અવસરની રાહ
મોરબી ગામમાં રહેતો રવિ દરરોજની જેમ સવારની સફર કરી અને ગામના આંગણામાં જઈને બેઠો. તે ત્યાં આવીને ચારે તરફ જોઈ રહ્યો હતો. આજનો દિવસ કંઈક અલગ લાગતો હતો.
હમણાં જ વરસાદ થયો હોવાથી વાતાવરણમાં શીતળતા હતી. જમણી બાજુના ખેતરમાં કેટલાક કિસાન ખેતર ભણાવી રહ્યા હતા. રવિએ પોતાની નજર સામેની વાડીએ જમાવેલી મકાઈની વાડીને જોયું. તે મકાઈની કણીએ લીલા રંગના દોડેલા હતા. આ મકાઈના ખેતરમાં આવવાથી તેને થોડું શાંત અને આનંદી લાગતું.
આમ જ બેસતાં બેસતાં, તેની નજર આકાશમાં ઊડતાં એક પક્ષી પર પડી. તે પક્ષી વિહંગમ રીતે ઊડી રહ્યું હતું. આ જોઈને રવિએ વિચાર્યું, 'આપણા જીવનમાં પણ ક્યારેક આવું સમયે ઉડી જવું જોઈએ.'
જેમ જેમ સમય પસાર થતો હતો, ત્યાને બેસી રહ્યો. એક વૃદ્ધ વ્યક્તિ તેના તરફ આવી. વૃદ્ધ એ પોતાનું નામ રામુ કાકા કહ્યું અને પુછ્યું, "બેટા, અહીં શું કરે છે?"
રવિએ હળવેથી હસીને કહ્યું, "કાકા, ફક્ત આવીને થોડું શાંત બેસી રહ્યો છું."
રામુ કાકા બેસી ગયા અને બોલ્યા, "બેટા, જીવનમાં ક્યારેક શાંત બેસવું પણ જરૂરી છે. આને આપણે અવસરની રાહ કહેવાય."
રવિ એ આશ્ચર્ય સાથે પુછ્યું, "આવતી રહી, કાકા?"
"હા, બેટા. જીવનમાં દરેક નાની મોટી ઘટનાઓ એક અવસર છે. આપણે જો તેની રાહ જોઈશું તો, તે અવસર આપણને એક નવો માર્ગ બતાવશે."
રવિએ આ વાત સાંભળી અને ઊંડો શ્વાસ લીધો. આજે, તેની અંતરાત્માને શાંતિ મળી હતી. તેણે વિચાર્યું, "હવે દરેક ક્ષણને મહત્ત્વ આપીશ અને અવસરની રાહ જોશ."
રવિ અને રામુ કાકા વચ્ચે આથી એક ઊંડી વાતચીત શરૂ થઈ. રવિએ કાકાને પુછ્યું, "કાકા, તમે ક્યારેક જીવનમાં મોટો નિર્ણય લીધો હોય ત્યારે શું તમે પણ એવી જ રીતે રાહ જોઈ હતી?"
રામુ કાકા હળવેથી હસ્યા અને બોલ્યા, "હા બેટા, જીવનમાં અનેક વખત એવા પ્રસંગો આવ્યા છે, જ્યાં મેં ધીરજ રાખીને અવસરની રાહ જોઈ છે. એક વખત, જ્યારે હું યુવાન હતો, મારા ખેતર માં દુષ્કાળ હતો. પાણીનો અભાવ હતો અને મારા તમામ પાક સૂકી રહ્યા હતા. તે સમયે, મેં મારા મનને શાંત રાખ્યું અને એક દિવસ, ગગનચુંબી માવઠું આવ્યું. એ વરસાદે મારી ખેતર ને જીવત કરૂ કર્યો."
આ વાત સાંભળીને, રવિને પોતાની મુશ્કેલીઓ અને સંજોગો નો ખ્યાલ આવ્યો. "કાકા, હું પણ કંઈક એવું જ અનુભવ કરી રહ્યો છું. મારી નોકરીમાં બેઘરકાઈ છે, અને મને કોઈ ઉકેલ નથી મળતો."
રામુ કાકાએ તેને હળવેથી પુછ્યું, "બેટા, શું તું એ પરિસ્થિતિ સામે લડી રહ્યો છે કે માત્ર તેની રાહ જોઈ રહ્યો છે?"
"હું તો ફક્ત રાહ જોઈ રહ્યો છું, કાકા."
