સૌમિત્ર
સિદ્ધાર્થ છાયા દ્વારા
પ્રકરણ ૪૮
‘આજકાલ કરતાં દસ મહિના થઇ ગયા ધરા? પપ્પા પણ હવે એમનું બધું કામ કરી શકે છે. આઈ થીંક કે હવે તું રાજકોટ જવાનું ઓછું કરે તો સારું.’ સૌમિત્ર ધરા સાથે ફોન પર ચર્ચા કરી રહ્યો હતો.
‘પણ છેલ્લા ઘણાં મહિનાઓથી હું જ બધું સંભાળું છું એટલે મને પપ્પા કરતાં અહીં શું ચાલી રહ્યું છે એની વધુ ખબર પડે છે સોમુ, તું સમજતો કેમ નથી? એમ તરત જ પપ્પા કમ્પ્લીટ ચાર્જ લઇ લે એવી એમની હાલત તો નથી જ.’ ધરાએ એનો પક્ષ રાખ્યો.
‘હું બધું સમજું છું ધરા. સાચું કહુંને તો તને હવે કામની લત લાગી ગઈ છે. આ વખતે તો હદ થઇ ગઈ, તું વીસ દિવસથી ત્યાં રાજકોટમાં જ છે. દિવસમાં એક ફોન કૉલ પણ તું નથી કરતી. મને તો લાગે છે કે તને હવે સુભગની પણ કોઈ ચિંતા નથી’ સૌમિત્રના અવાજમાં એની હતાશા સ્પષ્ટ દેખાઈ રહી હતી.
‘તને ખબર છે સવારે આઠ વાગ્યાથી હું ફેક્ટરી આવી જાઉં છું અને રાત્રે અગિયાર વાગ્યે માંડ માંડ જવાનું થાય છે. સાઉથ આફ્રિકાનો પ્રોજેક્ટ સક્સેસફૂલી કર્યા પછી આફ્રિકાથી હવે એક પછી એક ઓર્ડર આવતા જ જાય છે. મને લત નથી લાગી સોમુ મને આ બધું કરવાની મજા આવે છે, કદાચ મારે આ જ બધું કરવાનું હતું પણ હું બીજા રસ્તે ભટકી ગઈ હતી.’ ધરાના અવાજમાં એક અનોખો ઉત્સાહ જણાઈ રહ્યો હતો.
‘અને અમારી મજાનું શું? મારું છોડ સુભગનું શું? આખો દિવસ મૂંગો મૂંગો ફરતો હોય છે ઘરમાં. એના મિત્રો સાથે રમવાનું પણ એણે ઓછું કરી દીધું છે. હિજરાય છે તારા વગર ધરા.’ સૌમિત્ર બોલ્યો.
‘એનું વેકેશન ચાલે છે ને? તો કોઈ એક્ટીવીટી ક્લાસમાં મૂકી દે ને? તું ક્યાં એની આસપાસ ફરતો રહીશ? પછી તારા રાઈટીંગનું શું?’ ધરાએ જવાબ આપ્યો.
‘ટૂંકમાં હમણાં તારો અમદાવાદ આવવાનો કોઈજ ઈરાદો નથી ને?’ સૌમિત્રએ સીધો સવાલ કર્યો.
‘ના. તારી લાસ્ટ નોવેલનો રિસ્પોન્સ કેવો છે?’ ધરાએ અલગ સવાલ પૂછીને વાત ટાળવાનો પ્રયાસ કર્યો.
