આ વાર્તામાં મુખ્યત્વે સંવેદના અને જીવનની વાસ્તવિકતાનો આલેખ છે. એક પરિવાર 'શોલે' ફિલ્મ જોવા જતી વખતે થિયેટરમાં એક અણધાર્યા પ્રસંગનો સામનો કરે છે, જ્યાં એક વ્યક્તિ ધૂપસળી સળગાવે છે. દીકરી પિતા પાસે પૂછે છે કે ફિલ્મમાં થયેલ હત્યાઓને જોઈને પિતા રડે કે નહીં, ત્યારે પિતા તેની સામે પ્રશ્ન મૂકતા છે કે શું તે ઝૂંપડપટ્ટીમાં જિંદગી ગુમાવતા લોકો જોઈને રડે છે? આ પ્રસંગ દ્વારા પિતા સંકેત આપે છે કે જીવનમાંના ખરાબ અને દુઃખદ દ્રશ્યોમાં આપણે સંવેદનશીલતા ગુમાવી બેઠા છીએ. વાર્તા આ વાતને દર્શાવે છે કે માનવતાના શોષણ અને ગરીબીના પ્રશ્નો પર કોઈ ધ્યાન નથી આપતું, જેમ કે આજના સમયમાં શોષણ અને બળાત્કારને દેખાવા માટે કોઈ નમ્રતા નથી. આ રીતે, વાર્તા માનવજાતની નિષ્ક્રિયતા અને સંવેદનાબંધિરતા પર પ્રકાશ પાડે છે.
ટહુકો - 2
Gunvant Shah 
દ્વારા
ગુજરાતી તત્વજ્ઞાન
વર્ણન
સુરતના એક થિયેટરમાં ‘શોલે’ ફિલ્મ જોવા માટે ભારે ધસારો રહેતો હતો. આગળથી બુકિંગ કરાવીને અમારું આખું ઘર ‘શોલે’ જોવા ગયું ત્યારે એક ઘટના બની. ઈન્ટરવલ દરમ્યાન કોઈ માણસે થિયેટરના પડદા નીચે પ્લૅટફોર્મ પર ધૂપસળી સળગાવી. એરકન્ડિશન્ડ થિયેટરમાં ખૂણેખાંચરે ધૂપસુગંધ પ્રસરી ગઈ.
Novels
આ પૃથ્વી એવી તો રળિયામણી છે કે એને છોડીને ચાલી જવાની મને જરા પણ ઉતાવળ નથી. મને મળેલું આ એકનું એક જીવન એટલું તો મજાનું છે કે મૃત્યુ જેટલું મોડું આવે તે...