પ્રકરણ ૬માં, નંદશંકર તુળજાશંકર મહેતા દ્વારા વર્ણવવામાં આવેલું છે કે, માઘશર મહિનામાં એક સવારે દિલ્હી શહેરમાં એક વિશાળ તહેવાર ચાલી રહ્યો હતો. કાળિયા માતાના દેહરાનું પાટોત્સવ અને અલાઉદ્દીન પાદશાહના શાહજાદા ખિરઝખાંની સાલગિરાહના અવસરે હિંદુ અને મુસલમાન બંને સમુદાયોએ ઉજવણી કરી. શીતલ હવા વચ્ચે, લોકો ગરમ વસ્ત્રો પહેરીને કાળિકા માતાના દર્શન માટે શહેર બહાર ગયા. કૂતબ મિનારનું વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે, જે પહેલાની મુસલમાન પાદશાહના રાજ્યમાં બનાવવામાં આવ્યું હતું અને તેની સુંદરતા અને ઉંચાઈથી બધાને આકર્ષિત કરી રહ્યું હતું. કાળિકા માતાનું મંદિર નાનું હોવા છતાં, તેની હાજરી અને ભક્તોની મોટી સંખ્યાએ તેને મહત્વપૂર્ણ બનાવી દીધું. આ તહેવારમાં ભક્તો વિવિધ ઉપાયો દ્વારા દેવીને પ્રસન્ન કરવા માટે ખાસ રીતિમા બલિદાન આપી રહ્યાં હતાં, જેમાં કેટલાક લોકો પોતાના શરીર ઉપર દુઃખદાયક ક્રિયાઓ કરી રહ્યા હતા. આ ભયંકર અને કંટાળો ઉપજાવનાર દ્રશ્યને જોઈને બધા લોકો ખુશ થા. આ પ્રકરણમાં, પરેશી નામના એક વ્યક્તિનું વિશેષ ઉલ્લેખ કરવામાં આવ્યું છે, જે પોતાના અનોખા ઉપટ્રણ અને વર્તનથી અન્ય ભક્તોથી અલગ પડતો હતો.

Nandshankar Tuljashankar Mehta દ્વારા ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા

Writen by Nandshankar Tuljashankar Mehta

Category ફિક્શન વાર્તા