કહાણીમાં "ગુજરાતનો છેલ્લો રજપૂત રાજા"ના પ્રસંગમાં, પ્રેમના નિરાશામાં માનવ માનસનું વર્ણન કરવામાં આવે છે. યૌવનમાં પ્રીતિ બાંધતી વખતે વ્યક્તિને જે દુઃખ થાય છે તે અત્યંત તીવ્ર હોય છે, અને આ દુઃખ શરીર અને મનમાં અસંતુલન લાવે છે. પુરુષો આ સમસ્યાને નવો અનુભવ અને નવા સંબંધો દ્વારા ટાળી શકે છે, પરંતુ મહિલાઓ માટે આ મુશ્કેલ હોય છે, કારણ કે તેઓના હૃદયમાં પ્રેમની છાપ વધુ મજબૂત અને લાંબું સમય સુધી રહેતી હોય છે. કરણે એક મહત્વપૂર્ણ પાત્ર તરીકે, શંકળદેવના પ્રત્યેના તેના લાગણીઓમાં ઉદાસી અને નિરાશા અનુભવેલી છે. તે પોતાની ખુશી પાછી લાવવા માટે અનેક પ્રયાસો કરે છે, પરંતુ પોતાની આર્થિક અને સામાજિક સ્થિતિને સુધારવા છતાં, ગમતી વ્યક્તિનું દુઃખ દૂર કરવું મુશ્કેલ સાબિત થાય છે. આ પ્રેમની કથા માનવ ભાવનાઓનું ઊંડાણ અને પરિસ્થિતિઓના અસરોને પ્રદર્શિત કરે છે.
કરણઘેલો - ભાગ ૩
Nandshankar Tuljashankar Mehta 
દ્વારા
ગુજરાતી ક્લાસિક નવલકથાઓ
વર્ણન
કરણઘેલો એ ઈ.સ. ૧૮૬૬માં લખાયેલ ગુજરાતી સાહિત્યની પ્રથમ નવલકથા છે. નંદશંકરે આ નવલકથા ૩૦ વર્ષની નાની વયે લખાયેલ છે. આ નવલકથાની પ્રથમ આવૃત્તિ મુંબઈ સરકારે પોતાના ખર્ચો પ્રગટ કરી હતી. માટે નિયમ પ્રમાણે નંદશંકરે તેના કોપીરાઈટ સરકારને આપી દેવા પડ્યા હતા. તેના બદલામાં સરકારે તેમને બાંધી રકમ આપવાનું નક્કી થયું હતું.વાર્તાનું કેન્દ્રસ્થાન પુરાતન પાટણ શહેર છે. ફાર્બસ સંપાદિત ‘ રાસમાળા’ માંથી ગુજરાતના અંતિમ રાજપૂત રાજા કરણઘેલાને પાત્ર બનાવી નંદશંકરે તેની આસપાસ કલ્પનાસૃષ્ટિ રચી છે. ઘણીખરી ઘટનાઓ અને પાત્રો ઐતિહાસિક છે. પાટણનો ઇતિહાસ જાણનારાઓને આ વાર્તા જાણીતી લાગશે.