આ વાર્તામાં સંધ્યા અને મીરાં પોતાના ક્લાસરૂમમાં આવે છે, જ્યાં સુરજ કેટલાક છોકરાઓ સાથે લડાઈ કરી રહ્યો છે. સંધ્યા સુરજને રોકવા જતી છે, પરંતુ મીરાં તેને રોકે છે. સંધ્યા સુરજને પૂછે છે કે શું તે ભણવા આવ્યો છે કે અન્યને હેરાન કરવા. સુરજ તેની વાતો પર ધ્યાન નહીં આપે અને સંધ્યા ગુસ્સામાં આવી જાય છે. સુરજ સંધ્યાને કહે છે કે તેને તેની લડાઈમાં પડવાની જરૂર નથી અને તે દૂર રહે, નહીં તો પછતાવાનો સમય આવશે. સંધ્યા મનમાં વિચારે છે કે પછતાવું તો સુરજને જ પડશે. સુરજનો મિત્ર કાર્તિક તેના માટે મજબૂત સાથી છે, કારણ કે સુરજના જીવનમાં કાર્તિક એ સમયે આવ્યો જ્યારે તેને જરૂર હતી. મીરાં સંધ્યાને સલાહ આપે છે કે તે સુરજથી દૂર રહે, પરંતુ સંધ્યા નક્કી કરે છે કે તે સુરજને પોતાની મનમાની નહીં કરવા દેશે. કોલેજનો દિવસ પૂરો થાય છે અને બંને મિત્ર ઘરે જતા છે. મીરાંને તેના મામા દ્વારા જાણ થાય છે કે તેને તેના મિત્રની પાર્ટીમાં જવાનું છે, પરંતુ તે સંધ્યા સાથે રહેવાનું નક્કી કરે છે. બંને ઘરે પહોંચીને ડીનર માટે આવે છે, જ્યાં સંધ્યાના મમ્મીએ મીરાંની પસંદનો શીરો બનાવ્યો હોય છે. સંધ્યા મસ્તીમાં મીરાંને કહે છે કે તેને કોઈ યાદ નથી, તો મમ્મી મંચુરિયન બનાવ્યું હોવાની પુષ્ટિ કરે છે. વાર્તા સંધ્યાના પપ્પાના આવવાથી આગળ વધે છે, જે મીરાંને નમસ્તે કહે છે અને પછી ફ્રેશ થવા જાય છે.

Sujal B. Patel દ્વારા ગુજરાતી પ્રેમ કથાઓ

Writen by Sujal B. Patel

Category પ્રેમ કથાઓ