સૌમિત્ર
સિદ્ધાર્થ છાયા દ્વારા
-: પ્રકરણ ૪૩ : -
ભૂમિના દરવાજા સામેથી ખસતાની સાથે જ નિશા અને વ્રજેશની આંખો મળી. સૌમિત્ર હવે વ્રજેશની પાછળ ઉભો રહી ગયો હતો. ભૂમિ અને સૌમિત્ર અત્યારે એકબીજાને વિજયી સ્મિત આપી રહ્યા હતા જ્યારે વ્રજેશ અને નિશાને ખબર નહોતી પડી રહી કે એલોકો શું રીએક્શન આપે. જેમ સૌમિત્ર અને ભૂમિ ગયા મહીને વર્ષો બાદ એકબીજાને મળ્યા હતા એમ જ અત્યારે વ્રજેશ અને નિશા પણ વર્ષો પછી જ એકબીજાને જોઈ રહ્યા હતા.
નિશા સામે લગભગ એકાદ મિનીટની સંપૂર્ણ શાંતિ પછી વ્રજેશના ચહેરા પર સ્મિત આવ્યું અને એની આંખ ભીની થઇ જાણેકે હવે એને એની આંખો પર વિશ્વાસ થયો હોય કે એની પ્રેમિકા નિશા ખરેખર એની નજર સામે ઉભી હતી. તો સામેપક્ષે નિશાની આંખોમાંથી ચોધાર આંસુઓ વહેવા લાગ્યા હતા. પહેલું પગલું વ્રજેશે ભર્યું અને એ નિશા તરફ ચાલ્યો. નિશા પોતાની જ્ગ્યાએ જ ઉભી ઉભી આંસુ વહેવડાવી રહી હતી. જેવો વ્રજેશ નિશાની નજીક પહોંચ્યો કે તરતજ એ બંને એકબીજામાં બંધાઈ ગયા.
ભૂમિની આંખો પણ ભીની હતી જ્યારે સૌમિત્રના ચહેરા પરનો આનંદ સ્પષ્ટ દેખાઈ રહ્યો હતો. સૌમિત્રએ ભૂમિને ઈશારો કર્યો એટલે ભૂમિને બેડ પર રમી રહેલી જાનકીને ઉપાડી લીધી અને બંને રૂમમાં વ્રજેશ અને નિશાને એકલા છોડીને બહાર નીકળી ગયા.
***
સૌમિત્ર અને ભૂમિ હોટેલના રેસ્ટોરન્ટમાં પહોંચ્યા. ભૂમિએ જાનકી થોડો સમય વ્યસ્ત રહે એટલે એના માટે સેન્ડવીચ વગેરે ઓર્ડર કર્યા. ટેબલ પર સૌમિત્ર ભૂમિની બરોબર સામે બેઠો.
‘આઈ એમ સો હેપ્પી.’ ભૂમિની જે ખુશી એના ચહેરા પર દેખાઈ રહી હતી એ જ એના અવાજમાં પણ હતી.
‘સો એમ આઈ.’ સૌમિત્ર પણ હસીને બોલ્યો.
‘હું જ્યારે કોલકાતા હતી અને મને નિશા મળી, એની સ્ટોરી સાંભળી ત્યારથી મને એમ થતું હતું કે એનું અને વ્રજેશભાઈનું મિલન કેવી રીતે થઇ શકે પણ આટલું ઇઝીલી થઇ જશે એવું મને જરાય નહોતું લાગ્યું.’ ભૂમિ પોતાના બંને હાથ જોડીને અને એની મોટી મોટી આંખો નચાવતા બોલી.
‘થેન્ક્સ!’ સૌમિત્ર બોલ્યો.
‘અરે એમાં થેન્ક્સ શેના?’ભૂમિને નવાઈ લાગી.
‘આટલા વર્ષોથી હું જ્યારે જ્યારે વ્રજેશને મળતો ત્યારે એની આંખોમાં એક અજીબ પ્રકારની બેચેની જોતો. એ કદાચ ખુશ હોવાનો ઢોંગ કરતો હતો, એને એના નિર્ણય પર ગર્વ હતો, એ એના કામમાં હંમેશા બીઝી રહેતો, એના સ્ટુડન્ટ્સ એના ફેન છે, પણ એની આંખો કાયમ કહેતી કે એ હજીપણ કશુંક મીસ કરી રહ્યો છે. કદાચ એ નિશા જ હતી અને આજે એની આંખોમાંથી નીકળેલા એક એક આંસુએ કદાચ એનો એ ખાલીપો ભરી દીધો હશે.’ સૌમિત્રનો અવાજ પણ ગળગળો થઇ ગયો.