‘ટોટલ ફ્લોપ છે. લોકો કહે છે કે લાગતું જ નથી કે આ મેં લખી છે. ક્યાંથી લાગે? જ્યારે મગજ પચ્ચીસ જગ્યાએ વહેંચાઇ ગયું હોય? નજર સામે દીકરો આખો દિવસ નિરાશ ફરતો હોય. પત્ની સાત-આઠ મહિનાથી દૂર હોય. લખવાની ફીલિંગ જ ન આવતી હોય ત્યાં પબ્લીશરના પ્રેશર વચ્ચે લખીએ તો આવું જ થાયને? પબ્લીશ થયે ત્રણ મહિના થયા અને જે સેલિંગ પહેલા પંદર દિવસ ફક્ત મારા નામને લીધે થયું હતું એ પછી બધું જ એકદમ ડાઉન છે કારણકે માઉથ પબ્લીસીટી બિલકુલ થઇ જ નથી. યુ નો નવી નોવેલનો આઈડિયા ડિસ્કસ કરવા માટે મુંબઈ જવું છે પણ પ્રતિક ન મળવાના બહાના બનાવે છે. આઈ થીંક મારી પંદર નોવેલ્સ પબ્લીશ કર્યા પછી અચાનક એક જ નિષ્ફળતાને લીધે એનો મારા પરનો વિશ્વાસ હલી ગયો છે. આઈ નો એણે પણ મોટો લોસ સહન કર્યો છે પણ આગલી ચૌદ નોવેલ્સમાં એણે કરેલી કમાણી આ લોસ સામે કંઇજ જ નથી.’ સૌમિત્રની નિરાશા એના શબ્દે શબ્દમાં વર્તાઈ રહી હતી.
‘હમમ.. ઓકે ચલ, તારી નોવેલની વાત એક વખત શરુ થાય તો ક્યારેય પૂરી જ ન થાય અને મારે હવે ઘણાં કામ પતાવવાના છે. ઈજીપ્તથી બાયર આવવાનો છે આજે. હું દર બે દિવસે તને શ્યોર કૉલ કરીશ અને સુભગ સાથે પણ વાત કરીશ. ડોન્ટ વરી.’ સૌમિત્રની નિરાશાજનક વાતો સાંભળવામાં ધરાને કોઈ રસ ન હતો એટલે એણે સૌમિત્રની વાત લગભગ વચ્ચેથી કાપી દીધી અને કૉલ કટ કરવાની ઉતાવળ હોય એમ એના અવાજ પરથી લાગી રહ્યું હતું.
‘એક મિનીટ, એક મિનીટ, મિનીટ. કૉલ કટ ન કરતી. તને ખબર છે ને કે આ વિકેન્ડ આપણા બધાં માટે સ્પેશીયલ છે? પ્લીઝ આ વિકેન્ડ તો તું આવી જા?’ સૌમિત્રને ખ્યાલ આવી ગયો કે ધરાને કૉલ પૂરો કરવાની ઉતાવળ હતી એટલે એણે ઝડપથી બોલી નાખ્યું.
‘કેમ શું છે આ વિકેન્ડમાં?’ ધરા વિચારવા લાગી.
‘કમાલ છે... સન્ડે આપણી વેડિંગ એનિવર્સરી છે. ભૂલી ગઈ?’ સૌમિત્રએ ધરાને યાદ અપાવ્યું અને એને ધરા એમની લગ્નતિથિ ભૂલી ગઈ એ જાણીને નવાઈ પણ લાગી.
‘ઓહ હા! પણ મારે કેટલું બધું એડજસ્ટ કરવું પડશે યાર? આ વખતે ન આવું તો ન ચાલે? પ્લીઝ?’ ધરાને આવવાની કોઈજ ઈચ્છા ન હોય એવું લાગી રહ્યું હતું.
‘ધરા? છેલ્લાં ઓગણીસ વર્ષમાં આપણે આપણી એક પણ એનિવર્સરી દૂર રહીને મીસ નથી કરી. આ વીસમી એનિવર્સરી છે, સ્પેશીયલ છે આપણા માટે. પ્લીઝ?’ સૌમિત્રએ આજીજી કરી.
‘ઓકે, તો હું ટ્રાય કરીશ બસ? પણ પ્રોમિસ નહીં.’ ધરા હજીપણ પોતાની વાત પર ટકી રહી હતી.
‘ઠીક છે, હું સેટરડે સાંજ સુધી તારી રાહ જોઇશ. તને હવે હું યાદ દેવડાવવા કૉલ પણ નહીં કરું. તને જે ઠીક લાગે એ કરજે, તારું જ ઘર છે.’ સૌમિત્રની નિરાશા હવે ગુસ્સામાં પરિવર્તિત થઇ રહી હતી.
