આ વાર્તામાં એક પરિવારમાં નવા પડોશીનો સામનો થાય છે. મુખ્ય પાત્ર અને તેના પરિવારજનો નવા ફ્લેટમાં રહેવા આવે છે, જ્યાં તેમને એક ગેરમુખ્ય માતા જેવા પાડોશી (મા’ડી) મળે છે, જે સતત તેમના ઘરમાં આવે છે. મા’ડીનું વર્ણન કરવામાં આવે છે, જેમાં તેના ગુણો અને દેખાવનો ઉલ્લેખ થાય છે. પરિવારમાં ચાર સભ્યો છે: મુખ્ય પાત્ર, બા, બે’ન અને પપ્પા. બધા સમયસર ઉઠવા અને કામ કરવા માગતા હોય છે, પરંતુ મા’ડીની સતત હાજરી તેમને ખોટી લાગે છે. મા’ડીના આવવાની શરૂઆતમાં તો પરિવારજનો તેને સહન કરે છે, પરંતુ સમય જતાં તે થાકવા લાગ્યા છે. કથાના અંતે, રક્ષાબંધનના પ્રસંગે મોટી બે’ન આવે છે અને મા’ડી પણ ઘરમાં ઘૂસે છે, જે પરિવાર માટે અસમંજસનું કારણ બને છે. મુખ્ય પાત્રે તેની મો’ટી સાથે મળીને વાતચીત કરવા માગે છે, પરંતુ મા’ડીની હાજરી તેમની ખાનગી વાતોને સાંભળવાની અવરોધ કરે છે. આ શૃંખલામાં, પાત્રોની લાગણીઓ, નવા પડોશીઓ સાથેના સંબંધો અને પારિવારિક સંજોગોનું વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે.
પુત્રવતી ભવ:
Kashyap Pipaliya દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
“આવી ગ્યા એમને?” વેરણ-છેરણ પડેલી ઘર વખરીને ટપીને દરવાજા બાજુથી કોઇકનો અવાજ આવ્યો, “ હા.. હો.” મે અને બે’ને પલંગ ફિટ કરતા કરતા કહ્યુ; મે વળી એક નજર જોઇ લીધું કોઇ મા’ડી હતા, કદાચ પાડોશી હશે એવું મે ધારી લીધુ. મા’ડી, ડાઇનિંગ ટેબલ ની ખુરશી પર હાથ ના બે પ્રહાર કરી બેઠા. તેમના પ્રહાર ના લીધે હવામાં થોડી વધુ ધૂળ ભળી અને મને ધૂળ ની એલર્જી, એક સામટી છ છીંક ખાઇને મે મા’ડી નો મનોમન આભાર માન્યો. “હા, હવે શાંતિથી કર્યા કરજો બધુ કામ, અઠવાડિયું તો નીકળી જ જાહે.” મા’ડી બોલ્યા. પલંગ ફિટ થયો એટલે મે મા’ડી સામે નીરખીને જોયુ;
