રેલવે જંકશન ભાવનગરથી લોકલ રેલગાડી સુ:નગર જવા નીકળી. સવારના પાંચ વાગ્યા હતા, શિયાળાની ઠંડીએ લોકોને ગોદડીમાં લપેટી દીધું હતું. લોકો રેલના હોર્ન સાંભળવા છતાં ઊંઘમાં હતા, અને મજૂરોના વિસ્તારમાં રેલગાડી પોહચાડી. ગુમસુંબ અને ગંદગીથી ભરેલા હેતુઓ વચ્ચે, રેલગાડી ભાવનગરના મજૂર વર્ગને સુ:નગર પહોંચાડવા નીકળી હતી. જ્યારે રેલગાડી ગતિ પકડી રહી હતી, ત્યારે એક સોકરો શાંતિથી ઉભો હતો અને લોકોની ભીડને જોઈ રહ્યો હતો. લોકોની આસપાસની ગંદગી અને શ્યામલતા વચ્ચે, તેણે એક ભાઈ સાથે વાત કરી કે, "તમે શાંતિથી કેમ ઊભા છો?" આ વાતચીતમાં, સોકરોને સમજાયું કે લોકો આ જીંદગીમાં કઈ રીતે જીવતા હોય છે, અને બધી પરિસ્થિતિઓનો સામનો કરે છે. આ રીતે, રેલગાડી મુસાફરોને એક નવી યાત્રા પર લઈ જતી, જ્યારે લોકોના જીવનમાંના ચિંતાઓ અને સંઘર્ષો આગળ વધતા રહે છે.
નોટબુકનું પત્તુ !
Mahesh Gohil દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
રેલવે જંકશન ભાવનગરથી ' લોકલ ' રેલગાડી એ સુ:નગર જવા હડી કાઢી . સવારના પાંચનું ભળભાખળું થઈ ગયું'તું . શિયાળાની ઠંડીએ ભાવેણાને ગોદડીમાં લપેટી દીધું હતું . ક્યાંક ક્યાંક તાપણા સળગતા હતાં . કદાચ ભાવેણાના કેટલાંક વાસીઓ એમની લાચારીને સળગાવી તાપવાનાઓ પ્રયત્ન કરતા હતા . આજુબાજુ નાં લોકો રેલનાં હોર્ન વાગવા છતાં હજી મીઠી નીંદરમાં હતા . શ્રમની સાદડીમાં સુતેલા હતા ..કદાચ ? પ્લેટફોર્મ પર ઉભરાતી કેટલીક કીડીયારું ને ડબ્બામાં બેસાડી રોજની કોઈ મંજિલ ન હોવા છતાં એ ગાડી બીજાને મંજિલ સુધી પોહચાડવા નીકળી પડી . હ
