહિ છોડું ,તમારે મને હું જેવી છું એવી અપનાવી પડશે".
"અપનાવસો ને" ..?
હું પણ તેની સાથે મજાક કરતા કરતા કેહતો કે ગમે તેવી તું હશે ચાલશે, પણ તું ચશ્મા પેહરતી હશે તો નહિ ચાલે,કેમ કે મને ખબર હતી કે અફસાના ને આંખો માં અડધો નંબર હતો એટલે તે ક્યારેક ક્યારેક ચશ્માં પહેરતી હતી.
મારી આ વાત સાંભળી ને તે મને કેહતી કે હું ચશ્માં તો પહેરું છું .
હવે શું કરશો ?
"મને નહિ અપનાવો તમે ? સારું ના અપનાવતા "
"તમે બીજી કોઈ છોકરી જે ચશ્માં ના પહેરતી હોય તેવી ગોતી લેજો"
અફસાના મને મારા કરતા પણ વધારે જાણતી હતી એટલે જ તે મારા થી ક્યારેય નારાજ ના થતી .
જયારે પણ અમે ફોન પર વાત કરતા ત્યારે અમે અમારા ભવિષ્ય વિશે ચર્ચા કરતા. અફસાના હંમેશા મને કેહતી કે લગ્ન પછી હું પણ કામ મા તમારી મદદ કરીશ. અને હંમેશા મારા અને તેના ફેમિલી ની વાત કરતી કે આપણે બધા હંમેશા ખુશ રહેશુ. જયારે તેના પપ્પા ની વાત નીકળતી તો તે હંમેશા વિચારે ચડી જતી કેમ કે તેના મમ્મી ના ગયા પછી તેના પપ્પા એ જ તેને માતા - પિતા બંને નો પ્યાર આપેલો છે. અને તે તેના પપ્પા ની સાથે લાગણી થી જોડાયેલી હતી.
એક વાર અફસાના એ મને મેસેજ કરીને કહું કે આજે તમારા માટે ખુશ -ખબરી છે. હું જાણવા માટે આતુર હતો .
મેં કહું બોલ અફસાના શું છે તે ખુશખબરી ?
તો કહે સાંજે ફોન કરીશ એટલે કહીશ .
હું એના ફોન ની રાહ જોતો હતો અને સાંજે એનો ફોન આવતા જ મેં કહયું .
પેહલા મને કે તું કઈ ખુશખબરી ની વાત કરતી હતી , હું જાણવા માટે ઉતાવળો થય રહ્યો હતો , એટલે અફસાના એ કહ્યું.
"લો તમારી સાળી સાથે વાત કરો એ તમારી સાથે વાત કરવા માંગે છે" આ સાંભળી ને હુ બવ ખુસ થયો, કેમ કે હમે અડધો સફર પુરો કરી લીધો હતો.
જેમ અફસના એ કહ્યું હતું તેમ તેણે આયશા ને હમારા પ્રેમ માટે મનાવી લીધી.
જીજુ .
"મારી દીદી તમારી સાથે લગ્ન કરશે પણ એક શરત પર"
"બોલો ને સાલીસાહેબા તમારી બધી શરત મંજૂર છે", મે હક જતાવતા કહ્યું. તો કેહવા લાગી કે મારા પપ્પા અને ભાઈ રાજી થાશે તો જ તમારા બંને ના લગ્ન થશે નહી તો નહી. જો મારા પપ્પા કે ભાઈ ના પડશે તો તમારે એકબીજા ને ભુલવુ પડશે.
બોલો મંજૂર છે ?
હા મંજૂર છે.
કેમ કે મને વિશ્વાસ હતો કે અમે તેમને મનાવી લેશુ. પછી દરરોજ અમે વાત કરતા અને આયશા પણ અમારા બંને થી ખુસ હતી. આ સમય દરમિયાન અફસાના ની વાત તેના એક સંબંધી ના છોકરા સાથે ચાલી એટલે આયશા અને અફસાના એ એના ભાઈને મારા વિશે જણાવ્યું પેહલા તો એમનો ભાઈ બંને બહેનો પર ગુસ્સે થયો પણ સમજદાર અને બંને બહેનો થી મોટો હોવાને લીધે એણે સમજદારી થી કામ લીધું અને મારો નંબર લીધો અને કહ્યું હુ વાત કરીસ પછી જણાવીશ.
