એક સમૃદ્ધ ગામમાં ઠાકુર પ્રતાપસિંહ નામનો ધનવાન જાગીરદાર હતો, જે ગામના લોકો સાથે ખરાબ વર્તન કરતો અને તેમને ડરાવતો. પ્રતાપસિંહનું ઈર્ષાળું અને ઝગડાળું સ્વભાવ તેને એકાંતમાં રાખતું હતું. ગામમાં રામચન્દ્ર નામનો મહેનતુ અને વિનમ્ર માણસ આવ્યો, જે લોકો સાથે સારી રીતે રહેતા અને ઝડપથી પ્રગતિ કરી રહ્યો હતો. પ્રતાપસિંહ રામચન્દ્રની સફળતા જલદી જ સહન નહિ કરી શકતો અને તેને હેરાન કરવા માટે અનેક યુક્તિઓ કર્યા. પ્રતાપસિંહે રામચન્દ્રના ખેતર જવાના રસ્તે એક ખાડો ખોદી નાખ્યો, પરંતુ ચોમાસાની મોસમમાં ભારે વરસાદ પડવાથી રામચન્દ્ર ખેતરે જઈ શક્યો નહીં. આથી પ્રતાપસિંહને લાગ્યું કે તેની યોજના સફળ થઈ છે. પરંતુ, પ્રતાપસિંહને ખબર નહોતી કે તે પોતે જ ખાડામાં પડી જશે, કારણ કે વરસાદની અસરથી એ રસ્તા પર જતાં તેને પણ મુશ્કેલી પડી. આ રીતે, પ્રતાપસિંહનો અહંકાર અને બીજાઓને નુકસાન પહોંચાડવાની ઈચ્છા તેની પોતાની જ દુઃખદાઈ સ્થિતિમાં પરિવર્તિત થઈ ગઈ.
ખાડો ખોદે તે પડે
Sweety Jariwala દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
aadhunik yug ma pan mara dadaji ni vato aetli j sachi che. gana banavo aeva bane che, jyare mane mara dadaji ni vato sachi lage che. mara dadaji ni aek varta hu tamari sathe share karu chu.
