વર્ણન

આ વાર્તા સંપૂર્ણ કાલ્પનિક છે જેનો જીવિત, મૃત વ્યક્તિ કે ઘટના સાથે કોઈ સંબંધ નથી. જો ક્યાંક સમાનતા જણાય તો એ સંયોગમાત્ર છે.________________________"મંજિલ હો ભલે આકાશથી ઉંચી ને હોય ભલે ઘાયલ મારી પાંખ.જિંદગી, તું અંધારી રાત ને હું શમણાં જોતી આંખ."- મૃગતૃષ્ણા સપનાં વ્હેચતી છોકરીએક શહેર, કાળી અંધારી રાતની કામળી ઓઢી સૂતેલું શહેર, આશા-નિરાશા, જીવન-મૃત્યુ સામે ઝઝૂમતૂ શહેર. અજવાળી કેડીઓ પર ચાલતું પણ ક્યાંય ન પહોંચતું શહેર. છતાં આશાનાં ઉદરમાં શાંતિથી સૂતેલું શહેર.કાળી ડિબાંગ રાતનો છેડો ફાટી રહ્યો હતો અને પૂર્વમાં સોનેરી કિરણો ડોકિયાં કરવા માંડ્યા હતા. શહેરના એક છેવાડે આવેલી, ગીચોગીચ વસેલી ચાલીમાં હજી સંપૂર્ણ શાંતિ હતી, પણ એક