આ વાત આફસાના એ મને કરી હતી. એટલે હુ એના ભાઈ ના સવાલો ના જવાબ દેવા તૈયાર હતો. બીજા દિવસે બપોરે એના ભાઈ નો ફોન આવ્યો. મને ખબર હતી જ એટલે મે તરત કહ્યું હા ભાઈ, તો એમણે મને પેહલા પ્રેમ થી સમજાવ્યો કે "જો તારી અને અમારી જાતી અલગ છે એટલે એક તો ત્યાં સમસ્યા નળે છે, અને મારા પપ્પા ને આ વાત ની ખબર પડશે તો તેમને બવ દુખ થાશે એટલે તુ મારી બહેન ને ભુલી જા" હુ સાંભળતો હતો અને એ બોલી રહ્યા હતા, કે" મારી જગ્યા પર પોતાને રાખી ને વિચાર કરી જોજે. તુ મને વ્યવસ્થિત છોકરો લાગે છે એટલે તને પ્રેમ થી સમજાવુ છુ. અગર આપણી જાતી એક હોત તો હુ સામે થી પપ્પા સાથે વાત કરેત પણ એ શકય નથી એટલે તુ અફસાના ને ભુલી જાજે" આટલુ કહીને ફોન કાપી નાખ્યો.
પછી મે અફસાના ને ફોન કરી ને તેના ભાઈ સાથે થયેલી વાત જણાવી એ રડવા લાગી. મે એને શાંત કરાવતા કહ્યું કે "તુ ચિંતા નહી કર હુ બધુ ઠીક કરીશ અને તારા ભાઈ અને પપ્પા ને મનાવી લઈશ" પણ અફસાના એ મને એમ ના કરવા જણાવ્યું.
આમનામ દિવસો વીતી રહ્યા હતા અને એક દિવસ અફસાના ને જોવા છોકરા વાળા આવ્યા અને આયશા એ મને ફોન કરીને આ વિશે જાણકારી આપી. એટલે મે તેના ભાઈ ને ફોન કર્યો પણ તેમણે ફોન રિસિવ ના કર્યો.. પછી સાંજે તેના ભાઈ નો ફોન આવ્યો અને તે બવ ગુસ્સામા હતા અને કેહવા લાગ્યા.
"તને ના પાડી હતી ને. તને કહ્યું હતું કે તુ અફસાના ને ભુલીજા. જો તારા લીધે આજે મારા પપ્પા ની શુ હાલત થઈ છે"
મે કહ્યું શુ થયુ અન્કલ ને !તો એમણે જણાવ્યું કે આયશા એ તમારા બંને ની વાત પપ્પા ને કરી અને પપ્પા ને આ વાત સાંભળી ને સદમો લાગ્યો, કેમ કે તેમણે સપના માં પણ વિચાર્યું ના હતુ કે અફસના આવુ કશુ કરશે. અને તેમને છાતી મા દુખાવો શરુ થયો . હમણા જ તેમને હોસ્પિટલ થી ઘરે લાવ્યા છીએ તો મહેરબાની કરીને તુ અફસાના ને ફોન ના કરતો.
તેમની વાત પણ સાચી હતી કેમ કે માં વગર ની છોકરી ને માતા -પિતા નો પ્રેમ આપી અને લાડ લડાવીને મોટી કરી હોય અને તે પિતાની જાણ બહાર કોઈ ની સાથે પ્રેમ કરે તો પિતાને તકલીફ થાય પણ શું કોઈ છોકરી ને પોતાના માટે પોતાની પસંદગી નું પાત્ર શોધવાનો હક ના હોવો જોઈએ ?
પણ આ સમાજ છોકરીઓ ને તે હક ક્યાં આપે છે.
પછી ઘણા દિવસો વીતી ગયા પણ અફસાના સાથે કોઈ વાત ના થતી. આયશા નો પણ ફોન બંધ આવતો હતો. મને યાદ છે એ દિવસ જ્યારે છેલ્લી વાર અફસાના નો ફોન આવ્યો.
ક્રમશ-
