આ વાર્તામાં એક જિજ્ઞાસુ વ્યક્તિ છે, જે શ્રેષ્ઠ સૌંદર્ય શોધવા નીકળી રહ્યો છે. તે વિવિધ લોકો સાથે વાત કરે છે, જેમ કે તપસ્વી, પ્રેમી યુવાન, અને યોધ્ધા, જે દરેકે પોતાના દૃષ્ટિકોણથી સૌંદર્ય વિશે વિચાર વ્યક્ત કરે છે. તપસ્વીએ શ્રધ્ધાને શ્રેષ્ઠ ગણાવ્યું, જ્યારે પ્રેમીએ પ્રેમને, અને યોધ્ધાએ શાંતિને મહત્વ આપ્યું. પછી એક દુખી સ્ત્રી સાથે મુલાકાત બાદ, જે પોતાની દીકરીને શોધી રહી હતી, જિજ્ઞાસુને સમજાયું કે મमता અને પરિવાર જ શ્રેષ્ઠ સૌંદર્ય છે. તે પોતાના પરિવારની યાદ કરીને ઘર તરફ પાછો ફર્યો અને ત્યાં પહોંચીને અસીમ શાંતિ અનુભવી. વાર્તામાં ખાસ દર્શાવ્યું છે કે શ્રેષ્ઠ સૌંદર્યનો અર્થ દરેક માટે જુદો જુદો હોય છે. બીજા ભાગમાં, ધર્મરાજ યુધિષ્ઠિર વિદ્વાનોનો આદર કરે છે અને એક વાહ્ય દેખાવ ધરાવતા વિદ્વાનને વધુ માન આપે છે, પરંતુ પછી તે એક સાધારણ વેશવાળા વિદ્વાન સાથે લાંબી ચર્ચા કરે છે, જે દર્શાવે છે કે વિદ્વતા માત્ર વાહ્ય દેખાવમાં નહીં, પરંતુ મનમાં હોય છે.
જીવન સૌંદર્ય
Rakesh Thakkar 
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રેરક કથા
વર્ણન
એક વ્યક્તિ જિજ્ઞાસુ વૃત્તિનો હતો. એક દિવસ તેના મનમાં સવાલ થયો કે શ્રેષ્ઠ સૌંદર્ય કયું છે આ સવાલનો જવાબ મેળવવા તે નીકળી પડયો. તેણે નક્કી કર્યું કે જુદી જુદી વ્યક્તિઓને મળીને જાણકારી મેળવવી. રસ્તામાં સૌથી પહેલા એક તપસ્વી મળ્યા. તેમને પ્રશ્ન પૂછયો. કે આપણા જીવનનું શ્રેષ્ઠ સૌંદર્ય કયું છે તેમણે કહ્યું: શ્રધ્ધા જ સૌથી સુંદર છે. કેમકે માટીને પણ તે ભગવાનમાં પરિવર્તિત કરી દે છે. એ વ્યક્તિને આ જવાબથી સંતોષ ના થયો. તે આગળ વધ્યો. આગળ જતાં એક પ્રેમી યુવાન મળ્યો. તેની સામે પોતાનો સવાલ રજૂ કર્યો.
Novels
આપણા સંતો અને મહાનુભાવોના જીવનના નાના નાના પ્રસંગો ક્યારેક જિંદગીભરનું ભાથું આપી જાય છે. આવી જ નાની કથાઓ અહીં રજૂ કરી છે. જે જીવન ખજાનાને સારપથી સમૃધ્...