રુચા આજે ઘરમાં બહુ અલગ વાતાવરણ અનુભવતી હતી. ઘણા લોકો ભેગા થયા હતા, છતાં કોઈનો જન્મદિવસ નહોતો. પપ્પા હોલમાં જમીન પર સૂતા હતા, જે સામાન્ય રીતે નથી કરતું. મમ્મી પણ ઘરે સફેદ સાડી પહેરીને પપ્પાના બાજુમાં બેઠી હતી અને રડી રહી હતી. રુચાને સમજાતું નહોતું કે શું થઈ રહ્યું છે, પરંતુ જ્યારે મમ્મી પપ્પાની રજા અને તેમના જવાના વાતો કરી રહી હતી, ત્યારે રુચા આશ્ચર્યમાં પડી ગઈ. જ્યારે મમ્મી ઉત્સાહથી રડીને કહેતી હતી કે પપ્પા તેમને એકલા છોડીને ગયા, ત્યારે રુચા વધુ ઘેરાઈ ગઈ. તેણી પપ્પાને જાગવા માટે કહેતી હતી, પરંતુ તેઓ ન જાગ્યા. મમ્માએ રુચાને બેડરૂમમાં લઈજાવી, પરંતુ રુચા ફરીથી હોલમાં ગઈ. ત્યાં, પપ્પાની પરિસ્થિતિને જોઈને, બધા લોકો તેમને સફેદ કપડા પહેરાવી રહ્યા હતા અને તેમને લાકડી પર રાખીને લઈ જવા લાગ્યા. રુચાની સમજી શકે એવી સ્થિતિ હતી, અને તે આ બધાનો સામનો કરવાની કશી શક્તિ રાખતી હતી.

Arti Rupani દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ

Writen by Arti Rupani

Category સામાજિક વાર્તાઓ