આ વાર્તામાં તેલિવિઝન, ડીઝીટલ કેમેરા, ડીવીડી પ્લેયર અને અન્ય ઈલેક્ટ્રોનિક ઉપકરણોની અંદાજીત આયુષ્ય વિશે ચર્ચા કરવામાં આવી છે. આ ઉપકરણોનો ઉપયોગ કરતી વખતે, લોકો ક્યારેક વિચારતા નથી કે તેઓ ક્યારે અને ક્યાં સુધી જીવતા રહેશે, અને તેમના મર્યા પછી (અથવા ઉપયોગમાંથી દૂર થયા પછી) શું થશે. આજના ટેકનોલોજીકલ યુગમાં, નવો ઈલેક્ટ્રોનિક ઉપકરણ ઝડપથી જૂનું બની જાય છે, અને ઘરમાં અનેક ઉપયોગ ન થતાં ઉપકરણો ભરેલા રહે છે. ૨૦૨૦ સુધીમાં ભારતમાં કોમ્પ્યુટર્સ અને મોબાઈલ ઈ-વેસ્ટના પ્રમાણમાં નોંધનીય વૃદ્ધિ થવાનો અંદાજ છે, પરંતુ જૂની વસ્તુઓનો નિકાલ કરવા માટે કોઈ સચોટ વ્યવસ્થા નથી. આ ૨૧મી સદીમાં, વિશ્વ ઈ-વેસ્ટની સમસ્યાથી પીડિત છે, જ્યાં ઈલેક્ટ્રોનિક કચરો ઝડપથી વધતા જાય છે. આ કચરો માત્ર એક સામાન્ય કચરો નથી, પરંતુ ઘણી બધી ખતરનાક સામગ્રી ધરાવે છે, જે વપરાશમાંથી દૂર થયા પછી વધુ ખતરનાક બની જાય છે, ખાસ કરીને ભારત માટે.

Ajay Upadhyay દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા

Writen by Ajay Upadhyay

Category વાર્તા