સૌમિત્રએ આગળ વાત વધાર્યા વગર કે ધરાનો જવાબ સાંભળ્યા વગર જ પોતાનો કૉલ કટ કરી દીધો.
***
‘એકદમ વાહિયાત નોવેલ છે ડીયર હસબન્ડ. લાગે છે તમે ખુબ પૈસા કમાઈ લીધા છે એટલે હવે નોવેલ લખવા માટે આઉટસોર્સિંગ કરવા લાગ્યા છો.’
ફેસબુક પર સૌમિત્રની નોવેલ ડીયર હસબન્ડના પેઈજ પર સૌમિત્રની કોઈ પોસ્ટ પર દેવલ શાહ નામના કોઈ વાચકે આ પ્રકારની કમેન્ટ કરી હતી.
‘જીંદગીમાં ક્યારેય એક ફકરો પણ લખ્યો છે તેં? હું પંદર નોવેલ્સ લખીને બેઠો છું. મારી સલાહ માન તો જ્યાં આપણી ચાંચ ન ડૂબતી હોય ત્યાં તરવાની કોશિશ તો શું વિચારવાનું પણ નહીં.’
ધરા સાથેનો કોલ પતાવીને મન બીજે વાળવા ફેસબુકની મદદ લેવા લેપટોપ સામે બેસેલા સૌમિત્રએ સૌથી પહેલા આ જ કમેન્ટ વાંચી અને એનું મગજ છટક્યું.
‘ચૌદ નોવેલ્સ સુધી અમે તમારા દરેક પ્લેટફોર્મ પર વખાણ કર્યા, અરે તમને રીતસર પૂજ્યા ત્યારે તમને અમે એક ફકરો લખ્યો છે કે એક હજાર ફકરા લખ્યા છે એવો સવાલ કરવાનું મન ન થયું, પણ આજે જ્યારે પહેલી વખત તમારી ટીકા કરી ત્યારે તમારી બળી ગઈ? જો એક વાચક એના ફેવરીટ લેખકને માથે બેસાડી શકે છે તો એની ભૂલ થાય તો એનો કાન પણ પકડી શકે છે.’
દેવલ શાહ પણ ત્યારે ઓનલાઈન જ હતો એટલે એણે આ રીતે સૌમિત્રની કમેન્ટનો તરત જ જવાબ આપ્યો.
‘પોતાને મારા મોટા ફેન હોવાનો દંભ ન કરો, તું પકડાઈ ગયો છે. ફેવરીટ નોવેલીસ્ટની એક નબળી (હું ખરાબ નહીં કહું કારણકે એ ખરાબ તો નથી જ એનું સેલિંગ ઓછું થયું છે.) નોવેલ પર આટલું ખરાબ રીએક્શન એનો ડાયહાર્ડ ફેન તો ન જ આપે. એને એના ગમતા નોવેલીસ્ટ પર વિશ્વાસ હોવો જોઈએ કે નેક્સ્ટ ટાઈમ હી વીલ કમ વિથ અ બેન્ગ! તમારા જેવા ફાસફૂસીયા વાચકોને ખાલી ટીકા કરતા જ આવડે છે. જો તમે મારા ડાયહાર્ડ ફેન હોવ તો આવે વખતે તમે મૂંગા રહીને મને ટેકો આપ્યો હોત.’
સૌમિત્રએ દેવલને વળતો જવાબ આપ્યો. અત્યારે એનું આખું શરીર ગુસ્સામાં ધ્રુજી રહ્યું હતું. જો કે એ માટેનું કારણ દેવલ નહીં પણ કઈક બીજું જ હતું જેની એને ખબર હતી.
