આ વાર્તામાં ટ્રેનના મુસાફરોની એક કથા છે, જે સુરત જવાની રાહ જોઈ રહ્યા છે. ટ્રેન 30 મિનિટ સુધી રોકાઈ રહે છે, અને મુસાફરોને સમજાતું નથી કે શું દુશ્કાલ છે. ઘણા રાહત સમયે, ટ્રેન આગળ વધતી ન હોય, જેના કારણે મુસાફરોના ધબકારા પણ વધવા લાગ્યા. 1:00 PM સુધી, ટ્રેન હજુ સુરત પહોંચી નથી, અને મુસાફરોને મુંબઇ સેન્ટ્રલ સુધી પહોંચીવાનો સમય કાપી રહ્યો છે. તેમના પરિવારજનો પણ તેમને ફોન કરીને પુછે છે કે તેઓ ક્યાં પહોંચ્યા છે, અને આખરે મુસાફરો એકબીજાને કહે છે કે એક સાથે બેસીને વાત કરે. આ બધું એક અસ્વસ્થ અને થાકલુ અનુભવ છે, કારણ કે સમય પસાર થતો જાય છે અને કોઈ સ્પષ્ટતા નથી.
મહાબળેશ્વર ના પ્રવાસે - અ ફેમિલી ટુર (ભાગ-6)
Pratikkumar R 
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રવાસ વર્ણન
વર્ણન
30 મિનિટ ની 35 મિનિટ થઇ.....આખરે 35 મિનિટ ઉભી રહ્યા પછી 11:15 AM થયા ને ટ્રેન નો હોર્ન સંભળાયો એટલે ટ્રેન માં પાછા બધા ગોઠવાઈ ગયા. ધીમે રહી ને ટ્રેન ચાલુ થઈ એટલે થયું હાસ હવે હમણાં આવી જશે સુરત....15 મિનિટ પછી 11:30 AM ને કોસંબા સ્ટોપ આવ્યું અહીં પણ 2 મિનિટ ઉભી રહેશે એવું હતું પણ 5 મિનિટ થઈ....10 મિનિટ.....15 મિનિટ....25 મિનિટ....30 મિનિટ.... સાલું કોઈ ને કાઈ સમજાતું ન હતું કે "છે શું આગળ, કઇ રિપેરિંગ કામ શરૂ છે કે કઈ થયું છે..?"આમ 30 મિનિટ ઉભી રહ્યા પછે 12:00 PM થયા ને હોર્ન વાગ્યો......
Novels
"આપણે તો ફરવાનો બવ શોખ હો ભાઈ....." આવું ઘણા લોકો કહે અને એ ઘણા લોકો માં હું પણ.... પણ ફરવાની મજા તો તહેવાર મા અને સાથે વેકેશન હોવું જોઈએ પરંત...