‘હમમ.. આઈ કેન અન્ડરસ્ટેન્ડ. પ્રેમ એ કાયમ પ્રેમ રહે છે, એ નવો કે જૂનો નથી થતો. વ્રજેશભાઈએ નિર્ણય લીધો અને એના પર એ આટલા વર્ષો ટકી રહ્યા, હેટ્સ ઓફ ટુ હીમ, રીયલી!’ ભૂમિનો ચહેરો વ્રજેશ પ્રત્યેના સન્માનની ચાડી ખાતો હતો.
‘યુ આર રાઈટ, ઘણી વખત હાર્ટબ્રેક પછી લીધેલા નિર્ણયો પર ટકી રહેવું જરાય ઇઝી નથી હોતું. બટ યા, હેટ્સ ઓફ ટુ વ્રજેશ.’ સૌમિત્રએ પણ ભૂમિના સૂરમાં સૂર પૂરાવ્યો.
‘કોઈનું હાર્ટ બ્રેક કરવાનો નિર્ણય પણ ઇઝી નથી હોતો.’ ભૂમિએ હવે સીધેસીધું સૌમિત્ર સામે જોયું.
‘હમમ...’ સૌમિત્ર સમજી ગયો કે ભૂમિ હવે એ બંનેની વાત કરી રહી છે.
‘મારા માટે પણ ન હતો સૌમિત્ર. તે દિવસે સંગીતાને ઘેર હું એકદમ ઈમોશનલ થઇ ગઈ હતી. બીલીવ મી.’ ભૂમિ હવે ભાવુક થઇ રહી હતી.
‘ઇટ્સ અ પાસ્સે, ભૂમિ. આપણે બંને એ ઘટનાથી ખૂબ આગળ વધી ચૂક્યા છીએ.’ સૌમિત્રએ બને તેટલી કોશિશ કરી કે આમ બોલતા એના ચહેરા પર કોઈજ ભાવ ન આવે અને ભૂમિને એ એ બધું યાદ કરાવતા અટકાવે.
‘આઈ એમ રીયલી સોરી. એ મારી ભૂલ હતી જે મારે નહોતી કરવી જોઈતી.’ ભૂમિએ નીતરતી આંખોથી ટેબલ પર જ પોતાના હાથ મૂકીને સૌમિત્ર સામે જોડ્યા.
‘અરે, ઇટ્સ ઓકે! હું એ બધું ભૂલી ચૂક્યો છું. તમે પણ ભૂલી જાવ.’ ભૂમિનો દયામણો ચહેરો જોતાં સૌમિત્રએ અનાયાસે જ પોતાના બંને હાથ ભૂમિની ટેબલ પર જોડેલી હથેળીઓ પર પોતાની બંને હથેળીઓ મૂકી દીધી.
આટલા બધા વર્ષે સૌમિત્રનો ભાવપૂર્ણ સ્પર્શ થતાં ભૂમિના શરીરમાં વીજળી દોડી ગઈ. એની આંખો એની મેળે જ બંધ થઇ ગઈ. એ ભૂલી ગઈ કે આ એક જાહેર સ્થળ છે અને આસપાસ કેટલાક લોકો બેઠા છે જેમાં એની પુત્રી પણ સામેલ હતી એ આ બધું જોઈ શકે છે.
‘મને માફ કરી દે મિત્ર....’ ભૂમિ હવે રડવા લાગી હતી એણે પુનર્મિલન બાદ પહેલી વખત સૌમિત્રને એની સામે જ મિત્ર કહીને બોલાવ્યો.
સૌમિત્ર પણ ભાવુક થઇ ગયો. એણે ભૂમિની બંધ હથેળીઓ પરથી પોતાની હથેળીઓ લઇ ન લીધી.
‘બીલીવ મી મારા મનમાં તમારા વિષે કોઈજ ગુસ્સો નથી. બલ્કે હું તે દિવસથી એમ જ વિચારું છું કે તમે તમારી જગ્યાએ બિલકુલ સાચા હતા, પણ મને એ રસ્તો ગમ્યો નહીં એટલે હું તમને સાથ ન આપી શક્યો. પ્લીઝ તમે મારા તરફથી કોઈ જ ગેરસમજણ ન રાખશો.’ સૌમિત્ર એ ભૂમિ સામે પડેલો પાણીનો ગ્લાસ ભર્યો.
