પ્રકરણ ૧૦માં, protagonists ગુફામાં રહેતા હતા અને સવારે ઠંડી લાગતી હતી. તેઓએ તાજગી માટે દાતણ કરવાનું શરૂ કર્યું અને ન્હાવા માટે ઠંડા પાણીમાં ગયા. પ્રોફેસર બેને એન્ડરસનની ડાયરી પરથી જાણ્યું કે તેઓ જંગલ તરફ જઈ રહ્યા છે, જ્યાં રબરના ઝાડો જોવા મળશે અને જંગલી પ્રાણીઓનું પ્રમાણ ખૂબ ઓછું છે. જંગલમાં પ્રવેશતા, તેઓએ ઉંચા વૃક્ષો અને વિવિધ પ્રકારના પક્ષીઓનો અવાજ સાંભળ્યો. અચાનક વિલિયમ્સે ઝેરી કરચલાનું દર્શન કરાવ્યું, જેના પીઠ લાલ અને પગ કાળા હતા. પ્રોફેસર બેન ખુશ થઈ ગયા અને આ જંતુને સ્પેક્ટર્ન ટાપુ પરનું માન્યું. તેઓએ આ અણધાર્યા શોધને લઈને ઉત્સાહ વ્યક્ત કર્યો અને નક્શામાં કરચલાના ચિહ્નને દર્શાવ્યું. આ પ્રકરણમાં એક સાહસિક અને ઉત્સાહી વાતાવરણ દેખાય છે.
સ્પેક્ટર્નનો ખજાનો - ૧૦
Param Desai 
દ્વારા
ગુજરાતી સાહસિક વાર્તા
વર્ણન
સાતેય જણાનાં એક પછી એક પડતા પગલાં જમીન પર પડેલા સૂકાં પાંદડાને કચડતા હતા. અમુક અમુક જગ્યાએ તો વનરાજીઓ એવી ગાઢ હતી કે રસ્તો જ જડે નહીં. એટલે આગળ ચાલતા બે-ત્રણ જણાએ ચાકુથી નડતરરૂપ થતાં ઝાડી-ઝાંખરા કાપીને રસ્તો કરવો પડતો હતો. ઘટાદાર વૃક્ષોની ડાળીઓ એકબીજીની સાથે કરોળિયાના જાળાની જેમ ગુંચવાયેલી હતી. તડકાનું પ્રમાણ ઘણું હતું પણ, જેમ જેમ અમે જંગલમાં ઊંડે જતા ગયા તેમ તેમ સૂર્યના દર્શન ઘટતા ગયા. એકબીજાની સાથે જકડાઈને ઉભેલી વનરાજીઓની વચ્ચેથી ઝીણો ઝીણો સૂર્યપ્રકાશ આવતો હતો. આથી ઠંડીએ થોડું જોર પકડી લીધું હતું. આખાયે જંગલમાં અમારા સાત જણા સિવાય કોઈ જ બીજું માનવતત્વ ન હોય એવું લાગતું હતું. માત્ર ને માત્ર જીવ-જંતુઓ અને પક્ષીઓનાં અલગ-અલગ જાતનાં અવાજો સતત આવ્યા કરતા હતા.
Novels