જાનકી એકલા પડી ગઈ હતી, જ્યારે વિસ્તારની મોજ માણ્યા બાદ અચાનક નિઃશબ્દતા વ્યાપી ગઈ. તે એકાંતને સહન ન કરી શકતી હતી અને બારી પાસે ઊભી રહી, દૂરના દૃશ્યોમાં ખોવાઈ ગઈ. તેના મગજમાં એકાંતના વિચારોને લઈને શંકાઓ ઉઠી રહી હતી, અને તે વિચારી રહી હતી કે આ નગરમાં તે ક્યાં જઈ શકે છે. તેને યાદ આવ્યું કે તે થોડા દિવસો પહેલા વિસ્તાર સાથે લગ્ન કરીને આ નગરમાં આવી હતી, પરંતુ નગરની વાતો અને દ્રશ્યો તેની મનમાં અજાયબ લાગતા હતા. જ્યારે તે બસ સ્ટેશન પર પહોંચી, ત્યારે તે આશ્ચર્યચકિત થઈ ગઈ કે અહીં બસોના ખડકલા નથી, બસો સમયસર આવતી હતી અને તરત જ જતી હતી. જાનકીના મનમાં અનેક પ્રશ્નો અને વિચારોએ જગ્યા બનાવી હતી, અને તે એકાંતમાં ખોવાઈ ગઈ હતી, જ્યાંનાં લોકો અને ભીડ વચ્ચે તે પોતાને એકલી અનુભવી રહી હતી.

Vrajesh Shashikant Dave દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા

Writen by Vrajesh Shashikant Dave

Category વાર્તા