ભૂમિએ ગ્લાસમાંથી થોડાક ઘૂંટડા ભર્યા. એક તો એણે વર્ષોથી દબાવી રાખેલી લાગણીઓને વહેવા દીધી ઉપરાંત સૌમિત્રને પણ તેના પ્રત્યે કોઈજ ગુસ્સો નથી એવું એના મોઢેથી જ સાંભળ્યું એટલે ભૂમિ અત્યંત હળવાશ મહેસૂસ કરવા લાગી.
‘સાચું કહું તો મને ઘણા વર્ષો સુધી તારા પ્રત્યે ગુસ્સો હતો. હું એને નફરત નહીં કહું. પણ હું તને ભૂલી શકી ન હતી.’ હળવી થયેલી ભૂમિએ હવે સૌમિત્રનું ધ્યાન એના પ્રત્યે વધુ ખેંચવાનો પ્રયાસ કર્યો.
‘હું સમજી શકું છું. જ્યાંસુધી આપણે છુટા નહોતા પડ્યા ત્યાંસુધી હું એ સ્ટોરીઝનો સ્વીકાર નહોતો કરી શકતો કે ફર્સ્ટ લવ ક્યારે ભૂલી નથી શકાતો, પણ પછી મારે એ ફેક્ટ એક્સેપ્ટ કરવું જ પડ્યું.’ સૌમિત્રએ પણ પોતાનું દિલ ખોલ્યું.
‘એટલે તું આજે પણ...?’ ભૂમિ સૌમિત્ર શું કહેવા માંગે છે એ પારખી ગઈ અને એણે સીધો જ સવાલ કરી દીધો.
‘હું ના નહીં પાડું. હું તમને ભૂલી નથી શક્યો, નહીં તો મારી ફર્સ્ટ નોવેલ મેં આપણા વિષે ન લખી હોત અને મારી બધી જ નોવેલમાં હું મારી ફીલિંગ્સ ક્યાંક ને ક્યાંક ન લાવ્યો હોત.’ સૌમિત્રએ નજર ઝુકાવીને કીધું.
‘થેન્ક્સ... યુ વોન્ટ બીલીવ આ સાંભળીને હું કેટલી ખુશ છું.’ સૌમિત્રની કબુલાતે ભૂમિની આંખના આંસુ ગાયબ કરી દીધા અને એનો ચહેરો હસવા લાગ્યો.
‘તમારી ખુશીને કાબુમાં રાખો ભૂમિ. આપણે લાસ્ટ મન્થ અહીં જ એક્સિડન્ટલી મળ્યા હતા ત્યારેજ મને તમારી લાગણીઓની ખબર પડી ગઈ હતી. પછી તમારો અચાનક ફોન આવવો, ભલે વ્રજેશ અને નિશાને મેળવવાનો તમારો ઈરાદો હતો પણ એની પાછળનું સાચું કારણ મને તમારા અવાજ પરથી જ ખ્યાલ આવી ગયું હતું. આપણે હવે કોઈ બીજાની સાથે કમિટેડ છીએ એ આપણે ભૂલવું ન જોઈએને? આપણે બંને હવે કોઈના માતા અને પિતા પણ બની ચૂક્યા છીએ.’ સૌમિત્ર શાંતિથી બોલ્યો.
‘હું વરુણ સાથે ખુશ નથી મિત્ર.’ ભૂમિએ પોતાના લગ્નજીવનને એક જ વાક્યમાં સૌમિત્ર સમક્ષ એના ભૂતપૂર્વ પ્રેમી સમક્ષ રજુ કરી દીધું.
‘પણ હું ધરા સાથે ખુબ ખુશ છું. બલ્કે હાર્ટબ્રેક પછી મને કોઈએ સંભાળી લીધો હોય તો એને માટે મારે મારા રાઈટીંગ અને ધરા આ બંનેનો આભાર મારે માનવો જોઈએ.’ આમ બોલતી વખતે સૌમિત્રના ચહેરા પર ધરા પ્રત્યેનું એનું સન્માન અને ગૌરવ દેખાઈ રહ્યું હતું.