‘દંભી તો તમે છો સૌમિત્ર સર, તમને ટીકા પચતી નથી એવું તમારી કમેન્ટની ભાષા પરથી લાગી રહ્યું છે. મેં આગલી કમેન્ટમાં જેમ કીધું એમ કે જો મને નોવેલ ન ગમે તો તમારી ટીકા કરવાનો મને પૂરતો અધિકાર છે. અને મેં તમારી પંદરે પંદર નોવેલ્સ વાંચી છે અને આગલી ચૌદ મેં આગ્રહ કરી કરીને મારા સર્કલમાં વંચાવી છે એ પણ દરેક ફ્રેન્ડ પાસે પરચેઝ કરાવીને મારી કોપી એમને આપીને નહીં. આ વખતે એમનો રીસ્પોન્સ પણ એટલો ખરાબ છે કે મને બધાંય ગાળો આપે છે.’
દેવલે રોકડું પરખાવ્યું.
‘એટલે તમે એમ કહેવા માંગો છો કે તમે તમારા ફ્રેન્ડસ પાસે મારી બધી નોવેલ્સ પરચેઝ કરાવી એટલે એનું રેકોર્ડ બ્રેકીંગ સેલ થયું છે? આમ કહીને તમે તમારું મહત્ત્વ વધારવા માંગો છો? તમને ભાન નથી કે નોવેલ્સ સેલ કરવી કેટલી અઘરી છે, પણ મારી અત્યારસુધીની બધી જ નોવેલ્સ ૩૦%થી પણ વધારે પ્રી-બુકિંગમાં જ સેલ થઇ ગઈ છે. હું ફરીથી તમને કહું છું કે જ્યાં તમારી ચાંચ ન ડૂબતી હોય ત્યાં મૂંગા રહો.’
સૌમિત્રનો ગુસ્સો સાતમા આસમાને જઈ રહ્યો હતો.
‘સૌમિત્ર સર, તમારી એક નિષ્ફળતાએ તમે સાવ જમીન પર લાવી દીધા છે. તમારા આટલા બધા ઇન્ટરવ્યુઝ જોયા, વાંચ્યા અને અત્યારસુધી તમારો પહેલા ઓરકુટ અને હવે ફેસબુક પરનો બિહેવિયર જોઇને મને એમ લાગતું હતું કે તમે એકદમ નિખાલસ અને નમ્ર વ્યક્તિ છો અને તમે મારી સાચી ટીકા સ્વીકારશો. તમને રૂબરૂમાં મળેલા કેટલાક લોકોની સાથે પણ જ્યારે મારે મળવાનું થયું છે ત્યારે એમણે પણ મને એમ જ કહ્યું હતું કે તમે અત્યંત ડાઉન ટુ અર્થ છો, પણ આજે મને ખાતરી થઇ ગઈ છે કે તમે આ બધું તમારી અલગ છબી ઉભી કરવા માટે કરી રહ્યા હતા. તમે ખરેખર તો એક દંભી અને માટીપગા ઇન્સાન છો જેને વખાણ તો ગમે છે પણ એક નાની અમથી ટીકા પણ સહન નથી થઇ શકતી અને લોકોને જજ કરવા લાગે છે. મને ખાતરી છે કે આ પોસ્ટ પર આપણી જે ચર્ચા થઇ છે એને વાંચનારા તમારા લાખો ચાહકો પણ મારી આ વાત સાથે સહમત થશે.’
દેવલની દલીલ ચાલુ રહી.
‘દેવલ તને કોઈજ નથી ઓળખતું પણ મને બધા જ ઓળખે છે. મને લાગે છે કે તું ફક્ત તારા ૪૭૫ રૂપિયાને લીધે આમ બધા સામે જાહેરમાં રડવા લાગ્યો છે. આ જ કિંમત છે ને ડીયર હસબન્ડની? તારું અડ્રેસ આપ તને મનીઓર્ડર કરી દઉં. બાકી મારા જે ખરા ચાહકો છે એ હજીપણ મારી જોડે જ ઉભા છે. તારી જેમ એક નોવેલ ન ગમી એટલે આમ જાહેરમાં આવીને પોતાનું ફ્રસ્ટ્રેશન બહાર નથી કાઢી રહ્યા. એલોકો આ વાંચશે તો એલોકો ચોક્કસ તારા પર અત્યારે હસતા હશે.’
