આ વાર્તામાં સુશીલા અને તેના ભાભુ વચ્ચેની વાતચીત દર્શાવવામાં આવી છે. સુશીલા ના મોટા બાપુજી ધીમે-ધીમે વાત કરતાં કહે છે કે મહેમાનને હોસ્પિટલ જવાની જરૂર છે. તેમણે મહેમાનને મોટર સુધી પહોંચાડવાનું ભૂલ્યા હતા. સુશીલા શોફરને સૂચના આપે છે કે તે તપાસે કે મહેમાન હોસ્પિટલ પહોંચ્યા કે નહીં. ભાભુ પણ શોફરને પ્રોત્સાહન આપે છે કે તે મહેમાનની તબિયતની જાણ લે. આ વાર્તામાં કુટુંબના સભ્યો વચ્ચેની ચિંતાનો પ્રતિક છે અને સહકારની ભાવના દર્શાવવામાં આવી છે.
વેવિશાળ - 8
Zaverchand Meghani 
દ્વારા
ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
“કાલે, પરમ દિવસે, જ્યારે ઠીક પડે ત્યારે વિચાર કરીને જવાબ દેજો, શેઠ મને મેલું પેટ પરવડતુંય નથી, તેમ રાખતાંય આવડતું નથી. આંહીં તમને તાર કરીને તેડાવવા પડ્યા તે એટલા સારુ. હવે જવું હોય તો જાવ ઈસ્પિતાલે નીચે મોટર તૈયાર ઊભી છે.” એટલું બોલીને સુશીલાના મોટા બાપુજી બારી પર ગયા. ત્યાં ઊભા ઊભા શોફરને સૂચના આપી, ને પછી સુખલાલના પિતાને સૂનમૂન બેઠેલા મૂકી પોતાના સૂવાના ખંડમાં ચાલ્યા ગયા.
Novels
શનિવારની અધરાત હતી: પેઢીના માલનો સ્ટોક લેવાતો હતો: મોટા શેઠ ધૂંવાપૂંવા થતા હતા. પોતાની ગેરહાજરીનો લાભ લઈ રવિવારની રજા પાળવાનો નિયમ નાના શેઠે દાખલ કરી...