આપ્રકરણમાં, સવજી અને તેના પરિવારજનો, જેમ કે સવિતા, જીતેન અને રશ્મિ, પાકિસ્તાનમાંથી ભારતના ભૂજમાં આવ્યા છે. સવજી ૮૮ વર્ષનો છે અને જ્યારે તે જમીન પર ઉતરે છે, ત્યારે તે ઉત્સાહ અને લાગણીથી ધરતીને ચુમે છે, જેનાથી તે પોતાના વતન પ્રત્યેની પ્રેમભાવના વ્યક્ત કરે છે. સવિતા પણ આ પ્રસંગે ભાવુક થાય છે, કારણ કે તે પોતાનું નાનોભાઈ અને બહેન ૩૦ વર્ષ બાદ જોઈ રહી છે. સવજીના આંસુઓને જોઈને જતી વખતે, પોલીસ ઈન્સ્પેક્ટર સવજીને પાણી આપે છે. જીતેન તેને યાદ અપાવે છે કે તે હવે ભારતની જમીન પર છે અને સ્વતંત્ર છે. તેઓ મંદિર જવાના પ્રસ્તાવ સાથે આગળ વધે છે, પરંતુ સવજીના મનમાં ભૂતકાળની કડવી યાદો ઉઠી આવે છે. સવજી અને તેના પરિવારના ઉન્મુક્ત આનંદનાં પલાં સામે, પાકિસ્તાનમાં તેઓએ જે વ્યથા સહન કરી છે, તે છવાઈ જાય છે. જયારે તેઓમાંડવી તરફ આગળ વધે છે, ત્યારે તેમના મનમાં વતનની યાદો અને મીઠાશની ભાવનાઓ અને અનુભવો જાગે છે. સવજી માટે, વતન એક મહેબૂબ જેવું છે, અને તે પોતાની લાગણીઓને વ્યક્ત કરે છે.
અય વતન ૮ મૈત્રી સદભાવ ભર્યુ પગલું
Vijay Shah 
દ્વારા
ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા
વર્ણન
ચારધામ પ્રવાસ ધામ જવાનું તો નક્કી હતું, પરંતુ તે પહેલા ભૂજની ધરતી પર ઉતરીને સવજી ધરતીને ચુમવા લાગ્યો. અય વતન... અય વતન.. કરીને તે ધ્રૂસકેને ધ્રૂસકે રડતો હતો. સવિતા પણ આર્દ્ર હતી અને આર્દ્ર હતો. સવિતાનો નાનોભાઈ ,નાગજીભાઈ ,બહેન બનેવી સિત્તેર વર્ષે મળ્યા. પોલીસ ઈન્સપેક્ટર અનસારી સવજીને પાણીની બોટલ આપી છાના રાખતા બોલ્યો. સ્વામી વિવેકાનંદ પણ પરદેશનાં પ્રવાસ પછી ભારત આવીને આમ જ રડ્યા હતા. આ રૂદન દેશનાં વિયોગનું છે. થોડા સમય પછી આર્દ્ર સવજીને શું થયું કે વતનની ધૂળથી માથું તે ભરવા માંડ્યો. આ ચેષ્ટા સમજતી સવિતાએ તેને રોકવાનો પ્રયત્ન ના કર્યો. જીતેન બોલ્યો, બાપજી આપ ભારતની ભૂમિ ઉપર છો. કોઈ બંધન વિના સ્વતંત્ર છો. આ સમયે રૂદન કરતા હાસ્ય વધુ દીપે છે આપને... “હા, હું ભારતની ભૂમિ ઉપર છું. મારા જલાબાપાની અને દ્વારિકાની સાખે છું. મને સ્વર્ગ જાણે મળી ગયું છે. મારી માતૃભૂમિ અને માદરે વતનમાં છું.”
Novels