સૌમિત્રએ નબળી દલીલ કરી. એ અંદરથી એવું ઈચ્છી રહ્યો હતો કે દેવલ હવે જાય તો સારું કારણકે એ જો પોતે જતો રહેશે તો દેવલ એવો આરોપ મૂકશે કે એની પાસે કોઈ દલીલ બચી ન હોવાથી એ ભાગી ગયો.
સૌમિત્ર આમ વિચારી જ રહ્યો હતો ત્યાં એના ફેસબુક ઈનબોક્સમાં એક મેસેજ આવ્યો હોવાનું નોટિફિકેશન આવ્યું. સૌમિત્રએ ઈનબોક્સ ખોલ્યું તો કોઈ પિંકી ઉપાધ્યાયનો મેસેજ હતો.
‘હલ્લો સર, તમે નાહક દેવલ સાથે ચર્ચા કરી રહ્યા છો. એ સાચો છે કે ખોટો છે એ હું નહીં કહી શકું પણ તમારું લેવલ અલગ છે. મારા જેવા તમારા લાખો ચાહકો છે જે ડીયર હસબન્ડ પછી પણ તમને એટલા જ ચાહે છે. પ્લીઝ હવે દેવલને જવાબ ન આપતા. તમારી કમેન્ટ્સથી મારા જેવા તમારા ફેન્સ પણ દુઃખી થશે.’
પિંકીનો મેસેજ વાંચીને સૌમિત્રને નવાઈ તો લાગી. એણે પિંકીની પ્રોફાઈલ જોઈ, તો તમામ ડીટેઈલ્સ જેન્યુઈન લાગતી હતી. હા એનો ખુદનો કોઈ ફોટો ન હતો એની બદલે એની ફેવરીટ ટેનીસ પ્લેયર એન્ના કુર્નીકોવાનું પ્રોફાઈલ પિક્ચર હતું,
‘હવે હું જવાબ નહીં આપું તો એને એમ લાગશે કે હું ભાગી ગયો.’
અચાનક એના ટેકામાં કોઈ આવેલું જોઇને રાહત અનુભવી રહેલા સૌમિત્રએ પિંકીને જવાબ આપ્યો.
‘તો ભલેને લાગે? તમે મોટા રાઈટર છો સર, ફેમીલીમેન પણ છો. તમારે હજાર કામ હોય. તમે અડધો કલાક ઓનલાઈન આવ્યા બહુ થયું. યોર ફેન્સ આર સેટીસ્ફાઈડ.’
પિંકીનો જવાબ આવ્યો અને સૌમિત્રના ચહેરા પર અચાનક જ સ્મિત આવી ગયું.
સૌમિત્ર એ તરતજ પિંકીને ફ્રેન્ડ રીક્વેસ્ટ મોકલાવી જેને બીજી સેકન્ડે પિંકીએ એક્સેપ્ટ કરી લીધી.
‘થેન્ક્સ, તમારા જેવા ફેન્સને લીધે જ હું ટકી શકીશ, લડી શકીશ. કીપ ઇન ટચ.’
આટલો મેસેજ મોકલીને સૌમિત્ર ફેસબુકમાંથી લોગઆઉટ થઇ ગયો.
***
શનિવારની રાતના બરોબર ૧૧.૫૫ થયા અને સૌમિત્રના સેલફોનમાં એલાર્મ વાગ્યો. પાંચ મિનીટ પછી રવિવાર થઇ જવાનો હતો. ધરા સૌમિત્રની વિનંતીને માન આપીને એમની વેડિંગ એનિવર્સરી મનાવવા માટે સાંજે જ રાજકોટથી અમદાવાદ આવી હતી. ધરાના અમદાવાદ આવ્યા બાદ એ અને સૌમિત્ર બહુ વાતો કરી શક્યા ન હતા, કારણકે લગભગ વીસ દિવસ પછી અમદાવાદ આવેલી ધરાને આખી સાંજ સુભગે બરોબર પકડી રાખી હતી. સુભગના સુઈ જવા બાદ દસ-સાડાદસે સૌમિત્ર અને ધરા પણ એમના બેડરૂમમાં સુઈ ગયા. છેલ્લા દસેક મહિનાથી ધરાની વ્યસ્તતા અને અમદાવાદમાં એની સતત ગેરહાજરીને લીધે સૌમિત્ર અને ધરા વચ્ચે શારીરિક સંબંધ શૂન્ય થઇ ગયો હતો અને ધરા થાકી ગઈ હશે એમ માનીને સૌમિત્રએ પણ ત્યારે એને પરેશાન ન કરવાનું નક્કી કર્યું હતું.
