આ વાર્તામાં "ઘારી" નામની એક મીઠી વસ્તુને કેન્દ્રમાં રાખીને ગુજરાતની સંસ્કૃતિ અને આહારની પસંદગીઓને રજૂ કરવામાં આવ્યું છે. લેખક જણાવે છે કે દરેક વ્યક્તિના જન્મ સાથે કાંઠલો પકડવામાં કે કડવા-મીઠા સ્વાદમાં ફરક હોય છે. ઘારીને અનોખી લોકપ્રિયતા મળી છે અને તે દરેક પ્રસંગે મહત્વ ધરાવે છે, ખાસ કરીને દશેરા અને શરદ પૂર્ણિમા જેવા તહેવારોમાં. ડાયાબીટીશવાળા લોકો માટે ઘારીનો સ્વાદ અને તેની આકર્ષણ એક દુઃખદાયક પ્રસંગ બની જાય છે, જેમ કે ગમતી છોકરીને મળવા ન મળવું. લેખક મજાકમાં કહે છે કે ઘારીને જોઈને લોકોની મોઢામાં લાળ આવી જાય છે, પરંતુ ડાયાબીટીસના કારણે તેમને ઘારી ખાવાની મનાઈ હોય છે. ઘારીને વિભાવના અને રૂપકાત્મક રીતે રજૂ કરવામાં આવે છે, જેમ કે તે રામાયણની સુર્પણખા જેવી છે. લેખન દ્વારા ગુજરાતી સંસ્કૃતિના ખોરાકની રુચિઓ, આહારની મીઠાશ અને તહેવારોના મહત્વને ઉજાગર કરવામાં આવ્યું છે.

Ramesh Champaneri દ્વારા ગુજરાતી હાસ્ય કથાઓ

Writen by Ramesh Champaneri

Category હાસ્ય કથાઓ