અન્ય લેખક ના વિચારો ને અહીંયા પ્રસ્તુત કર્યા છે
સાત્વિકતા,,સાત્વિક ભોજન
સાત્વિક વિચારો સાત્વિક વર્તન
ભોજન એ જીવન નું અગત્ય નું પાસું છે.
સંબન્ધ, સંબન્ધ પણ એટલું જ અગત્ય નું પરિબળ છે જીવન જીવવા માટે.
જ્યારે માણસ ને પોતાનાં શરીર ની શુદ્ધિ નું ભાન નથી રહ્યું તો સંબન્ધ ક્યાં થી રહે?
*જ્યારે રસોડું શાંત પડે છે... _પરિવારિક બંધન પર અસરો_*
શું તમે ક્યારેય વિચાર્યું છે કે રસોઈ એ ફક્ત ઘરનું કામ નથી? *તે અદ્રશ્ય દોરી છે જે પરિવારોને એક સાથે જોડે છે.*
૧૯૮૦ ના દાયકામાં, જ્યારે *અમેરિકન ઘરો* રસોઈથી દૂર થવા લાગ્યા અને ટેકઆઉટ અને રેસ્ટોરન્ટ પર વધુ આધાર રાખતા હતા, ત્યારે કેટલાક અર્થશાસ્ત્રીઓએ ચેતવણી આપી હતી: "જો રાજ્ય બાળકો અને વૃદ્ધોની સંભાળ રાખે છે, અને ખાનગી કંપનીઓ ખોરાક પૂરો પાડે છે, તો પરિવારનો પાયો જ નબળો પડી જશે." તે સમયે, ખૂબ ઓછા લોકોએ ધ્યાન આપ્યું હતું, પરંતુ આંકડા સત્ય હકીકત (વાર્તા) કહે છે.
૧૯૭૧ માં, ૭૧% અમેરિકન ઘરો પરંપરાગત પરિવારો હતા - પતિ, પત્ની અને બાળકો સાથે રહેતા હતા. આજે, તે સંખ્યા ઘટીને માત્ર ૨૦% થઈ ગઈ છે. બાકીના ક્યાં ગયા? નર્સિંગ હોમ, વૃધ્ધાશ્રમ, ભાડાના એપાર્ટમેન્ટ, ખંડિત જીવન. હવે ૧૫% સ્ત્રીઓ એકલી રહે છે, ૧૨% પુરુષો પરિવારોમાં એકલા રહે છે, ૪૧% બાળકો લગ્ન બહાર જન્મે છે, અને છૂટાછેડાનો દર પહેલા લગ્નમાં ૫૦%, બીજા લગ્નમાં ૬૭% અને ત્રીજા લગ્નમાં ૭૪% છે. *આ પતન કોઈ અકસ્માત નથી. રસોડું બંધ કરવાની છુપી સામાજિક કિંમત છે.*
*ઘરે રાંધેલું ભોજન કેમ મહત્વનું છે?* *_કારણ કે ઘરે બનાવેલ ભોજન ફક્ત પોષણ નથી - તે પ્રેમ, બંધન અને સંબંધ છે._* *જ્યારે પરિવારો ટેબલની આસપાસ એકસાથે બેસે છે, ત્યારે હૃદય નજીક આવે છે, બાળકો દાદા-દાદી પાસેથી શાણપણ ગ્રહણ કરે છે, અને પરિવારના સંબંધો નરમ પડે છે અને ગરમ થાય છે.* પરંતુ જ્યારે વ્યક્તિ એકલા ખાય છે, તેમના ઉપકરણ પર સ્ક્રોલ કરે છે, ત્યારે ઘર એક મહેમાનગૃહ બની જાય છે, અને કૌટુંબિક સંબંધો સોશિયલ મીડિયા "મિત્રો" જેવા લાગે છે: ઔપચારિક, દૂરના, કામચલાઉ.
બહાર ખાવાનો ખર્ચ અને તેની આડઅસર પણ એટલો જ ચિંતાજનક વિષય છે... હલકી ગુણવત્તાવાળા ઘી-તેલ અને સામગ્રી, કૃત્રિમ સ્વાદ માટે વપરાતા રસાયણો અને ફાસ્ટ-જંક ફૂડના વ્યસનથી આપણી પેઢીઓ સ્થૂળતા, ડાયાબિટીસ, હાયપરટેન્શન અને હૃદય રોગ સાથે સંઘર્ષ કરી રહી છે.. ખાસ કરીને યુવાનોમાં પણ આનું પ્રમાણ વધી રહ્યું છે. આજે, વ્યાવસાયિક કંપનીઓ નક્કી કરે છે કે આપણે શું ખાવું જોઈએ, જ્યારે ફાર્માસ્યુટિકલ કંપનીઓ આપણને "સ્વસ્થ" રાખવાથી નફો કરે છે. આપણા દાદા-દાદી લાંબી મુસાફરીમાં પણ ઘરે બનાવેલો ખોરાક લઈ જાય છે. આજે, આપણે ઘરે બેસીએ છીએ; છતાં બહારથી ઓર્ડર આપીને તેને સુવિધા કહીએ છીએ.
*હજુ મોડું થયું નથી. આપણે રસોડાને ફરીથી જીવંત કરી શકીએ છીએ - ફક્ત ચૂલાને જ નહીં, પરંતુ તેની સાથે આવતી હૂંફ, રક્ષણ, સંસ્કૃતિ અને આરોગ્યને પણ.* *_કારણ કે બેડરૂમ ઘર બનાવે છે, પરંતુ રસોડું એક પરિવાર બનાવે છે._*
વિશ્વભરના પાઠ આ મુદ્દાને સાબિત કરે છે. જાપાની પરિવારો હજુ પણ રસોઈ ને સાથે ખાવા પર ભાર મૂકે છે, જે એક કારણ છે કે તેમની આયુષ્ય વિશ્વમાં સૌથી વધુ છે. ભૂમધ્ય પરિવારો ભોજનના સમયને પવિત્ર ધાર્મિક વિધિઓ તરીકે જુએ છે, અને વૈજ્ઞાનિકો આને મજબૂત કૌટુંબિક સંબંધો અને સ્વસ્થ જીવનશૈલી બંને સાથે જોડે છે. કોર્પોરેટ નેતૃત્વમાં પણ, "એક સાથે રોટલી તોડવી" વિશ્વાસ અને બંધનનું પ્રતીક રહે છે.
*રસોડું ફક્ત તે જ નથી જ્યાં ખોરાક તૈયાર કરવામાં આવે છે. તે, તે છે, જ્યાં સંબંધોને પોષવામાં આવે છે, પરંપરાઓને આગળ ધપાવવામાં આવે છે અને પરિવારોને એક સાથે રાખવામાં આવે છે.*
🙏🙏