પણ, સૌમિત્રએ એક બીજો પ્લાન ઘડી લીધો હતો. એ બે દિવસ પહેલાં જ ધરા માટે રીયલ ડાયમંડના ઈયરીંગ્સ લઇ આવ્યો હતો અને એ ધરાને બરોબર બાર વાગ્યે એને ગિફ્ટ કરીને એને સરપ્રાઈઝ આપવા માંગતો હતો. સૌમિત્રને વિશ્વાસ હતો કે સરપ્રાઈઝ આપવાની અને લેવાની શોખીન એવી ધરા એની આ ગિફ્ટ જોઇને ખુબ ખુશ થઇ જશે અને આટલા દિવસ એ બંને વચ્ચે રહેલું ટેન્શન ભૂલી જઈને એને ભરપૂર વ્હાલથી નવડાવી દેશે.
સૌમિત્ર બેડ પરથી ઉભો થયો અને સ્ટડીમાં જઈને એની લેધર બેગમાંથી સોનીએ પેક કરેલું ઈયરીંગ્સનું પાઉચ લીધું અને બેડરૂમમાં પરત આવ્યો. ધરાની પીઠ સૌમિત્ર તરફ હતી. સેલફોનની ઘડિયાળમાં જેવા ૧૧.૫૯ થયા કે સૌમિત્રએ સાઈડમાં રહેલા નાઈટલેમ્પને ઓન કરી અને પાઉચમાંથી ઈયરીંગ્સ બહાર કાઢ્યા, પાઉચ સાઈડમાં મુક્યું અને ધરાને પાછળથી વળગીને એના કાન પાસે એક ઈયરીંગ મૂકીને હળવેકથી એના કાનમાં ‘હેપ્પી એનિવર્સરી ડીયર વાઈફી!’ કહ્યું.
‘વ્હોટ નોનસેન્સ સૌમિત્ર?’ રાડ નાખીને ધરા અચાનક જ ગુસ્સામાં પડખું ફરીને ઉભી થઇ ગઈ.
ધરાના હડસેલાથી સૌમિત્રએ કાનમાં પકડેલું ઈયરીંગ રૂમમાં ક્યાંક ફેંકાઈ ગયું. ધરાના આવા રીએક્શનની સૌમિત્રને જરા પણ આશા ન હતી. એ ડઘાઈ ગયો અને બેડ પરથી ઉભો થઇ ગયો અને જ્યાં ઉભો હતો ત્યાં જ સ્થીર થઈને નાઈટલેમ્પના પ્રકાશમાં ધરા સામે જોઈ રહ્યો.
‘એક રાત તો મને શાંતિથી સૂવા દે? બસ વાઈફ નજીક આવી નથી કે તમને લોકોને સેક્સ કરવાની ઈચ્છા થઇ જાય છે, રાઈટ? મને ખબર છે કે તું દસ મહિનાથી મારા શરીરનો ભૂખ્યો છે. પણ મને પણ આરામની જરૂર હોય કે નહીં? એનિવર્સરી તો કાલે છે ને તો આ અડધી રાત્રે એના બહાને સેક્સ કરવાની શી જરૂર છે? સ્પેશીયલ ડે માય ફૂટ! મને ડાઉટ તો હતો કે આના માટે જ તેં મને બોલાવી છે, તારા શરીરની ભૂખ સંતોષવા! લીસન સૌમિત્ર, મને હવે આ બધામાં જરાય રસ નથી રહ્યો. સેવાબાપુએ મને આધ્યાત્મનો માર્ગ જ્યારથી દેખાડ્યો છે ત્યારથી મને મારું લક્ષ્ય બરોબર દેખાઈ ગયું છે. મારા માટે હવે માત્ર ધરા મશીન એન્ડ ટૂલ્સ, એટલેકે મારા પપ્પા નો બીઝનેસ કેમ આગળ વધારવો એ જ મેઈન એઇમ છે. હા તારે જો મને ભોગવવી હોય તો ભોગવી લે, સંતોષી લે તારી ભૂખ, પણ મારા તરફથી કોઈજ રિસ્પોન્સ નહીં મળે એની ખાતરી રાખજે.’ આટલું બોલીને ધરા એ પોતાની નાઈટી ઉતારવાની શરુ કરી.
