આ કથા એક ગ્રામ્ય વાતાવરણમાં જોવા મળે છે જ્યાં મલ્હાર અને હર્ષિતા વચ્ચે સંવાદ થાય છે. ગામમાં એક વ્યક્તિ, ચકો, મલ્હારને જાણ કરે છે કે પરસોતમભાઈ ગાડીની રીપેરમાં ધીરે છે, જેના કારણે ગાડી નહીં રીપેર થાય. મલ્હાર હર્ષિતાને સુચવતો છે કે તેઓ ગાડી લઈ જઈને કંઈક વિચાર કરે. હર્ષિતા મલ્હારને વાર્તાઓના વિષયમાં પ્રશ્ન પૂછે છે, અને મલ્હાર તેના સ્ટોરીટેલિંગ અને વાર્તા જણાવવાની શૈલીની પ્રશંસા કરે છે. મલ્હાર કહે છે કે તે પોતાના સાંભળેલાં કિસ્સાઓને આધારે વાર્તાઓ બનાવે છે. હર્ષિતા મલ્હારને તેના ટેલેન્ટ વિશે વખાણ કરે છે અને પૂછે છે કે તે ગામમાં કેમ છે. મલ્હાર જવાબ આપે છે કે શહેરમાં કોઈ સાંભળનાર નથી, જ્યારે ગામમાં લોકો તેના વાર્તાઓનું આનંદ માણે છે. દરમિયાન, હર્ષિતા પોતાનું નામ જણાવી છે અને કહે છે કે તે અમદાવાદથી છે અને એક કામ માટે આવી હતી, પરંતુ ગાડી ખરાબ થઈ ગઈ. મલ્હાર તેને આશ્વાસન આપતો છે કે ગાડીના ખરાબ થવામાં કોઈ કારણ હશે. આ કથા મિત્રતા, વાર્તા telling અને જીવનના નમ્ર પ્રતિક્રિયાઓને દર્શાવે છે.

PARESH MAKWANA દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ

Writen by PARESH MAKWANA

Category સામાજિક વાર્તાઓ