રામુ કાકાએ હસીને કહ્યું, "બેટા, અવસરની રાહ જોવી એટલે કે ચુપચાપ બેસી રહેવું નહીં, પણ તે અવસરને મળવા માટે યોગ્ય તજવીજ કરવી જોઈએ. તું તારા કૌશલ્ય અને શ્રમથી તને મળેલા અવસરને પણ નવા મુકામ સુધી લઈ જઈ શકેશ."
આ વાત સાંભળીને રવિને એક નવી પ્રેરણા મળી. તેણે પોતાના પરિબળો અને સંસાધનોનો ઉપયોગ કરીને નવો માર્ગ શોધવાનું નક્કી કર્યું.
આટલી વાત પછી, રવિએ રામુ કાકાને વિદાય આપી અને ઘરે પાછો ગયો. હવે તે પોતાની જીંદગીમાં દરેક અવસરને માનીને, હર્ષ અને શાંતિથી જીવવાની કોશિશ કરતો હતો. તે પોતાના જીવનમાં મોટી લક્ષ્યાંકોને પ્રાપ્ત કરવા માટે નવી રીતથી પ્રયાસ કરતો રહ્યો, કારણ કે તે જાણતો હતો કે અવસરની રાહ જોવી એ ક્યારેય વ્યર્થ નથી જતી.
એક નવો દ્રષ્ટિકોણ
રવિએ ઘર પહોંચીને પોતાના મનને શાંત કરી, આ વિચાર ઉપર ધ્યાન કેન્દ્રિત કર્યું કે 'અવસરની રાહ જોવી'. તે ખ્યાલમાં ડૂબી ગયો કે જીવનમાં દરેક સમસ્યાનો ઉકેલ હોય છે, બસ જો આપણે ધીરજ રાખીએ અને મહેનત સાથે આગળ વધીએ.
આ દિવસ પછી, રવિએ પોતાના જીવનને નવા દ્રષ્ટિકોણથી જોવાનું શરૂ કર્યું. પોતાની નોકરીમાં મળતા અવસરોથી વધારે મહત્ત્વ આપવાનું નક્કી કર્યું. તે રોજ સવારે ઉઠીને પોતાના કામ માટે નવી તજવીજ કરે છે.
નવો પ્રોજેક્ટ
એક દિવસ રવિના બોસે તેને એક નવો પ્રોજેક્ટ સોંપ્યો. આ પ્રોજેક્ટ અન્ય સહકર્મચારીઓ માટે મુશ્કેલ માનવામાં આવતો હતો, પણ રવિએ તેનો લાભ લેવાની સાથે મહેનત કરવાનો નક્કી કર્યું. તેને રામુ કાકાની સલાહ યાદ આવી કે 'અવસરની રાહ જોવી' એ ક્યારેય વ્યર્થ નથી જતી.
પ્રોજેક્ટમાં ઘણાં અવરોધો અને પડકારો હતા, પણ રવિએ ધીરજ અને મહેનતથી કામ કર્યું. તેણે દરેક સમસ્યાનો ઉકેલ શોધવા માટે પોતાનો સમય અને શ્રમ દઈને કામ કર્યું.
સફળતા
છેલ્લે, રવિના મહેનત અને ધીરજના પરિણામે તે પ્રોજેક્ટ સફળ થયો. તે પ્રોજેક્ટના સફળતાના કારણે બોસે તેને પ્રમોશન આપ્યું. રવિને આ એ અનુભવ થયો કે જો આપણે અવસરની રાહ જોઈને મહેનત કરીએ, તો સફળતા પણ આપણને મળી રહી છે.
જીવનમાં શાંતિ
રવિ હવે સમજવા લાગ્યો કે અવસરની રાહ જોવી એ જીવનમાં એક મહાન ગુણ છે. તે તેના જીવનમાં દરેક અવસરને મહત્ત્વ આપે છે અને તે તેની મહેનત અને કૌશલ્યથી દરેક અવસરને એક નવો મુકામ આપી રહ્યા છે.
અંતિમ વિચાર
રવિની કથા અમને શીખવે છે કે જો આપણે જીવનમાં અવસરની રાહ જોઈને મહેનત કરીએ, તો દરેક અવસર આપણને સફળતા તરફ લઈ જઈ શકે છે.
અંત
અવસરની રાહ એટલે ક્યારેય ચુપચાપ બેસી રહેવું નહીં, પણ તે અવસરને મળવા માટે યોગ્ય તજવીજ કરવી.