‘લાસ્ટ મન્થ તે તારું કાર્ડ આપતા મને જણાવ્યું હતું કે આ મિત્રો માટે છે. હું પણ મારી જવાબદારી સમજું છું. તો શું આપણે માત્ર મિત્રો, સારા મિત્રો જે જરૂર પડે એકબીજા સાથે બે ત્રણ મિનીટ માટે સુખ-દુઃખની વાતો શેર કરી શકે, ન બની શકીએ?’ ભૂમિની આંખોમાં સૌમિત્રનો સાથ કોઇપણ નામે મળી જાય એની ઈચ્છા હતી.
‘મારા માટે એ શક્ય નથી. હું અને ધરા જ્યારે ખાસ મિત્રો બન્યા ત્યારેજ મેં એને આપણા વિષે વાત કરી હતી. આપણી ગયા મહિનાની મીટીંગ વિષે પણ એ જાણે છે. હું એમ નથી કહેતો કે તમારી સાથે કોઈક દિવસ ફોન પર વાત કરતા જોઇને કે તમારો એસ એમ એસ વાંચીને એ મારા પર શંકા કરશે, પણ મારે હવે એ રસ્તા પર જવાનું રિસ્ક લેવાની કોઈજ ઈચ્છા નથી.’ સૌમિત્રએ સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કહી દીધું.
‘હું તને રોજ હેરાન નહીં કરું સૌમિત્ર. બસ કોઈક વાર... મને તારાથી સાવ અલગ ન કર પ્લીઝ?’ ભૂમિએ યાચના કરી.
‘મહિનામાં એકાદ વખત ઇટ્સ ઓકે. પણ આદત ન પાડતાં. તમે મને ફ્રેન્ડશીપ ઓફર કરી છે એટલે... અને તમે સમજી શકો છો કે ફ્રેન્ડને આપણા કારણે કોઈ તકલીફ પડે તો એ ફ્રેન્ડશીપનું અપમાન કહેવાય.’ સૌમિત્રએ ભૂમિને પરમીશન આપી.
‘હવે હું તારું અપમાન ક્યારેય નહીં કરું. આઈ પ્રોમિસ!’ ભૂમિએ સૌમિત્ર તરફ હાથ લંબાવ્યો.
‘લ્યો આ લોકો આવી ગયા.’ ભૂમિએ લંબાવેલા હાથને ઇગ્નોર કરીને સામેથી હસતાંહસતાં આવી રહેલા વ્રજેશ અને નિશાને જોઇને સૌમિત્ર એની ખુરશીમાંથી ઉભો થઇ ગયો.
==::==
‘વી આર ગેટીંગ મેરીડ નેક્સ્ટ વીક.’ ખુરશીમાં બેસતાં જ વ્રજેશ બોલ્યો.
‘ક્યા બાત હૈ!’ સૌમિત્રએ વ્રજેશના હાથ પકડી લીધા.
‘ઓહો! વાહ નિશા...એટલે મેડમ ક્યારનાં શરમાઈ રહ્યા છે.’ ભૂમિએ નિશાની મશ્કરી કરી.
‘આ બધું તારા અને સૌમિત્રને લીધે પોસીબલ થયું.’ જાનકીને પોતાના ખોળામાં બેસાડતાં નિશા બોલી.
‘જો કશું પણ નડતું ન હોય તો બે પ્રેમીઓએ મળવું જ જોઈએ, ભલેને પછી એમના છુટા પડવાનું કોઇપણ રીઝન હોય કે પછી ગમે તેટલો સમય વીતી ગયો હોય? હું આવું માનું છું નિશા.’ સૌમિત્ર નિશા સામે જોઇને બોલ્યો.
‘અને એવા ઓછા પ્રેમીઓ હોય છે જેને ફરીથી મળવા માટે કોઈજ નડતર ન હોય એટલે ભગવાને તમને આવો મોકો આપ્યો અને આઈ એમ ગ્લેડ કે તમે બંને એ લાંબી લપ્પન છપ્પન કર્યા વગર એને એક્સેપ્ટ કરી લીધો.’ ભૂમિએ સૌમિત્ર સાથે થોડા જ સમય પહેલા થયેલી વાતનો સંદર્ભ આપીને પોતાનું દુઃખ રજુ કર્યું.