સૌમિત્રને હજી કળ વળતાં વાર લાગવાની હતી. કશું પણ બોલ્યા વગર સૌમિત્રએ બેડ પરથી પોતાનું ઓશીકું ઉપાડ્યું અને રૂમની બહાર જવા લાગ્યો એના બીજા હાથની મુઠ્ઠીમાં એક ઈયરીંગ હતું અને બરોબર બારણા પાસે ધરાએ મારેલા હડસેલાને લીધે પડી ગયેલું બીજું ઈયરીંગ સૌમિત્રને નાઈટલેમ્પના અજવાળામાં દેખાયું એટલે એણે નીચા વળીને એ ઉપાડી લીધું અને સ્ટડીમાં જઈને ટેબલ ઉપર બંને ઈયરીંગ્સ મૂકીને એણે બાજુમાં રહેલા સોફા પર લંબાવી દીધું.
***
‘બહુ ટાઈમ લીધો આ બેને તો.’
‘છુટ્ટા ન હોય તો આ લોકો મોલમાં આવતા જ કેમ હશે?’
‘એજ સ્તો. અને બે રૂપિયા માટે પાછા ઝઘડા કરે. લાગે છે તો સારા ઘરનાં.’
આખા મહિનાનો સમાન એક ટ્રોલીમાં મુકીને સૌમિત્ર બિગ સ્ટાર મોલની લાઈનમાં પેમેન્ટ કરવા ઉભો હતો. ત્યાં આગળ કોઈને કેશિયર સાથે છુટ્ટા અંગે માથાકૂટ થતાં છેલ્લી ચાર-પાંચ મિનીટથી લાઈન આગળ વધવાની અટકી ગઈ હતી અને સૌમિત્રની આગળ રહેલા લોકો આ અંગે ચર્ચા કરી રહ્યા હતા. સૌમિત્રને પણ સાંજ ઢળી ચૂકી હોવાથી ઘરે જવાની ઉતાવળ હતી, કારણકે સુભગ રમીને આવે એટલે તરત જ એને નવડાવીને જમાડવાનો એનો રોજનો કાર્યક્રમ હતો.
બીજી બે મિનીટ આ માથાકૂટ ચાલતાં કંટાળેલા સૌમિત્રએ લાઈનમાં એની પાછળ ઉભેલા એક વ્યક્તિને પોતાના સ્થાનનું ધ્યાન રાખવાનું કહ્યું અને એ પોતાના પેન્ટમાંથી બે રૂપિયાનો સિક્કો કાઢતો કાઢતો કેશ કાઉન્ટર તરફ ચાલવા લાગ્યો.
‘લો, તમારા બે રૂપિયા અને વાત પતાવો. બાકીના બધાને મોડું થાય છે.’ કેશિયરના ટેબલ પર બે રૂપિયાનો સિક્કો મૂકીને સૌમિત્ર બોલ્યો.
‘મિત્ર?’ અચાનક જ આવેલા સૌમિત્રને જોઇને કેશિયર સાથે માથાકૂટ કરી રહેલી ભૂમિનું ધ્યાન સૌમિત્ર તરફ ગયું અને એનું મોઢું આશ્ચર્યથી પહોળું થઇ ગયું અને અનાયસે જ એ સૌમિત્રનું એણે પાડેલું લાડકું નામ બોલી પડી.
-: પ્રકરણ અડતાલીસ સમાપ્ત :-
