આ વાર્તા એક સૈનિકની છે જે ભારતીય સેના માટેની તેની નિષ્ઠા અને બહાદુરતાને યાદ કરે છે. લેખમાં જણાવ્યું છે કે ભારતીય ભૂમિ પર ઘણા સેનાના ઉદાહરણો છે, જે તેમના સમર્પણ અને કઠોર પરિશ્રમને દર્શાવે છે. સૈનિક કહે છે કે 15 ઓગસ્ટના દિવસે ધ્વજવંદન માટે બોલાવવામાં આવ્યો છે, જેને લઈને તે પોતાના ભૂતકાળની યાદો સાથે જોડાય છે જ્યારે તેણે 1955માં ભારતીય સેમાં જોડાવાના નિર્ણય લીધો હતો. તેને સૈનિક તરીકે તાલીમ દરમિયાન દેશની સુરક્ષા માટે પોતાની જવાબદારી સમજાઈ. એક કડક અધિકારી સાથેની મુલાકાત દરમિયાન, સૈનિકે પોતાના દેશ માટેના સમર્પણને વ્યક્ત કર્યું. તે કહે છે કે તે દેશના દુશ્મનો સામે લડવા માટે તૈયાર છે અને પોતાના દેશ માટે મૃત્યુને પણ સ્વીકારવા માટે તૈયાર છે. આ લેખમાં સૈનિકની હિંમત અને દેશપ્રેમને ઉજાગર કરવામાં આવ્યો છે, જે દર્શાવે છે કે કેવી રીતે સૈનિકો પોતાના દેશના સુરક્ષાને મહત્વ આપે છે.
The autobiography of a soldier
Dhruv Patel 
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રેરક કથા
વર્ણન
ભારતીય ભૂમિ પર સેનાની ઘણી વાર્તાઓ અને ઉદાહરણો છે. જે બહાદુર સૈનિકોની નિષ્ઠા સાબિત કરે છે. આપણે નાગરિકો તરીકે સલામ કરીને તેમને માન આપવું જોઈએ. ફક્ત યોગ્ય વિશેષણોથી ભરેલા શબ્દો જ સંપૂર્ણ ન્યાય કરી શકતા નથી. કારણ કે તેઓ આપણા માટે જે કંઇ કરે છે તેના માટે આપણે તેમનો ક્યારેય આભાર માનતા નથી. પરંતુ આપણે ઓછામાં ઓછી એક ક્ષણ લેવી જોઈએ અને આવા બહાદુર હૃદય અને દેશની શાંતિ પ્રત્યેના તેમના યોગદાનને યાદ કરીએ. અને તેથી, આ લેખ સાથે ચાલો આ બહાદુર હૃદયના સૈનિકોને માન આપવા માટે થોડો સમય લઈએ. આજ 15 august...... હાલ આવ્યો ઘરે હાલ આંખો માં પાણી