‘આવતે અઠવાડીએ? અંકલ આન્ટીને પૂછ્યું?’ સૌમિત્રએ ભૂમિને ફરીથી ઇગ્નોર કરી.
‘હા એમને મેં રૂમમાંથી જ કોલ કર્યો હતો. નિશા સાથે વાત કરીને બંને ખૂબ ખુશ થયા. આવતે અઠવાડિયે અમદાવાદના આર્યસમાજમાં અમે લગ્ન કરીશું અને તમારે બંને એ આવવાનું જ છે.’ વ્રજેશે ભારપૂર્વક કીધું.
‘મારું નક્કી નહીં.’ ભૂમિએ તરતજ જવાબ આપ્યો.
‘શું મારું નક્કી નહીં? મારા તરફથી તો તું એક જ રીલેટીવ છે ભૂમિ. તારે તો આવવું જ પડશે.’ નિશાને ભૂમિની વાતથી નવાઈ લાગી.
‘અરે પણ...’ ભૂમિ આટલું જ બોલી શકી.
‘નો અરે કે બરે..તું નહીં આવે તો વ્રજેશે ફરીથી રાહ જોવી પડશે. બોલ, વ્રજેશ તને મંજૂર છે?’ નિશાએ વ્રજેશને પૂછ્યું.
‘બિલકુલ નહીં. તારે આવવું જ પડશે ભૂમિ. તું અને સૌમિત્ર અમારા મિલનના આઈ શુડ સે, ઇન્જીનીયર્સ છો એટલે તમારા બંનેની હાજરી તો નક્કી જ છે. નહીં તો લગ્ન નહીં થાય.’ વ્રજેશે સ્પષ્ટતા કરી દીધી.
સૌમિત્ર અને ભૂમિ પાસે વ્રજેશ અને નિશાની વાત માન્યા સીવાય કોઈ અન્ય રસ્તો જ ન હતો. ભૂમિને તો આવતા અઠવાડિયે સૌમિત્રને ફરીથી મળવાનો મોકો મળશે એનો આનંદ હતો પણ સૌમિત્રને તરત જ વિચાર આવી ગયો કે ભૂમિ અને ધરાનો જ્યારે આમનો સામનો થશે ત્યારે એનું શું થશે?
==::==
‘તેં મને વ્રજેશભાઈ માટે તું રાજકોટ જાય છે એમ કીધું હોત તો મને વધારે ગમત.’ રાજકોટથી પરત આવ્યાની બીજી સવારે જ્યારે સૌમિત્રએ ધરાને પોતાનું રાજકોટ જવાનું સાચું કારણ જણાવ્યું ત્યારે ધરાએ આ પ્રમાણે પોતાનું રીએક્શન આપ્યું.
‘એક્ચ્યુલી મેં વ્રજેશને પણ નહોતું કહ્યું. યુ નો હીમ. પ્લસ આ બધું મેં ભૂમિ સાથે મળીને નક્કી કર્યું છે એ જો મેં તને કીધું હોત તો... સાચું કહું ધરા મને ખૂબ બીક લાગી હતી તારી.’ સૌમિત્રએ સાચેસાચું કહી દીધું.
‘સાવ ગાંડો જ છે તું. જ્યારે હું તારી અને ભૂમિની બધીજ હકીકતો જાણું છું, લાસ્ટ મન્થ તું એને મળ્યો હતો એ વાત પણ તેં મને કઈ દીધી હતી તો પછી હવે શેની બીક લાગી તને? આ તો વ્રજેશભાઈ માટે હતું ને?’ ધરાના ચહેરા પર સ્મિત હતું અને એ પણ તોફાની.
‘એક પતિ એની પત્નીથી કાયમ ડરતો જ હોય છે, તને નહીં ખબર પડે.’ સૌમિત્રએ આંખ મારી.
‘જુઠ્ઠો!’ ધરા હસી પડી.
‘વ્રજેશના લગ્ન પછી નો મોર ભૂમિ. પછી એને હું ક્યારેય નહીં મળું. પ્રોમિસ.’ સૌમિત્રએ ધરાની આંગળીઓમાં પોતાની આંગળીઓ ભેરવી.
