આ કથામાં રોહિત કાનજી કાકાને તેમની 30 વર્ષ જૂની ચાની દુકાન વિશે કહે છે, જેમાં બોર્ડ "રાધિકા ટી સ્ટોલ" લખેલું છે. કાકા રોહિતને પૂછે છે કે શું બોર્ડને વાંચી શકાય છે, તો રોહિત જવાબ આપે છે કે હા, પરંતુ થોડી ઝાંખું થયું છે. કાકા જણાવે છે કે 5 વર્ષથી પેઇન્ટ કરાવ્યું નથી અને 11માં વર્ષમાં તેણે આ બોર્ડ મૂક્યું. કાકા કહે છે કે 'રાધિકા' તેની પ્રેમિકા હતી, જે બાળપણમાં સાથે સ્કૂલમાં ભણતા હતા. રાધિકા બીમાર થઈ ગઈ અને કાકાએ તેની સાથે સંબંધિત યાદો શેર કરી. એક દિવસ, જ્યારે કાકા રાધિકા સાથે મળવા ગયા, ત્યારે તે મૃત્યુ પામતી હતી, અને તે ક્ષણમાં કાકાને એવું લાગ્યું કે તે જ અજાણ છે કે રાધિકા હવે નથી રહી. કાકા પોતાની યાદોને તાજી કરીને ક્યારેક આંસુઓ વહેંચે છે, પરંતુ કહે છે કે તે સ્વસ્થ છે. તેમણે શહેરમાં આવીને ચાની લારી શરૂ કરી, આશા રાખી કે રાધિકા એક દિવસ તેમની દુકાન પર ચા પીવા આવી શકે. કાકાએ 21 વર્ષની ઉંમરે રસીલા સાથે લગ્ન કર્યા, અને તેમના દીકરાનું નામ 'રાધિકા' રાખ્યું, જેથી તેમના પ્રેમને યાદ રાખી શકે. આ રીતે, કાકાએ પોતાની દુકાનમાં 'રાધિકા ટી સ્ટોલ' નામ આપ્યું.

Mahendra Sharma દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ

Writen by Mahendra Sharma

Category સામાજિક વાર્તાઓ