‘તારે કોઈજ પ્રોમિસ આપવાની જરૂર નથી. સોમુ ફર્સ્ટ લવ ક્યારેય ભૂલાતો નથી. તને ખબર છે મારાં પણ ઘણા અફેર્સ હતા. સો સ્ટોપ એક્ટિંગ લાઈક અ કીડ. તને જ્યારે ઈચ્છા થાય ત્યારે તું ભૂમિને કોલ કર કે પછી એને મેસેજ કર તો મને શું વાંધો હોય? એક્ચ્યુલી આઈ એમ લૂકિંગ ફોરવર્ડ ટુ મીટ ભૂમિ. મને એને મળવાનું એની સાથે વાતો કરવાનું ગમશે.’ ધરા બોલી.
‘હમમ.. તેં મારો ભાર હળવો કરી દીધો ધરા. તારા આ નેચરને લીધે જ હું તને ખૂબ પ્રેમ કરું છું. બટ, ટુ બી ઓનેસ્ટ, મને ભૂમિ પ્રત્યે પહેલાં જેવી કોઈજ ફીલિંગ નથી આવતી. એ ગેપ તેં ક્યારનોય ભરી દીધો છે. યસ, એ મને કોલ કરશે તો હું એની સાથે વાત કરીશ પણ કદાચ પહેલા જેવી વોર્મથ એમાં નહીં હોય. એનો મતલબ એવો નથી કે હું મારો ઈતિહાસ અવોઇડ કરી રહ્યો છું કે એને ભૂલી જઈશ, જેમ તેં કીધું એમ ફર્સ્ટ લવ ભૂલવો ઈઝ નોટ પોસીબલ, બટ આઈ વિલ બી ઇન માય લીમીટ્સ.’ સૌમિત્રએ ધરા સામે સ્મિત આપતાં કહ્યું.
==::==
‘લગ્ન ધામધૂમથી કરો કે હાદાઈથીન, આ સોકરીયું તયાર થવામાં બે-તન કલાક તો લય જ લે.’ નિશાની રાહ જોઈ રહેલા વ્રજેશ અને સૌમિત્ર સાથે વાતો કરતા હિતુદાન બોલ્યો.
‘વળી એમને તૈયાર કરનારી છોકરી પણ તૈયાર થવા માટે ઓછો ટાઈમ ન લે.’ વ્રજેશ આર્યસમાજ તરફ આવતા રસ્તા પર નજર નાખતાં બોલ્યા.
‘નિશાને કોણ તૈયાર કરી રહ્યું છે?’ સૌમિત્રએ પૂછ્યું.
‘ભૂમિ, બીજું કોણ હોય?’ રસ્તા પર જ નજર નાખતા વ્રજેશ બોલ્યો.
‘ઓહ...’ સૌમિત્રને અચાનક ખ્યાલ આવ્યો કે નિશા સાથે ભૂમિ પણ આવવાની છે.
આ વિચાર આવતાની સાથે જ સૌમિત્રએ પાછળ ધરા સામે જોયું જે પોતાના સેલફોન પર કોઈની સાથે વાતો કરી રહી હતી. સૌમિત્રને અચાનક જ વિચાર આવી ગયો કે ભલે એણે ધરાને ભૂમિ વિષે બધું જ કહી દીધું છે, પરંતુ જ્યારે ભૂમિ અને ધરા મળશે ત્યારે એની હાલત કેવી થશે?
‘અરે, ક્યાં પહોંચ્યા? મહારાજ બુમો પાડે છે. ઓકે, ઓકે. શું? હા...’ વ્રજેશે નિશા સાથે એના સેલફોન પર વાત શરુ કરી.
‘સૌમિત્ર, સૌમિત્ર....’ અચાનક જ ધરા સૌમિત્ર પાસે આવી.
‘હા બોલ, શું થયું?’ ધરાનો ચિંતાતુર ચહેરો જોઇને સૌમિત્ર બોલી પડ્યો.
‘પપ્પા....’ ધરાને અચાનક જ શ્વાસ ચડી ગયો હોય એવું લાગી રહ્યું હતું.
‘શું થયું પપ્પાને?’ સૌમિત્રએ ધરાના બંને ખભા પકડ્યા.
‘એમને પેરા... પેરાલીસીસનો એટેક આવ્યો છે અને વોકહાર્ટમાં દાખલ કરવા લઇ જાય છે, મમ્મીનો એમ્બ્યુલન્સમાંથી હમણાંજ ફોન હતો. આપણે અત્યારે જ રાજકોટ જવું પડશે.’ ધરા હાંફી રહી હતી.
-: પ્રકરણ તેંતાલીસ સમાપ્ત :-
